Wat te doen met macht in de eurogroep

OPINIE - Als Jeroen Dijsselbloem echt voorzitter van de eurogroep wordt, kan Nederland eindelijk een beetje macht uitoefenen. Maar is Dijsselbloem daar wel klaar voor?

Vergeet die sukkels die denken dat je macht het grootst is als je aan een tafel met zestien anderen probeert iedereen te overschreeuwen, en dat je dus macht inlevert als je in een achterkamertje mag mee fluisteren met Angela, Francois en Mario. Als Jeroen Dijsselbloem werkelijk chef euro kan worden, is het voor Nederland het best als hij die mogelijkheid pakt en niet meer loslaat.

Want laten we eerlijk zijn: het was voor het thuisfront natuurlijk hartstikke fijn dat Jan-Kees de Jager telkens terug kon komen uit Brussel met de triomfantelijke mededeling dat hij weer de onbeschoftste van allemaal geweest was en dat de Grieken aan niemand zo’n teringhekel hadden als aan hem, maar wat is daarmee nou eigenlijk bereikt? Uiteindelijk moest Nederland, zoals altijd, gewoon het Duitse beleid volgen. En dat Duitse beleid werd en petit comité vastgesteld, zonder een Nederlander erbij.

Met Dijsselbloem in het achterkamertje krijgt Nederland in elk geval een mogelijkheid om mee te praten op het moment dat het er echt toedoet. Dat weegt ruimschoots op tegen het verlies aan gewicht tijdens het plenaire moment, als iedereen zijn mening bij de voorzitter mag inleveren. Dijsselbloem moet de Nederlandse opinie op dat moment neutraal aanhoren, maar dat betekent niet dat hem in het kleine gezelschap niet met stip mag presenteren. Dat deed Jean-Claude Juncker ook.

Hetgeen ons brengt bij de vraag die eigenlijk gesteld zou moeten worden: is Jeroen Dijsselbloem leep genoeg om zijn toekomstige macht ook daadwerkelijk te gebruiken? Of is hij een braaf jongetje dat inderdaad volstrekt neutraal het beste compromis gaat bakken? De eerste tekenen wijzen op het laatste. Dijsselbloem is een geboren secondant, naast Diederik Samsom bij de coalitie-onderhandelingen, naast Mariëtte Hamer in het fractiebestuur. Voor zijn nieuwe functie heeft hij zichzelf ook plausibel gemaakt door zoete broodjes te bakken. Maar goed, dat hoort bij het spel en Maxime Verhagen is ook begonnen als secondant van Jan-Peter Balkenende en van hem gelooft iedereen dat hij een machtspoliticus pur sang is.

Van Dijsselbloem weten we domweg niet of hij handig genoeg is om onder het mom van neutraal voorzitterschap Nederland te bevoordelen. We zullen het ook nooit weten, want alle betrokkenen zullen het ontkennen als het waar is. Vervelend als je politiek vooral voor de bühne bedrijft, maar essentieel als je werkelijk invloed wilt uitoefenen.