Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag weer een stuk van filosoof en jurist Ron Ritzen. De reeks beslaat 5 afleveringen.
“Experts vrezen vrijlating wrede tbsmoordenaar Dirk de V.”, kopte de Telegraaf op 9 september van dit jaar. “De meest gevreesde crimineel van ons land had gisteren een uitje: in Arnhem diende zijn hoger beroep tegen de verlenging van zijn tbs-behandeling. Justitie zit in haar maag met Dirk de V. (59), omdat de moordenaar zó levensgevaarlijk is dat hij eigenlijk zou moeten worden behandeld in een extreem zwaarbeveiligde tbs-kliniek. Probleem: zo’n afdeling bestaat niet. Maar vrijlaten van De V. is helemaal geen optie, want zeggen experts: ‘Dat kost mensenlevens!’ ”
Rob Zijlstra, rechtbankverslaggever van het dagblad van het Noorden, las dit bericht met stijgende belangstelling. Zijlstra kende deze zaak namelijk als geen ander. Hij was namelijk aanwezig bij de zitting over het hoger beroep in de zaak over de tbs-verlenging in hoger beroep van Dirk de V. bij het gerechtshof in Arnhem. De V. vermoordde in 1999 op gruwelijke wijze een willekeurige onschuldige man en kreeg onder meer tbs.
In de Telegraaf stond dat De V. hebben geëist dat zijn gedwongen tbs-behandeling werd gestaakt. Hij zou dan mogelijk op korte termijn kunnen vrijkomen. De teneur was duidelijk: de moordmachine zou binnenkort weer rondlopen.
Zijlstra herkende een paar zinnen uit het stuk, want die kwamen uit zijn stuk. Maar nog verbaasder was hij over de inhoud. Zijlstra: “Maar tijdens de verlengingszitting eiste Dirk de V. helemaal niet dat zijn gedwongen tbs-behandeling wordt gestaakt. Integendeel zelfs. Dirk de V. staat op de nominatie te worden overgeplaatst naar een longstay-afdeling, zonder behandeling. Daar verzet hij zich tegen. Hij eist juist weer in behandeling genomen te worden, binnen de muren van de tbs. Dat is heel iets anders, veiliger ook.”
Zijlstra noemt het stemmingmakerij. “Tijdens de zitting zei zijn advocaat dat een verlenging van tbs voor De V. onvermijdelijk is. Dat de man mogelijk op korte termijn vrij dreigt te komen, is niet aan de orde.” Saillant detail: de Telegraaf-collega was niet aanwezig bij de zitting.
Vervolgens ging het verhaal een eigen leven leiden. Zo wist RTV Noord te melden dat De V. tijdens de zitting had toegegeven plannen te hebben gehad een medepatiënt te willen vermoorden. Zijlstra: “Ook dit moet onzin heten. Tijdens de zitting heeft De V. zoiets niet gezegd. Ook RTV Noord was niet bij de zitting aanwezig. Ik was de enige journalist die er wel was.”
Daarna ging Gerlof Leistra op de website van Elsevier aan de haal met het verhaal. Leistra kopte met ‘Schokkend relaas over levensgevaarlijke tbs’er‘. Letterlijk zegt hij: “De V. vindt daarom dat hij maar vrijgelaten moet worden. Je moet er niet aan denken! Zo’n man moet worden vastgehouden zolang hij gevaarlijk is. Desnoods levenslang. De kans dat zijn verzoek wordt gehonoreerd, is gelukkig miniem, maar in theorie kan het.”
Hiermee wordt volgens Zijlstra onzin door de journalistiek verspreid. “De reacties van de fout geïnformeerde lezers niet van de lucht”.
Die reacties waren er inderdaad: “Als hij weer vrij komt en hij vermoordt weer iemand, is de staat schuldig. Zij hebben de taak ons land en de burgers te beschermen. Van mij mag hij een spuitje krijgen en aan een hartaanval overlijden. Maar tja, we hebben niets te vertellen, alleen maar betalen. Het zal je kind,vrouw of man zijn die de volgende slachtoffers worden. Ik ga wel even naar België en koop een wapen.”
