COLUMN - Het is weer oktober – dus Pink Ribbon-maand. Karin Spaink moet er niets van hebben.
Jakkes, het is oktober. Overal affiches van vrolijke vrouwen met veel haar en dito borsten die ons roze meuk aansmeren, afgewisseld met een enkel beeld van een triest kijkende vrouw met een mutsje op haar chemohoofd.
Het is een advertentiefuik. Wanneer u, lieve consument, zo’n sponsorproduct koopt – een extra dure roze stofzuiger, bijvoorbeeld – geeft het bedrijf in kwestie een deel van de winst aan Pink Ribbon. Dat doorgesluisde geld trekken ze vervolgens vrolijk van de omzetbelasting af. Zo verwerven bedrijven zich goedkoop een sociaal gezicht.
Overigens gaat wat Pink Ribbon inzamelt (zoals ik vorig jaar spijkerhard aantoonde), amper naar wetenschappelijk kankeronderzoek maar vooral naar sociaalpsychologische kwesties.
Die roze lintjes belemmeren het zicht op de werkelijkheid. Kanker is geen galafeest, kanker is geen glamourmagazine. Kanker is eng en vies, en te vaak dodelijk. En zonder borstkanker te bagatelliseren – zelf ben ik een borst kwijt en heb bijna drie jaar geworsteld met de naweeën van de behandeling – vind ik de aandacht ervoor disproportioneel. We vergeten andere, vaak veel dodelijke kankers met graagte.
Neem alvleesklierkanker. Zelden werpt een patiënt zich op als woordvoerder: driekwart is namelijk al binnen een halfjaar na de diagnose dood. Na twaalf maanden leeft nog maar één op de vijf. En, anders dan bij borstkanker, zit er amper schot in de behandeling. Wordt het geen tijd de aandacht op zulke kankers te richten? Of past dat niet in het advertentiemodel, dat immers vooralleuk moet blijven – omdat de deelnemende sponsors er anders niks aan verdienen?
Het ergste van borstkankermaand is dat de gekken dan weer uit hun holen kruipen. Neem Yvette van Boven. Zij propageert dat kanker ‘een kado’ is dat je dient te ‘omarmen’. Je kanker kan je iets leren over je ‘innerlijke blokkades’; pas als die weg zijn, kun je genezen! Schadelijke New Age-rimram, die maakt dat zieke mensen zich schuldig voelen wanneer hun therapie niet aanslaat. Wanneer de kanker te sterk blijkt, heeft de zieke kennelijk iets niet goed gedaan…
De gotspe ervan. ‘Kanker is een kado’. Is het een geschenk wanneer een vader zijn 19-jarige zoon verliest, wanneer een moeder haar jonge kinderen als halve wezen moet achterlaten? Is het een cadeau dat ik drie jaar van mijn leven heb moeten besteden aan die kutborstkanker van mij?
Wanneer Yvette van Boven jarig is, geef ik haar een volle injectienaald met tumorweefsel, liefst een van het virulente soort. Kijken of ze haar geschenk inspuit.
Reacties (33)
Had afgesloten met “de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen” ofzo.. Die injectienaald is ver, ver onder de gordel. Als je een ander kanker toewenst terwijl je het zelf hebt gehad; heb je “issues”
@1 Je hebt dat laatste niet goed begrepen. De vraag is of mensen die zo lollig doen over een verschrikkelijke ziekte, die ziekte vrijwillig op zich zouden nemen. Nee, natuurlijk niet.
Yvette van Boven heeft reeds kanker (gehad). Baarmoederhalskanker. Dat valt gewoon te lezen op haar introductiepagina.
Kennelijk heeft ze een manier gevonden om daarmee te ‘copen’, om enerzijds te accepteren wat haar overkomt, en ook nog de strijdlust te vinden om door te knokken en alles uit het leven te halen wat er in zit.
Daarbij hoort ook dat ze gaat ‘evangeliseren’ (net als die types die twintig kilo afgevallen zijn en dan ‘hun’ methode gaan aanprijzen als oplossing voor iedereen).
