Dichter bij huis staart ons de begripsvervuiling op links aan in/met de ogen van Marijnisse die ik onlangs eigenschappen van autonomie* ten millizillibillioenste maal postventief ontvreemdend vervolgens de heden ten dage heet geliefde democratie toe hoorde kennen.
Nu zult u ter zijner verdediging aanvoeren: ja maar de verhouding ver- vs wantrouwen legt de accenten mischien anders maar de mate van versplintering kon wel eens vergelijkbaar blijken. Zekers, goed mogelijk, toch, als ik mocht kiezen tussen door haarsplijterij versplinterde koppen enerzijds en anders, niet bewegingsvrijheid wel reissnelheid behinderende grenzenrijkdom (die door de pracht alom echter alleen maar des te beter uitpakt) dan kan kan ik mijn bedenktijd kort houden.
*Autonomie; daaronder versta ik een mengeling van panarchy en permacultuur toegerust om het patrisme te genezen. DeMeo vs Kummer.
#2
p
. . .en om een vergelijkbaar absurdisme op rechts bloot te leggen kunt u zich tot het tegenlicht forum onderwerp ‘volk en vaderland’ wenden (toch al in de top tien ((van 120 uitzendingen)) 3 dagen na uitzending, wat reaktie aantallen betreft, dus ook enigszins populair). Ik durf te wedden dat niemand Hitler de stomste soort vent om een beste soort zaak te verdedigen noemt, maar goed, bij deze dan.
Die Kusters moet zo gauw mogelijk zijn aanhang uitleggen wat mij met de duiding van een boek omslag prent uit 1917 (zwaard in steen met plant erlangs omhoog, uit contact gebied groeiend) ‘Deutschland in schwere Zeiten’ voor ogen zweefde. Een beetje welwil bereidschap is niet nooit weg, wel ooit maar mits gul en goed toegepast, lang, een mensenleven lang en dan nog lang niet weg. Cultuurhistorici diepen geologische aspecten gewoon niet letterlijk genoeg uit om dicht genoeg bij de zware ware aard van een zwaard te komen.
Reacties (4)
Dichter bij huis staart ons de begripsvervuiling op links aan in/met de ogen van Marijnisse die ik onlangs eigenschappen van autonomie* ten millizillibillioenste maal postventief ontvreemdend vervolgens de heden ten dage heet geliefde democratie toe hoorde kennen.
Nu zult u ter zijner verdediging aanvoeren: ja maar de verhouding ver- vs wantrouwen legt de accenten mischien anders maar de mate van versplintering kon wel eens vergelijkbaar blijken. Zekers, goed mogelijk, toch, als ik mocht kiezen tussen door haarsplijterij versplinterde koppen enerzijds en anders, niet bewegingsvrijheid wel reissnelheid behinderende grenzenrijkdom (die door de pracht alom echter alleen maar des te beter uitpakt) dan kan kan ik mijn bedenktijd kort houden.
*Autonomie; daaronder versta ik een mengeling van panarchy en permacultuur toegerust om het patrisme te genezen. DeMeo vs Kummer.
. . .en om een vergelijkbaar absurdisme op rechts bloot te leggen kunt u zich tot het tegenlicht forum onderwerp ‘volk en vaderland’ wenden (toch al in de top tien ((van 120 uitzendingen)) 3 dagen na uitzending, wat reaktie aantallen betreft, dus ook enigszins populair). Ik durf te wedden dat niemand Hitler de stomste soort vent om een beste soort zaak te verdedigen noemt, maar goed, bij deze dan.
Die Kusters moet zo gauw mogelijk zijn aanhang uitleggen wat mij met de duiding van een boek omslag prent uit 1917 (zwaard in steen met plant erlangs omhoog, uit contact gebied groeiend) ‘Deutschland in schwere Zeiten’ voor ogen zweefde. Een beetje welwil bereidschap is niet nooit weg, wel ooit maar mits gul en goed toegepast, lang, een mensenleven lang en dan nog lang niet weg. Cultuurhistorici diepen geologische aspecten gewoon niet letterlijk genoeg uit om dicht genoeg bij de zware ware aard van een zwaard te komen.
Dat is eigenlijk precies wat ik wilde zeggen, maar ik kan het alleen nooit zo punctueel onder woorden brengen als u.
Mijn cursusbegeleidster “Helder en ondubbelzinnig schrijven” zou een rolberoerte krijgen als ze dit zou lezen…