Sargasso herbergt met graagte gastbijdragen. Deze maal een heuse ingezonden brief van Binga. In een rechtstreekse reactie op een ingezonden brief in de Volkskrant van Michiel Maas waarschuwt Binga de oude media ervoor niet geheel voorbij te gaan aan de originaliteit en meerwaarde van weblogs. Maar meer nog bevat het epistel een oproep aan de oude media om hun zelfvertrouwen niet slechts door de sussende woorden van MMaas te herwinnen, maar door blijvend te investeren in hun meerwaarde: professionaliteit.
Oude Media: Pas op uw Professie
Foto:
Reacties (29)
Wat kost het eigenlijk om een professionele freelance journalist een maand de oorlog in Libanon te laten verslaan? Als zo iemand dan ‘savonds vanaf zijn hotelkamer ook nog meedoet aan de discussie heb ik daar best een paar euro voor over.
Nou, journalisten verdienen niet zo heel bijzonder, maar verzekeringen zijn duuuur. Toch zou het mooi zijn: de voornaamste reden dat kranten zoveel beter zijn dan blogs, is het feit dat kranten gemaakt worden door mensen die er fulltime mee bezig zijn, terwijl je het bloggen tijdens je koffiepauze doet.
Stel dat ik op groot en interessant nieuws stuit. Dan zou ik dat op mijn blog kunnen zetten, dat daarmee groter en interessanter wordt. Maar als ik er een verhaal over schrijf en dat aan een krant verkoop, verdien ik geld. De enige mensen die het in Nederland over bloggers hebben als ‘burgerjournalisten’, zijn journalisten die nooit blogs lezen.
Maar toch. Het kàn wel. Zie bijvoorbeeld het Koreaanse Ohmynews. In Nederland verdienen sommige bloggers een leuke boterham aan hun advertenties, maar het grote voordeel straalt daar nog niet van af – Geenstijl is er niet beter op geworden sinds ze bij de Telegraaf-groep zitten.
Die Koreaanse aanpak gaat met zuinige Nederlanders natuurlijk niet werken. Maar hoe zou de professionalisering van de Nederlandstalige blogosfeer er dan wèl uit moeten zien?
@Raven, Dat weet ik niet precies. Een freelance journalist in Thailand krijgt volgens mij ongeveer 80 euro voor een stuk.
Mooi stuk van Binga trouwens, niet slecht voor een weblogger lijkt me Michiel Maas :-)
Ik vindt de Volkskrant zo wie zo niet optimaal gericht zijn op webloggers. Bijvoorbeeld als je op je weblog wilt linken naar een video op deze site is dat een heel gedoe.
-t
“Maar als ik er een verhaal over schrijf en dat aan een krant verkoop, verdien ik geld.”
Nog wel, maar hoe lang nog? Het aantal abonnees daalt al jaren.
Ik denk dat het journeille zich wat vraaggerichter (brr) zou moeten opstellen. Een scoop is leuk voor je ego, maar stelt op internet niks voor. Je kan als weblog misschien de eerste zijn, maar binnen een minuut staat jou artikel op google news, en niemand weet nog dat de onthulling van jou was.
@Raven: Dat onderschat je. Google news linkt ook naar jouw artikel, op jouw site. Andere weblogs zullen jouw site als bron vermelden. Dit alles zorgt voor extra bezoekers. Als je wat advertenties hebt dan kan dit al snel tot een flinke verhoging van je reclameinkomsten leiden.
Op dit moment is dat nog niet veel, maar ook bij ons weblog zie ik de inkomsten redelijk snel toenemen.
Ik ben professioneel journalist en schrijf in mijn vrije tijd een niet-journalistiek weblog. Ik heb een podium om mijn nieuws kwijt te kunnen.
Er zijn nogal wat weblogs die pretenderen journalistiek te zijn. Ik vind het prima zolang ze zich houden aan de basisregels zoals hoor- en wederhoor. Wie dat niet doet moet zich niet journalistiek noemen.
Ik zie ook te vaak weblogs die links en rechts wat berichtjes van internet plukken, die voorzien van – al dan niet grappig – commentaar en dat dan als journalistiek presenteren. Ik vind dat nogal simpel eerlijk gezegd. Journalistiek is meer.
De laagdrempeligheid van weblogs is heel goed. Maar elk zichzelf respecterend medium zou ook daar een zeker niveau moeten bewaken. Als ik een interessant artikel lees op een weblog dat bedolven is onder melige reacties dan vind ik die de kwaliteit van het weblog aantasten.