Overigens denk ik niet dat Yvette veel aanhang zal verwerven met haar New Agerige pop-psychologische praat. Daarvoor stuit de slogan “Kanker is een kado” teveel mensen teveel tegen de borst.
Over Pink Ribbon als goed doel:
http://www.cbf.nl/Instelling/4493/Pink-Ribbon-St
@1 Nou en? Is de uitspraak “kanker is een kado” niet onder de gordel dan? Dit stuk van Karin is me uit het hart gegrepen, niet zozeer “objectief”, zoals jij het misschien liever hebt, maar vooral ook als nabestaande van twee kankerpatienten en getuige van een lijder aan alvleesklierkanker. Ik kan die new-age shit (die ik overigens ook best eens wel kan volgen) wat dit betreft echt niet kan waarderen. Het is oorzaak en gevolg omdraaien: omdat iemand iets van de kanker heeft geleerd, zou iemand kanker hebben gekregen? Dat is het seculiere ietsisme in optima forma.
Wat een hatelijk stuk vreten is die Spaink!
@6, Welnee, ze heeft gewoon gelijk.
Kanker is geen geschenk, het is een rotstreek, iemand die kanker met een geschenk vergelijkt spoort niet.
-zelfjoris-
@6 Toch niet echt zonder reden wat betreft Pink Ribbon. Ze gaat hier wel erg ver, maar het is natuurlijk erg zuur als je erachter komt dat die hele Pink Ribbon stiekem een promostunt is van Estée Lauder.
Dat doet me denken hoe bitter mijn zus was toen ze hoorde dat Moeders voor Moeders een scam was. Misschien ken je Moeders voor Moeders al: zwangere vrouwen mogen hun urine doneren. Van een bijzonder hormoon in die urine zouden dan medicijnen gemaakt worden die moeders met een ziekte nodig hebben om zwanger te raken. Je raadt het al: daar werd de urine helemaal niet voor gebruikt. Het wordt verwerkt in cosmetica. Me dunkt dat je je flink genaaid voelt als je dat hoort en je hebt vijf maanden de bottom line van een cosmeticaboer zitten helpen in plaats van zieken te helpen een kind te krijgen.
En een ieder heeft zijn recht daar een eigen mening over te hebben, fuck off met die meninkjes van die mannetjes!
@9 Poef. Dat is volkomen nieuw voor mevrouw Ernest, die heel wat flessen heeft volgeplast! Kun je daar wat meer over vertellen (of een link geven)?
@11 Heb even gegoogled. Ik kwam dit tegen, maar dat bedoelde ik niet. In ieder geval wordt ermee gesjoemeld. De zwangerschap van mijn zus was ruim twaalf jaar geleden en kort daarna hebben we het gehoord, dus niet van Kassa. Kan het niet meer terugvinden. Dat artikel ging ook over Moeders voor Moeders zelf, zij zouden weet hebben van het verkeerd gebruik van de gewonnen hormonen.
Uitermate ongelukkig gekozen woord natuurlijk: “Kado” in combinatie met kanker. Met de achterliggende gedachte is niks mis: je kanker moet je met positieve energie benaderen/ bevechten (voor de aanmaak van dito stofjes en dergelijke). Ik denk dat de oorzaak van het gebruik van dergelijke woorden gelegen is in haar hervormde achtergrond.
Gelovigen, u mag er zelf extreem voor zetten als u wil, gebruiken soms hele rare woorden in verkeerde context(en). En je moet maar eens opletten: gebruiken bijvoorbeeld werkelijk voor élk petieterig (on)opgelost kutprobleempje b.v. het woord Dankbaar. Zijn altijd en immer Dankbaar heel gek. Kindje 2 keer vergeefs afgezwommen of de stofzuigerzak zat vol: “Werd er toch ontzettend dankbaar om”. Haar van Boven had ook zomaar kunnen tikken: ”Kanker maakt je Dankbaar”….
