De herdenking op vier mei. Het lijkt hypocriet nu we Syrië bombarderen, nieuwe Anne Franks aan onze grenzen laten sterven en Pegida door de straten marcheert. Afschaffen dan maar?
Een paar dagen geleden liet Christa Noëlla respectvol weten dat ze op vier mei niet langer meedoet met de Dodenherdenking. Ze deed dat met deze tekst:
Ik heb altijd uit respect meegedaan aan de Dodenherdenking op 4 mei. Dit jaar heb ik besloten om er niet meer aan mee te doen. Ik vind dat de Dodenherdenking zijn waarde heeft verloren door de hypocrisie van de samenleving. Voor mij heeft 4 mei geen zin wanneer we het opkomende fascisme en moslimhaat in Nederland gewoon zijn gang laten gaan. Daarnaast vind ik dat de geschiedenis van mijn voorouders ook herdacht moet worden. Ik wil niet meedraaien in een eurocentrische samenleving waar witte geschiedenis belangrijker is dan de niet-witte geschiedenis, waar Nederland een zeer belangrijke rol in heeft gespeeld. Ik kan niet met een stalen gezicht de slachtoffers van fascisme herdenken wanneer wij elke maand nazi’s laten rond marcheren in de Nederlandse steden onder het mom van vrijheid van meningsuiting. Hoe kunnen wij het ermee eens zijn dat dit vreselijke verleden nooit meer mag gebeuren terwijl wij ondertussen bommen op Syrië gooien? Ik doe niet meer mee aan Dodenherdenking. Ik denk dat het een veel mooier signaal is als wij een betere toekomst kunnen achterlaten voor de jongere generatie door het hedendaags fascisme te bestrijden en door te dekoloniseren. Juist omdat wij moeten leren van het verleden en niet moeten vergeten.
Een snel groeiende groep mensen sloot zich bij haar aan. En, lijkt het, zeer terecht. Want dat we hypocriet zijn op 4 en 5 mei is moeilijk te ontkennen.
Zoals wel uit deze en gene reacties blijkt.
Nederland anno 2016. Wie weigert de gaskamers te herdenken, moet de gaskamers in.
Christa is overigens niet de eerste die kritiek heeft op de hypocrisie van Dodenherdenking. En zij is ook niet de eerste die daarop een enorme emmer stront over zich heen krijgt, die precies haar gelijk bewijst.
Onderstaand bericht is van 1970.
Denkfout
Ik kan me dus in de kritiek op de Nederlandse hypocrisie vinden. Openlijk zeggen dat je daarom weigert te herdenken is bovendien publicitair slim: het genereert erg veel aandacht, en die aandacht is hard nodig.
En toch vind ik het, sorry, een enorme denkfout.
De hypocrisie, de volstrekte ontkenning van het eigen racisme, de fascisten op straat en in het parlement, de Nederlandse bommen op Syrië en Irak, de stervende vluchtelingen aan onze grenzen, de moslimhaat, de Nederlanders die iedereen in een gaskamer willen stoppen die aan hun herdenking van de gaskamers komt…
Dat zijn voor mij allemaal redenen om op vier mei juist wél te herdenken. Met volle overgave.
Ja, de herdenking is hypocriet. En het is ontzettend goed en belangrijk om de hypocriete pretenties te doorprikken.
Maar er zit ook een heel goede kant aan mensen die iets pretenderen. Namelijk dat je ze op hun woorden kunt pakken.
Als we dat los laten, doen we mijns inziens juist precies wat extreemrechts graag wil. Als we als samenleving zelfs niet meer pretenderen dat we de gruwelen van het nazisme een herdenking waard vinden, kan extreemrechts zich eindelijk losrukken van de associatie met de nazi’s, en kunnen ze met nog minder tegenstand met hun varkenskoppen over straat.
Ontstaan Dodenherdenking
De allereerste Dodenherdenking vond in 1915, exact 101 jaar geleden plaats in Den Haag. De feminist en pacifist Rosika Schwimmer sprak op een internationaal vrouwencongres, en vroeg haar publiek op om als protest tegen oorlog een minuut stil te zijn, om de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog en hun treurende weduwen te herdenken.
