De afgelopen weken werd door een aantal lekken van documenten glashelder dat het cluster van bedrijven die ik zal aanduiden als de ‘copyright-industrie’ geen enkel middel schuwt om haar commerciële belangen te verdedigen. De copyright-industrie zijn al die bedrijven die verdien-modellen baseren op de meest extreme neo-liberale interpretaties van auteursrecht. In deze interpretatie is het vermogen om geld te verdienen met het eindeloos opnieuw verkopen van het zelfde stukje intellectueel eigendom belangrijker dan democratische controle op het ontstaan van wetten of fundamentele burgerrechten, zoals bijvoorbeeld het principe van onschuld tot het tegendeel bewezen is.
Waar het auteursrecht ooit begon met een lengte van 14 jaar in de 18e eeuw is het in de 19e en 20ste eeuw opgerekt tot 70 jaar na de sterfdatum van de auteur. Hoe auteursrecht 70 jaar na het overlijden van een creatieveling die persoon kan aanzetten tot meer creativiteit (het oorspronkelijke doel van het auteursrecht) is niet helemaal duidelijk. Er is geen enkel bewijs dat er meer cultuur tot stand komt door eindeloze verlenging en aanscherping van het auteursrecht en veel indicaties dat het zowel nieuwe creatie als het bewaren van culturele werken enorm remt.
Enerzijds zijn er de inmiddels beruchte ACTA onderhandelingen. ACTA is een internationaal verdrag dat namaak van merkartikelen en andere vormen van auteursrechtinbreuk moet tegen gaan. Hoewel de burgers van de participerende landen straks op straffe van boetes of erger worden gehouden aan dit verdrag mogen zij op geen enkele wijze participeren of zelf meekijken met het creatie-proces er van. Bedrijven uit de copyright-industrie mogen dat wel en het lijkt erop alsof zij een zeer sturende rol spelen bij de inhoudelijke ontwikkeling van ACTA. Burgers en hun volksvertegenwoordigers staan buiten spel en niemand wil hardop zeggen waarom. Dat wekt geen vertrouwen.
Nu blijkt dat de overkoepelende copyright-industrie lobbyorganisatie, de International Property Association in haar rapport aan de Amerikaanse regering een aantal landen op een speciale watchlist wil zetten omdat de regeringen van deze landen actief de inzet van opensource software promoten. De inzet van opensource wordt vergeleken met auteursrechtinbreuk, protectionisme en zelfs terrorisme omdat het het vermogen om geld te verdienen van proprietary software bedrijven onder druk zet. De logica hiervan is zo verwrongen dat je het drie keer moet lezen om te geloven dat iemand het in zijn/haar hoofd haalt om dat anno 2010 op te schrijven. Wel mooi dat een Nederlands demissionair kabinet dat opensource promoot dus tegelijkertijd in de ‘coalition of the willing’ en de ‘axis of evil’ kan zitten.
De hele gang van zaken roept de vraag op in hoeverre wij als burgers überhaupt nog een rationele discussie kunnen voeren met deze lieden in de hoop een redelijke consensus te vinden. Een werkbare balans tussen verschillende belangen vraagt dat beide partijen een aantal basisregels van (bijvoorbeeld) de democratische rechtsstaat respecteren. Als lobbygroepen echter zo grof als in deze gevallen buiten de normale kaders gaan opereren laten zij de andere partij in het debat geen andere keus dan dat ook te doen. Die andere partij zijn wij burgers en wij zijn met meer. En omdat we met meer zijn kunnen we sneller innoveren om iedere technische of juridische barriere te omzeilen. In alle publieke debatten over auteursrecht wordt de bewijslast immer gelegd bij burgers die menen dat het allemaal wat minder extreem zou moeten. De copyright-industrie en haar lobbyisten hoeven nooit aan te tonen wat het maatschappelijk nut is van de eindeloze aanscherpingen van het auteursrecht. Als een industrietak wettelijke bescherming van hun businessmodel wil, is het dan niet redelijk dat zij aantonen dat de samenleving ook echt iets heeft aan die bescherming? En als ze dat niet willen of kunnen… waarom zouden burgers deze partijen en de ‘rechten’ die zij zo eenzijdig claimen überhaupt nog serieus nemen?