Overigens ben ik blij dat ik geen vrouw ben. Als ik de hele godganse dag om niks liep te mutsen zou ik ook iemand vragen er een volle injectienaald met tumorweefsel in te jagen…en er vervolgens ontzettend dankbaar om zijn.
Als ze dat bedoelen moeten ze dat zeggen. En totdat ze dat zeggen geloof ik niet dat ze dat bedoelen – dat willen mensen er alleen maar graag in horen.
@14
Ze zegt b.v. dit: “Als je steeds tegen jezelf zegt dat je niet meer beter kunt worden en je gelooft dat, dan is dat bijvoorbeeld een gedachte waarmee je het genezingsproces blokkeert.’
Of het dan helpt is twee.
Staan die “affiches van vrolijke vrouwen met veel haar en dito borsten die ons roze meuk aansmeren” toevallig ergens online?
Zeg oostblokker, heb jij toevallig de wijsheid in pacht? Sukkel!
Ik niet schattebout:
Researchers propose that “nullomers” (tiny DNA and protein sequences absent in nature) could have properties that are incompatible with life and might serve as drugs to kill pathogens and even cancer:
http://www.sciencedaily.com/releases/2012/10/121008173331.htm
Geloof jij alles wat op internet gepubliceerd wordt lieverd? Ik niet!
Ja pop: je zal ooit érgens iets of iemand moeten geloven anders komen we nergens.
Die wijsheid schudde ik zo uit me mouw zag je dat?
Nou ja, dat gelul van “positief zijn bevordert je genezing van kanker” kan mensen natuurlijk met een schuldgevoel opzadelen. Er is nog nooit bewezen dat je door “positief” zijn makkelijker geneest van kanker.
Maar goed, moet zo’n uitspraak dan meteen verboden worden, of gaan we er met zn allen gewoon hard om lachen? Ik stel voor het laatste.
Nou ja, een Sylvia Millecam ging ook met die positieve instelling naar Yomanda i.p.v. de chirurg…
Overall Positief kan kwaad..gecombineerd met dom wordt het een ander verhaal
Achter het koninkrijk van de op chemicaliën gebaseerde geneeskunde ligt een land genaamd ‘Vitaliteit’ maar daar willen de Karin Spainks niets van weten. Zij verkiezen de door de wetenschappelijke oncologie geïnduceerde dood te sterven.
Tien volle injectienaalden met de afgrijselijkste kankersoorten zullen Yvette niet deren omdat bij gezonde personen op geen enkele wijze kunstmatig kanker kan worden opgewekt.
Ik zou kunnen uitleggen waarom dat zo is maar ik vrees dat de Karin Spainks het prefereren om de andere kant op te kijken …
Vitaliteit, my ass. Het toverwoord is mazzel. Ik heb toch zo’n hekel als mensen roepen dat er dingen zijn die we niet begrijpen, dat er dingen zijn als “viblablaliteit” die je kunnen genezen.
Zelfs als je dingen niet begrijpt, dan nog kan je het effect meten. En raad eens? Er. Is. Nog. Nooit. Iets. Van. Aangetoond.
En kom dan niet aan met complottheorieën om het gebrek aan bewijs te verklaren, want dat is niets anders dan een cirkelredenering.
En qua andere kant opkijken, Pot, ketel, zwart.
Met mensen zoals onze Joost zijn samenzweringen niet nodig en kan het systeem zichzelf eenvoudig in stand houden.
@3 “stuit de slogan “Kanker is een kado” teveel mensen teveel tegen de borst.”
Onder een artikel over borstkanker… Ba-dum-tish!
@25 Hopelijk wel. “Het systeem” heeft tot nog toe meer mensen van kanker genezen dan je vitaliteit :) En ik weet dat statistieken ook evil zijn, maar ja, je moet toch ergens beginnen met bullshit scheiden van dingen die wel werken.