Juist in een tijd waarin traditionele media in hoog tempo publiek verliest moet dat gat worden opgevuld door professionele en volwassen weblogs die op alle fronten net zo serieus met het vak journalistiek bezig zijn als hun tradiotionele collega’s. Dat vereist een zeker verantwoordelijkheidsgevoel, maar misschien is dat wel ouwe journalistenpraat.
@spuyt12
Dat vraag ik me af. Kijk bijvoorbeeld hier:
http://news.google.nl/?ncl=http://www.elsevier.nl/nieuws/laatste_24_uur/nieuwsbericht/asp/artnr/107262/&hl=nl
Wie had dat bericht nu als eerste? En zou die nou echt zoveel meer verkeer op zijn site hebben gehad?
@jan
Kun je niet zeggen dat een deel van het principe van hoor en wederhoor wordt gewaarborgd door de discussie na een post? Die ontbreekt in een krant, dus zul je ‘beide partijen’ aan het woord moeten laten. Op een weblog komt dat over het algemeen vanzelf goed.
“Er zijn nogal wat weblogs die pretenderen journalistiek te zijn”
Oké, maar… wie, wat, waar?
@7
zolang je objectief journalistiek bedrijft heb je het principe van hoor en wederhoor helemaal niet nodig.
weblog of gewoon log.
“Juist in een tijd waarin traditionele media in hoog tempo publiek verliest moet dat gat worden opgevuld door professionele en volwassen weblogs.”
Overigens, sinds wanneer “moeten” weblogs iets?
En wie zegt dat er een gat is? Kalft het niet gewoon af en zijn de lezers overgelopen naar de Metro/Spits?
Sargosso gelinkt op NRC:
Bloggen op twee fronten
U reacties worden gelezen dus let op uw woorden, spelling en grammatica. Probeer accuraat en origineel te zijn en pas hoor en wederhoor toe.
Conclusie
‘Wij zijn opgegroeid in Nederland met het idee dat je overal snel een conclusie over moet bereiken, dat je de voors en tegens van een zaak bespreekt en met argumenten komt waarop je een beslissing kunt nemen. Dat leidt ook maar al te vaak tot snel cynisme of gemakzucht in vermomming.’
Abdelkader Benali, blogs.vn.nl, 21 juli 2006.
@Raven. Interessante gedachte, maar dan laat je het wederhoor over aan het toeval. Stel je schrijft iets negatiefs over meneer A die volgens jou iets fout doet. Dan ben je volgens mijn journalistieke maatstaven verplicht actief wederhoor te halen bij meneer A. Als je dat overlaat aan het toeval of meneer A dat stuk op internet leest, dan bedrijf je passief wederhoor of helemaal niet als hij dat niet leest. Dat vind ik niet journalistiek. Ik vind dat je in de oorspronkelijke post altijd eerst hoor en wederhoor moet toepassen, zodat mensen die reageren op basis daarvan een meer afgewogen mening kunnen geven.
@Jan: Om te beginnen zou iemand van een professioneel journalist mogen verwachten dat hij weet dat ‘media’ meervoud is, en geen enkelvoud (post 7).
Ten tweede vraag ik mij ten zeerste af in hoeverre blogs journalistieke pretenties vertonen. De posts zijn vrijwel altijd op persoonlijke titel gesteld, en vertonen meer overeenkomsten met columns dan met nieuwsberichten.
Onduidelijk is waarom dat wederhoor iets toe zou voegen aan die posts. Ik stel mij de volgende sketch voor:
‘Met Gonny’
– ‘Hallo mevrouw Van Oudenallen, u spreekt met Verbal Jam’
‘Bent u één van die Blokkers? Ik had zojuist ook al uw collega’s Opa Buiswater, Hiram, Prof. Hoxha en Spuyt 12 aan de lijn.’
-‘Ja, ik kan er ook niets aan doen, er zijn enkele honderden blogs in Nederland die over nieuws schrijven. Anyway, ik heb op grond van de berichtgeving over u geconcludeerd dat u een onbetrouwbaar sjoemelend stuk politiek ongedierte bent.’
‘Dat is niet eerlijk! Dat zeiden al die andere Blokkers ook al. Ik verbied u dat op te schrijven.’
-‘Dat kan u helemaal niet, vrijheid van meningsuiting enzo. Bovendien is het gewoon hartstikke waar.’
‘Waarom belt u mij dan?’
Maar websites die zich als nieuwsmedium presenteren, dan? Zoals wie? Zal de gemiddelde lezer van NieuwNieuws.nl denken dat hij hier met objectieve journalistiek te maken heeft? Natuurlijk niet. Dat interesseert hem ook helemaal niet. Het idee dat journalistiek objectief moet zijn, zal er ook bij u op de Hogeschool voor Journalistiek uitgeramd zijn.
