Eind november maakte ik met een groep vrienden een eerste set afspraken over hoe we willen eten, en waar we onze kleding willen kopen. Het bracht me een prachtige nieuwe bron van spullen: Marktplaats.
Marktplaats, oh Marktplaats, wat ben je toch geweldig. Met al je oude spullen. Met al je particuliere verkopers, die allemaal zo snel reageren. Die mij mailtjes sturen als ik na een dag nog niet betaald heb: 'Ik heb alles al mooi ingepakt en ik kan het zo naar de post brengen. Is er iets mis gegaan met de betaling?' In al je grootse kleinschaligheid. Met je diversiteit aan producten.
Na mijn nieuwe tweedehands spijkerbroek, ben ik flink aan het kopen geslagen. Maar weest u niet bang hoor, ik ben niet gaan kopen om het kopen. Ik heb boeken gekocht, “One world” van Peter Singer, “The Shock Doctrine” van Naomi Klein. Ik heb winterlaarzen gekocht, twee paar. Het eerste paar was helaas te klein, maar gelukkig vond een vriendin ze erg leuk. Het tweede paar heb ik toen toch maar dichter bij huis gezocht. En hier zit ik hoor, te typen in mijn vintage leren laarzen van tien euro. Oh, wat zijn ze leuk. Kleerhangers, 28 stuks. Gekocht van Dini, die ze keurig gesorteerd had ingepakt in een kartonnen doosje. Een grijze jurk, in perfecte staat. Gisteren had ik hem aan, bij de première van de videoclip die we met onze band gemaakt hebben.
Marktplaats, oh Marktplaats, wat ben je toch geweldig. En alles is goedkoper hè, dan wanneer je het in de winkel koopt. Plus, je hoeft er de deur (meestal) niet voor uit.
