Waarin de auteur maar weer eens pleit voor actieve donorregistratie
Het kan niemand ontgaan zijn dat het deze week donorweek is. Het zal waarschijnlijk enkele tienduizenden nieuwe donoren opleveren. Dat is goed nieuws, maar het zal geen zoden aan de dijk zetten. Ongeveer de helft van de veertien miljoen 15-plussers in Nederland is te laks om even naar www.jaofnee.nl te gaan en ja of nee in te vullen. Er zal voor honderd tot tweehonderd mensen die elk jaar overlijden en de 1300 (vaak doodzieke) mensen op de wachtlijst weinig veranderen.
Een manier om hier echt verandering in te brengen is om over te gaan op het Actieve Donor Registratiesysteem (ADR). Je krijgt dan tot twee maal toe een bericht om je te registreren, en als je dat niet doet wordt je ingeschreven als donor. Mensen die ingeschreven staan worden hier regelmatig aan herinnerd, en kunnen zich heel eenvoudig afmelden. Dit ‘ja, tenzij’-systeem, zoals het ADR-systeem ook wel bekend staat, levert volgens het meest grondige en recente onderzoek 21 tot 26% meer donoren op. Waarom doen we dit niet?
De meerderheid van de Nederlanders is al lang voor, de meerderheid in de Tweede Kamer lijkt er met de CDA-resolutie eindelijk ook aan te komen. Maar er is ook veel verzet. Het ADR-systeem zou een vorm van biopolitiek zijn, en de bevolking degraderen tot een voorraad organen, waarover de staat zomaar zou beschikken. Weg zelfbeschikkingsrecht, dus.
Maar eigenlijk is het ADR-systeem juist een zegen voor onze zelfbeschikking. Juist door het ADR-systeem krijgen vele ernstig zieken – en ieder van ons die daar in de toekomst toe zou kunnen behoren – de mogelijkheid om hun leven (in kwaliteit) te leven. En daarbij zouden al die miljoenen Nederlanders die wel willen doneren, maar waarvan de nabestaanden dit niet weten, juist méér te zeggen krijgen over wat er met hun lichaam gebeurt.
Anderen uit het ‘tegen’-kamp vinden het juist weer niks dat de donorprocedure (toegegeven: het is nogal wat) het rouwproces van nabestaanden in de weg zit. Désanne van Brederode schrijft in de Volkskrant van afgelopen zaterdag (betaalmuur): “Iemands dood is nooit van hemzelf alleen en dat geldt ook voor zijn stoffelijk overschot. Verwanten willen erbij kunnen zijn als ‘hun’ dode nog net niet helemaal morsdood lijkt […] Kan dit nog beleefd worden wanneer de gestorvene eerst het materiaal van wildvreemde anderen is, een grabbelton waaruit wordt weggenomen wat het meest van pas komt?”
Los van die laatste misplaatste zin, snap ik echt niet waarom het recht van nabestaanden zou moeten prevaleren boven dat van doodzieke anderen waarvan ik heb aangegeven dat ze mijn organen mogen hebben. En hoe zit het met het rouwproces van de families van de 150 slachtoffers van ons huidige falende donorsysteem?
Maar goed: de bottom line is gewoon dat we (bijna) allemaal stilzwijgend gebruik maken van een systeem dat met een minimale investering veel beter zou kunnen werken. Wat mij betreft kunnen ook nee-zeggers mijn organen krijgen, maar denk er in ieder geval een keer over na, heb het erover met familie, en registreer je keuze – dat is het minste wat je kunt doen.
Reacties (95)
Daarom pleit ik ook al tijden voor een verplichte-keuzesysteem. Je wordt gedwongen iets te kiezen en er is geen defaultoptie. Dit gesteggel heeft geen zin. Mensen moeten hun keuze kenbaar maken, we moeten niet voor mensen gaan kiezen.
De meest werkbare implementatie zou zijn dat je een donorformulier meekrijgt bij het aanvragen van identiteitspapieren. Iedereen moet die hebben, dus iedereen krijgt zo’n formulier. Terwijl jouw identiteitspapieren worden gemaakt, kun je rustig nadenken over je keuze. Als je je papieren komt ophalen, moet je het formulier ingevuld hebben. Staat er geen vinkje bij ‘ja’ danwel bij ‘nee’? Dan krijg je je identiteitspapieren nog niet. Natuurlijk mag je altijd nog later je keuze wijzigen.
Er zijn andere implementaties mogelijk, zoals een boete als je geen keuze kenbaar hebt gemaakt of registratie bij het afsluiten van een zorgverzekering (iedereen is immers verplicht verzekerd).
@1: We kiezen toch nu ook al?
@2 Nee, veel te veel mensen kiezen niet. Er wordt nu gesteggeld over of die mensen nu default wel of geen donor moeten zijn, in plaats van dat we ze dwingen om te kiezen. In het artikel staat:
@Kevin Dat zou ook mijn voorkeur hebben, maar denk je dat dat meer donoren gaat opleveren?
@4: Ik denk van wel, want heel veel mensen zijn gewoon echt te lui om te kiezen. Als die actie zouden moeten ondernemen om geen donor te worden, worden ze donor (want dat is makkelijker).
Donoren een Makro-pas geven.
@bismarck ik had het over Kevins optie: isk het niet zo dat als je je moet registreren omdat je anders je paspoort/rijbewijs niet krijgt, je dan zo geirriteerd raakt dat NEE invult?
Ik ben voorstander van een actief registratiesysteem met een opt-out optie, maar de argumentatie waarmee Paul Teule de argumenten van de tegenstanders tracht te pareren, vind ik dan weer niet overtuigend.
