De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Op tijd voor de aankomende feestdagen zal het niet zijn, maar alvast een mooie kadolijsttip voor eind 2009: Eén gekloonde wolharige mammoet (grote tuin gewenst). Als het aan de biologen van Penn State University ligt moet het op korte termijn mogelijk zijn om dit 10.000 jaar geleden uitgestorven beest via kloningtechnieken weer tot leven te brengen.
In een mooi voorbeeld van life imitating art is er sinds Spielberg’s klassieker Jurassic Park serieuze belangstelling voor het klonen van uitgestorven en bedreigde diersoorten. Dinosaurussen bleken toch een brug te ver en de giogenetici richtten hun pijlen sindsdien op de één-na-heilige graal: de mammoet.
Na de eerste pogingen leek het erop dat het een onhaalbare taak zou zijn. Niet alleen was het allemaal erg lastig, ook de kosten-baten analyse viel erg negatief uit. Daarbovenop kwamen ook nog eens allerlei ethische bezwaren van andere biologen die van mening zijn dat men zich beter bezig kan houden met het behouden van bestaande maar bedreigde diersoorten.
Maar deze week kwamen de professoren Stephan Schuster en Webb Miller met verrassende resultaten naar buiten. Zij bleken een groot gedeelte van het mammoet DNA, bewaard gebleven in twintig gevonden ballen mammoethaar, in kaart gebracht te hebben. Eén van de uitkomsten van het onderzoek is dat er niet één, maar twee soorten wolharige mammoeten hebben bestaan en dat deze genetisch gezien voor 99,4% met huidige Afrikaanse olifanten overeen komen. De onderzoekers gebruikten hiervoor de allernieuwste technieken en apparatuur en konden zo meer baseparen analyseren dan bij welk onderzoek ooit tevoren. De methoden zullen de komende tijd alleen maar verbeteren en het proces zal daarom aanzienlijk versnellen. Daarom zal Schuster’s uitspraak dat hij verbaasd zou zijn als het langer dan tien, twintig jaar zou duren voor de eerste mammoet gekloond zou kunnen worden niet al te gek zijn.
Misschien niet in 2009, maar dan toch zeker over een paar jaartjes kunnen we lekker met een mammoet knuffelen. Hoera voor de wetenschap!
Reacties (21)
Inmiddels gaat men er van uit dat de mammoet toch aanzienlijk later uitgestorven is (zo’n kleine 4000 jaar geleden)? Dat zou trouwens het vinden van DNA ook aardig moeten vereenvoudigen.
Nature heeft hier een uitstekende zij het wat lange uitleg over alle beren die er nog op de weg zijn. Mijn conclusie: it ain’t gonna happen.
Maar de redacteur van Nature – toch pienter volk, in de regel – durft niet zo ver te gaan.
Waarom worden er geen tasmaanse tijgers gekloond?
Dat is geloof ik de volgende stap. Er is alleen heel wat speculatie onder biologen of je uitstervende dieren wel moet fokken/klonen als ze uiteindelijk geen biotoop meer hebben waarin ze zouden kunnen overleven.
Welk dier zou dan geschikt zijn als draagmoeder voor een tasmaanse tijger?
Het is mooi als het kan, laat ze vooral alle techniek uitvinden. Het daadwerkelijk recreëren van een mammoet dient echter geen enkel doel.
#5: Hebben we nog draagmoeders nodig tegenwoordig? Wat ouderwets zijn we dan!
@4: Voor de Tasmaanse tijger is er wel een biotoop. Een paar jaar voor ie uitgestorven was wezen ze nog een reservaat aan. Voor Mammoeten is er ook ruim voldoende biotoop, je moet alleen jagers met neolithische technologie weg houden. Dat moet toch ergens in Siberië wel kunnen. Daarnaast, je kan toch ook klonen puur voor de dierentuinmarkt (lijkt me zelfs het meest logisch, want je moet het toch ergens mee bekostigen)?
