Afgelopen vrijdag kwam ik voor het eerst in de roenmruchte Zaal 100. Ik was naar het voormalige schoolgebouw in de Wittenstraat getogen om de Gone Bald 10 year anniversary party bij te wonen. Deze Amsterdamse noise-band met Kroatische wortels heeft weliswaar in verschillende samenstellingen gespeeld in de afgelopen tien jaar, maar een aantal zaken waren constant gebleven, nl. zanger/gitarist, Iviza en de naam van de band. Vandaar een feestje dus.

Zaal 100 werd in de jaren ’80 gekraakt en is, naar eigen zeggen, een onafhankelijk centrum voor van alles en nog wat, behalve voor privéfeesten, partijpolitieke of religieuze bijeenkomsten. Wat mij betreft een prettig filter. Eind jaren ’80 werd het in erfpacht gegeven aan de krakers dankzij de ‘schoon-schip’operatie. Dit kwam min of meer neer op een legalisering van het kraakpand.

Bij binnenkomst stuit je meteen op de bar, die nog steeds wat weg heeft van een schoolbar, maar waar het bier met krat en al in de koelkasten wordt gezet. In deze entree zijn regelmatig ook exposities te bewonderen van verschillend allooi. De Grote zaal (die in wezen vrij klein is) is intiem, voornamelijk door de theatertribune die veel plaats in beslag neemt, maar wel ruimte biedt aan behoorlijk wat mensen. Het blijkt dat in zaal 100 elke dinsdag live jazz wordt vertolkt, 1 keer per maand een dichtersavond, regelmatig amateurtoneel en dus ook zo nu en dan kleine festivals zoals die waar ik dus was.

Het programma van de avond was zorgvuldig samengesteld en bestond grotendeels uit Kroatische bands met goede muzikanten. De aftrap werd verricht door Mika, een tweetal (zanger en gitarist) dat op de achtergrond een drum- en baspartij had lopen en herinneringen opriep aan Suicide. Daarna volgde Makazoruki, hetgeen zoiets betekent als schaarhanden met een strakke punkrock show. Morbide Eenheid kwam haar keur aan aparte instrumenten tonen, waaronder een zessnarige bas, twee theremins en een altsax. Het hoogtepunt van de avond was wat mij betreft de instrumentale viermansformatie Peach Pit die speciaal voor deze happening uit Kroatië waren overgekomen. Enigszins vergelijkbaar met Fly Pan Am (uit de stal van God Speed you… en Do Make Say Think), maar dan beter. De groep weet met twee gitaren het gebrek aan zang te ondervangen en heeft een drummer in haar gelederen die de boel mooi voortstuwt. En natuurlijk aan het einde was Gone Bald daar zelf. Het wordt nu toch wel eens de hoogste tijd dat deze band wordt opgepikt door radiozenders als de VPRO want momenteel spelen ze het hele clubcircuit plat en hebben ze een gerenommeerde staat van dienst opgebouwd. Kroatië leeft in de muziekwereld!

Zaal 100