Eerste argument tegen opt out-systeem:
Dit is echt een principieel punt, en Teule omzeilt dat, door “de bevolking” als een verzameling uitwisselbare exemplaren te denken. Zijn tegenargument is dan dat een deel van “de bevolking” toch juist méér zelfbeschikking over hun leven krijgt, namelijk wanneer ze dankzij een donororgaan meer bewegingsvrijheid krijgen om zich te ontplooien?
Maar “de bevolking” is geen verzameling gezichtsloze, uitwisselbare exemplaren. Iedere burger is een individu, met individuele autonomie en een recht op lichamelijke onschendbaarheid.
Tweede argument tegen opt out-systeem:
Het verstoort het rouwproces van de nabestaanden, en het lichaam van de dierbare behoort hen als eerste toe.
Daarvan zegt Paul Teule:
Huh? Maar bij een opt-out systeem zijn er toch juist een heleboel mensen die nimmer hebben aangegeven dat anderen na hun dood hun organen mogen krijgen? Ze staan dan immers gewoon als “donor” geregistreerd omdat ze nooit gereageerd hebben op die berichtgeving van de overheid.
Kortom: bovenstaand artikel briest van de morele overtuiging, maar als je dan gaat kijken naar de argumenten die Paul Teule aanvoert, dan maakt hij de pretentie niet waar.
Het ADR alleen zal niet werken. Ik herinnerde me opeens dezelfde discussie die jaren geleden ook al werd gevoerd. België werd toen als vergelijkingsmateriaal genomen. België heeft (zie artikel hieronder uit 2007(!)) namelijk sinds 1987 al een ADR. De discussie zoals die toen werd gevoerd kwam er op neer dat het ADR geen verschil uitmaakte. Relatief gezien waren er in Nederland en België evenveel mensen donor. Als ik het artikel hieronder moet geloven is het aantal donoren daar pas gestegen nadat de overheid had geïnvesteerd in een intensieve campagne en voorlichting. Uiteraard gaan we met zijn allen niet leren van onze zuiderburen en zal de discussie over donorschap dus nog wel een jaar of twintig gevoerd blijven worden. Net zolang tot ook wij er achter komen dat voorlichting een vereiste is voor een stijging van het aantal donoren.
http://gezondheid.blog.nl/algemeen/2007/05/30/in-belgi-wordt-wachtlijst-donoren-w-l-korter
Nb: als misantroop zijnde heb ik uit principe laten registreren dat niemand mijn organen krijgt.
Nee dit moet altijd opt in blijven. (eventueel met voorkeurs behandeling van donoren boven niet donoren)
@Prediker, jij wil argumenten, bij deze:
“Iedere burger is een individu, met individuele autonomie en een recht op lichamelijke onschendbaarheid.”
1. Die onschendbaarheid blijft, want je mag altijd NEE zeggen, je mag er ook altijd op terugkomen – het is dus omgeven met waarborgen om die onschendbaarheid zo goed mogelijk overeind te houden.
2. Je kunt heel erg principieel gaan zeuren over die mini-kans die iemand tegen zijn zin in donor is en na zijn dood organen moet afstaan, maar dat doe je ook niet op al die andere terreinen waar je iets moet opgeven om een beter werkend systeem te krijgen. Het is als hameren op het principe dat je als vrije onschendbare burger gewoon links moet kunnen blijven rijden…
3. Maar je mag wel meer niet ‘van de staat’ met je lichaam, zowel voor als na je dood. Je mag je lichaam niet verkopen, en na je dood ben je gedwongen om je lichaam te begraven, te cremeren of te doneren. Ben je daar ook tegen?
4.Dat je automatisch donor wordt is niet ideaal. Maar het is misschien wel het enige paardenmiddel om een veel groter onrecht te bestrijden.
“Maar bij een opt-out systeem zijn er toch juist een heleboel mensen die nimmer hebben aangegeven dat anderen na hun dood hun organen mogen krijgen?”
Ik ga ervan uit dat deze mensen donor zijn omdat ze niet hebben aangegeven dat ze het niet willen zijn. Heel veel mensen willen dat ook, maar schuiven de registratie voor zich uit.
Maar belangrijker: Waarom ben jij dan eigenlijk voor ADR?
Wat me het meest stoort bij tegenstanders van ja-tenzij is de luiheid. De verwende moderne mens is blijkbaar zielig als hij een ietsie pietsie moeite moet doen voor een keuze die niet met geld te maken heeft.
Maar als dezelfde discussie ging over, pakweg, het betalen van belasting, dan zou er geen letter aan verspild worden door mensen die liever geen belasting betalen. Dan stonden ze morgen in drommen in de rij om zich af te melden, desnoods in Oost-Groningen om 4 uur ’s ochtends.
Ik weet zeker dat bij een opt-out systeem over belasting betalen er werkelijk geen enkele Nederlander te vinden zou zijn die van mening was dat de staat daarmee ‘over zijn geld beslist’.
Maar als het om zaken van leven en dood gaat, dan moppert de moderne burger in zijn luie stoel dat ‘anderen over zijn lichaam beslissen.’
Ik vind het pedante aanstellerij. Of je hecht er waarde aan dat je organen rustig wegrotten in de vochtige klei, en dan meld je je af. Of je vindt het de moeite van het reageren niet waard. En dan moet je ook niet zielig doen.
Uit het artikel: Mensen die ingeschreven staan worden hier regelmatig aan herinnerd, en kunnen zich heel eenvoudig afmelden.
Ik sta sinds mijn 18e ingeschreven als donor (ondertussen alweer een ruime decenium geleden) maar ben tot op heden hier nooit meer aan herinnerd, dus ik weet niet waar bovenstaande quote op gebaseerd is?
