Consument blij, patiënt ziek

Hoera, de premie voor de ziektekostenverzekering gaat eindelijk omlaag. Volgens de Zorgautoriteit worden de resultaten van het nieuwe zorgstelsel uit 2006 nu zichtbaar in de prijs. Waarom dat zeven jaar moest duren is mij een raadsel. In ieder geval koopt Achmea behandelingen niet meer overal in en gaat ze, zeven jaar te laat, 'scherp onderhandelen.' Concurrent Menzis heeft nu een polis van 66,50 per maand plus een eigen risico van 860 euro. Dan begrijp je vast wel dat je voor darmkanker of  een hernia niet meer overal terecht kunt. Hoe dat komt? Menzis is geen Sinterklaas, maar een bedrijf dat volgens de wetten van de vrije markt winst moet maken. En die winst moet ergens vandaan komen: of uit de prijs of uit de kwaliteit. Gevolg van een lagere prijs: langere wachttijden en ziekenhuizen die steeds meer nee verkopen. Bij het AMC in Amsterdam is er voor de rest van 2013 geen budget meer voor knie- en heupprotheses en ook het Radboud in Nijmegen heeft het probleem dat zorgverzekeraars soms te weinig zorg hebben ingekocht voor hun klanten. Jammer, maar zaken zijn zaken. De consument wil lage prijzen en die krijgt hij.

Foto: Gerard Stolk (cc)

Vrije artsenkeuze in het geding

OPINIE - De spoedeisende hulp in het ziekenhuis moet specialistischer worden, vinden de zorgverzekeraars. Maar wat betekent dat voor de vrije artsenkeuze van patiënten?

De koepelorganisatie Zorgverzekeraars Nederland (ZN) kwam vorige week met de ‘Kwaliteitsvisie Spoedeisende Zorg’ (pdf), waarin ze uitgebreid ingaan op hoe de zorginkoop voortaan geregeld wordt voor zes verschillende zorgstromen die dusdanig spoedeisend zijn ‘dat de patiënt niet in staat is een weloverwogen keuze te maken tussen verschillende zorgaanbieders.’ Bij die zorgstromen kun je denken aan traumazorg, spoedeisende neurologische zorg of spoedeisende geboortezorg.

Gelijk in het eerste hoofdstuk is te lezen dat ‘per zorgstroom de kwaliteitsvisie opgesteld [wordt] op basis van het grootste volume van een specifieke (samenhangende groep van) diagnosen, waarvoor infrastructuur, competenties en ervaring vereist zijn.’

Bij mij gaan er alarmbellen rinkelen. Bij u?

De voordelen van geconcentreerde spoedeisende hulp

Als het aan de zorgverzekeraars ligt, houdt elk ziekenhuis een basisafdeling spoedeisende hulp, waar je met je gebroken been of snijwonden heen kunt. Maar voor zaken als neurologische, cardiologische, vaatchirurgische zorg of voor bijzondere trauma’s, ga je naar een specialistische eerste hulp in de regio. De verdeling vindt dus niet landelijk, maar regionaal plaats, zodat goede zorg altijd in de buurt is.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.