Het was ook voer voor de voorstanders van de doodstraf: “voer de doodstraf in voor dit soort afval, zodra de schuld pertinent vaststaat.” en “deze De V. lijkt mij een uitstekend argument voor de invoering van de doodstraf.” Bijna onvermijdelijk had een en ander ook weer te maken met de linkse kerk: “Inderdaad, zo’n monster mag niet meer vrijkomen en als behandeling niet helpt; de doodstraf. Of kost dat weer banen voor de linkse elite?”
Leistra ging daarna nog een keer flink de mist in. Op de voorpagina van Elsevier van 26 september 2009 stond met vette letters: “Cijfers tonen aan: strafklimaat Nederland wordt steeds milder”. Leistra wist waarschijnlijk zelf ook wel dat hij de zaak aan het flessen was, want hij besloot zijn stuk met de stelling dat het strafklimaat de afgelopen jaren veel strenger zou zijn geworden, niet houdbaar is. Met andere woorden en in overeenstemming met de gegevens in het artikel zou je ook kunnen concluderen, dat het strafklimaat strenger is geworden. Maar de kop op de omslag beloofde toch echt iets anders: het strafklimaat in Nederland wordt steeds milder.
Reacties (45)
Is dit stuk nu een aanklacht tegen onzorgvuldige journalistiek, of een “bewijs” dat we helemaal niet slapper straffen?
Een individueel voorbeeld heeft geen relevante waarde als bewijs in een debat over de strafmaat in een land.
.
Als je iets op deze manier wil aantonen maak dan een opsomming van een voldoende aantal representatieve artikelen in de media, onderzoek die en probeer daar gefundeerde conclusies uit te trekken.
.
Het enige dat dit bewijst is dat populistische media verhalen opblazen en dat is logisch want daar hebben ze baat bij. Net als dat ene Ron Ritzen momenteel een, naar het lijkt, vooringenomen persoonlijk onderzoek leidt waarbij de toon waarin bovenstaand artikel geschreven is ook niet te missen is.
.
Kortom: I’m not impressed. S.v.p. eerst even je eigen “methoden van onderzoek” heroverwegen.
@Hockey; volgens mij allebei een beetje. Je moet dit een beetje zien als ‘Softe rechters (3a en 3b)’.
Wat Marc zegt. Kom eerst maar eens met gedegen statistiek over missers in de media. Met N=weinig- anekdotiek uispraken willen doen over de media… tsk, tsk, tsk. Was er laatst ook al niet iemand die opriep tot een meer ‘empirische argumentatie’, en waarschuwde voor ‘de valkuil van de generalisering vanuit een aantal anekdotes’?
En daarnaast heb je als niet-journalist natuurlijk he-le-maal geen verstand van de journalistiek. Meneer mag dan een beetje bloggen, maar om vanuit die positie uitspraken te doen over de journalistiek in nederland…
Hoezo statistiek over missers in de media? Eén geval van dit soort leugenachtige stemmingmakerij uit winstbejag is al te veel. Moet er eerst een bepaald percentage gehaald worden voordat we boos mogen worden?
@1 Hockey: Van den Eemster, de voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak, meent dat rechters veel meer moeten uitleggen. Mijn stelling is (zie bijdrage 1): je kunt uitleggen wat je wilt, maar tegen onzorgvuldige berichtgeving in de media valt niet op te boksen.
Het probleem zit dan ook niet bij de rechters, maar bij de combi Leistra-Eerdmans-Paradijs en – op enige afstand – ook andere media. Denk bijvoorbeeld aan het NRC (Etty en het commentaar), Zembla (met haar documentaire over taakstraffen) en de ruimte die Eerdmans krijgt in Pauw&Witteman, Volkskrant en Trouw. Het idee van ‘softe rechters’ wordt voortdurend gevoed door dit soort berichtgeving en het gaat allang niet meer over incidenten (zie bijdrage 2, 3 en – morgen – 4; ik kan er zo nog een riedeltje aan vastplakken).
Tegengeluiden hoor je zelden. Wie kent de reactie van de Raad voor de Rechtspraak op de uitzending van Zembla over taakstraffen? Een ander voorbeeld. Heleen Mees mocht in de zaak-Ahold wel uithalen naar de OvJ, maar de reactie van de OvJ werd niet geplaatst in het NRC. Een weerwoord was kennelijk niet interessant genoeg en uiteindelijk mocht ze haar stuk posten op de reageerruimte op de website van het artikel. Bovendien, Mees zat er – zoals wel vaker – grandioos naast. Maar in haar boek (Tussen hebzucht en verlangen) herhaalde ze gewoon haar onterechte beschuldiging. Van den Eemster mag mij dan eens uitleggen hoe je die scheefgroei effectief kunt compenseren.