Ik word zo moe van al dat gezeur over donorregistraties. Ik had ooit een donorcodicil in mijn portemonnee en ik heb vast hier en daar online wat ingevuld met mijn DigiD mocht dat kunnen en iemand me daarop heeft gewezen, maar ik heb het er eigenlijk gewoon helemaal mee gehad. Een samenleving die zo lang blijft zaniken om dit op orde te krijgen verdient mijn organen eigenlijk helemaal niet. Hoe moeilijk kan het zijn?! En hoe druk kun je je maken over een dooie homp vlees; wat kan mij het nou bommen of ze mijn organen hergebruiken in iemand anders, me verwerken tot exclusieve biobrandstof of mijn crematiereceptieruimte met me verwarmen. Sjongejongejonge.
@12: Waardeloze analogie met belastingen. Alsof je met opt-out er voor kunt kiezen om geen belasting te betalen.
En zijn alle voor-stemmers voor ja-tenzij dan zo hypocriet om wel tegen het EPD te stemmen? Wie beheert dat donorsysteem dan waarin een ja of een nee bij iemands naam staat? Kan dat niet gehackt worden? Wie garandeert dat het niet bij mijn zorgverzekeraar terechtkomt die zegt dat omdat ik geen ja invul ik meer premie moet gaan betalen?
Voor de statjesliefhebbers: http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/publicaties/boeken/bevolkingstrends/archief/2012/2012-houdingen-tav-orgaandonatie-bt.htm
Een meerderheid van Nederland is niet alleen voor het ontvangen van organen maar ook voor het afstaan. Ik vind het dus volkomen aanvaardbaar dat dat ook de standaardoptie is.
Tsja.. zo lang ik niet kan kiezen aan wie ik mijn organen nalaat…ze zullen maar net een lever nodig hebben voor een rijke magnaat en deze gast is bijna ( maar nog niet helemaal) dood of zijn kansen zijn miniem.. organen kunnen ze het best vers oogsten…word je ook tijdens je levenseinde nog ff genomen..
* Kruist NEE aan *
Omdat ik op dit punt pragmatisch denk, en omdat ik meen voor de meeste mensen in te kunnen vullen dat die hun organen best aan een ander zouden willen geven als zij zelf reeds dood zijn.
Immers: wat ga je anders met je organen doen? Ze worden toch maar verbrand of liggen te rotten in de grond, en als je het leven van een ander er zoveel rijker mee kunt maken (of zelfs z’n leven kan redden), waarom zou je dan geen toestemming geven om ze te laten hergebruiken.
Volgens mij vullen mensen donorregistraties niet in omdat ze het voor zich uitschuiven. Iedereen heeft een hekel aan formulieren invullen en opsturen (vandaar dat er deadlines bestaan voor je belastingopgave en bezwaartermijnen), en de beslissing om donor te worden na je dood, confronteert mensen direct met hun eigen onvermijdelijke overlijden.
Bovendien roept het beelden op van je eigen lichaam dat opengesneden wordt en waar organen worden uitgesneden, brrrrr! Kan je wel zeggen “Ja, maar dan ben jij al buiten bewustzijn en hersendood”, maar als mensen zich dat voor de geest halen, dan identificeren ze zich toch met dat lichaam dat daar opengesneden en leeggeoogst wordt: “Dat ben ik!”
Rationeel weet men natuurlijk wel dat dit niet klopt, maar die tweestrijd tussen ratio en emotionele horror schept spanning, en die spanning probeert men natuurlijk zo snel mogelijk te ontlopen – door de keuze voor registratie te vermijden.
“Nee” zeggen wil men ook niet, want dan voelt men zich moreel nalatig (zelf wil je tenslotte ook graag een donororgaan ontvangen als je dat nodig hebt), dus schuift men het voor zich uit zodat men altijd kan zeggen: “Tja, ik ben er gewoon nog niet aan toegekomen.”
Ik denk dat het zo werkt. En omdat ik denk dat de meeste mensen eigenlijk best donor willen zijn, vind ik het derhalve gerechtvaardigd om het systeem om te keren, en een opt-out regeling in te stellen.
@17 – Daarom heb ik ook op mijn donorformulier gekrabbeld:
“Behalve als ze gegeven worden aan Sikbock, want die kan van mijn part creperen.”
hehe :-) je hersens wil ik al niet en de rest zou toch maar naar de hond van de buren gaan
@20 – We praten wel verder als je vier dagen per week aan de dialyse ligt, of doodgaat aan kanker en een beenmergtransplantatie nodig hebt, of nog drie maanden hebt voordat je hart het begeeft, snoes.
En je suggestie in #17 dat er in Nederland arme, doodzieke patiënten het randje over geholpen worden zodat hun organen in rijken en welgestelden kunnen worden overgeheveld, is grotesk.
Het is juist andersom natuurlijk: een van de redenen waarom straatarme Albanezen en Indiërs een paar duizend dollar worden toegestopt om hun nieren te verkopen, is juist omdat er in het Westen te weinig organen beschikbaar zijn.
Met je “Nee” werk je dus juist het gedrag in de hand dat je zegt te verfoeien.
Je mag van mij best “Nee” zeggen, maar de reden die je daarvoor in #17 opgeeft is grote kwatsch. Het is hier Wit-Rusland niet.
@21
De (internationale, illegale) orgaanhandel (nieren uit Verweggistan a 10 roepi) zou inderdaad een reden kunnen zijn “Ja, (tenzij)” in te vullen voor een algemeen donorbewijs = vraag lokaler houden. Maar dan lees je dit:
In Groot-Brittannië is onlangs gebleken dat twee mensen onder dwang of bedreiging een orgaan hebben afgestaan.