De belangrijkste reden om het te doen is natuurlijk zodat we eindelijk kunnen weten hoe mammoet smaakt.
onzin en leugens.
de aarde bestaat pas 6000 jaar, is geschapen door God en Adam en Eva wsren de eerste mensen. De mens komt van God en NIET uit de dier!!!
@9: Een bewijs temeer dat de mammoet niet 10.000 jaar geleden uitgestorven kan zijn.
Je stelt het hier wel erg rooskleurig voor. Je hebt een perfecte cel nodig, met al het DNA in de goede volgorde in chromosomen verpakt. Dat moet eerst maar eens lukken. En of het dan daadwerkelijk lukt daarmee door kloning een olifant te bezwangeren is ook nog twijfelachtig.
Maar het zou kunnen en dat is al veel meer dan ooit voor mogelijk gehouden.
Jongens, met alleen de DNA-volgorde kun je echt, serieus, hoe gaaf het ook zou zijn, geen dier opklonen. Anders kon je nu je genoom laten vastleggen (kost nog maar een miljoen ofzo), en onsterfelijk worden.
Een mens, of een dier, is meer dan alleen zijn genoom. Om een chromosoom zitten allerlei eiwitten die bepalen hoe dat chromosoom precies werkt. Zonder mammoet kom je niet aan die eiwitten, zonder die eiwitten kom je niet aan een mammoet. Leentjebuur spelen bij de olifant? Zelfs als dat kàn (wat ik betwijfel), krijg je hooguit een halve mammoet.
Bij de mammoeten speelt ook nog eens het probleem dat we niet eens weten hoeveel chromosomen er zouden moeten zijn. En het gaat maar door met de problemen: zie ook mijn betoog hierover naar aanleiding van eerder optimisme.
@12: goed punt, Bart, en zeker een goed stuk op je site.
Maar toch, het lijkt mij als relatieve leek toch dat het vinden van de DNA-sequentie het meest ingewikkelde gedeelte is. Het inpakken in een celkern en de toevoeging van de juiste histonen zal ongetwijfeld lastig zijn. Maar gezien de ontzettende versnelling die de biotechnologie de laatste tijd doormaakt, zou het me helemaal niet verbazen als ook die ‘schijnbaar onneembare hordes’ genomen worden. Misschien resulteert dat in een halve mammoet, maar dat is nog altijd bijzonder interessant.
Ja, niet echt “life imitating art”.(Waarom eigenlijk in het Engels? Het citaat komt van Ovidius’ metamorphosen, en is “Natura artem imitat”, dus: het leven bootst de kunst na.)
Michael Crichton had tijdens zijn postdoc biomedische wetenschappen al kennis gemaakt met laat-klonen. Daarop baseerde hij zijn roman “Jurassic Park”, en daarop is die film weer gebaseerd. Eerder gewoon “Ars naturam imitat”, dus. Zoals altijd.
Pedante bitch out.
@13: Als je zo een paar halve mammoeten weet te klonen, heb je in een paar generaties al snel een 99,99% mammoet. Sterker nog, als het lenen van de juiste cel bij de olifant lukt, heb je bij de 2e generatie al de genregulering van de mammoet. Voor een compleet DNA heb je wel ook mammoet-mitochondriën nodig.
Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven. Wie in Hem geloofd zal eeuwig leven.
“Wie in Hem geloofd”
Daar val je toch echt mee door de mand.
Moge het slagen, het zou weer een enorme klap zijn voor degenen, die niét in de evolutie geloven.
Daarnaast is het een prachtig idee om kuddes van die beesten door Siberië te zien lopen.
Oh jee, weer van die religieuze mensen zonder opleiding die weer een stukje technologie willen verpesten met hun “wijze reacties” hier. Als je zo nodig in god wil geloven, ga dan in een grot wonen en bid dat je daar voor eeuwig blijft leven, maar val de rest van de wereld hier niet mee lastig….
