Opvoeden is een zaak van de ouders zelf. Tenzij het kind in gevaar komt. Dan heeft de overheid niet alleen het recht maar ook de plicht om in te grijpen. Als het kind het slachtoffer dreigt te worden, ja, dan grijpen we in, hoe eerder, hoe liever. [..] Het beeld bestaat misschien dat ik graag wil ingrijpen, maar ik hou juist de boot wat af. De Kamer vraagt juist om meer verplichte opvoedings ondersteuning. Ik ben daar behoorlijk gereserveerd in. [..] Ook over het Elektronisch Kinddossier bestaat het schrikbeeld dat de overheid vanaf de geboorte alle informatie beschikbaar stelt aan de minister himself. Onzin natuurlijk, alleen die hulpverleners die de informatie echt nodig hebben, kunnen erbij. Maar dat schrikbeeld is wijdverspreid. Zelfs Eerste Kamerleden denken dat dit gaat gebeuren. Volstrekte flauwekul!
Aldus vice-premier André Rouvoet in een vraaggesprek met de Pers.
Reacties (8)
Ja, hij weet het mooi te brengen, maar ik blijf wantrouwig tegen dergelijke praktijken.
De overheid moet eerst maar laten zien dat ze persoonsgegevens goed kunnen beveiligen.
Maar even wat spam om de mensen die niet weten wat er in het EKD zit op de hoogte te brengen: klik hier.
Meneer Rouvoet is naïef. Deze weken wordt er gediscussieerd hoe het toch kan dat 80.000 mensen bij de zorgverzekeringgegevens van mensen kunnen (vecozo). En dan lopen roepen dat het met het EKD niet zal gebeuren? Zeldzaam.
Uit de link van Steeph:
“Elke professional die met kinderen werkt moet informatie delen en kunnen beschikken over reeds bekende ? voor de gezondheid en veiligheid relevante ? informatie over het kind of het gezin. “
Zullen we eens even tellen:
– 25 politiekorpsen met 5000 agenten = 125000 mensen
– ongeveer 2 miljoen kinderen tussen de 4 en 16, dat betekent plus minus 80.000 leerkrachten
– al die zorgverleners uit dat vecozo voorbeeld zullen er ook nog wel bij mogen; weer 80.000
ik zit dus nu al op bijna 300.000 mensen die daarin mogen gaan koekeloeren, en ik maak me sterk dat ik er niet een hele zwik vergeten ben.
Met een beetje pech hebben straks een half miljoen mensen toegang. Dan kan je het net zo goed op op abri’s hangen.
En tussen die 300.000 zitten vast helemaal geen mannen, die goed met computers om kunnen gaan en een speciale en bijzonder warme gevoelens en gedachten bij kinderen krijgen…
@Ernest
Mannen met net zo’n ranzig eng lachje als Rouvoet?
@6 In zijn gelederen worden dergelijke gevoelens helemaal onderdrukt, dus die levert geen risico op – en kan zich er daarom waarschijnlijk ook niets bij voortellen – de ambtenaren die er het felst voorstander van zijn, daar zou misschien een precndenten onderzoekje naar gedaan kunnen worden.
Stel je voor: je pikt de ouders met financiele problemen er zo uit, benadert ze met een aanbod dat ze niet kunnen weigeren, en klaar ben je!
Monitoren van gezinnen met problemen lukt al niet, laat staan als men iedereen gaat monitoren. Het heeft natuurlijk wel (vanuit de bureacratie dan gezien) goede kant: het % van de gemonitoorde gezinnen waarin iets mis gaat, zal drastisch dalen. Immers, de 95% van de gezinnen waarin de zaken gewoon goed gaan, tellen voor de bepaling van dat % gewoon mee.
En wie bepaalt welke gegevens er in het dossier komen, en wat is de beroepsmogelijkheid, en hoe gaat de verwijdering van gegevens in zijn werk? Waar is het onafhankelijk rechterlijk toezicht op eea, en op wie kan ik de schade verhalen als ik in een dolgedraaide bureacratie beland?
Gelukkig maar dat ik geen kinderen heb, en dus in ieder geval uit deze verdachtenbank weet te blijven.
Voor het gebruik van de gegevens door marktpartijen ben ik niet bang, wel voor het gebruik dat de overheid er van kan en zal maken.
En dat gebruik maakt de overheid nu al en wel door het eigen falen aangaande kinderen met echte problemen te verbloemen.