Is dit alles erg? Zonder meer en zeker als de bevinding van de Raad klopt dat 95% van de burgers alleen via de media kennis krijgt over rechtspraak.
@1: Misschien, heel misschien kan consistent “onzorgvuldige” (ik twijfel erover of die term hier juist is, het lijkt veel meer op opzettelijk de feiten verkeerd verslaan) journalistiek wel bijdragen aan de misvatting dat onze rechters te slap zouden straffen?
@5
De pot verwijt de ketel. Eerst de media verwijten dat ze op de onderbuik inspelen en sensatiejournalistiek bedrijven en je druk maken over “die telegraaf lezers, reaguurders oh oh wat zijn ze toch dom die burgers” en vervolgens klagen dat je zelf niet boos mag worden vanuit de al bekende onderbuik op basis van één artikel.
Lees je eigen post eens terug: “Hoezo statistiek” Major FAIL
@2 Marc:: Je schrijft “Een individueel voorbeeld heeft geen relevante waarde als bewijs in een debat over de strafmaat in een land. Als je iets op deze manier wil aantonen maak dan een opsomming van een voldoende aantal representatieve artikelen in de media, onderzoek die en probeer daar gefundeerde conclusies uit te trekken.” En daar ben ik dus mee bezig (meer en overmorgen meer). Je kunt wel roepen dat er sprake is van vooringenomenheid van de media, maar dat moet je ook waar maken. Door inhoudelijk de voorbeelden te bespreken en aan te tonen dat die berichten niet kloppen.
Verder schrijf je: “Net als dat ene Ron Ritzen momenteel een, naar het lijkt, vooringenomen persoonlijk onderzoek leidt waarbij de toon waarin bovenstaand artikel geschreven is ook niet te missen is.” Waaruit blijkt die vooringenomenheid? Je poneert nu enkel.
@6, je schrijft een hoop in je respons, maar geeft geen antwoord op mijn vraag.
@9, als je vooringenomenheid van de media wil aantonen moet je dat doen met meer dan 1 voorbeeld. En zelfs 10 voorbeelden bewijzen dit niet.
Dan zal je echt met een gedegen onderzoek moeten komen. En niet met enkel wat voorbeelden.
@6
Ik heb het o.a. over de toon van het artikel waarmee je soortgelijke verontwaardige reacties probeert te ontlokken als de Telegraaf-journalist met een hysterisch artikel over een TBS’er. Alleen het publiek wijkt af. Doe nou eens empirisch onderzoek zoals Gronk aangeeft, en som de feiten op, belicht het vanuit verschillende kanten.
.
En je valt over de volgende onjuiste redenering: Onzorgvuldige media dragen bij aan het beeld van de “softe rechter” dat veel burgers hebben -> conclusie is -> rechters zijn niet soft.
.
Ik doe zelf nog geen uitspraak over een eindconclusie of rechters te soft zijn 1) ik heb mij er nog niet genoeg in verdiept om mijn (onprofessionele) mening er over te geven 2) omdat de zwaarte van een straf relatief is en het daarom wellicht zelfs onzinnig om er over te debateren, feit is dat de gemiddelde burger dit wel vindt.
Wellicht zou het je niet misstaan te evalueren of je zelf gekwalificeerd bent dergelijke vergaande standpunten in te nemen vanuit de positie als redacteur die je je nu toe-eigent.
@8
Ik verwijt niemand dat ze boos worden over één incident, dus wat dat betreft ben ik niet hypocriet. Ik verwacht alleen van de media dat ze naar waarheid berichten over een dergelijk incident. De politieke kleur van een krant wordt natuurlijk bepaald door hun selectie in de berichtgeving, en hier is niet zo veel mis mee. Op het moment dat een journalist gewoon dingen gaat verzinnen is dat voor mij over de grens. Het maakt niet uit hoe vaak dit gebeurt, het mag gewoon überhaupt niet.