Wie zegt dat mijn hart in dat doosje met dry ice bij de juiste persoon wordt ingenaaid? En wie zegt mij dat ik niet 5 jaar langer had kunnen leven met b.v., weliswaar tegen hogere zorgkosten, zonder benen (botkanker)
@ prediker.. ik suggereer niet dat het gangbare praktijk is in Nederland, maar je zult maar net dat ene ziekenhuis of die ene arts treffen die in geldnood zit
@23 – Ach, kom nou toch, Sikbock! Dat is in Nederland een verwaarloosbaar risico. Je moet om te beginnen hersendood worden verklaard om überhaupt in aanmerking te komen voor het overhevelen van je organen.
Dus dan moet die arts al gegevens van de apparatuur gaan vervalsen, of jou ongemerkt vergiftigen zodat je net wel hersendood raakt maar nog net niet overlijdt. Daar moet je wel een heel gespecialiseerde gifmenger voor zijn, lijkt mij zo.
Kortom: in het uiterst onwaarschijnlijke geval dat een gewetenloze arts met een gokverslaving (en eventuele schulden bij de lokale maffia) mij het randje over duwt terwijl ik nog niet hersendood ben, dan lig ik om te beginnen toch al in coma, is de kans op een herstel zonder hersenbeschadiging sowieso twijfelachtig en ga ik over van de ene staat van bewusteloosheid (de coma) naar de andere staat van bewusteloosheid (dood).
Nou, tjongejonge, wat zal ik daar een last van hebben. Not!
Maar nogmaals: de kans dat er steenrijke hartpatiënten grif betalen om dit soort moordpraktijken uit te halen neemt navenant af naarmate meer mensen donor zijn.
Dat is immers een kwestie van schaarste. Je steelt tenslotte ook geen Van Gogh uit het museum als de originele schilderijen voor een tientje bij de Xenos te koop liggen.
nou, het kan veel eenvoudiger.. even de beademing uitzetten is al voldoende. En moord, moord? “De patiënt gaat over een week toch dood en ik kan beter het leven redden van iemand die verder gezond is en NU die lever nodig heeft”
Ik bind de kat liever niet op het spek..
@25 – Met dat achterliggende mensbeeld en die overweging zou ik maar niet je voordeur uitkomen, want de kans dat je vermoord wordt om een tientje is aanzienlijk groter dan dat je in coma op de intensive care door een geldbeluste arts of verpleger wordt vermoord lijkt me.
Een relatie aangaan: niet doen! De meeste mensen worden vermoord door verbitterde of jaloerse partners en hun minnaars.
En je moet natuurlijk je familieleden laten weten dat je al je geld nalaat aan de Teldersstichting en de Dagelijkse Standaard, want hoeveel mensen worden er niet door geldbeluste familieleden omgebracht vanwege de erfenis.
Je bent voortdurend prooi, alleen schrikt het beeld dat je daar straks misschien hulpeloos in een ziekenhuisbed ligt af te wachten op dokter Aasgier je blijkbaar meer af, dan de notie dat je neergestoken wordt op straat (of van de weg gereden wordt door een dronken pauper).
tsk..tsk prediker.. jij bent geen beter mens omdat je een donorcodicil hebt ingevuld hoor… verder geef je weinig blijk van inlevingsvermogen of dat je mijn mensbeeld begrijpt.. jammer, moet ik je toch weer een -1 geven
Sickie liegt weer eens, want prediker staat nou toch echt op +1.
ik moet in deze toch Sikbock gelijk geven. Wat me vooral tegenstaat in deze discussie, is de schijnheiligheid waarmee de voorstemmers voor ja-tenzij te werk gaan. Opeens moeten we alle vertrouwen in de overheid hebben, maar dat moest juist niet als het ging over criminaliteitsbestrijding of jeugdzorg.
ah, we krijgen een plus- en minnetjes oorlog!.. +1
@Sickbock, het gaat niet om een goed mens zijn, het gaat om wat werkt. Heb jij een voorstel, iets wat in dat verwrongen wereldbeeld van je wel werkt?
sik denkt aan het offerfeest
@A. de Man; hoezo vertrouwen in ‘de overheid’?
De overheid houdt alleen de donorregistratie bij. En dat doet ze naar behoren, zoals u zelf kunt nagaan op de website http://www.donorregister.nl/
Gek is dat, je vertrouwt de overheid ook met de registratie van je rijbewijs, huwelijkse staat, hoeveel kinderen je hebt, etcetera, etcetera, maar niet met een donorregistratie?
Voor de rest is het een kwestie van vertrouwen in artsen, dat die integer genoeg zijn om je niet het hoekje om te helpen omdat er ergens anders iemand ligt te springen om je hart of longen, en capabel genoeg om te bepalen of je echt hersendood bent (en bescheiden genoeg om hun fout toe te geven als je onverwacht toch door blijft ademen als je van de beademing wordt gehaald).
Maar dat vertrouwen in artsen stel je toch al, wanneer je naar datzelfde ziekenhuis gaat voor een operatie.
Waarom is het eigenlijk nodig dat meer mensen hun organen afstaan?
Onze grootouders hadden dat probleem helemaal niet.
En ik denk dat er in Zimbabwe en de Dominicaanse republiek helemaal geen tekort is aan organen.
