Dankzij Mulisch zijn ‘Ontdekking van de Hemel’ kwam ik terecht bij het werk van de Italiaanse architect Andrea Palladio (1508-1580). In Quinten’s zoektocht naar de burcht uit zijn droom wordt hij door Themaat onderricht in de belangrijkste historische bouwwerken, waaronder dus ook die van Palladio. Voor architectuurhistorici is deze naam een begrip, maar voor anderen misschien onbekend.
Palladio werd in 1508 geboren als Andrea di Pietro della Gondola. Hij was opgeleid als metselaar en beeldhouwer en zijn talenten werden pas op 30-jarige leeftijd ontdekt door een zekere graaf Trissino. Deze nam hem mee naar Rome om er de monumenten uit de oudheid te bestuderen en spoorde hem aan de naam Palladio aan te nemen die afgeleid was van de Griekse Godin, Pallas Athena. Deze reis naar Rome heeft grote indruk op hem gemaakt en is veel terug te zien in zijn werk door het gebruik van zuilengalerieën en tympanons. Tot zijn werk behoren palazzi, vila’s, kerken, openbare gebouwen en bruggen. Zijn belangrijkste werken staan in de provincies Venetië en Vicenza (Noordoost-Italië).
Palladio geldt als één van de meest gewaardeerde architecten uit de renaissance. Er bestaat waarschijnlijk geen enkele architect die zo vaak geïmiteerd is als hij. Alleen al van de hiernaast afgebeelde Villa Rotonda zijn vier kopieën te vinden in Engeland. De blijvende invloed van zijn werk in de loop der jaren komt waarschijnlijk doordat het meeste nog bestaat, maar ook doordat hij zijn ideëen omtrent de architectuur nauwkeurig heeft vasgelegd in zijn boek ‘I quattro libri dell’architettura (1570). Dankzij dit boek legt hij de link tussen de Romeinse oudheid en zijn eigen werk.
Palladio haalde zijn inspiratie echter ook uit een andere hoek, nl. uit de harmonieleer van de muziek. Ruimtelijke proporties werden afgeleid uit toonverhoudingen zoals 1:2 (octaaf) 2:3 (kwint) en 3:4 (kwart). Door deze proporties in harmonische verhoudingen naast elkaar te gebruiken, schiep hij naar eigen inzicht werken die een weerspiegeling waren van goddelijke harmonie en de kosmos.
Bron: Westerse Architectuur: een geschiedenis, David Watkin 2001
Reacties (3)
Goed artikeltje Sik! Ik herinner me hem niet, maar dit gebouw wel vaag uit mijn architectuur klas. Bovendien, lijkt het inderdaad tering veel op een villa in Hillhouse Avenue, New Haven, CT (waar oa George Bush trouwens nog woonde) ik zal er nog eens langs lopen.
Dit soort ideeen van harmonie en muziekleer, sijpelden later door in naar Heidelberg en Praag.
Heidelberg zegt mij niets, graag enige toelichting, Caprio.
De brug tussen Renaissance en Reformatie ligt tussen Venetie en Heidelberg/Praag, oa via Giordano Bruno.
Ik heb helaas alleen maar de bel horen luiden, en weet het fijne er niet nog niet van. Weet over het Midden Oosten als bron ook niet zo heel veel, behalve dat de Moren/Joden in Spanje hier essentiele rol in speelden, maar dan hebben we het weer over pre-Renaissance, hoe Europa verlicht werd door de toorts uit het Oosten.