Hoewel het Bataviaasch Nieuwsblad schrijft dat het congres erg onder de indruk was van het plechtige ogenblik, komt er in Nederland geen nieuwe herdenking. Tot na de Tweede Wereldoorlog.
Op 15 mei 1945 besloot de Haagse verzetsstrijder Jan Drop dat er een landelijke herdenking moest komen van “de slachtoffers van het nazi-regime”, zoals de website van het Erepeloton Waaldorp het nog steeds noemt. Hij richtte de ‘Commissie Nationale Herdenking 1940 – 1945’ op, die in eerste instantie puur uit hemzelf bestond. En hij kreeg mensen mee. Een jaar later was de eerste nationale herdenking een feit. Het zwaartepunt ligt dan op herdenking van mensen uit het Verzet tegen de nazi’s.
In 1947 besluit de regering om niet meer alleen verzetsstrijders te herdenken, maar ook militairen (zowel Nederlandse als geallieerden) die bij de bevrijding sneuvelden.
Er wordt overigens expliciet vastgelegd dat er geen toespraken of vlaggen zijn toegestaan, en er geen rangen of standen zijn tijdens de herdenking. Alleen nabestaanden van gevallenen en hoogwaardigheidsbekleders uit het buitenland hebben recht om voorop te lopen in de vele stille tochten; onze eigen politici en leger hebben evenveel rechten als ik en mijn achterbuurvrouw.
Dodenherdenking moet geen feest van regenten of nationalisme worden, het accent moet bij de bevolking zelf liggen.
Historische fout
In 1961 is er rond de Dodenherdenking een historische en zeer kwalijke fout gemaakt. Een bewuste bovendien. Tot dan was de Dodenherdenking een herdenking van de slachtoffers en bestrijders van de nazi’s. In 1961 wordt dit uitgebreid tot dit:
Tijdens de Nationale Herdenking herdenken wij allen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
Dat wil zeggen dat een niet-nationalistische herdenking van mensen die zich tegen het fascisme weerden, wordt omgetoverd in een nationalistische herdenking van iedereen, zelfs van fascisten. Gestorven SS’ers vallen er onder. En collaborateurs.
Nederlandse soldaten die tijdens de “politionele acties”, liever gezegd, de koloniale oorlog, Indonesiërs afslachtten. Die Indonesiërs zelf trouwens ook. Onze F16 piloten, mocht er eentje sneuvelen. En alle Syrische en Iraakse mensen die onder hun bommen sterven.
Als het maar iets met vechten te maken heeft, en na WO II is.
Zelfs gestorven jihadi’s van IS vallen onder deze definitie. En ook hen herdenken wij dus op 4 mei.
(Het zegt trouwens wel iets over deze tijd dat ik dat woord “zelfs” gebruik. Omdat ik denk dat veel mensen het intussen erger vinden dat we op 4 mei dode IS strijders herdenken, als dat we op die dag dode nazi’s herdenken. Maar volgens bovenstaande definitie doen we toch echt allebei.)
De poppenkast der prominenten op de Dam, met koning, vlag, politici en leger in dominante rol, maakt het nationalistische feest compleet.
Het is een totaal bizarre depolitisering van de belangrijkste herdenking van ons land. Wat als antimilitarisme en anti-nationalisme begon, is 101 jaar later een nationalistisch theater. Terwijl het juist extreem nationalisme was wat beide wereldoorlogen mogelijk maakte.
Extreemrechts en de Dodenherdenking
Schreeuwwitje zal er vandaag ook bij zijn op de Dam. Hij legt dan een krans voor “de slachtoffers van het (nationaal) socialisme”. Ja, je leest het goed.
De PVV is al geruime tijd bezig met het herschrijven van de geschiedenis. Veel mensen associëren de PVV met fascisme, en dat bevalt Schreeuwwitje niet. Daarom doet hij samen met zijn partij-ideoloog en opper-geschiedvervalser Martin Bosma al een tijdje verwoede pogingen om fascisme van hemzelf los te weken door het met links te associëren. Een oud spelletje wat ze feitelijk van de nazi’s hebben gekopieerd, die zichzelf immers nationaalsocialistisch noemden, terwijl ze socialisten juist vermoorden.
