Het is zomaar Internationale Lachdag vandaag en dat alweer voor de tiende keer. Het is toch wat, zou me toch bijna zijn ontgaan als ik niet wat verveeld op deze lome zondagmiddag de nieuwslogs zat door te zappen. Nog even schateren dan maar als contra-therapie na Zwarte donderdag en de dag voor we ons weer even in de Nationale Dodenherdenking dompelen?
Ik zag laatst wel een reportage op tv van een lachtherapie-groepje in het Vondelpark, maar dat was bepaald niet om vrolijk van te worden. Bijna genant om te zien hoe in yoga-sfeer mensen zichzelf dwingen om iets te doen, waar geen innerlijke drang aan ten grondslag ligt. Ik denk dat het onderhuids calvinisme ons in Nederland niet verder brengt dat een gniffel of een grijns. Lachdag leeft hier niet. Maar hoe anders is dat bij onze zuiderburen. Vanmiddag is op het Muntplein in Brussel een heuse lachmanifestatie gehouden: ‘Internationale dag van de lach 2009’. En even verder speurend blijkt dat het Belgische een heel netwerk van ‘Lachclubs‘ herbergt. En ik kom zelfs een kersvers onderzoek tegen van verzekeraar Delta LLoyd, waaruit blijkt dat er in België op de werkvloer veel te weinig wordt gelachen: ,,Uit onderzoeken blijkt dat een mens per dag minstens 15 minuten moet lachen.”
Een dagelijks lachkwartiertje dus en het schijnt een hoop kwalen te helpen voorkomen. Maar ja, waar haal je die lachmomenten zomaar vandaan. Of is het gewoon even in meditatie gaan en de lach in jezelf laten opborrelen? Ik ga het eens op Youtube proberen met de zoekterm ‘funny’. Lach ze vandaag. Hahaha!
Reacties (16)
Het maakt niet uit of je echt lacht of niet: je kop in een grijns duwen is al genoeg, want door die houding denken je hersens dat je blij bent en daar knap je al van op. Absurd, maar waar.
…want door die houding denken je hersens dat je blij bent…
Heb je daar een linkje bij?
Lijkt me neurotisch…
Als ik hink denk ik dan ook dat mijn been gebroken is?
@ HansR:
Ik weet niet of je die aflevering zelf ook nog kunt zien ergens, maar hier heel summier (“volgens de wetenschap wel”):
http://noorderlicht.vpro.nl/afleveringen/2146529/
Ik kon me dat resultaat inderdaad ook nog herinneren.
De lach (blote tanden) is een teken van geweld..ik ben de baas!!…soort van..(als primaat sprekende)
Riruelen en de steady state van onze hormoonspiegel.
Klikmelink, vanaf 2:17, waarschijnlijk kent u hem al… maar toch.
deze klikme is beslist beter :)
Dan ik ook maar een klein steentje bijdragen. Van een andere categorie:
http://www.cyberthing.net/video-clips/255/The-King-.html
Oh, en deze. Dat dit acht jaar heeft geduurd zeg!
http://www.youtube.com/watch?v=KogebxJkHig
@7: Hè ja, Steeph. Kun je nu misschien ook nog even een filmpje plaatsen van een klein kind die z’n olvarit pardoes over z’n slabbetje spuugt? Dat is namelijk ook altijd zo leuk. Die kleine rikkietikkietie hoppiepoppiejandoppie rakkertjes ook altijd…
@Rene Aangezien ik er daar eentje van irl heb, zoek ik het verder in andere dingen :-P
Even aanhakend op dat onderzoekje van Delta Lloyd over de chagrijnige belgische werkvloer: ik ben er van overtuigd dat lachen op het werk helpt. Daar heb ik slechts subjectiecve ervaring mee op mijn werkvloer.
Het werk blijft hetzelfde en wordt er niet beter mee gedaan, maar men gaat wel vrolijker naar huis.
De pH van reaguurdertje petertje is mijnsinziens <7.
Puur eigenbelang: mensen die vrolijk naar huis gaan, hebben ook minder de neiging om de dag daarna met een AK47 op het werk te verschijnen.
Tenminste, daar ga ik dan maar vanuit.
@2. Sorry, kwas even weg. Gelezen in: Het maakbare brein, van Margriet Sitskoorn, ik kon de blz niet terug vinden, maar het boek is makkelijk leesbaar en verrekte interessant.
Pure drugs daar in die speeches van Bush.
@12 Leuk! Moet ik toch twee objectieve bronnen tegenin brengen:
De Arbo-arts constateerde dat er niks mis is met mijn pH-graad. Ga er maar vanuit dat de apparatuur goed stond afgesteld.
Mijn chef roept dagelijks vertwijfeld of we het werk wel serieus nemen, zoveel wordt er hier gelachen.