From the emails that we have seen, it is evident that Arron Banks had many meetings with Russian officials, including the Russian Ambassador, Alexander Yakovenko, between 2015 and 2017. The meetings involved discussions about business deals involving Alrosa, the Russian diamond monopoly, the purchase of gold mines, funded by Sberbank, the Russian-state bank, and the transferring of confidential documents to Russian officials. Mr. Banks seemed to want to hide the extent of his contacts with Russia, while his spokesman Andy Wigmore’s statements have been unreliable – by his own admission – and cannot be taken at face value. Mr Wigmore is a self-confessed liar and, as a result, little significance can be attached to anything that he says. It is unclear whether Mr. Banks profited from business deals arising from meetings arranged by Russian officials. We understand that the National Crime Agency (NCA) is investigating these matters. We believe that they should be given full access to any relevant information that will aid their inquiry …
Arron Banks, de grootste financier van de Brexit-campagne heeft een justitieel onderzoek aan zijn broek. Banks en zijn collega Andrew Wigmore waren eerder in het parlement (bovenstaande quote uit een brief van een parlementaire commissie aan de collega’s) en wekten daar ook niet echt een betrouwbare indruk.
Reacties (2)
Dus de grootste financier van de Brexit-campagne had veel contact met Rusland?
Dat suggereert dat die campagne voor een groot deel door Rusland betaald is.
Op zich kan ik dat wel geloven, maar het blijft natuurlijk Cameron die besloot om een referendum te houden.
En allerlei politici (in Engeland, maar ook in Nederland) die graag de EU de schuld geven als ze een vervelende maatregel willen invoeren.
@1 Let wel, een *niet-bindend* referendum. Het was May die vervolgens besloot dat de regering niets anders kon dan op basis van deze uitslag “het woord van de kiezer” uit te voeren. Op basis van 52% leave met een opkomst van 72%, waarbij het voor niemand duidelijk was wat ‘leave’ in zou houden. Dit is inderdaad van begin tot eind een kwestie van politiek gewin voor de Tories geweest, UKIP beleid uitvoeren om te voorkomen dat kiezers overstappen naar UKIP.
Een 2e refererendum wordt afgedaan als onmogelijk en ondemocratisch, terwijl je veel zuiverder kunt meten wat men wil als je het onderhandelingsresultaat als ‘leave’ optie kunt geven. Enfin, May heeft gewoon keuzes (in m.i. meer overheidsverantwoordelijkheid dan “Brexit is Brexit”), en de suggestie dat buitenlands geld een rol heeft gespeeld is de zoveelste gelegenheid om bij te sturen.