Al meer dan dertig jaar ga ik met familie, kennissen en vrienden jaarlijks een weekend naar Friesland. Daar huren we dan steeds dezelfde zeilschool om van daaruit heerlijk tochtjes te maken.
Die zeilschool is de laatste jaren echter drastisch veranderd. De houten vloer is vervangen door steen. De open haard is verdwenen. Het laaghangende plafond is weg, daar hang nu een metalen lichtconstructie. En zo nog wat zaken. Allemaal aanpassingen die de sfeer van het gebouw danig hebben aangetast.
Laatst vroeg ik de beheerder waarom dat nou was. Dat blijkt voornamelijk het gevolg te zijn van de aangepaste wetgeving na Volendam. Alles moet absoluut brandveilig zijn, anders geeft geen enkele ambtenaar meer een vergunning af.
Nu ben ik al jaren, en dus ook deze week weer, collectant voor de Nederlandse Brandwonden Stichting, en me daarmee dus erg bewust van de ernstige gevolgen van een brand. Maar soms heb ik het gevoel dat we als maatschappij wel heel erg ver doorslaan in het afdekken van risico’s. Alsof een mens zelf niet meer kan beoordelen of iets veilig is of niet. En alsof de overheid altijd maar de schuld moet krijgen als iemand anders vergeet wat simpele regels na te leven.
Daardoor krijg je wetgeving zoals het Besluit Brandveilig Gebruik Bouwwerken met regeltjes als:
– de aankleding een navlamduur heeft van ten hoogste 15 seconden en een nagloeiduur van ten hoogste 60 seconden;
– De verticale vrije ruimte tussen de vloer van een besloten ruimte voor het verblijven 5 of het vluchten van meer dan 50 personen en niet op de vloer aangebrachte aankleding is ten minste 2,5 m
– In een besloten ruimte zijn geen met brandbaar gas gevulde ballonnen aanwezig.
– a. de loopafstand tussen die toegang en het punt van waaruit in meer dan een richting kan worden gevlucht meer dan 10 m is of
– b. de totale oppervlakte van de besloten ruimte van waaruit in slechts een richting kan worden gevlucht meer dan 200 m2 is.
– a. tegen of onder het plafond aangebracht glas veiligheidsglas of voorzien van een ingegoten kruiswapening met een maximale maaswijdte van 0,016 m;
En zo verder. 21 pagina’s lang. Als je het doorleest krijg je het gevoel dat alleen rechthoekige betonnen ruimtes met een maximaal oppervlak van 100 vierkante meter en tenminste 2 uitgangen nog acceptabel zijn.
Ik begrijp de angst, maar volgens mij is dit niet de beste manier om die te bestrijden.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Reacties (9)
Een alternatief zou kunnen zijn dat een overheidsinstantie openbare gelegenheden alleen maar keurt en vervolgens classificeert op veiligheid. Bij de deur moet dan een bord hangen die de classificatie aangeeft en de potentiële bezoeker moet dan zelf beslissen of hij/zij naar binnen durft te gaan.
Ik denk echter niet dat zo’n systeem zou werken. Velen zien de overheid als de organisatie die alle problemen moet oplossen, met minder is men niet tevreden.
Maar als de overheid dat dan ook probeert dan klaagt men over te veel regelgeving of inbreuken op de privacy.
De overheid is de in paniek om meer toezicht roepende burger/media/kamerleden maar wat graag ter wille. Men had na de brand in Volendam ook kunnen zeggen: pech, kan gebeuren. jammer dan. (maar dan in iets diplomatiekere bewoordingen)
Een heel systeem van veiligheidsclassificaties lijkt me ook niet de oplossing. We zullen gewoon moeten accepteren dat er aan het leven ook risico’s verbonden zijn. Sterker nog, dat die risico’s dat leven nog een beetje de moeite waard maken.
Volgens mij is het beter een paar algemene regels te maken en de rest over te laten aan de expertise van de lokale brandweer.
@sir Humphrey
Een systeem van veiligheidsclassificaties biedt bezoekers de mogelijkheid om een beredeneerde risicoschatting te maken.
@Scientist of the invisible
Dat kan toch helemaal niet, dan zou de lokale brandweer naar eigen willekeur kunnen optreden. De brandweer moet handelen op basis van democratisch afgesproken regels. Dat is vaak bureaucratisch en vaak inefficiënt maar het is niet anders.
@Theedoek: Waarom is iets gelijk “willekeur” als er geen 20 pagina’s met regels zijn?
De brandweer heeft toch voldoende kennis in huis om een gefundeerd advies te geven en eventueel te constateren dat er echt grote problemen zouden kunnen ontstaan?
En daar kom je dan vervolgens met een volwassen discussie tot een gezamenlijke uitkomst.