Het ergste van het soort bedrijven als Pink Ribbon is nog wel, dat er angstvallig geen aandacht besteed wordt aan de (mogelijke) oorzaken van aandoeningen. Om het leuk te houden waarschuwt men maar niet voor al die nuttige en aangename zaken, waarvan bewezen is dat ze mensen ziek maken. Dat zijn nou ook meestal net de dingen waar zo prettig aan verdiend wordt, niet in de laatste plaats aan hen die leven van de slachtoffers.
Ziek worden is iets dat je wilt voorkomen, weet ik uit eigen ervaring, na vier operaties sinds 2009, waaronder een tumor. Om me te weren tegen ziekmakende materialen of gewoonten, probeer ik zo veel als mogelijk informatie over zaken in mijn omgeving te vinden. Mijn voedsel is al een paar jaar ‘onbespoten’, maar gezien de realiteit van vervuiling op elke mogelijke plek, koop ik dat niet voor mijn gezondheid, maar omdat ik niet wil dat er om mij te voeden ‘gespoten’ wordt. Voor de rest wens ik me om zo weinig mogelijk aan ziekmakers blootgesteld te worden, al voel ik me op dat punt onmachtig en verslagen. Verdrietig eigenlijk ook wel.
@Let: Volgens mij krijg je borstkanker niet door roken, oid. Waar wil je aandacht aan besteden? Heeft dat zin?
@Joost, 28: Tabak is nou het voorbeeld van een rookgordijn. Inmiddels weet iedereen wel zo’n beetje dat roken ongezond is, dankzij inzichten die langzaam maar zeker overgenomen zijn als onbetwistbare waarheid. Wat onvermeld blijft, is dat het gros van de tabaksproducten toegevoegde stoffen bevat, die een grote rol, zo niet de grootste rol spelen in de mate van schadelijkheid. Naast de plant, nicotiana tabacum, verbrand de roker ook een keur aan chemicaliën, waarvan men zich terecht af kan vragen waarom dit toegestaan is, of niet tenminste is aangegeven op de verpakking. Enkele merken die geen additieven toevoegen vermelden op de verpakking wel dat er niets toegevoegd is, al staat op dezelfde pakjes wel de generieke zwartomrande waarschuwing dat het product formaldehyde bevat, wat dus nu juist bij die merken niet het geval is. Roken is dus ongezond en dient ontmoedigd te worden, maar gezwegen wordt over de ongevraagde en onnodige toevoegingen, die heel wel mogelijk voor een meerderheid van de zieken door tabaksgebruik verantwoordelijk zijn.
Tabak is iets dat je kan vermijden, zeker nu steeds minder mensen roken en het vaak alleen nog in de open lucht is toegestaan. Die zelfde lucht kan zomaar en zonder tabaksrook ook ziekmakend zijn, als ze op veel plaatsen ingeademd wordt. Van uitlaatgassen, met name diesel, is inmiddels vastgesteld dat ze mensen ziek maken. Maar zonder deze ziekmaker zou het land een rimboe zijn, met paardenkarren en trekschuiten. Het is waarschijnlijk daarom dat we de gevolgen voor de gezondheid van wegtransport accepteren, of er niet te veel aandacht aan besteden. Opmerkelijk is het wel, dat er gerommeld wordt met meetwaarden, om op bepaalde plaatsen het verkeer (weer) sneller te kunnen laten rijden. Hoewel zelfs de grootste ontkenner zelf kan vaststellen dat het ongezond vertoeven is langs deze trajecten, worden de gevolgen afgedaan met een rekensom, zo van tien kilometer sneller is zoveel meer ziektegevallen. Op papier inderdaad allemaal heel acceptabel, maar is het dat ook voor hen die daadwerkelijk ziek worden?
Borstkanker kan vele oorzaken hebben en het is zeker niet uitgesloten dat tabaksproducten en hun toevoegingen een oorzaak kùnnen zijn. Aannemelijker zijn de (dier-)geneesmiddelen, pesticiden, groeibevorderaars, bouwmaterialen en chemicaliën, waarvan geringe hoeveelheden in het menselijk lichaam al tot tumoren kunnen leiden. Toch kan je zelf maar weinig doen aan de blootstelling, ook al leef je zo bewust en gezond als mogelijk. Daarvoor is vervuiling te algemeen geworden.