@34, wil je ‘onze’ organen nu in zimbabwe gaan kopen omdat het daar wel legaal is? haha
ik ben het met je eens dat het in zekere zin een luxe probleem is …
/ze mogen alles van me hebben, behalve mijn hoornvliezen en hart
ik vind het altijd wel weer typisch hoe sommigen in dit soort discussies (vanaf hun hoge paard) aanvoeren dat ieder mens een individu is en recht heeft op zelfbeschikking.
Maar in de praktijk vinden ze gewoon dat je moet doen wat zij “goed” achten. En wat zij goed achten is goed voor “het collectief”, niet voor het individu..
Maar goed, laat ik niet kinderachtig zijn. Ik heb wel vertrouwen in individuele mensen, maar weinig vertrouwen in het institutionaliseren en in het (gedwongen) collectief regelen van dit soort zaken. En ik heb nog minder vertrouwen in mensen die zich als woordvoerder van “het collectief” opwerpen.
@34 – Ik neem aan dat je dit ironisch bedoelt?
Citaatje uit je eerste link:
Dood aan de bodysnatchers!
Geen toestemming = NEE!
Baas in eigen Buik? Dan ook Lord in eigen Lever en Nero in eigen Nieren. Of zo. (Welke organen hebben we eigenlijk nog meer? Doen ze ook aan penistransplantaties?) President in eigen Penis!
Argumenten? Vooruit, een paar dan.
1. Het probleem is niet belangrijk genoeg. Er zijn maar 1400 orgaanpatiënten. Een te kleine groep om aparte wetgeving voor te maken die impact heeft op 17 miljoen Nederlanders.
2. Patiënten hebben recht op gezondheidszorg, maar geen recht op gezondheid. Daarmee kan het recht van patiënten niet prevaleren boven het recht van andere burgers.
3. Burgers mogen niet gereduceerd worden tot potentiële donoren.
4. Meer potentiële donoren leidt nauwelijks tot meer geslaagde orgaantransplantaties. Nutteloze wetgeving met zo’n grote impact mag er niet komen.
5. De onschendbaarheid van het lichaam is een mensenrecht. Het beslissingsrecht over je eigen lichaam voor en na je dood is daar onlosmakelijk mee verbonden. Opt-out wetgeving is onwettig.
Grrrr.
Hulde aan Prediker! Sikbock vliegt hier gierend uit de bocht. De gasten op niburu.nl zijn er niks bij, met wat hij denkt dat er in de vergaderkamers van het ziekenhuis wordt bekonkelt als je bijna dood bent. Dat suggereert Kalief ook in #38. Denken die mensen dat werkelijk? Zo de waard is, vertrouwt hij zijn gasten.
Uitgebreide reactie op #38
Het aantal mensen is niet de maatstaf. Het gaat hier wel om in veel gevallen levensreddende maatregelen voor de patiënten, terwijl de donoren helemaal geen ongemak ondervinden want het is na hun dood.
Er worden geen organen opgeëist van mensen die dat niet willen. Daarmee is er geen sprake van dat rechten van patiënten prevaleren boven rechten van anderen. Die andere mensen hebben nog altijd evenveel rechten.
Die reductie lijkt er niet te zijn bij huidige donoren. Je denkt toch niet werkelijk dat artsen patiënten gaan vermoorden om hun organen? Dat is echt ridicuul. Gezond wantrouwen is goed; dit is paranoia.
‘Nutteloos’ is relatief, evenals ‘grote impact’. De impact is ongelijk: voor patiënten is het een zaak van leven of dood, voor donoren is er nul komma nul ongemak. Iedereen behoudt zijn recht om te weigeren. Je moet dan niet gaan zeuren over of je tien of honderd levens redt. Er is niemand anders die wordt benadeeld!
Iedereen behoudt zijn recht op zelfbeschikking. Als jij het er niet mee eens bent, dan schrijf je je uit. De regeling is met allerlei waarborgen omkleed om te zorgen dat iedereen zelf over zijn lichaam mag beschikken. Je hoeft niet bang te zijn dat je tegen je wil donor gemaakt wordt zonder dat je daar iets aan kan doen. Iedereen krijgt meermalen de kans om zijn of haar keuze kenbaar te maken. Als je geen donor wil zijn, dan kan dat gewoon!
#12 “Ik vind het pedante aanstellerij. Of je hecht er waarde aan dat je organen rustig wegrotten in de vochtige klei, en dan meld je je af. Of je vindt het de moeite van het reageren niet waard.”
Niet iedereen is een aansteller of te lui om het in te vullen. Er zijn ook mensen die de keuze te moeilijk vinden en hem dus niet maken. En de keuze is m.i. Ook lastig. Van mij mogen ze alles uit mn lichaam hergebruiken; ik ben dan toch dood. Mijn gezin moet echter zien te leven met de gedachte dat ik en dood ben en dat er in me gesneden is voor ik de kist in ging. Ik weet niet wat de impact daarvan op kleine kinderen is; ik heb het nooit meegemaakt.
@7: Je hebt helemaal gelijk (en onbedoeld geef ik toch ook bewijs van mijn eigen stelling, want ik was te lui om kevin goed te lezen).
@ Kevin # 40: kun jij je niet voorstellen dat artsen soms voor moeilijke medische en ethische dilemma’s komen te staan?
Stel nou eens dat er een patiënt in het ziekenhuis ligt die erg dringend een orgaan nodig heeft heeft en op sterven ligt. Die patiënt is nog jong en verder gezond en zou met transplantatie nog een goed leven kunnen leiden. Dan wordt er een slachtoffer van een verkeersongeval binnengebracht dat nog niet hersendood is, maar wel op sterven ligt.
