Libanese déjà vu’s

Het zal jullie vast en zeker niet ontgaan zijn. Het Midden-Oosten staat weer in brand nu er een nieuw front is opengebroken. Een front in het noorden van Israel en in Libanon.
Hoe heeft dit allemaal kunnen gebeuren? Wat bezielde de Hezbollah om Israël binnen te vallen en soldaten te ontvoeren?
Wie en wat zit hierachter? En waarom is de reactie van Israël zo fel?

Eerst even de feiten op een rij. Woensdagochtend vielen Hezbollah-troepen Israël binnen nadat ze raketten hadden afgevuurd. Tijdens de inval werden er 2 Israëlische soldaten ontvoerd.
Israel reageerde direct en viel Libanon weer binnen met grondtroepen. Een paar uur later begonnen de luchtaanvallen.
Hezbollah wil de soldaten alleen vrijlaten als Israël de Hezbollah-strijders vrijlaat. Israël weigert dit.

Israël houdt ondertussen de Libanese regering verantwoordelijk voor de acties van Hezbollah en de levens van de ontvoerde soldaten.
Vandaar de heftige acties. Die zullen volgens Israël blijven doorgaan totdat de Libanese regering in actie komt.
Of dit een reële wens is van Israel is nog maar de vraag. De Libanese regering zit al maandenlang in een deadlock. Reden daarvoor is onder andere de ontwapening van Hezbollah.
Hezbollah wil haar wapens niet inleveren aangezien zij vindt dat Israel een stuk Libanon nog steeds bezet houdt. (de Shebaa Farms)
De huidige (minderheids)regering van Libanon wil Hezbollah ontwapenen volgens de VN-resolutie 1559. De regering heeft echter de kracht niet om dit te doen.
De Hezbollah-troepen zijn beter getraind en beter bevoorraad dan het Libanese leger. Daarnaast wordt de Hezbollah gesteund door zowel Syrië als Iran. Steun in de vorm van geld en wapens.
De Libanese regering is bang dat zij Libanon in een nieuwe burgeroorlog zal storten als zij met geweld de Hezbollah ontwapent.

De Libanese regering en politici hebben zich gedistantieerd van de acties van Hezbollah en noemen het een schending van de vredesakkoorden die gesloten werden aan het eind van de burgeroorlog.
Tevens roept zij op tot kalmte en vraagt het om een wapenstilstand. Tot nu toe heeft Israël hier nog niet op geantwoord.

De Hezbollah-leider Nasrallah beweerde dat Hezbollah al een paar maanden bezig was met het bereiden van deze aanval. De manier waarop de operatie is uitgevoerd toont dit ook aan.
De vraag om gevangenenruil is mogelijk een dekmantel voor iets anders.
Hezbollah heeft eerder al zaken gedaan met Israel zonder dat daarbij buitensporig geweld van pas kwam.
Hezbollah kan dit gedaan hebben om 3 redenen.
1. Haar positie in de regio en in Libanon zelf begonnen zodanig af te zwakken dat zij bang werd haar wapens alsnog in te moeten leveren. Dus haalde zij een oude tactiek van stal. Val Israel aan zodat deze Libanon weer binnenvalt en vernielingen aanricht. Dit zal weer leiden tot een stijgende populariteit van de Hezbollah onder de Libanezen.
2. Hezbollah handelt simpelweg namens Iran & Syrie. Iran is hard bezig een regionale macht te worden in het (overwegend soennitische) Midden-Oosten.
Hezbollah, Islamic Jihad en de Hamas-leider in Damascus hebben zich allemaal op de een of andere manier aangesloten bij Iran.
Iran wil Israel, en de rest van de wereld, duidelijk maken dat zij een “grote” partner is waar mee rekening gehouden moet worden wil er iets bereikt worden in het Midden-Oosten.
3. Hezbollah creëert een precedent voor Syrie zodat dit land Libanon weer binnen mag trekken. Als Israel lang blijft huishouden in Libanon dan wordt Syrië gezien als enige partij die rust kan brengen. Hezbollah in toom houden en rust en orde brengen in het instabiele Libanon. History repeats itself

Maar waarom reageert Israël zo fel? In de NOVA-uitzending van donderdagavond werd al beweerd dat de felle reactie van Israel voort zou vloeien uit het feit dat de huidige premier (Olmert) en minister van defensie (Peretz) geen militairen zijn en geen ervaring hebben.
Om toch te benadrukken dat zij daadkrachtig zijn hebben ze maar gekozen voor een felle reactie.
Een andere reden is het feit dat Olmert een paar nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever wil ontruimen. Geen harde actie ondernemen tegen de Hezbollah zou zijn ontruimingsplan schaden.

Wat er nu verder gaat gebeuren kan niemand precies weten.
Men wacht nu af wat de volgende stappen van Israel en Syrië zullen zijn.
De Libanese regering is in ieder geval totaal verlamd.
Mocht Israël een actie ondernemen tegen Syrië dan wordt het pas echt menens. Syrie heeft namelijk onlangs een pact gesloten met Iran en beloofden elkaar te zullen verdedigen.
Blijft Israël in Libanon huishouden dan wordt de kans heel groot dat door internationale druk Israël zich terugtrekt met de garantie dat Syrie het land intrekt en orde op zaken stelt.

Het is nu wat te vroeg om een totaalbeeld te geven van de mogelijke gevolgen. Lang niet alle spelers zijn namelijk ten tonele verschenen.
Een ding is in ieder geval duidelijk, het Libanese volk zal hoe dan ook weer het slachtoffer worden van regionale machtspelletjes. Een terugkerend feit in de geschiedenis van de staat Libanon.

Sargasso dossier: Libanon 2006