De copyright-industrie lijkt af te willen stevenen op een totale oorlog tegen haar eigen klanten waarbij burgerrechten die al eeuwen bestaan eenvoudig terzijde worden geschoven in geheime onderhandelingen. Vanzelfsprekend houden brave burgers zich aan de wet en proberen zij onredelijke wetten allereerst middels de gebruikelijke democratische kanalen te veranderen. Als die paden echter bewust en actief worden geblokkeerd dan valt men terug op burgerlijke ongehoorzaamheid. Als dat ook niet helpt volgen straffere acties. Gelukkig is burgerlijke ongehoorzaamheid in dit geval heel leuk om te doen; Download, upload, kopieer, deel, kraak, jailbreak en remix tot alle leden van de IIPA tot bezinning komen onherroepelijk failliet zijn.
En dan vieren we een feestje. Met veel muziek natuurlijk.
(klik op de piratenplaat voor heel veel films, eerdere discussie op Webwereld)
Reacties (29)
”De copyright-industrie zijn al die bedrijven die verdien-modellen baseren op de meest extreme neo-liberale interpretaties van auteursrecht.”
Ik zou ophouden met dit als liberaal te bestempelen. Corporatisme of conservatisme past beter. Een echte liberaal is juist voor een zo’n open mogelijke markt. Maar goed: goede post verder.
ad 1, protectionisme is ook een term waar ik aan denk…
Op webwereld (waar dit stuk oorspronkelijk geplaatst is) staat inmiddels een tegenstuk van de advocaat van BREIN. Die wordt prettig gefileerd door de reacties.
Kostelijk om te lezen en erg fijn dat de muziekindustrie zoals gebruikelijk meteen je punt onderstreept door hun reactie.
Op de Pers.nl staat een aardig stuk van Camil Driessen, over verschil tussen duitsers en nederlanders en de mate waarin zij opkomen voor hun vrijheid en dus voor de bescherming van de privésfeer.
http://www.depers.nl/economie/461238/Angst-voor-uberwachungsstaat.html
Het tegenstuk is inderdaad lachwekkend, maar als je geen goede argumenten hebt kun je ze natuurlijk ook niet aanvoeren.
@3 Heb ik er even doorheen geskimd, maar begrijp ik nu goed dat zijn verweer is: ‘maak u niet druk mensen, want we gaan het toch niet handhaven’?
Ik ben persoonlijk volslagen tegen het verkrijgen van ge-copyright materiaal op onderhandse wijze (en ik doe het dus ook niet), maar ik wordt omringd door mensen die pochen over hoe ze Avatar even van bittorrent geplukt hebben. Ik vind, met velen, dat de content-industrie hun hand op belachelijke wijze overspeeld heeft door de vele extensies aan het leven van copyright bescherming, maar ik vind ook dat je niet kwaad met kwaad moet bestrijden. Een CD-tje downloaden is geen guerilla; het is hedonisme, en ontneemt je het recht om te klagen over de content-industrie.
@KJ misschien zelfs een vorm van diefstal.
De discussie over de wijze waarop de bescherming van intellectueel eigendom wordt ingericht moet je scheiden van de discussie over in hoeverre het geoorloofd is zich intellectueel eigendom van anderen zonder daarvoor te betalen toe te eigenen of te reproduceren.
De wetgeving hieromtrent verdient uiteraard herziening.
@hierboven
downloaden is legaal. Het is niet verboden. Het mag. In NL dan.
Dus: als zij nou iets regelen waarmee ik op een eerlijke manier aan media kom die ik kan gebruiken (wtf is een ‘cd’ of een ‘dvd’?), dan ben ik bereid te betalen – en daarmee mijn recht om beschermde content te downloaden op te geven. In die volgorde.
Waarschijnlijk zou de copyrightindustrie niet zo´n ramkoers varen als iedereen die downloadt dat alleen legaal deed voor eigen gebruik.