De artsen moeten nu kiezen: laten ze de patiënt sterven die een orgaan nodig heeft omdat het verkeersslachtoffer nog niet dood is? Als ze zich aan de regels houden hebben ze na een paar uur niet 1 dode, maar 2 doden. Of kiezen ze er voor om het verkeersslachtoffer niet langer in leven te houden zodat ze in ieder geval nog 1 persoon kunnen redden?
Ik zou het als arts nog niet zo weten. (zo maar een voorbeeldje)
@37: ik heb het een beetje aangezet, maar zeker niet ironisch bedoeld. Kwestie van out-of-the-box-denken.
Als er een tekort aan donor-organen is, dan kan dat ook komen door een te hoge vraag.
Waarom beperken we de vraag naar donor-organen niet?
Dat is een moeilijke discussie, maar daarom juist interessant.
@Noortje: kleine kinderen hebben het vermogen om bijna alles te accepteren, en er de logica van in te zien. Overigens is er verder geen enkele reden waarom kinderen ermee te maken zouden krijgen, het is bij de opbaring (zelfs met open kist) niet te zien.
Mogelijk denk ik er te makkelijk over, maar ik zie ook echt niet in waarom ‘snijden’ nou zo vreselijk is.
@43 Als jij dat een dilemma vindt, dan ben je niet goed bij je hoofd. Geen arts in Nederland die de ene patiënt vermoordt om de andere te redden.
@ 46: je hebt misschien wel te weinig voorstellingsvermogen..
@45 Zou kunnen, of niet. Als me iets overkomt wordt dat vast helder. Het ging me er echter om om aan te geven dat niet invullen van een codicil niet per definitie lui of erger is.
@47 Nee, met mijn voorstellingsvermogen is niets mis. Ik ben gewoon niet paranoïde. Gezond wantrouwen, à la, maar dit is echt absurd. Zo denken artsen nu toch ook niet over die mensen die wel als donor geregistreerd staan? Het ‘probleem’ dat jij schetst, zou opgaan voor alle donoren. Dat staat helemaal los van hoe er bepaald wordt of iemand donor is.
@ Kevin: ik denk dat je alle artsen niet over 1 kam kunt scheren. Mensen zijn in algemeenheid tot veel in staat.. zowel ten goede als ten kwade.. dat heeft niets te maken met paranoïde zijn.
Ik zelf vind de arts die de hulp aan de ene patiënt stopt om een ander te kunnen redden best te begrijpen trouwens.
Maar inderdaad. onze discussie gaat meer over de vraag of je zelf donor wilt worden of niet
@kalief @38
“1. Het probleem is niet belangrijk genoeg. Er zijn maar 1400 orgaanpatiënten. Een te kleine groep om aparte wetgeving voor te maken die impact heeft op 17 miljoen Nederlanders.”
Deze wetgeving gaat juist wel over 17 miljoen Nederlanders. We zijn allen potentiele ontvangers!
En nog iets: er sterven elk jaar 150 mensen omdat er geen donor voor ze is. Moet je eens voorstellen dat er ergens 150 Nederlanders vast zijn komen te zitten in een diepe mijn en alleen van de verstikkingsdood te redden zijn met een grootschalige megadure reddingsoperatie waarbij we allemaal iets (geld, tijd, bloed etc) moeten bijdragen. Dan zouden we het doen.
Misschien heeft Sickbok toch een punt.
Er wordt NU ja/nee gevraagd, maar we gaan gewoon verder met privatiseren van de zorg en dan loop je het risico dat ergens het kantelpunt wordt bereikt waarop het voor het ziekenhuis lonend wordt om een “chopshop” te worden.
k heb na privatiseringen al managers met minder ethiek en scrupules gehoord over uw en mijn veiligheid (ook doden).
Bovendien trekt de overheid tegenwoordig de handen af van veel nutstaken en doet het minder aan controle onder het mom van “eigen verantwoordelijkheid”, wat niet hoopvol stemt over de toekomst van dit systeem.
PS. heb al 35 jaar een codicil en was bij de eerste inschrijvingen als donor in het nieuwe register; meer dan 30 jaar bloeddonor omdat het ook bij leven al kan.
#40
Het gaat hier wel om in veel gevallen levensreddende maatregelen voor de patiënten, terwijl de donoren helemaal geen ongemak ondervinden want het is na hun dood.
Het gaat nooit om levensreddende maatregelen. Dat is een misleidende mythe. In het beste geval is het levensverlengend, maar belangrijker is dat het de kwaliteit van leven verbeterd.
Het gaat er niet om wat er met de donoren gebeurt na hun dood, dat is helemaal niet het punt van discussie. Het gaat er om dat hun rechten worden ontnomen vóor hun dood. En als ze hun rechten willen behouden dat ze dan zelf daar actie op moeten ondernemen.
Het valt me trouwens op dat Kevin iedereen die het niet met hem eens is paranoïde vindt of niet goed bij zijn hoofd.
@Paul Teule: Natuurlijk is niet iedereen een potentiële ontvanger omdat niet iedereen een potentiële orgaanpatiënt is, en dat zullen ze ook niet worden. En patiënten sterven niet bij gebrek aan donoren maar aan hun ziekte. Je krijgt ook geen hoofdpijn door gebrek aan paracetamol. Sentimentele drogredenen.
Er zijn trouwens ook niet meer donoren nodig, er zijn donoren genoeg. Er zijn immers veel meer donoren dan patiënten. Niet het aantal donoren is het probleem maar de (on)beschikbaarheid van hun organen bij hun overlijden. Dat is een medisch/logistiek probleem, val daar niet de andere burgers mee lastig.
@Kalief
Ik snap er niets van. Volgens mij heb jij een andere definitie van “potentieel”. Iedereen is potentieel ontvanger. Jij bedoelt iedereen die NU ziek is, of waarvan je weet dat ze ziek worden.