Kortom, het is mij onduidelijk waar u nou op doelt. Welke posts van welke websites hadden in uw ogen een serieuzere journalistieke aanpak moeten hebben?
@MP: NRC Marie-José heeft dit stukje via DT gevonden en we krijgen niet eens een link… sniksniksnottersniksnik.
En Jan heeft gelijk. Maar hoor en wederhoor is lastig op internet, want bijna iedereen is anoniem.
@Dolby,
Juist ja, in weblogland heeft men de journalistieke deugt van bronvermelding al lang laten varen. Maar van een krant verwacht je iets anders.
deugt -t +d (geen excuus)
“Kortom, het is mij onduidelijk waar u nou op doelt. Welke posts van welke websites hadden in uw ogen een serieuzere journalistieke aanpak moeten hebben? ”
Precies, een beetje journalist zou hier toch meteen een degelijke analyse, mét voorbeelden, van de Nederlandse blogosfeer moeten kunnen ontvouwen.
Ik wacht in elk geval in spanning…
*crickets chirping?*
@MP: Weblogs vermelden geen bronnen meer? Dat valt reuze mee, hoor.
Ik denk dat het principe van hoor en wederhoor anders werkt op het internet dan in de traditionele media. De meeste kranten vinden hun oorsprong in een verzuilde samenleving. Iedere krant had haar eigen achterban waarvoor zij de enige nieuwsbron was. Bij de invoering van het televisie en radio journaal was dat in eerste instantie ook zo.
Hierdoor bestond de ietwat vreemde situatie dat de instanties die onze machthebbers controleren, een monopolistische positie innamen binnen hun zuil. Dat is een positie die uitzonderlijke verantwoordelijkheid met zich meebrengt. De enige manier om deze constructie te laten werken is door in acht name van strenge principes, zoals het streven naar objectiviteit en het principe van hoor en wederhoor.
Op het internet is die monopolie positie er niet. Wanneer een weblog slechts een kant van een zaak laat zien is er voor de andere kant ruimte in overvloed om haar standpunt duidelijk te maken. Als ik mij wil verdiepen in het huidige conflict in het midden oosten dan kan ik wat Israëlische logs opzoeken, en vervolgens wat Libanese om beide zijden van het verhaal te kunnen zien.
Daarin ligt echter ook direct weer een gevaar verscholen. Alle kanten zijn meestal wel ergens op het internet te vinden. Voor ieder artikel dat iets willekeurigs beweert zijn er, bij wijze van spreke, drie die het tegenovergestelde beweren. Het probleem is dat het verspreid is. De informatie is er wel maar je moet er (wat) moeite voor doen om het te vinden.
Persoonlijk ben ik bij de meeste nieuws items niet bereid die moeite te nemen. Voor deze items val ik dan ook terug op het journaal. Even in twintig minuten het wereldnieuws in vogelvlucht. Voor meer details en verdere verdieping begeef ik me vervolgens op het internet.
Ik denk dat met name kranten hun rol opnieuw moeten definiëren op de lange termijn. Op een site als Nu.nl kun je vandaag al lezen wat er morgen in de krant staat. Editorials en analyses zijn op verschillende weblogs te vinden. De kwaliteit daarvan is welliswaar wisselvallig maar dat zal met de tijd veranderen. Wanneer het zover is, en het internet ook bij de oudere generaties is ingeburgerd, dan zijn de kranten in hun huidige vorm niet ver meer verwijderd van hele dure kattenbakvulling.
(/Opinie)
@BartB. U vraagt een voorbeeld. Een aantal weken geleden was er een ernstig zedenmisdrijf op een camping in Brabant. Er was commotie onder de duizenden gasten. De politie besloot daarom aan de gevestigde media mondjesmaat informatie te geven.
Er werd nadrukkelijk niet bij gezegd wat er precies was gebeurd om al die getuigen die nog verhoord moesten worden niet te beïnvloeden. Dat is een afweging. Uiteindelijk hebben wij daar een genuanceerd bericht over gemaakt.
Een uur later staat dat bericht met ons als bron op fok.nl. Met die toevoeging dat er een meisje van negen zou zijn verkracht (wij zijn dan nog steeds de bron). Daar was en is op dit moment officieel nog steeds geen sprake van. Vervolgens komt er een stroom reacties los op dat fok-berichtje dat voor feitelijk wordt aangenomen en na 15 postjes is de nog niet eens bestaande dader gelynched, gecastreerd, gevierendeeld en opgehangen.