Ook ander extreemrechts tuig heeft keer op keer geprobeerd om de inhoud van Dodenherdenking verder te verwateren, belachelijk te maken of de herdenking af te schaffen.
Logisch. Er is namelijk één heel groot ding waarom de meeste mensen nog altijd niet in de praatjes van Schreeuwwitje trappen. En dat is de wetenschap waar xenofobie, racisme en fascisme uiteindelijk toe leiden. Niet voor niets is het juist Schreeuwwitje die 4 mei van zijn antifascistische inhoud wil ontdoen.
Herdenking is meer dan de Dam
Als je naar de herdenking op de Dam kijkt kun je je afvragen of Wilders nog wel zoveel moeite hoeft te doen. Als koningin of premier ben je natuurlijk verplicht om mee te doen aan de nationale herdenking, maar ik denk niet dat mensen ineens erg hard na gaan denken over hun eigen vooroordelen doordat een stel hotemetoten met wat kransen zeulen.
Aan de andere kant is Dodenherdenking veel meer dan alleen de kransen op de Dam. Zoals de Dam ook niet alleen maar door hotemetoten gevuld wordt, trouwens.
Maar veel interessanter dan het Damspektakel, zijn de grote aandacht die media en vooral scholen besteden aan de Tweede Wereldoorlog, aan de jodenvervolging natuurlijk, en terecht, maar in het kielzog ook aan wat fascisme is, waar vervolging van andersdenkenden toe leidt, aan Roma en Sinti, aan de jappenkampen, aan de gevolgen van het geloof in een sterke leider, aan de 50 miljoen vluchtelingen die er door de Tweede Wereldoorlog alleen al in Europa rondliepen, aan het ontstaan van het vluchtelingenverdrag daardoor, en, niet onbelangrijk, vaak ook aandacht voor parallellen met nu.
Hoewel de herdenking hypocriet is, hoewel de aandacht veel te vaak nog steeds exclusief naar de Shoah gaat, is er wel steeds meer aandacht voor Roma, Sinti, homo’s en anderen.
En laten we niet vergeten dat het theater op de Dam niet de enige herdenking is. Al wordt de Dam breeduit uitgezonden op Tv, ook de herdenking op de Waalsdorper Vlakte, die behoorlijk trouw is aan de oorsprong, en die geen toespraken, rangen of standen kent, is op RTL te zien.
Lokale herdenkingen zijn daarnaast vrij om hun eigen accenten te leggen. Zo was ik gisteren bij de herdenking bij het Vrouwenmonument.
Ik vraag me overigens af of Christa wel heeft gezien wat het thema en de tekst van de landelijke herdenking dit jaar is. Daarin wordt de hypocrisie rond vluchtelingen namelijk expliciet aangesneden, en ook slavernij (zij het alleen hedendaagse) genoemd. Een mooi startpunt voor meer.
Pleidooi voor focus
Ik deel de analyse over hypocrisie van Christa Noëlla. Maar ik kies voor een andere oplossing. Ik zou de Dodenherdenking niet willen verbreden, maar versmallen. Ik denk dat het niet zinvol is om de slachtoffers van slavernij erbij op te nemen. Zeker niet omdat die niet belangrijk zijn, maar omdat het de focus weghaalt van nazisme.
Laten we juist ophouden om vier mei steeds verder uit te breiden, zelfs al tot en met koloniale oorlogen en nazisoldaten. Vier mei is van oudsher de herdenking van de slachtoffers van fascisme. Andere doden zijn het waard om te herdenken, maar niet op die dag.
De Nederlanders die in Indië vochten dachten bij aankomst vaak het goede te doen. Soms dachten ze dat achteraf nog. Net als de mensen die Afghanistan bezetten, of die nu Syriërs bombarderen. Normale mensen, die helaas in oorlogspropaganda zijn getrapt. Hun dood, en de dood van hun slachtoffers nog veel meer, is tragisch, en het waard om herdacht te worden.