Ik ben zo´n ouwe lul die alleen maar tweedehands LP´s koopt en ook nog lid van de BUMA is, dus het is mogelijk dat ik niet geheel op de hoogte ben. Het gaat mij er alleen om dat je in de nogal verhitte discussie over copyright in de gaten blijft houden dat auteurs op enig moment recht hebben op betaling en dat dus niet alles altijd gratis kan. Sterker nog, in mijn ogen garandeert betalen voor een product veelal een zekere kwaliteit, zie gedrukte media.
No such thing as a free lunch, gaat ook op voor kranten, films enz.
Nog los van de positie van de consument (zolang downloaden zonder commerciële bedoelingen in Nederland niet strafbaar is, heeft BREIN geen poot om op te staan), is het de vraag of de ontwikkeling van de muziek en andere kunstvormen gebaat is bij zulke strenge copyright-wetgeving.
Kunst bouwt altijd voort op wat al bestaat. Dat kan zijn door kleine elementen over te nemen en die te veranderen of te incorporeren tot kleine variaties op een bestaand kunstwerk.
Eeuwenlang was dat de gebruikelijke wijze waarop kunstenaars – dus ook muzikanten – voortbouwden. Nu beschouwen muziekuitgevers en platenmaatschappijen dit als het schenden van copyright.
Deze industrie is bezig zichzelf langzaam te wurgen, weet dat ze in het internettijdperk niet op de oude voet door kunnen en probeert er nog uit te zuigen wat er in zit.
De documentaire RIP!A A Remix Manifesto gaat hierover. Deze documentaire is uiteraard geheel in de geest van de maker vrij en kostleoos op You Tube te zien
( http://www.youtube.com/results?search_query=a+remix+manifesto&search_type=&aq=0&oq=a+remix ) en mag door iedereen gebruikt worden en aangepast worden, zolang de bron maar vermeld wordt.
Zeer de moeite waard overigens deze documentaire.
@3: ja, op webwereld en tweakers wordt altijd de kant gekozen van torrents en nieuwsgroepen aanbieders en niet Brein. Waarom zou dat zijn denk je?
Ik vind het best dat er een discussie over copyright wordt geveord, maar feit is dat op internet copyright al niet meer bestaat en de downloaders helemaal niet geinteresseerd zijn in een discussie. Ze willen de bestaande situatie van ongelimiteerd kunnen downloaden handhaven.
@11 Echter: waar je in voorgaande eeuwen als leerling een aantal jaren nodig had om überhaupt technisch in staat te zijn in de voetsporen van je meester te treden, stelt de techniek heden ten dage elke beginnende autodidact in staat in een vloek en een zucht exact te kopiëren waaraan een geniale kunstenaar maanden heeft gewerkt. Dat compliceert de zaak wel enigszins lijkt mij.
Interessant dat het bon ton wordt om naar de grote boze industrie te wijzen terwijl het consumentengedrag dat leidt tot de opstelling van die industrie (illegaal downloaden, kopietjes van muziek, software en video draaien) in brede kring gebruikelijk is en steevast wordt vergoeilijkt.
Het is natuurlijk makkelijker een abstractie als “de copyrightindustrie” te beschuldigen dan je eigen gedrag onder de loep te nemen.
Wie heeft er bijvoorbeeld geen illegaal gekopieerde muziek in huis?
@Arjen
“Waarom een jaar wachten op een aflevering van House, Battlestar Galactica, Bones, Greys Anatomy of welke TV-serie dan ook als je ze 24 uur na de eerste uitzending ergens ter wereld kan downloaden en kan kijken wanneer je wil, waar je wil en op met apparaat dat jou het beste uitkomt?”
Omdat als iedereen alles gratis ript er binnen afzienbare tijd geen enkel budget meer is voor makers van dit soort door jou gewaardeerde pulp. Of denk je dat House ooit onder een Creative Commons-license zou zijn gemaakt??