@4: Gronk: jij schrijft: “En daarnaast heb je als niet-journalist natuurlijk he-le-maal geen verstand van de journalistiek. Meneer mag dan een beetje bloggen, maar om vanuit die positie uitspraken te doen over de journalistiek in nederland…”
1. Met een persoonlijke aanval help je discussie niet vooruit.
2. Ik hoef geen journalist te zijn om te kunnen beoordelen of een journalistiek artikel inhoudelijk klopt. Toon nu eens inhoudelijk aan dat het stuk niet klopt in plaats van te poneren dat ik “als niet-journalist he-le-maal (helpen die streepjes?) geen verstand van journalistiek” heb.
3. Mijn bijvak: wetenschapsjournalistiek bij Jaap Willems; een kortstondige periode als freelancer (een aantal stukken in Trouw, Intermediair en Elsevier begin jaren negentig); negen jaar redacteur van een tijdschrift. Inderdaad, er is een verschil tussen wetenschapsjournalistiek en journalistiek. So what?
Kan de discussie nu weer over de inhoud gaan? Wel een beetje vreemd, jouw kritiek: als ik verwijs naar statistiek, wijs je de statistiek af als notoir onbetrouuw. Lijkt me een gelegenheidsargument.
@9
Ik sluit mij aan bij 11.
De vooringenomenheid? Ik voel een vorm van cynisme in de manier waarop dit artikel geschreven is, bijv. de domste reaguursels quoten e.d. waardoor ik het idee krijg dat je met name bezig bent je eigen punt te bewijzen dan dat je serieuze onderzoeksjournalistiek bedrijft.
@ Ron Ritzen
Terechte vraag voor een discussie over de inhoud. Voorgaande moest echter ter bevordering van een goede inhoudelijke discussie naar mijn mening wel even opgemerkt worden.
.
Dus als je een zinnige discussie wil over de rol van de media in deze materie nodig ik je van harte uit een klein maar gedegen onderzoek daar naar te doen, of je stelling tenminste met één te onderbouwen.
Misschien verlicht je mij en anderen nog wel met interessante verhelderingen.
@Hockey:
Ik heb totaal geen moeite te begrijpen waar dit stuk over gaat. Jij blijkbaar wel?
Je vraag in 1 is misschien te begrijpen als je de andere stukken niet hebt gelezen, maar dat heb je wel (of althans, je hebt daarop gereageerd. Dat bewijst natuurlijk helemaal niets…). In eerdere stukken is al aan de orde gekomen dat de rechtspraak helemaal niet ‘soft’ is als je naar objectieve cijfers kijkt. Vervolgens is de stelling dat het verschil tussen publieke perceptie en praktijk voor een belangrijk deel komt door hoe de media hiermee omgaan (lijk me een waarheid als een koe, overigens). Dit stuk laat treffend zien hoe dat gaat, en refereert aan andere voorbeelden waardoor duidelijk wordt dat dit geen incident is.
Geen waterdicht wetenschappelijk onderzoek zeg je? Moet dat dan? Zelf heb je er totaal geen moeite mee om vergaande conclusies te trekken op basis van krantenberichten, zolang het maar overeen komt met wat je al vond, uiteraard. Kom eerst zelf maar eens met cijfers of anecdotes waaruit blijkt dat het anders of tenminste genuanceerder ligt. Of probeer aan te tonen dat de feiten die Ritzen noemt niet kloppen.
@Marc: lees eerst de eerste twee delen maar, het is onderdeel van een serie. In 12 stel je de argumentatie van Ron Ritzen verkeerd voor, dat komt misschien omdat je deel 1 en 2 niet gelezen hebt. Dat de rechters niet soft zijn blijkt uit ander onderzoek, dit gaat er slechts om bloot te leggen hoe het verschil in perceptie komt.
@14: Chapeau. ik had niet verwacht dat je met beide voeten in mijn opzetje zou tuinen.
Oh, en wat betreft die ‘persoonlijke aanval’: het valt me op dat nogal wat juristen kritiek op hun vakgebied afdoen met een vergelijkbaar argument als wat ik gebruikte. Je hebt een elite die ‘het recht’ begrijpen, en je hebt een grote massa die daar he-le-maal niets van kan begrijpen wat niet de juiste vooropleiding gehad, niet de juiste ‘cultuur’, etc. En die grote massa ‘mag’ dus ook geen mening hebben over juridische zaken, want daar hebben ze geen verstand van. Zie de reactie van Taco Zip in het vorige topic.