Maar niet op 4 mei.
De slavernij, de kolonisatie en het nog altijd springlevende racisme, is een herdenking zeker zo waard.
Maar niet op 4 mei.
Het is ontzettend belangrijk om stil te staan bij wat fascisme is en waar het onomkeerbaar toe leidt.
Door niet meer te herdenken (of door de herdenking steeds verder te verwateren) bereik je alleen maar dat dit bewustzijn, wat nu al veel te klein is, volledig uit de samenleving verdwijnt. Het is het stomste wat je kunt doen als je herhaling wilt voorkomen.
Heb schijt aan de hypocriete politici die een kransje leggen, en aan de oranjeklanten die fijn hun nationalisme in volksliederen uitkrijsen. Wat er toe doet is dat wat toen gebeurde, nooit meer mag.
Dat er parallellen zijn tussen toen en nu is een feit. Vier mei is een prima aangrijpingspunt om het daar over te hebben. Dat we veel meer aandacht moeten hebben voor alle slachtoffers van het nazisme is duidelijk: Niet alleen joden en op ‘gepaste’ afstand Sinti, Roma en holebi’s, maar ook gekolonialiseerden, de troostmeisjes, de anarchisten, de gehandicapten, en alle anderen die niet in de heerlijke nieuwe wereld van de nazi’s en hun bondgenoten pasten.
Dat überhufter Wilders nu zelfs een krans komt leggen voor “de slachtoffers van het socialisme” wil niet zeggen dat we moeten stoppen te herdenken, maar dat we de herdenking moeten beschermen tegen dit soort verkrachtingen.
Wat werkelijk hypocriet is, is sowieso niet het herdenken van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, maar het vieren van de bevrijding. Laten we daar onze pijlen op richten.
Voel je je aangevallen door Christa?
Veel mensen wordt het wit voor de ogen zodra iemand over zwarte piet begint, of met een niet-witte huid kritiek durft te hebben op Nederlandse gewoontes. Mensen raken zo verblind van woede dat ze niet eens meer zien hoe racistisch die woede feitelijk is. Ook Noëlla wordt beschuldigd van omgekeerd racisme en allerlei andere zaken, die ingezet worden om te voorkomen dat witte mensen zichzelf in de spiegel moeten aankijken.
Hier een aardige leestip als je jezelf wél in de ogen wilt kunnen kijken. Heel zwaar is het niet, het is maar een lijstje met dingen die je als wit mens liever niet moet zeggen.
Voel je je beledigd door Noëlla, dan wil ik je graag het volgende zeggen.
Wij zijn allemaal opgegroeid in een samenleving die vergeven is van racisme. We zouden wel heel vreemde wezens zijn als dat geen enkel effect op ons zou hebben gehad. Dat erkennen is geen schande, maar het begin van verandering.
Deze bewerking van Bas Thijs’ artikel verscheen op 4 mei op Grutjes!
Reacties (25)
“Het lijkt hypocriet nu we Syrië bombarderen, nieuwe Anne Franks aan onze grenzen laten sterven en Pegida door de straten marcheert”
Dat we ISIS bombarderen, niet Syrië, lijkt me goed. Daarbij sterven er helemaal geen Anne Franks aan onze grenzen. Er sterven bootvluchtelingen tussen de Turkse en Griekse grens. En dat zijn geen Anne Franks! Dat Pegida kan en mag demonstreren lijkt me hun democratische recht. Gaan ze over de schreef, dan is het aan justitie en politie om in te grijpen.
“Nederland anno 2016. Wie weigert de gaskamers te herdenken, moet de gaskamers in”
Dit baseer je op twee abjecte meningen. Maar de generalisatie dat dit Nederland vertegenwoordigt vind ik totaal abject. 99% van de Nederlanders herdenken gewoon de zwartste pagina van de geschiedenis. Die willen helemaal niemand vergassen.