@13: De mate van professionaliteit of talent heeft hier niets mee te maken. wel de beperking van de creatieve vrijheid. En ik heb het het niet over exact kopiëren, maar over inspireren, ontlenen, citeren.
Exact kopiëren is plagiaat, maar als iemand – of hij nu conservatorium en 100 masterclasses heeft gehad, twee jaar muziekschool of autodidact is bestaande melodietjes als basis gebruikt en dus als ‘inspiratie’ voor een nieuw liedje, is er een nieuw werk ontstaan. Momenteel duiken de bedrijven op elke vermeend gebruik van een bestaande melodie of gitaarriff om er copyright uit te kunnen halen. Nogmaals, de door mij genoemde documentaire is de moeite waard om te bekijken.
En u haalt weer zaken door elkaa: het downloaden voor eigen gebruik – hetgeen in Nederland niet strafbaar is – , het illegaal kopiëren van gedownload materiaal om verder te verkopen – hetgeen ook in Nederland strafbaar is en het gebruiken van bestaande kunstwerken om nieuwe kunstwerken te creëren.
Wel fijn dat je u tegen me zegt.
Ik als componist zou het als grote eer beschouwen geplagieerd te worden, maar als de plagiator vervolgens een aantal tonnen aan royalties opstrijkt voor jouw idee wordt het toch een ander verhaal…
@14 “Omdat als iedereen alles gratis ript er binnen afzienbare tijd geen enkel budget meer is voor makers van dit soort door jou gewaardeerde pulp.”
Ik kijk ook de nieuwste afleveringen van series op die manier, en ik mis even hoe dat “de makers” geld kost.
In NL kan ik die afleveringen de komende tijd nog niet zien of kopen. Als ik ze niet d/l zie ik ze gewoon niet, maar daar worden “de makers” niets wijzer van.
Wanneer eenmaal in NL op de buis kies ik nog steeds voor d/l, domweg omdat de reclames er tussenuit zijn geknipt. Scheelt de moeite en irritatie om de TV elke zoveel minuten op mute te zetten en te wachten tot de wcblokjes weer voorbij zijn.
M.b.t. films: ach, het heeft wel iets romantisch om het weer op de ouderwetse manier te doen: DVD’tje lenen / huren en kopietje maken :)
Films die ik de moeite waard vind ga ik wel in de bios kijken, al moeten de verwachtingen wel érg hoog gespannen zijn voor ik er €15 voor over heb om naar een film te gaan.
Heb ik die €15 niet over voor een avondje bios dan d/l ik de film, of ik kijk hem niet. Zo simpel is het; een d/l verbod jaagt me heus de bios niet in en films op DVD kopen heb ik nooit gedaan. Beetje zonde van het geld, de meeste films kijk je toch maar 1 keer en daarna verdwijnt de dure aankoop in een kast (om later 2e hands te worden verkocht of weggegeven).
Dan komen we dus weer uit bij af en toe een filmpje huren, en daar meteen voor vrienden een kopietje van maken of het schijfje uitlenen zodat je gezamenlijk alsnog aardig wat films kunt kijken :)
Het kan ook anders. Kijk eens bij VillaMusicRights, een website waar componisten hun eigen rechten beheren, thuisgebruikers gratis kunnen downloaden en zakelijk gebruikers een bescheiden vergoeding moeten betalen.
@13 (Bullie) Hoe kun je die geldwolven nu verdedigen met zo’n domme rhetorische vraag? Want wat is in Nederland dan wel “illegaal gekopieerde muziek”? Niks toch? Niemand heeft toch illegale gekopieerde muziek in huis? Het is toch geen kinderporno? We mogen toch kopieeren voor eigen gebruik, of vergis ik mij?
Het is uploaden wat verboden is – maar ik heb ook gezien dat met uploaden tegenwoordig ook weer geld te verdienen is, dus ik denk dat dat binnenkort ook steeds meer zal worden gedaan…
@14 (Bullie) Wat is “House”? Zou de wereld erg achteruit gaan als “House” nooit was gemaakt?
@17 (Bullie) Bedoel je Disney soms?