En dat terwijl een hoop ‘juridische problemen’ geen juridische problemen zijn, maar procesproblemen. Je hoeft geen jurist te zijn om te begrijpen dat een politieagente die zuchtend en steunend je aangifte vermangeld niet bevordelijk is voor de opsporingskansen. Of de aangiftebereidheid. Etc.
En over die statistiek-vs-anekdotiek: ik *hoop* dat je begrijpt dat ’t m’n bedoeling was om te laten zien dat je hier ietwat hypocriet bezig bent. Als je zo recht in de leer wilt zijn zoals in je ‘nultopic’ over toussaint, dan ga je hier niet opeens zelf aan de gang met een incident.
Het maakt mij niet zo gek veel uit hoor. Ik heb die hangup met cijfertjes niet zo. Driekwart van het verhaal van een statistiek zit ‘m in de toelichting, niet in de cijfertjes. En ik heb het idee dat je dat een beetje mist. Lijkt me dat ik dat -als statisticus- wel mag zeggen.
@6 Marc. Je schrijft: “Ik heb het o.a. over de toon van het artikel waarmee je soortgelijke verontwaardige reacties probeert te ontlokken als de Telegraaf-journalist met een hysterisch artikel over een TBS’er. Alleen het publiek wijkt af. Doe nou eens empirisch onderzoek zoals Gronk aangeeft, en som de feiten op, belicht het vanuit verschillende kanten.” Om te beginnen: ik heb beide journalisten benaderd voor een reactie. De Telegraaf heeft niet gereageerd. Tja, dan houdt het op wat wederhoor betreft. Zijlstra vertelde me dat hij van de Telegraaf ook niets gehoord heeft.
Je schrijf: “En je valt over de volgende onjuiste redenering: Onzorgvuldige media dragen bij aan het beeld van de “softe rechter” dat veel burgers hebben -> conclusie is -> rechters zijn niet soft.” Dat is volstrekt onjuist. Mijn eerste bijdrage ging over de vraag of rechters te soft zijn. Daar heb ik mijn standpunt uiteengezet. Vervolgens ga ik in op de vraag waar dat beeld van ‘softe rechters’ vandaan komt.
Je schrijft: “Wellicht zou het je niet misstaan te evalueren of je zelf gekwalificeerd bent dergelijke vergaande standpunten in te nemen vanuit de positie als redacteur die je je nu toe-eigent.” Het maakt niet uit vanuit welke positie ik iets schrijf. Het gaat mij alleen om de inhoud over een onderwerp waarover ik colleges geef en waarover ik een boek schrijf (verschijnt april 2010 bij Damon). Ben ik nu gediskwalificeerd? Die logica ontgaat me volledig.
@15 Marc. Je schrijft: “Ik voel een vorm van cynisme in de manier waarop dit artikel geschreven is, bijv. de domste reaguursels quoten e.d.” Ik ben het (weer) met je oneens.
Ten eerste kun je een lezer niet verwijten dat hij afgaat op een bericht in de krant, ook niet als het de Telegraaf is. Dat is dus geen cynisme richting reageerder. Je koopt juist een krant met het idee dat de journalist zijn werk goed doet.
Ten tweede: waarom dan toch die quote? Om te laten zien dat een aantal mensen zo’n bericht als ‘waar’ beschouwt. Dus op een aantal mensen heeft zo’n bericht effect. (Ik beweer overigens niet dat je hier een of andere empirische relatie uit kunt afleiden.)
En, zoals ik gisteren al zei, ik ben van mening dat de kwaliteit van de Nederlandse journalistiek prima is, maar niet over de hele linie.
Met dit stuk gaat de Telegraaf echt te ver.
@11: vervang in je reactie “vooringenomenheid van de media” door “softheid van de rechtspraak” en dit hele topic kan vervallen.
@21: de gretigheid waarmee hockey en marc opeens ‘N=1’ roepen is wel opvallend :D
@18 Gronk. Je schrijft: “Oh, en wat betreft die ‘persoonlijke aanval’: het valt me op dat nogal wat juristen kritiek op hun vakgebied afdoen met een vergelijkbaar argument als wat ik gebruikte.”
Kan wel zo zijn, maar dat is niet mijn standpunt. Dus a.u.b. mij geen standpunt in de schoenen schuiven van mijn beroepsgroep. Overigens moet je beschikken over een dossier om een zaak te beoordelen. En op dit punt gaat je hele vergelijking – vrees ik – mank.