“de volstrekte ontkenning van het eigen racisme, de fascisten op straat en in het parlement, de Nederlandse bommen op Syrië en Irak, de stervende vluchtelingen aan onze grenzen, de moslimhaat, de Nederlanders die iedereen in een gaskamer willen stoppen die aan hun herdenking van de gaskamers komt…”
Dit soort denkbeelden ventileren staat voor gelijk aan moslimhaat, of Jodenhaat, of wat dan ook. Je pleegt karaktermoord op een heel volk door het gedrag van een enkeling de verantwoordelijk en karakteristiek van een hele groep te maken.
“Ja, de herdenking is hypocriet”
Totale onzin dus. Er is niets hypocriet aan herdenken.
“Als je naar de herdenking op de Dam kijkt kun je je afvragen of Wilders nog wel zoveel moeite hoeft te doen. Als koningin of premier ben je natuurlijk verplicht om mee te doen aan de nationale herdenking, maar ik denk niet dat mensen ineens erg hard na gaan denken over hun eigen vooroordelen doordat een stel hotemetoten met wat kransen zeulen”
Dat is jouw aanname. Ik zie ook vele kinderen, met schoolprojecten die daar heel erg over nadenken.
“Ik deel de analyse over hypocrisie van Christa Noëlla”
Ik vind jouw hypocriet, door te pretenderen als het een nationalistisch gebeuren is geworden. Door te doen als extreemrechts gelijk staat aan Nederland. Het is zo’n ondoordachte en eenzijdige benadering. Extreemrechts is helemaal niet groot. Wat groot wordt zijn de anti-globalisten. Wat in het geding is, is een niet-economische invulling van het leven. Christa moet beseffen dat zij ook Nederlander is, 100%. En dat deze dodenherdenking er ook is voor haar bewustzijn. Niet enkel die van anderen. En dat vooroordelen altijd en overal aanwezig zijn en dat die bestreden moeten worden. Dat jouw straatje dan iet genoemd wordt is eerder een strijd om macht, wie genereert de meeste aandacht, dan dat het om inhoud gaat. Dus laten we aub nou een ophouden met verdeeldheid te zaaien. Een beschaafd mens kan ook de doden herdenken waarvan ze denkt dat die niet tot ‘haar’ groep behoren, hoe onterecht die aanname ook moge zijn.
Conclusie: totale fluf. Geen inhoud, cherrypicking en generalisatie na generalisatie.
Beste Bas, probeer niet alle kritiek racistisch te maken. Daarmee schiet je jezelf in de voet. Hoe leuk zou het zijn als iedereen die kritiek had op de militaire acties in Syrië werd weggezet als een moslimterrorist?
Wat is er trouwens hypocriet aan het vieren van de bevrijding? Het voelt voor mij hooguit dubbelop.
Noch de dodenherdenking, noch de meeste deelnemers zijn hypocriet.
Wel zijn er hypocrieten, die de dodenherdenking misbruiken.
Het is bijvoorbeeld een gotspe dat Wilders er zijn diabolische snater vertoont.
Fascisme bestrijd je het best door de voedingsbodem daarvoor weg te nemen.
Maar momenteel lijkt dat juist de best bemeste akker.
“Het lijkt hypocriet nu we Syrië bombarderen” Wij bombarderen ISIS in Syrië net als destijds onze bevrijders de Duitsers bombardeerden, opdat de Syriers over een paar jaar ook hun eigen Bevrijdingsdag kunnen vieren. Niets hypocriets aan in dit verband.
De nieuwe Anne Franks zijn de duizenden Christenen, de Yazidi, de Sjiieten en de onschuldige burger in Parijs en Brussel die door ISIS vermoord zijn omdat zij simpelweg een ander geloof aanhingen of, in hun ogen, nog erger in niks geloofden.
@5
En aan die bombardementen – zoals bijvoorbeeld Dresden – valt ook de nodige kritiek te leveren op humanistische gronden. Hoe goed de zaak ook mag zijn het is geen vrijbrief om menselijk leed te negeren.