@20 Dat is dan al een misverstand- downloaden t.b.v. onbeperkt kopiëren is niet legaal. Dus dat kopietje van de nieuwe Anouk is niet legaal.
House is een van de series die Arjen Kamphuis in een eerder stuk als voorbeeld noemde, en die nooit gemaakt zou zijn als er geen geld aan zou kunnen worden verdiend – of je dat als gemis beschouwt is niet de discussie
@21 Disney is inderdaad een grote plagiator, maar originele auteurs worden wel afgekocht.
Overigens wordt Disney ook gruwelijk geplagieerd.
Geldwolven zijn er, maar ook zonder geldwolven zul je moeten betalen voor creatieve content- simpelweg omdat het iemand’s werk is. Op dezelfde manier als je betaalt voor de orthodontist, zeg maar.
Eens@12: “de downloaders (zijn) helemaal niet geinteresseerd in een discussie. Ze willen de bestaande situatie van ongelimiteerd kunnen downloaden handhaven.
@20 en 21
Over domme rethorische vragen gesproken!
@22, 23 (Bullie) He he, eindelijk wat humor! Goed zo.
Maar… Verwijs mij eens naar de wet en het artikel dat in Nederland gedownloade muziek illegaal maakt?
De auteursrechtenlobby probeert hierover steeds weer met behulp van sluwe tekstverschuivingen en een valselijk opgezette reïficatie het bredere publiek te misleiden. Downloaden van de nieuwe Anouk is NIET illegaal. Net zo min als dat luisteren naar de nieuwe Anouk illegaal is, of de nieuwe Anouk uit de bibliotheek lenen en er een kopietje van maken. Zelfs niet als de bron illegaal is. (zegt minister HB immers ook).
En volgens de bullying auteursrechtenlobby is software bijna altijd illegaal, zelfs als het legaal is: http://www.ossfi.nl/drupal/node/30.
Maar je vrienden kopietjes kado doen in plaats van een echt kadootje ?
@26 jo @23: Wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in?
De lobby en haar aanhangers blijven valse voorbeelden vol demagogische retoriek naar voren brengen.
Laten we nog eens bij het begin beginnen:
http://www.iusmentis.com/auteursrecht/ oftewel een thuiskopie mag altijd worden gemaakt, ook uit illegale bron.
Zo. Nu ga ik een voetbalwedstrijd kijken bij de buren (is dat ook illegaal?), een boek lenen en een pilsje (mag dat?).
Als je verder wilt discussieren raadt ik je aan eens te kijken bij alweer die buren: http://webwereld.nl/article/comments/id/65384. Of is dat al weer een illegale link? Let er wel op dat daar gesproken wordt over een (on!-)mogelijke toekomst, zie ook nog even onder “Toon volledig artikel”
@mb; downloaden is legaal. Het is niet verboden. Het mag. In NL dan.
Dat is een legaal sofisme: downloaden is legaal, uploaden niet. M’n neus. We weten allemaal waar het in de praktijk toe leidt, en dat datgene waar het in de praktijk toe leidt, illegaal zou zijn als we redelijk zouden wezen.
En ik ben de eerste om toe te geven dat er artiesten zijn die het niet scheelt, dat er artiesten zijn die *willen* dat je downloadt, dat het raadzaam is om CDs te kopieren voor het behoud van je collectie, dat het praktisch is om die dingen te rippen omdat je dan tenminste een feestje kan geven zonder dat je om de twintig minuten naar de stereo hoeft te rennen, en dat de content-industrie het zichzelf flink moeilijk heeft gemaakt door hel en verdoemenis te preken iedere keer dat iemand zoiets (volstrekts redelijks) deed.
Maar.
Dat dat ‘legale’ downloaden van jou er tegenwoordig in de praktijk op neerkomt dat iemand hier in Nederland die te bescheten en te lui is om zijn aars naar de bioscoop of de videotheek te tillen, het fillumpje wel van limewire aftrekt waar iemand uit China het op heeft gezet: een praktijk waar we allemaal van zouden moeten afgrijzen. Maar kom d’r maar eens om met dit soort wetgeving.