En wat ‘incident’ betreft: zie mijn andere reacties. Herhaling is niet zinvol.
@17 cerridwen.
Ik had mijn reactie, zie ik nu te laat, niet hoeven te schrijven. Cerridwen heeft de zaak volstrekt helder uitgelegd.
@22
Vind je dat onterecht in een discussie waarbij juristen zich juist zelf vaak op N=1 beroepen als iets in de media komt?
@17, waar de auteur in faalt is bewijzen dat de rechtspraak niet te soft is. Dit artikel is een voorbeeld dat de journalistiek onzorgvuldig is geweest, maar toont niets aan aangaande al dan niet te softe rechtspraak.
@23: ah, je doet een nick-ottens. Jammer, jammer.
“kun je een lezer niet verwijten dat hij afgaat op een bericht in de krant”
“Je koopt juist een krant met het idee dat de journalist zijn werk goed doet” (#20)
Hier ligt de wellicht grootste oorzaak van het probleem. Waarom mag van ‘de burger’ niet verwacht worden dat die zelf nadenkt, een gezond wantrouwen in berichtgeving betracht, en enig benul van getallen en interpretatie van statistiek heeft? (dat dat nu niet het geval is, doet daar voor mij niets aan af)
@ Ron Ritzen
Ik bedoel niet te zeggen dat ik je per definitie gediskwalificeerd vind, ik vraag n.a.v. bovenstaand artikel of het niet redelijk is enige zelfreflectie toe te passen. Je ziet toch ook wel wat voor toon dit artikel heeft? Wellicht dat ik het eerder verkeerd geformuleerd heb.
@28 Baron E. Nee, dat kun je een lezer niet verwijten en dat moet je een lezer ook niet verwijten. Dat is nu juist de functie van goede journalistiek. En ook de Telegraaf is niet helemaal bagger.
@26: je begrijpt dus niet wat er betoogt wordt. Dit deel gaat over de onzorgvulidgheid van de media, die er (mede) voor zorgt dat er zo’n groot verschil kan tussen wat het publiek denkt en de praktijk. Zie voor wat jij wil weten deel 1 of 2.
Als er iets op aan te merken valt schiet je er gaten in, maar keihard roepen n=1! is dan niet de overtuigendste.
@31, wat ik lees is 1 voorbeeld. En er is al door meerdere mensen betuigd dat 1 voorbeeld geen bewijs is van onzorgvuldigheid van de media.
Ten tweede is niet gezegd dat het publiek een andere mening zou hebben als de media zorgvuldiger bericht, als de media al onzorgvuldig bericht.
@cerridwen: Ron loopt hier alleen maar wat propaganda te spuien. Wat mij betreft hoeft-ie de overige delen niet te publiceren, want da’s toch alleen maar meer van hetzelfde. Vergelijk ’t maar met die legendarische (:’)) serie ‘grootste presidenten’.
@Hockey:
Er is 1 case study uitgewerkt, maar er staan meer voorbeelden van onzorgvuldigheid in het stuk.
Natuurlijk heeft het publiek een ander mening als de media anders bericht (meegaand in het betoog van Ritzen betekent zorgvuldiger een beeld van een harder strafklimaat). Anders dan via de media komen de meeste mensen niet in aanraking met de rechtspraak, dus als die andere accenten leggen heeft dat invloed.
@Gronk: propaganda waarvoor? Zijn betoog is helder, hij zoekt dingen beter uit dan in de gemiddelde blogpost, en het sluit bovendien goed aan bij wat ik heb opgestoken van andere bronnen. Dit stuk laat grote nalatigheid en vooringenomenheid zien bij media, in een zaak, maar ik heb weinig illusie dat het op andere momenten beter gaat.
Dit is een stuk beter onderbouwd dan de serie grootste presidenten.
@cerridwen: d’r hangt wat mij betreft teveel het geurtje omheen van het ‘parlementair debat’: we nemen een stelling in, en dan verdedigen we die met alles wat ons van pas komt, en alles wat ons niet van pas komt negeren we of maken we onschadelijk met argumenten die net zo hard op gaan voor onze eigen argumenten maar we doen alsof we dat niet zien. Verder blijven we heel hard ons eigen gelijk tamboereren, net zolang tot iedereen het opgegeven heeft.
