Lofzang op Marktplaats

COLUMN - Eind november maakte ik met een groep vrienden een eerste set afspraken over hoe we willen eten, en waar we onze kleding willen kopen. Het bracht me een prachtige nieuwe bron van spullen: Marktplaats.

Marktplaats, oh Marktplaats, wat ben je toch geweldig. Met al je oude spullen. Met al je particuliere verkopers, die allemaal zo snel reageren. Die mij mailtjes sturen als ik na een dag nog niet betaald heb: ‘Ik heb alles al mooi ingepakt en ik kan het zo naar de post brengen. Is er iets mis gegaan met de betaling?’ In al je grootse kleinschaligheid. Met je diversiteit aan producten.

Na mijn nieuwe tweedehands spijkerbroek, ben ik flink aan het kopen geslagen. Maar weest u niet bang hoor, ik ben niet gaan kopen om het kopen. Ik heb boeken gekocht, “One world” van Peter Singer, “The Shock Doctrine” van Naomi Klein. Ik heb winterlaarzen gekocht, twee paar. Het eerste paar was helaas te klein, maar gelukkig vond een vriendin ze erg leuk. Het tweede paar heb ik toen toch maar dichter bij huis gezocht. En hier zit ik hoor, te typen in mijn vintage leren laarzen van tien euro. Oh, wat zijn ze leuk. Kleerhangers, 28 stuks. Gekocht van Dini, die ze keurig gesorteerd had ingepakt in een kartonnen doosje. Een grijze jurk, in perfecte staat. Gisteren had ik hem aan, bij de première van de videoclip die we met onze band gemaakt hebben.

Marktplaats, oh Marktplaats, wat ben je toch geweldig. En alles is goedkoper hè, dan wanneer je het in de winkel koopt. Plus, je hoeft er de deur (meestal) niet voor uit.

De vraag ‘wat doe je jezelf aan?’ wordt langzaamaan minder gesteld. Maar als ik hem nu voor mezelf beantwoord, dan is het antwoord: een behoorlijke portie geluk. Niet eens geluk omdat ik mijn portemonnee spaar. Niet eens geluk omdat ik spullen vind die niemand anders heeft. Maar geluk omdat ik door dit soort dingen contradicties in mijn leven kan opheffen.

Ik geloof niet echt in altruïsme. Of laat ik het anders zeggen: ik denk dat puur altruïsme gelijk is aan destructie, aan handelen zonder te weten waarom. In lijn leven met je principes, is iets heel anders dan altruïsme, het tegenovergestelde zelfs. Wie tot de overtuiging komt dat iets het beste is – zeg, de wereld redden van kaalslag door menselijk graaien en consumeren – is niet altruïstisch als ze daarnaar handelt. Ergens van overtuigd zijn, maar iets anders doen, dat zou een contradictie creëren waarmee je onrecht doet aan jezelf. Alsof je jezelf niet serieus neemt. Wie ergens iets van vindt, kan daar dus maar beter zelf naar handelen. Als je jezelf wilt respecteren, is het in je eigenbelang om contradicties te vermijden of op te heffen.

Goed, tot zover het gefilosofeer. Wat had dit met mijn lofzang op Marktplaats te maken? Sommige mensen zeggen dat het moeite kost om via Marktplaats spullen te kopen. Je moet net mazzel hebben dat iets beschikbaar is, je bent meestal een paar dagen verder voor je het in huis hebt, en je kunt kleren niet altijd passen. Maar feit is: mij kost het moeite in een winkelstraat met louter nieuwe spullen te lopen. Een met de hand beschreven kartonnen doosje met mijn nieuwste aankoop van Marktplaats is puur geluk.

Dus: lang leve principes en non-contradicties. Lang leve Marktplaats. Hoera.