Vorige week bevond Remco zich in St. Petersburg, waar toen de grootste anti-Poetin demonstraties sinds zijn aantreden plaatsvonden. De komende dagen zal zijn verslag, dat eerder hier verscheen, in iets aangepaste vorm op GeenCommentaar geplaatst worden.
Met nachttrein nummer 30 vertrok ik vrijdagochtend vroeg naar Sint-Petersburg, de stad die al enige ervaring met revoluties heeft. De trein zat vol met activisten die een fraaie afspiegeling vormden van het brede scala aan splintergroeperingen die Poetin het leven zuur willen maken in zijn laatste jaar als president.
In coupé dertien zou Garri Kasparov (ja, die oud-schaker) een perspraatje houden, dus sjokte ik van wagon naar wagon. De eerste drempel werd opgeworpen door een norse “provodnitsa”, die weigerde mij door te laten zonder geldig toegangsbiljet voor de trein, hoewel je voor en na het instappen altijd ticket en paspoort moet tonen (zie foto Kasparov boven). ,,Hoe weet ik anders dat u echt met deze trein meereist?”
Mijn opstandige antwoord – “Ben ik soms uit de lucht komen vallen?” – werd met instemmend gelach begroet door de activisten, van wie sommigen ook niet doordrongen tot het strijdgewoel een paar coupés verder.
Maar met mijn biljet alsnog op zak kwam ik terecht in de derde klasse, waar men “platskart” reist en waar twee leiders van Een Ander Rusland zich mengden tussen het volk. De revolutionaire wind die Garri Kasparov door Rusland wil laten waaien, stonk hier naar zweetvoeten, drank en etensresten. De kolenkachel draaide overuren, terwijl hevig transpirerende cameramensen en fotografen vochten voor een schimp van het tafereel: Kasparov met bolsjewiekenleider Limonov op een bankje.
Let the revolution begin!
Morgenochtend verschijnt deel twee in deze serie.