Wat ik me ook nog afvraag, is hoe het toch komt dat politici zo snel naar het uitbreiden van de regels grijpen bij dit soort zaken. Wie dwingt ze daartoe? Is het de media? Zijn het de mensen zelf? Zijn het de slachtoffers? Is het een simplistische reflex op ernstige situaties?
@Steeph
En wat dan als de ondernemer dat advies naast zich neerlegt?
En wat bedoel je met een volwassen discussie? Hier op Sargasso zijn ook allerlei volwassen discussies maar er ontstaat zelden overeenstemming. Ook hier wordt soms gezegd dat de andere partij geen argumenten heeft, alleen maar ‘emoties’ en dat is het dan.
Of er wordt gezegd dat de andere partij geen ‘respect’ heeft en dat is het dan.
Het idee dat een ‘debat’ of een ‘volwassen discussie’ tot consensus zal leiden deel ik niet. Het gaat uit van een veel te optimistisch mensbeeld.
Bedenk wel dat het altijd de andere partij is die verweten wordt niet volwassen te debatteren of juist te polariseren of geen ‘respect’ te tonen.
@Theedoek: Het gaat hier nog steeds wel om vergunningverstrekking. Dus een ondernemer moet wel meewerken.
Maar de mensen kunnen er samen uitkomen dat bepaalde zaken noodzakelijk zijn voor de vergunning en andere zaken op termijn aangepakt moeten worden.
En ik heb (soms) een iets optimistischer mensbeeld.
De vergelijking met discussies hier op Sargasso gaat natuurlijk niet helemaal op. Dat zijn veel minder concreet te maken onderwerpen dan de voorzieningen in een pand.
Die regeltjes jagen de ondernemers op kosten, maken de clubhuizen minder gezellig, belasten werknemers met bedrijfsveiligheidcursussen en protocollen en dat terwijl ook deskundigen het er over eens zijn dat veiligheid voor een aardig deel “tussen de oren zit” Reden voor een aantal werkgevers om geen haast te maken met een aantal veiligheidsmaatregelen.
Komt de overheid nu tegemoet aan “het gevoel” van onveiligheid of is er daadwerkelijk sprake van onveilige situaties.
Er is helaas maar één manier om dat zeker te weten: laat het maar gebeuren. Gebeurt er niets, niks aan de hand. Vat de boel vlam, dan is de wereld te klein.
De regeltjes helpen vaak ook maar tijdelijk. Nieuwe inzichten, nieuwe technologiën leveren weer andere regels op.
Innmiddels keert het tijd van het beleid enigzins. Op een aantal vlakken wil men rampen niet meer voorkomen maar kennis en vaardigheden ontwikkelen om de schadelijke gevolgen (vooral slachtoffers) tot een minimum te beperken. Een erkenning van het gevoel dat rampen nooit te voorkomen zijn, maar dat je wel de opvang goed moet regelen.
Zelfs dat is complex. Voorbeeldje: de aanrijtijd van de brandweer en ambulances wordt zo scherp mogelijk gesteld. Dat ging jaren redelijk goed, totdat door heel het land wegen van ontelbare rotondetjes werden voorzien om de verkeersveiligheid te vergroten. Gevolg: de aanrijtijd werd langer.
Er is dus altijd wel wat. Volgens mij gebeuren de meeste ongelukken door onoplettendheid, onnadenkendheid, onzorgvuldigheid, vermoeidheid en hebzucht. Ofwel het menselijke tekort van alledag.
Probeer dat maar eens door regelgeving te ondervangen. Ik kan het niet verzinnen hoe je die dingen de wereld uit krijgt.
Ik heb het nagevraagd. De landelijke overheid heeft een zeer uitgebreid bouwbesluit genomen. De gemeenten kunnen nog aanvullende eisen stellen maar ze mogen geen regels bedenken om het landelijk bouwbesluit ongedaan te maken. Ze mogen het dus alleen maar sternger maken.
Er is wel enige ruimte voor de ondernemer, een 1 centimeter te smalle nooduitgang is nog wel aanvaardbaar. Maar veel ruimte is er niet voor de ondernemer.
Maar voor de brandweer is er ook extra ruimte. Een pand dat formeel aan alle eisen voldoet kan toch nog worden afgekeurd. De bewijslast ligt dan wel bij de brandweer.
Als een pand niet voldoet dan wordt er meestal een termijn afgesproken. Binnen die termijn moeten de problemen zijn opgelost.
De kunst is om systemen te ontwerpen waarbij het niet helemaal misgaat in geval van een menselijke fout.
Verder kan ik me niet voorstellen dat mensen steeds relaxter gaan worden als het gaat om veiligheid. Mensen zijn rijker geworden en leven langer. Kijk maar eens naar het aantal doden dat is gevallen bij de aanleg van de Hooverdam, dat is tegenwoordig echt niet meer aanvaardbaar (mischien wel in China maar niet in Amerika of hier).