Elke herdenking kan je als hypocriet bestempelen omdat een herdenking altijd gericht is op één specifiek iets en niet op al het andere leed.
Dodenherdenking is net zo “hypocriet” als de herdenking van de slavernij.
@7:
Dus indien iemand mensen gedenkt die een bepaald lot hebben ondergaan, is die persoon volgens jou hypocriet, omdat hij/zij niet tevens alle anderen, die iets ellendigs meegemaakt bebben, herdenk.
Stel iemand herdenkt de doden van het bombardement op Rotterdam en herdenkt daarbij niet de neergeschoten piloot van een van die bommen.
Volgens jouw stelling is dat hypocriet.
Hieronder de algemene betekenis van hypocriet.
HYPOCRIET:
1) Farizeeër 2) Geveinsd 3) Gluiperig 4) Huichelaar 5) Huichelachtig 6) Januskop 7) Schijnheilig 8) Schijnheilige
Ik ben blij met de website van Anja Meulenbelt die aandacht besteedt aan de minuut stilte op de Dam vanwege het brandende Aleppo.
http://www.anjameulenbelt.nl/weblog/2016/05/04/aleppo-is-burning-2/#more-111299
Daar kwamen veel Syrische vluchtelingen op af. Werd georganiseerd door het Amsterdamse Vredesinitiatief samen met de Internationale Socialisten
@8:
Ik zeg dat je elke herdenking als hypocriet kan bestempelen. Je kan niet alles herdenken, dat als hypocriet bestempelen is dus een drogreden.
@10:
in je 2e alinea van #7 , zul je door de aanhalingstekens, waarschijnlijk het “gestelde” van de 1e alinea hebben willen ontkrachten.
Zo ja, mijn excuses.
Maar je “stelling” in de 1 alinea vond ik zo absurd, dat ik reageerde zoals ik deed.
Ach ja, die Christa Noella, op geenstijl is ze al voldoende gefileerd: zo’n tiepje dat ook tegen zwarte Piet is, en verder beschikt over voldoende ijdelheid, inclusief de obligate selfie met duckface.
@11: Die stelling geeft inderdaad aan hoe absurd de claim van hypocriet is, dat was nou net het punt. Excuses hoeft niet ;)
Een herdenking is er voor de herdenkers, niet voor de herdachten. Om nog eens still te staan bij mensen die je hebt gekend, die je dierbaar waren en die in dit geval dan ook nog op een verschrikkelijke wijze tot hun einde zijn gekomen. Je kan bijvoorbeeld ook vrienden, familie, sporthelden of popmuzikanten herdenken die een lang en gelukkig leven hebben geleid. D
Bij een oorlogsherdenking kan je daarnaast ook best de oorlogsellende herdenken van mensen die het wel hebben overleefd, eventueel dus ook je eigen ellende. In de eerste decennia na de oorlog was er nog heel veel om te herdenken, maar het wordt snel minder. Nog een jaar of 15 en dan zullen er weinig persoonlijke herinneringen aan de oorlog meer over zijn.
Het lijkt me een goed idee om de dodenherdenking langzaam af te bouwen. Daarmee wil ik natuurlijk niet beweren dat we de gruwelijkheden van de oorlog zelf ook langzaamaan mogen gaan vergeten. Het blijft belangrijk dat hier in het geschiedenisonderwijs uitgebreid aandacht aan wordt besteed. Maar een dodenherdenking is geen lesmethode, het is een herdenking. En als je niks om te herdenken hebt, is het een beetje een rare activiteit.
@gbh&Henk: De hypocrisie zit hem natuurlijk niet in het feit dat je niet alle slachtoffers van fascisme en oorlogsgeweld herdenkt. Je kan gerust een bepaalde groep slachtoffers selecteren, zonder dat dat hyprociet is.
Hypocriet wordt het pas als je de ene groep slachtoffers herdenkt en tegelijkertijd zelf een nieuwe groep slachtoffers maakt of staat te juichen terwijl iemand anders dat doet. En ook bij het geen poot uit willen steken naar die groepen nieuwe slachtoffers vind ik dat je best van hypocrisie kunt spreken. Zeker als dat poot uitsteken niet meer behelst dan anderen met een beetje belastinggeld de problemen laten oplossen.