En patiënten sterven aan hun ziekte. Waar. Maar organen kunnen dit verhelpen, dus patienten sterven MEDE doordat er geen organen (op tijd) beschikbaar komen. Daar is niks drog aan.
En er zijn wel meer donoren nodig, juist vanwege de logistieke/medische/emotionele problemen waardoor organen te weinig beschikbaar komen.
@Paul Teule
Jij vertelt dat de donoren baat hebben bij hun donatie. Je denkt toch niet dat ik dat serieus kan nemen.
Dus? Levensverlengend dan. Het gaat erom dat een donor de gezondheid van een ander drastisch kan verbeteren zonder daar zelf iets voor op te hoeven geven. In de basis staat voor mij die ongelijkheid: voor de ontvanger is het vele malen meer positief dan voor de gever negatief.
Er wordt niemand een recht ontnomen. Iedereen heeft het recht een keuze te maken die hem of haar goeddunkt. Juist dat die keuze expliciet wordt vastgelegd, zou toegejuicht moeten worden door iemand die zo hamert op het zelfbeschikkingsrecht.
Als ik van mijn recht om te stemmen gebruik wil maken, dan moet ik ook actie ondernemen. Als ik te lui ben om naar het stembureau te lopen, kan ik ook niet klagen dat ik niet heb kunnen stemmen! Dat kon ik wél!
Laffe opmerking. Dat heb ik enkel van jou en Sikbock gezegd, in reactie op het argument dat artsen patiënten zouden laten sterven om hun organen. Dat donoren dan door artsen slechts gezien zouden worden als organenfabrieken. Dat is ronduit absurd.
@Kalief
“Jij vertelt dat de donoren baat hebben bij hun donatie.”
Waar zeg ik dat? (Ze hebben het wel overigens, althans velen ervaren het zo)
@58
Dat snapte ik ook al niet. Dat zeg je nergens.
@54 Dat is inderdaad hét heikele punt bij een opt-out systeem.
Overigens wil ik opmerken dat ik vind dat Kalief zijn standpunt in #38 en #45 sterk beargumenteert en voor het voetlicht brengt (zij het wat agressief), al sta ik aan de andere kant van het hekje. Daarom +1.
Ja, lekker, “de overheid” houdt alleen de registratie bij (aldus Prediker in @33). Dat is dus juist het probleem. Er wordt even gekeken in “de database” en jawel, meneer heeft niks ingevuld, we mogen dus snijden. Hoe vaak gaan registraties mis bij “de overheid” – iets met ICT en de overheid, toch?
In essentie luidt de stelling van de bodysnatchers: “er zijn een paar mensen zielig en dus moet iedereen van zijn rechten afzien. Dat dit niets gaat helpen doet er niet toe”.
Orgaandonatie komt daarmee in het rijtje van kinderporno en terreur.
Inderdaad, en wel moeilijk doen over het EPD…
Zie https://sargasso.nl/wvdd/elektronisch-patientdossier-voor-wie-het-wil/
Het EPD gaat over privacy, lekke beveiliging en belanghebbenden (zorgverzekeraars) die meebetalen en straks mogelijk inzage gaan eisen.
De discussie over donorregistratie gaat over de vraag hoe je mensen er het beste toe kunt bewegen om hun keuze om na hun dood hun organen wel of niet ter beschikking te stellen voor doodzieke mensen die daar enorm mee gebaat zijn ook daadwerkelijk te registreren.
@62 Wil je eens ophouden met net doen alsof iedereen tegen zijn wil in donor wordt gemaakt? Iedereen mag nog steeds zelf kiezen! Hoezo moeten mensen “van hun rechten afzien”? Of bedoel je het recht om op je reet te blijven zitten en te klagen dat iemand anders een keuze maakt omdat je daar zelf te lui voor bent geweest? Als jij over je lichaam wil beschikken, dan vul je dat verdomde formuliertje in! Kan me niet schelen of je ja of nee aankruist, maar je kunt je niet op keuzevrijheid beroepen als je de keuze krijgt en er zelf geen gebruik van maakt!
Als mensen standaard géén donor worden omdat ze niet hebben gereageerd, dan wordt er net zo goed voor hen gekozen! Dan zou je net zo goed kunnen zeggen dat zij misschien wel donor hadden willen zijn en dat dat ze nu is ontnomen! Wie de fuck is de overheid om dat voor hun te beslissen? Zij mogen toch beschikken over hun eigen lichaam? Dat is een mensenrecht! Ja toch? Niet dan?!?!
@Kevin
In een ‘Ja,tenzij’ systeem, een opt-out systeem, wordt iedereen veronderstelt donor te willen zijn tenzij ze bezwaar maken. Mensen verliezen dus hun rechten en mogen achteraf kiezen om hun rechten terug te krijgen.
@Kalief, je misleidt opzettelijk door te doen alsof je ‘rechten’ verliest terwijl dat overduidelijk niet zo is. Je doet net alsof ‘niet-donor’ het recht is, en dat je als donor dat recht opgeeft. Dat is natuurlijk volkomen onzin. (Al is het maar omdat het heel bijzonder is dat je wens na je dood uberhaupt geldt. Tenslotte besta je als rechtspersoon niet eens meer.)
Aan de rechten van de mens om te beslissen wat er na de dood met het lichaam gebeurt (binnen grenzen, je mag heel veel dingen al niet kiezen) wordt niets veranderd. Er wordt slechts iets veranderd in de situatie waarin niet is gekozen. Er is geen sprake van inperken van iemands rechten.