Media kunnen mensen maken en breken, waarbij ik meteen opmerk dat mensen die door de media gebroken worden daar bijna altijd zelf aanleiding toe hebben gegeven. Media kunnen hypes creëren en aan volksmennerij doen. Die macht hebben ze en daar moeten ze verantwoordelijk mee omgaan. Journalistiek verdraagt geen cowboygedrag.
Ik vond vooral uw vraag “welke websites zich dan als nieuwsmedium presenteren” interessant. Er is op dit moment in Nederland een discussie gaande over burgerjournalistiek en daarin wordt het belang van webloggers als journalistiek medium steeds meer benadrukt, met de Volkskrant voorop. Daarin worden veelvuldig GeenStijl en Sargasso genoemd. Ik vind dat – soms meer, soms minder – vermakelijke sites om te lezen, maar ik vind dat geen journalistieke sites.
En hoe langer ik er over nadenk en hoe meer ik de reacties hier lees, hoe meer ik denk dat de hele hype rond burgerjournalistiek alleen maar leeft in de hoofden van traditionele journalisten die hun publiek zien vertrekken.
Zouden zij het zijn die het belang van weblogs buitenproportioneel maken terwijl die weblogs zichzelf veel minder serieus nemen als professioneel journalistiek medium. Als we nou gewoon het woord burgerjournalistiek eens schrappen en ieder ons eigen ding doen.
Kijk, dat is dan wel weer het belang van Sargasso, al brainstormend borrelen er weer nieuwe inzichten en gedachten op.
@Manyang. Ik ben het met uw analyse en conclusie eens.
Nederlanders willen alléén goedkoop, dus ook goedkope informatie. En dat zijn journalisten niet, vakmanschap is hier toch onbelangrijk. Als je haar maar goed zit, dan kun je elke informatie aan de übermongolen (ûh…sorry,publiek) hier kwijt. Of het nu gedegen journalistiek is of een totaal gelogen verhaal is, het maakt niet uit.
@Dolby #17: Hoe weet je zo zeker dat Klaver dat stukje via jullie gevonden heeft. Zou zij niet toevallig ook de eerste amerikaanse berichten hebben opgepikt.
Dat vind ik zelf vaak een van de nadelen als je over iets heel actueels schrijft. Voor je het weet roept een andere (nl) weblog dat je het van hun hebt, maar ze niet als bron vermeldt. Terwijl je zelf ook de oorspronkelijke feeds afstruint. Maar je publiceert net een uurtje of twee later.
Inmiddels negeer ik dat. Maar bronvermelden blijft belangrijk. Dat is een van de toegevoegde waarden van een weblog. De lezer kan zelf de bron (deels) verifieren. Dat geeft meer vertrouwen volgens mij.
@Jan: “Media kunnen hypes creëren en aan volksmennerij doen. Die macht hebben ze en daar moeten ze verantwoordelijk mee omgaan. Journalistiek verdraagt geen cowboygedrag.”
Hierin volg ik u volledig. Maar media zijn niet per definitie journalistiek van aard, zoals u terecht aantoont met Fok.
Een weblog is eigenlijk niet meer of minder dan een relatief nieuw communicatiemedium. Je kunt dat medium gebruiken om je diepste zieleroerselen openbaar te maken, om technische/wetenschappelijke informatie uit te wisselen, om driftig te pamflettist uit te hangen, om over het nieuws te praten, om aan verslaggeving te doen, etc… De lijst is even eindeloos als er weblogs zijn.
Heel belangrijk is dat er meer aandacht wordt besteed aan mediaonderricht en dat mensen leren om te gaan met die overvloed aan informatie/desinformatie. Dit gebeurt voor een deel al op de weblogs d.m.v. onder meer de reacties. Zie met name opnieuw uw eigen voorbeeld van dat ‘zedenmisdrijf’ op Fok.
“Als we nou gewoon het woord burgerjournalistiek eens schrappen en ieder ons eigen ding doen.”
Dat doen de meeste weblogs dus al jaren :-)
@Steeph: NRC stond eerder op de dag en rond de tijd van onze publikatie in de statistieken vermeld. Verder maak ik me er echt niet druk om.
Soms publiceer ik acht uur later, kwestie van programmeren.
@Guy. We zijn het eens. Laat ik er dan tot slot voor pleiten dat journalisten van traditionele media dat woord uit hun hoofd schrappen en erkennen dat hun arbeid en weblogs twee aparte grootheden zijn die heel goed naast elkaar kunnen bestaan en elkaar kunnen aanvullen.
@jan, als een goede werkende journalist zijn werk plaatst op een weblog zie ik geen aparte grootheden. Goede journalistiek maakt geen onderscheid in media type, echter hangt af van de inspanning van de weblogger zelf.