renee ik zelf schat de aarde eerder kleine 100.000 jaar de ijstijd was zoon 40.000 jaar tot 10.000 jaar
wat het klonen betreft het gebeurt waarschijnlijk in de toekomst maar hoe zorgen we er voor dat de mammoet dan niet met teveel soortgenoten komt de dieren die op hem joegen (sabeltandkatten reuzenwolven en kortsnuitberen om er een paar te noemen) zijn ook uitgestorven en het lijkt me niet fijn om een beer van 4 meter terug te zien
De mammoet kon 4 meter groot worden, Zo?n 12.000 jaar geleden stierf de mammoet uit. Het tijdstip van uitsterven is moeilijk vast te stellen. Het moet geweest zijn aan het einde van de laatste ijstijd. De vraag is hoe dat kon gebeuren. De achteruitgang van de mammoet wordt toegeschreven aan een combinatie van factoren: ziekten, klimaatveranderingen, ongelukken en degeneratie, bejaging door de mens en voedseltekorten.
Ziekten
Het is bekend dat veel mammoeten aan een verscheidenheid van ziekten leden zoals rachitis, kanker en cariës. Het is eveneens mogelijk dat de degeneratie van deze dieren ze vatbaarder maakte voor ziekten. Een ander theorie zegt dat een geheimzinnige ziekte met de mens meereisde, die wel de mammoet maar niet de mens aantastte. De sterfte onder de mammoeten viel immers samen met het verschijnen van de mens.
Klimaatveranderingen
De voornaamste reden voor hun ondergang kan geweest zijn, dat in de postglaciale periode de streken waarin de mammoet leefde een zware en aanhoudende regenval te verwerken kregen, die de droge lucht van het normale polaire klimaattype radicaal veranderde. Een andere verklaring kan zijn dat de Pleistoceensterfte niet alleen samenviel met het verschijnen van de mens maar ook met het einde van de ijstijd
Ongelukken
Behalve door de ongewoon natte omstandigheden werden zonder twijfel veel mammoeten gedood door lawines of in sneeuwstormen. Vele anderen zullen gedood doordat zij niet gewend waren aan de gevaren van het oversteken van meren en rivieren, die toen bedekt waren door dunne ijslagen of sneeuw en het grote gewicht van de dieren niet konden dragen. De gletsjerspleten, die slechts bedekt waren door dunne sneeuwbruggen, eisten ook hun tol aan levens. Dit werd wellicht bevorderd doordat de mammoet reeds symptomen van degeneratie begon te vertonen. Het is waarschijnlijk dat zij zich niet meer konden aanpassen aan de nieuwe levensomstandigheden.
Bejaging door de mens
De mens heeft de mammoet overal bejaagd. Er zijn duidelijke sporen hiervan achtergelaten o.a. in de vorm van muurschilderingen en gegraveerde beenderen. Zo?n 150.000 jaar geleden maakte de Neanderthaler-mens maakt al jacht op de mammoet. De vangst van een mammoet betekende voedsel voor een lange tijd. Maar de mens moet wel erg driest tekeer zijn gegaan om zoveel mammoets in zo?n korte tijd uit te roeien.
Voedseltekort
Onderzoekers in Siberie hebben recent (NRC, april 2003) in de permafrost planten-DNA gevonden. Het planten-DNA wijst erop dat Beringis, een gebied dat zich uitstrekt tussen Oost-Siberie en Alaska, vroeger een dichtbegroeide steppe was in plaats van een toendra. Maar rond 11.000 jaar geleden viel het aandeel van de gewassen in de vegetatie terug van 36 procent naar slechts 3 procent, waarschijnlijk als gevolg van een klimaatverandering. Dit gegeven voedt de theorie dat noordelijke grazers zoals de wolharige mammoet uitstierven doordat zij omkwamen van de honger en niet zoals een andere populaire theorie beweert als gevolg van bejaging door de mens.
Conclusie: Er zijn dus meerdere redenen voor het uitsterven van de mammoet.
Dus wat we hier doen is redelijk nutteloos, deze informatie is 100% betrouwbaar,
ik ben bioloog aan verschillende universiteiten, ben inmiddels 27, en heb mijn gehele studie hieraan gewijd, ik heb een project bonus gehad van 3,4 miljoen euro om mijn theorie te bewijzen, mijn theorie is meer dan 800 a4 lang.
twijfel je aan mij?