Dodenherdenking is alleen maar hypocriet bij sommige jonge Moslims . Herdenking is een normaal mensenlijk gevoel . Het is iets wat er bij sommige jonge Moslims niet ingaat omdat ze van huis- uit alles veroordelen over joden en alles wat niet moslim is . Nieuwkomers die iets tegen herdenking hebben moeten we een verplichte cursus Nederlandse geschiedenis laten volgen op school .
Voor sommigen is het te laat en die moeten we dan maar uitzetten .
@12: Ze maakt op een dag als dit gratis reclame op Sargasso voor haar standpunt . Immers negatieve reclame is ook reclame .
Reacties als deze,
http://www.grutjes.nl/woorddruk/wp-content/uploads/2016/05/4-mei-1.jpg
getuigen eerder van de teloorgang van ons onderwijs en het logisch denkvermogen van de eerste de beste Twitteraar, dan van hypocrisie.
@16:
“Voor sommigen is het te laat en die moeten we dan maar uitzetten .”
Jij hebt er weinig van begrepen he?
lol @16. Lees het stukje nog eens goed. Het gaat over jou.
“Hypocriet” zijn alle heetgebakerde nakakelaars die zo nodig Christa de les moeten lezen.
“Vals” noem ik alle media en hun reaguurders die “niet meedoen aan dodenherdenking” meteen verdraaien tot “niet stil willen zijn tijdens…”. Dat is iets heel anders. Het geeft de echt politiek-correcten munitie om weer schuimbekkend te kunnen reageren.
Vrijheid betekent ook dat je niet gedwongen wordt aan een herdenking mee te doen.
Een herdenking verstoren door niet stil te willen zijn, is iets heel anders. Dat is lomp en krenkend, maar dat blijkt totaal niet aan de orde, zeurkousen.
Weet Christa Noëlle soms wat misschien ook heel hypocriet kan overkomen: dat bepaalde Russen, Oekraïners, Balten, Wit-Russen, Kaukasiërs, Kozakken, Krim-Tartaren, Wolga-Duitsers e.v.a volkeren in Rusland daarginder niet naar een dodenherdenking zouden gaan om aan te kaarten hoe miljoenen van hun landgenoten in de 20ste eeuw meer dan 30 jaar lang door de communisten tot slavernij zijn gebracht, naar Siberië toe zijn verbannen of zijn doodgehongerd, vermoord, neergeschoten etc.!
Of wil Christa soms, buiten het fascisme dat hier in Nederland zou opkomen (?), ook de moslimextremisten gaan bestrijden die hier in Europa aanslagen plegen of mensen, die de doden in Parijs, Brussel en Londen herdenken, na de gruwelijke aanslagen daarginder, hypocriet noemen?
Wie het verleden vergeet is gedoemd het te herhalen en ik ga in de zomer samen met mijn schoonzus en twee neefjes naar het oorlogsmuseum in Overloon toe waar ik hen eens geschiedenisles zal gaan geven over WO II! Ik ben zelfs misschien bereid om met Christa naar Treblinka en Auschwitz toe te gaan waar zij in de bossen van het eerstgenoemde vernietigingskamp vast nog wel de brandlucht van 800.000 vermoorde, vergaste en gecremeerde Europese joden zal kunnen ruiken!
We zijn te soft geworden … Dodenherdenking moet iedereen aan mee doen .
@23: Vind ik ook. En iedereen die weigert zetten we op de trein naar Polen.
Zo lang er conflicten zijn, is deze herdenking zinvol. Ook op individueel niveau. Dus ook om je hipsterlinkse idealen een boost te geven. Even stoppen en nadenken is nu eenmaal altijd zinvol. En, als je hipsterlinks bent, en je vindt dat ‘Pegida door de straten marcheert’ (ik zal eens even de gordijnen opendoen – hm – ik zie niks), dan hoop ik dat zo’n momentje van introspectie leidt tot een helderder begrip van de wereld.