Kunst op Zondag | Architectuurwandeling Almere

Vanwege de voortdurende pandemieproblemen zijn de musea nog steeds gesloten en bied ik jullie nog maar eens een volledig coronaproof kunstuitje aan. Een architectuurwandeling in Almere. Zelf ben ik al heel lang van plan om dit eens in Rotterdam te doen, maar Almere heeft ook heel wat te bieden. Omdat ik daar een tijdje geleden toevallig was, heb ik me daar zeker met deze wandeling vermaakt. Als je door het centrum van Almere loopt wordt je verrast door de hedendaagse architectuur van René van Zuuk, Rem koolhaas, Herman Hertsberger en vele anderen. Almere is derde op de lijst van architectonische plaatsen in Nederland en voert zelfs de lijst aan van “European New Towns”.

Hierboven zie je The Wave (2003-2004) van René van Zuuk Architecten B.V. Almere. Echt een heel bijzonder gebouw met inderdaad een soort golf in de gevel. Dit opvallende gebouw aan de waterkant, uitzicht op het Weerwater, is een wooncomplex. Er zijn 42 ruime appartementen met vier verschillende indelingen. De appartementen strekken zich uit over zes niveaus en lijken uit de gevel te schuiven als luciferdoosjes. René van Zuuk is een architect uit Almere en je komt nog meer werk van hem tegen onderweg.

Aan hetzelfde Weerwater staan deze twee grote woontorens “Side by Side” (2004-2007) van Frits van Dongen van De Architecten Cie uit Amsterdam. De twee grote woontorens zijn 70 meter hoog en bevatten 22 verdiepingen met 144 appartementen. Mooi  uitzicht over het water en de inwoners hebben toegang tot additionele faciliteiten zoals een sauna en een fitnesscentrum met ook een spectaculair uitzicht over het Weerwater. Het verhaal gaat dat het schaalmodel van Sise by Side per ongeluk is omgestoten waardoor de torens in een hoek van 90 graden kantelden. De architect vond het voorval geestig en besloot het vervolgens zo te laten.

Dan kom je bij de “Fietsbrug Olstgracht” (2002-2003) ook weer van René van Zuuk. De brug markeert de nauwe doorgang tussen het Weerwater en de gesloten binnenhaven aan het Weerwaterplein. De open aard van de brug doet denken aan een zeilschip wat opgetuigd wordt. De fietsbrug verbindt het oudere gedeelte (1980) met het nieuwere centrum(2006). Het nieuwere centrum is gerealiseerd tussen 1994 en 2010. Het Nederlandse architectenbureau OMA won een ontwerpwedstrijd voor het implementeren van een stedelijk centrum van 800×800 meter binnen het bestaande stadscentrum, met voorzieningen voor 180.000 inwoners. inmiddels zijn dat er 210.000. Kantoren, woningen, hotspots en sport zijn allemaal meegenomen in het ontwerp. Wat OMA presenteerde, doorbrak de bestaande structuur op twee manieren: ten eerste werd het grondniveau verhoogd, zodat het stadscentrum hoger zou liggen dan de omliggende polder. Ten tweede werd de constructie gekanteld zodat de rechte straten schuin werden. Rem koolhaas droeg verschillende nationaal en internationaal gerenommeerde architectenbureaus op om, met het gekromde oppervlak als basis, winkels en culturele hotspots te ontwerpen. Dit resulteerde in bijzondere hoogteverschillen en diagonale lijnen, wat je echt wel even duizelt als je het voor het eerst ziet.

Silverline (2005-2007)van Felix Claus Dick van Wageningen Architecten uit Amsterdam is een appartementengebouw wat bestaat uit 58 appartementen met 17 verschillend indelingen. Dit robuuste gebouw is bekleed met aluminium  dat mee kleurt met het licht.

De Carlton Toren (2010) van Diederik Dam van Dam & Partners uit Amsterdam. Met 132 meter hoog is het Carlton, ook wel bekend als het WTC Carlton Almere, het hoogste gebouw van Almere. Een bijzonder opvallend kantoren gebouw en door de felrode gekleurde aluminium latten een duidelijk oriëntatiepunt in de stad.

De Smaragd (2004-2007) van Annette Gigon van Gigon & Guyer Architekten uit Zürich is ook een bijzonder opvallend gebouw, vanwege het aparte in een punt lopend profiel en de uitgesproken oranje kleur. Het gebouw dient als een baken voor weggebruikers; het markeert het begin van een tunnel die toegang biedt tot het centrum. Op de eerste twee verdiepingen is een warenhuis gevestigd met acht woonlagen erboven.

Als laatste het Urban Entertainment Centre (2002-2004) van William Alsop van Alsop Architects  uit Londen. Dit is een combinatie van botsende stijlen. De centrale locatie bestaat uit vier bewust afwijkende objecten. Het eerste object is het Apollo Hotel. Het staat op palen en heeft een façade van hardhout met horizontale ramen die door de scheve gevels lopen. Zelf logeerde ik in dit hotel en vond die ramen echt jammer, want het uitzicht was prachtig op het Weerwater, maar ik moest op mijn tenen staan om hier van te genieten. Het bruine rondvormige gebouw rechtsonder stelt een aardappel met een missend stuk voor. Het tweede object is een groot met zink bekleed gebouw dat van origine bedoeld was als een populair muziekauditorium, maar wat tegenwoordig dienst doet als casino. Het derde object, wat niet te zien is op deze foto, met veelkleurige glaspanelen aan de straatzijde is een winkel.

Genoeg te beleven aan moderne architectuur dus in Almere en dan heb ik nog niet eens de architectuurfietstocht in het buitengebied van bijna 35 kilometer gedaan. Die houden we nog tegoed! Beide routes zijn te koop bij het VVV van Almere.