Roze lintjes, snorren tegen prostaatkanker, veel mensen laten zich in met deze ‘consumentenaflaat’ zegt publiciste Karin Spaink. En zij vindt het maar niks. Het artikel stond gisteren in Parool.
Hebben we eindelijk de borstkankermaand kunnen afsluiten – de roze lintjes vlogen iedereen weer om de oren – en nou willen mannen óók zo’n hippe maand waarin ze een feestelijk tintje aan een rotziekte geven. November moet movember worden: de maand waarin je je moustache laat staan om het bewustzijn over prostaatkanker te promoten en je solidariteit met je broeders een publiek smoel te geven. Hun heldhaftige motto: Grow a mo’, save a bro’.
Zulk simplisme werkt enorm op mijn zenuwen. Je strijdt niet tegen borstkanker door een roze stofzuiger of mobieltje te kopen; je snor laten staan redt niemand van prostaatkanker.
Al dat roze gedoe is niets dan een consumentenaflaat. Je gaat jezelf te buiten onder het mom een goed doel te steunen. Kijk mij eens solidair zijn: ik koop roze pumps! Dat bedrijven die een miniem percentage van jouw aankoopsom doorschuiven naar Pink Ribbon en dat bedrag daarna als aftrekpost bij de belastingdienst opvoeren, zichzelf als ‘maatschappelijk geëngageerd’ wensen te afficheren, is nog wranger.
Moeten we zulke larie nu ook voor mannen invoeren? Vecht tegen prostaatkanker, koop een blauwe Blackberry! Strijd tegen prostaatkanker, koop een Ray Ban met een gratis opplaksnor! Gaan we bij mannen ook doen alsof kanker hebben een solidaire, feestelijke aangelegenheid is, waarvan je – na de ziekte natúúrlijk te hebben overwonnen – enorm veel hebt geleerd? Gaan we prostaatkanker nu bejegenen als een broodnodige levensles? Waarom denken we überhaupt dat we kanker glamour kunnen geven en alle angst en paniek eruit kunnen halen?
Borstkanker heeft één ding voor op prostaatkanker: bewustmaking helpt. Wie regelmatig haar borsten bevoelt, kan de ziekte vaak vroeg signaleren. Dat scheelt enorm in overlevingskansen. Voor prostaatkanker bestaat zo’n eenvoudige test niet. Ook bevolkingsonderzoeken helpen geen lor: driekwart van de mannen met een verhoogd PSA blijken na verder onderzoek namelijk helemaal niks te hebben. Inmiddels hebben ze wel wekenlang in de rats gezeten en moesten ze een pijnlijk biopt ondergaan.
Bewustzijn over een ziekte promoten is alleen relevant wanneer mensen individueel iets kunnen aanvangen met dat besef. Anders is het gratuit. Erger: dan reduceer je zo’n ziekte tot een oppervlakkig teken, tot een modieus icoon. ‘Leuke snor heb je. Prostaatkanker? Ja, dat sucks. Maar die snor staat je goed, man. Houwen zo.’
Roze lintjes tegen borstkanker, snorren tegen prostaatkanker. Nog even, en we krijgen campagnes met luchtballonnen tegen longkanker en een maand waarin iedereen in het bruin moet wegens de strijd tegen darmkanker.
Reacties (7)
Ik heb het ook nooit begrepen… Goed stuk!
Of lekker een weekje op vakantie en een berg op fietsen voor het goede doel. Nog zo iets.
Och, een berg op fietsen is ook nog goed voor je eigen gezondheid. De roze pumps die de dames kopen daarentegen zijn alleen plezierig voor mijn ogen.
Vond goeie vraag, beter was nog om alleen om alleen het ABN deel te nationaliseren. De schulden overhevelen naar het AMRO deel en dat verkopen aan Mauro.
Maar ja ook ik heb het IQ van een fruitviegje.
(reactie op lteebsih jongkind)Het gaat nu over twee boeken die ik niet ken, het boek van Liesbeth en de Madelief-aflevering van Guus Kuijer, dus ik kan niet stoer doen met krachtige uitspraken.Dan maar niet stoer en krachtig: onder ‘integriteit’ versta ik natuurlijk niet ‘braafheid’. Dik Trom was niet braaf, Pluk was niet braaf en Pippi Langkous al helemaal niet. Maar een figuur als Hofmeester uit Tirza (Grunberg) kan in een kinderboek niet de hoofdrol vervullen. Onbevangenheid, afkeer van onzin en dikdoenerij, en de afwezigheid van iedere vorm van treiterzucht, geniepigheid en sadisme, zijn toch wel de vanzelfsprekende eigenschappen van de kinderboekenheld(in). Alleen al de stilzwijgende afspraak dat we met een sympathieke hoofdpersoon te maken hebben en dat het niet mag aflopen met de uitzichtloosheid die in de literaire roman bijna tot de vereiste kwaliteiten behoort, ook in luchtig werk als dat van Campert, is voldoende om ook het briljante kinderboek (Guus Kuijer is een genie) buiten de literatuur te plaatsen. Daar zit ook niemand mee. De prachtige verhalen over Polleke worden toch niet prachtiger als we die als Literatuur in de vitrine zetten?
Met interesse en verbazing heb ik jouw sarcastische stuk gelezen. Waar komt je onvrede vandaan? Het is juist goed dat er onderzoeken zijn en maanden waarin ziektes centraal staan. Daardoor ontstaat er meer kennis op het gebied van kanker en bekendheid onder de bevolking.
Wij zelf strijden tegen darmkanker, het blauwe lintje, tegen darmkanker komt naar voren in de maand maart. We hebben er mede voor gezorgd dat er bevolkingsonderzoek komt naar darmkanker. We geven mensen voorlichting om er voor te zorgen dat de ziekte aantallen (meer dan 12.000 mensen) oer jaar terug kunnen worden gedrongen. Het is bewezen dat dit mogelijk is.
We zullen ervoor zorgen dat je een voorlichtingsboekje ontvangt en wellicht je mening kan bijstellen waarom het juist wel belangrijk is dat deze maanden er zijn!
Stuur me een mail en dan zorgen wij dat je post ontvangt!
Hartelijke groet!
We nodigen je alvast uit om een kijkje te nemen op onze website http://www.stopdarmkanker.be Informatie en voorlichting zijn de eerste stappen in de strijd tegen darmkanker. Jammer genoeg weet een groot gedeelte van de bevolking weinig of niets over een aandoening die 1 op 20 mensen treft en eenvoudig vroegtijdig op te sporen is.
Het blauwe lintje (geen bruin…) is de kapstok waar we al onze informatie aan ophangen…
van harte,