I think that in retrospect I could have used a different tone, a different rhetoric.

Bush baalt dat oneliners als “bring ‘em on” en “dead or alive” hem hebben gebrandmerkt als “a guy really anxious for war”. De uitspraken deed de president op zijn Europese afzwaaitournee nadat Air Force One in Slovenië was geland. Rome, Parijs en Londen staan ook nog op het programma.

Bush gelooft echter niet dat zijn oorlogszucht het imago van de VS in de rest van de wereld heeft aangetast: “I don’t buy into that theory. America is a force for good. America is a force for liberty. America is a force to fight disease. We’ve got the largest HIV/Aids initiative in the history of the world. We’ve got a malaria initiative that’s saving babies.” Typisch Bush met zijn bekende ‘War on Aids’ en ‘Operation enduring malaria’.

Richting het einde van de Dubya-termijn is het goede nieuws dat de wereld dus zelfs de ‘heerschappij’ van een nitwit als hij overleeft. Mogelijk zou economisch protectionisme, wat Bush omfloerst als een gevaar bij een uitverkiezing van Obama bestempelde, nog meer opschudding in de wereld veroorzaken dan alle VS-acties van de laatste 8 jaar. Alhoewel de slachtoffers van de oorlog in Irak, de Guantanamo-gevangenen en een gering percentage van de (talloze) Amerikaanse staatsburgers die zijn afgeluisterd of op een andere manier vrijheden hebben moeten opofferen voor de vrijheidsstrijd het daar niet mee eens zullen zijn.

Bush zelf, zonder zijn marionettenbespelers en snode plannen, wordt inmiddels gereduceerd tot een kruising tussen een lame duck en een ludiek baasje in een stoer vliegeniersjack met wie je best eens een biertje zou kunnen drinken. Een beetje zoals hij vroeger was toen hij nog oefende op de perfecte oneliner: