Boekrecensie | La bande dessinée de DRS. P

Onwaarschijnlijk, maar toch gebeurd: een gedicht in de hitparade. En de uitvoerende artiest was ook al zo onwaarschijnlijk: een wat oudere, stijve, bebrilde en gestropdaste, serieuze, doctorandus met ijzeren dictie. Een Fremdkörper in de popmuziek. En nog onwaarschijnlijker: 50 jaar later kent iedereen op z’n minst nog een fragment van die hit – en het refrein zeker. Dat kwam waarschijnlijk omdat het zo’n sterke tekst was, en ook zo Nederlands: wie heeft er niet op een veerpont gestaan en van de ene oever naar de overkant gevaren? En omdat de tekst zo onderkoeld geestig was, en licht filosofisch. De naam van hit was De veerpont, ook wel bekend als Heen en Weer. Drs. P grossierde in scherpzinnige liedteksten, consequente rijmen en rake humor en dat alles droog voorgedragen. Onlangs is er een stripboek verschenen waarin de gedichten, de teksten van de Drs. zijn verstript. Er is dus nu ook beeld bij het woord. La Bande dessinée de Drs. P, een boek met daarin tien gedichten van de doctorandus, die, zo te zien, steeds door een andere striptekenaar van afbeeldingen zijn voorzien. O, wacht nee. De illustraties bij de gedichten zijn door een en dezelfde tekenaar gemaakt: Frits Smid. Maar wat heeft hij dat op miraculeuze wijze gedaan. Elk gedicht heeft namelijk een eigen tekenstijl, een compleet ander handschrift. Klare lijn, realistisch, middeleeuws, houtsnede, overdadig, psychedelisch met veel kleuren en grafisch zwart/wit Het geheel is veel meer dan plaatje bij praatje geworden, elk verhaal draagt nu z’n eigen karakter en eigen sfeer. In het boek zijn tien gedichten verstript: Het Trapportaal, Helderziende, Sneker Café, Oost-Groningen, Keplinkepling, Dodenrit, Het land is moe, Het Speelgoedmannetje, de Veerpont en De Gezusters Karamazov. De bundel opent al spectaculair met het even wrede als bizarre Het trapportaal waarin een commensaal jonge juffrouwen in het trapportaal vermoordt. Het contrast in de tekeningen tussen het huiselijke leven, vader met krant, moeder met breiwerk bij de kolenkachel, de schuifdeuren met glas-in-lood, dochtertje met pop, zoontje met fiets en de vermoorde slanke juffrouw met mooie heupen, kousen, decolleté, tussen de bloedspatten op de trap, is groot. En er is een mopperende werkster: de loper wordt zo schraal als zij hem maar elke keer maar weer opnieuw moet boenen. En niemand grijpt in. De moraal blijft hopeloos op de achtergrond. Het leuke van deze verzameling is ook dat Drs. P zelf er regelmatig als cameo in voorkomt. Herkenbaar aan zijn bril, kuif en regenjas. Dan staat hij buiten en kijkt naar een vreemd tafereel dat zich binnen afspeelt, dan komt zijn beeltenis als rookwolk uit een schoorsteen, dan staat hij afgebeeld op een flesje vergif, en dan is hij het opwindpoppetje met een sleutel in zijn rug. Dodenrit is de sterke afsluiter van het boek. Ook bekend van de hitparade: Trojka hier, trojka daar. In zwart/wit, de sneeuw immers, speelt het drama zich af. Op weg naar Omsk, achterna gezeten door een roedel wolven, worden achtereenvolgens de kinderen Pjotr, Sonja, Igor en Natasja uit de Trojka geworpen om de wolven op afstand te houden. En ook de echtgenote wordt afgestaan aan de hongerige troep. De hoofdpersoon van het lied ziet dan Omsk, en maakt een sprong van blijdschap waarbij hij….. zijn evenwicht verliest. ‘En terwijl de wolven mij verslinden, denk ik: Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg.’ La bande dessinée de DRS. P heet zo omdat Frits Smid het zo’n fraaie alliteratie vond. Het boek is degelijk uitgegeven met een harde kaft en heeft 71 pagina’s. En als je aan het eind bent, dan begin je weer opnieuw. En kan er weer gelachen worden. [boeklink]9789493109513[/boeklink].

Door: Foto: Maria Willems (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Agent Orange

Michiel Wijnbergh is fotograaf. Meer van zijn werk vindt u op zijn eigen site.

De tuin van paleis Soestdijk was vandaag het decor voor de presentatie van het vierde deel van de biografische strip Agent Orange. Agent Orange is niemand minder dan wijlen de schavuit Prins Bernhard. Een betere plek voor dit feestje was dus niet denkbaar. De strip is gebaseerd op historische feiten. Historici brengen niet alleen feiten aan, er wordt ook achteraf gecontroleerd. Omdat er steeds meer feiten bekend worden is het einde van de reeks ook nog niet in zicht. Scenarist Mick Peet en tekenaar Erik Varekamp kunnen nog jaren verder. Aan deel vijf wordt al gewerkt.

Ter verhoging van de feestelijkheden werd het eerste exemplaar uitgereikt aan acteur Vastert van Aardenne, die in character als prins Bernhard het boek in ontvangst nam. Van Aardenne speelde eerder Bernhard in het populaire toneelstuk ‘Juliana’s derde weg’.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.