D’r zijn mensen (seven, Nick O.) die denken dat dat ‘discussieren’ is. Tsja. Ik zie dat als het verlengde van ‘voorlichters’ en ‘managers’ die met dat soort flauwekul hun zin willen opleggen, en daarna kraaien ‘dat iedereen het eens is met zijn stelling/beleid’. Nogmaals: tsja.
@cerridwien 34, zoals ook al door Marc betoogd en anderen, er is dus nog steeds geen bewijs.
Enkele voorbeelden is niet voldoende om een conclusie op te baseren.
En stellen dat het publiek een andere mening heeft als er anders bericht wordt? Daar ben ik niet zo zeker van. Het betreft een zaak die bijna iedereen treft.
@36: Een zaak waar 99% van de bevolking anders nooit van had geweten als het niet in de landelijke dagbladen terecht was gekomen en die een totaal andere lading had gehad als er niet was gelogen over de feiten. Of denk jij dat de kop “Moordernaar langer in TBS of anders levenslang de longstay in” dezelfde impact had gehad als de kop in de Telegraaf?
Nee, Hockey het betreft geen zaak die bijna iedereen treft. Dat is een foute aanname. Net zoals jij de laatste tijd beter formuleert en argumenten gebruikt, maar daarom nog geen gelijk hoeft te hebben.
1 bewijs is geen teken van onzorgvuldigheid van de media – nee, het gaat niet over onzorgvuldigheid, het gaat over het relativer, uitvergroten en een lichte vorm van stigmatisering.
En softe rechtspraak is voor jou soft, kan voor iemand anders wel hard genoeg zijn.
Plus wat jij ook doet dat is op emoties spelen, zolang ik jouw reacties ziet gaat het weer over de slachtoffers en de vermeende aai-over-de-bol van de dader.
Conclusie: jouw vorm van schrijven is stukken beter vergeleken met maanden terug, maar inhoudelijk doe je nog steeds hetzelfde geen diepgang, geen voortschrijdende inzichten, niet meer argumenten, maar je komt er wel!
@37, ik had het in mijn respons op 36 niet over deze zaak specifiek. Maar over de opmerking van cerridwien dat het publiek anders oordeelt als er anders bericht wordt.
En hetgeen idereen aangaat daarmee bedoel ik misdaad. Daar krijgt bijna elke Nederlander mee te maken in zijn leven.
@38, zie mijn commentaar in 39.
Op de emoties spelen? Een misdrijf heeft in principe meerdere partijen die erin betrokken. Waarvan 1 er bewust de keuze voor maakt en de rest ein meegezogen wordt. Deze 1 is de crimineel zelf. Het slachtoffer degene die het meest geraakt wordt erdoor krijgt geen stem. En zodra er geluiden opgaan om het slachtoffer de strafmaat te laten bepalen wordt er onderbuik geroepen. Emotie? Fuck it, een slachtoffer zou veel meer stem moeten hebben in deze hele zaak.
@99 Als de telegraaf dat had willen drukken hadden ze het nieuwe krantenformaat ‘A0-extends’ moeten introduceren.
Emotie? Fuck it,…
Dat is jouw emotie!
Hoe zou een slachtoffer meer inspraak moeten krijgen/hebben in een rechtszaak?
Voor wat betreft de rol van het slachtoffer verwijs ik naar mijn comments en die van Harrie onder deel 2 van deze serie.
Ok een andere N=1 dan als we toch zo bezig zijn. Artikel uit het Nederland Juridisch Dagblad. Is dat neutraal genoeg?
http://juridischdagblad.nl/content/view/8824/53/
Nou leg in dit specifieke geval dan maar eens uit waarom dit geen absurd lage straffen zijn voor een stel zware criminelen met een hoge kans op recidive.
Het NJD kent slechts anonieme redacteuren, terwijl ook in het colofon geen namen worden vermeld. In het kopje zie ik wel ‘lage straffen’. Nee, neutraal lijkt het me niet. De zaak staat ook op rechtspraak.nl. De bewezenverklaarde feiten lijken me inderdaad zeer ernstig, maar de zaak zegt me te weinig zonder dossier. Vijf jaar lijkt me niet direct ‘een abdurd lage straf’ en waar jij een hoge kans op recive vandaan haalt is me niet duidelijk.