Een lange reactie, maar zijn er al wetenschappelijke studies die een duidelijk verband suggereren? Zo niet, dan is het niet meer dan logisch dat het daar niet over gaat.
Het enige verband dat mijn weten wél is aangetoond is dat het gebruik van de pil de kans op borstkanker vergroot, maar dat dezelfde pil de kans op andere vormen van kanker juist verkleint.
Positief denken haalt inderdaad geen kanker weg en het is van de zotte dat mafketels op deze manier schuld bij patiënten leggen. Puur voor hun eigen gemoedstoestand en persoonlijke gewin.
Maar ik denk dat positief denken weldegelijk invloed heeft. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het je bijvoorbeeld de energie geeft om op oplossingsgericht te blijven denken.
Je moet bijvoorbeeld de energie hebben om van ziekenhuis te wisselen als je geen vertrouwen hebt in de kennis van mensen, ondanks dat je weet dat je je door een hele bureaucratie moet vechten eer dat je een andere specialist spreekt.
Je moet de energie hebben om jezelf, vrienden en/of familie te dwingen(!) om toch goed te eten tijdens chemo*.
Je moet de energie hebben om 10 uur ’s avonds, nog 2 uur te reizen om jezelf of iemand anders bij de juiste eerste hulp te krijgen.
En daarnaast zorgt positief denken dat je niet in een spiraal van angst eindigt en dus toch kunt blijven doorleven.
Daarbij speelt ook dat doktoren zich bij het opstellen van een behandelingsprogramma ook laten beïnvloeden door de gemoedstoestand van patiënten. Want sommige behandelingen kunnen 2, 3 zelfs 10 jaar van je leven in beslag nemen. Als zij vrezen dat je dat niet fysiek en mentaal kunt volhouden, zijn ze helaas geneigd om de korte weg te kiezen. Dit is niet omdat het wrede mensen zijn, maar ze zien wel in dat je beter de resterende 3 jaar optimaal kunt leven en afscheid kunt nemen dan dat je die 3 jaar alleen maar bezig bent om te overleven.
En tegen mensen zoals deze Peter hierboven kan ik alleen maar zeggen: Prima. Als jij denkt dat je vitaliteit jezelf tegen kanker kan beschermen, leuk voor je. Maar als ik het krijg ga ik, ondanks dat ik precies weet wat chemo met iemand doet, lekker aan de cytostatica.
*ik weet helaas niet meer waar ik het precies gevonden heb, maar het blijkt dat van mensen die sterven tijdens de chemokuur, 1/3 sterft vanwege ondervoeding.
@Joost, 30: Kom op Joost, je weet best dat er regelmatig over nieuw onderzoek wordt gepubliceerd, zoals onlangs over de uitkomst van langdurig onderzoek naar de gevolgen op de gezondheid van uitlaatgassen, bij gebruik van diesel in verbrandingsmotoren. Net na de uitkomst van dit onderzoek besluit de minister om op een deel van de ringweg rond Amsterdam, waar sinds enige jaren een maximumsnelheid van tachtig kilometer geldt, die snelheid te verhogen tot honderd. Om daarmee niet boven grenswaarden uit te komen, worden meetgegevens geflatteerd door te rommelen met essentiële grootheden in de berekeningen. Ook hier geldt dat men willens en wetens de mens als een rekenkundige eenheid inboeken, waarbij de bijkomende schade aan de gezondheid van omwonenden tot een waarde terugbrengt, die ‘acceptabel’ moet zijn. Dus als uit de berekening blijkt dat twintig kilometer sneller rijden op dat traject tot x meer stergevallen leidt, dan zijn die toch echt heel erg menselijke mensen, niet meer dan een getal. Een abstract getal waar mee ingestemd kan worden, zonder grote gewetensbezwaren, of ander zulks lastig gedoe.
@32: Let: Ja, vast, maar wat heeft dat te maken met specifiek borstkanker?