Opzettelijke misleiding dus, en kinderachtig. Wil je je organen niet afstaan, dan vul je lekker een formuliertje in en verder niet zeuren.
@66
In een ‘Nee,tenzij’ systeem, een opt-in systeem, wordt iedereen veronderstelt geen donor te willen zijn tenzij ze bezwaar maken. Mensen verliezen dus hun rechten en mogen achteraf kiezen om hun rechten terug te krijgen.
Wat mis ik hier?
Overigens is het niet zo dat je automatisch donor bent, totdat je het formuliertje hebt ingevuld. Je krijgt een keuzeformulier thuisgestuurd en op dat moment ben je géén donor. Dan krijg je een tijdje later nog een herinnering of je dat formuliertje wil opsturen om je keuze bekend te maken. Dan kunnen ze daar rekening mee houden. Op dat moment ben je nog steeds géén donor. Het enige wat in dit nieuwe voorstel verandert, is dat je na weer een tijdje, als je nog stééds dat formuliertje niet hebt teruggestuurd, nu een derde brief krijgt waarin staat dat je donor bent gemaakt. Blijkbaar maakte het je toch niet uit. Als je van mening verandert, mag je nog altijd dat formuliertje opsturen!
Wat lul je nou over dat je niet meer over je eigen lichaam zou mogen beschikken??
Van reacties zoals @65 gaat geen wervende kracht uit om mensen over de streept te trekken. Eerder het tegenovergestelde.
Hoewel ik #38 een prima opsomming vind van een aantal voorname argumenten tegen een opt-out systeem, heb ik wel een kanttekening bij het vijfde argument dat Kalief inbrengt:
Ik zou zeggen: kijk eens naar CSI, Medical Examiners, of op Discovery: Dr. G: Medical Examiner.
1. Als je komt te overlijden onder verdachte omstandigheden, wordt je ook opengesneden, en je organen eruit gehaald. Heb je niks over te zeggen, en zelfs je familie niet. Dus hoezo: mensenrecht?
Hier heb je zelfs helemaal geen opt out. De overheid bepaalt bij al wat zelfs maar mogelijk wel eens moord zou kunnen zijn doodleuk dat je opengesneden, en leeggehaald dient te worden.
Dus het argument dat je organen niet aan de staat toebehoren, en dat jij degene bent die daar het eerste en laatste woord over hebt, gaat sowieso niet op.
Als de tegenstanders van het opt-out systeem consequent zouden zijn, zouden ze moeten pleiten voor een obductie-registratie. Wie niet registreert dat hij bij verdachte omstandigheden opengesneden, leeggehaald, bekeken en gewogen wil worden, wordt niet pathologisch onderzocht.
Sterker nog: die kogel die in mijn brein vastzit, die is nu rechtens van mij. Waar haalt de overheid het recht vandaan om zonder mijn toestemming een beetje in mijn hersenen te gaan zitten wroeten omdat zij zo nodig een stuk bewijsmateriaal moeten hebben?
2. Als je een raar ziektebeeld hebt en je komt te overlijden voordat je je familie kunt inlichten dat je dat dus beslist niet wilt (ook een vorm van opt-out), dan ligt het balletje bij je familie. En die wil vaak wel weten wat je nu noodlottig is geworden.
Desondanks hoor ik niemand roepen om een opt-in systeem voor medische obductie, waarbij het individu zelf moet aangeven dat hij daar na zijn overlijden toestemming voor geeft.
En dat is raar natuurlijk, want het principiële argument van Kalief tegen het opt-out systeem bij orgaandonatie, valt net zo goed in te brengen in het geval van gerechtelijke sectie en medische obductie. Exact hetzelfde principe is in het spel. Vreemd genoeg hoor ik Kalief zich daar niet druk om maken.
@69 Ik ben hier niet om donoren te werven. Ik maak mij gewoon kwaad over de misinformatie die Kalief hier rondspuit. Het argument dat men niet meer over zijn eigen lichaam zou mogen beschikken, is complete kul! Iedereen krijgt gewoon nog altijd de keuze voorgelegd en dan mogen ze zelf kiezen of ze wel of geen donor willen worden. Dan vult Kalief lekker nee in en dan zou het gezeik klaar moeten zijn. Hoezo geen keuzevrijheid?
Anders ga je trouwens eens op de inhoud in….
Kalief is niet serieus te nemen… alleen al vanwege “body snatchers”
@71: dat doe ik al genoeg. Afgezien van het feit of ik wel/niet donor ben, vraag ik mij af waarom niemand hier vraagtekens zet bij de overheidsregistratie. Nu alleen de overheid, maar straks (function creep) ook bij zorgverzekeraars. Nee hoor, net als bij het EPD kan ik mij voorstellen dat er veel mensen bezwaar aan zullen tekenen tegen een ja-tenzij-systeem.
En ja, het is wel een recht wat de overheid zich toe-eigent. We kunnen daar kort of lang over discussieren, maar feit blijft dat je een keus opgedrongen krijgt. Straks moet je je nog gaan registreren voor welke levensovertuiging je kiest. Dan wil ik niet een vinkje moeten zetten bij atheist. Ik wil er gewoon niet over nadenken. Punt.
En als mensen niet over donor-zijn willen nadenken, dan is dat hun goed recht. En dat hoort niemand af te pakken. Het is toch ook je goed recht om racist te zijn? Of wou je soms beweren dat dat ook niet kan?
@72 – Ik heb flink gelachen om dat “body snatchers”. Dat is heel erg over the top. Maar Kalief maakt zich er kennelijk kwaad over.
En dat kan ik me ergens wel voorstellen, want hoe je het ook wendt of keert: een opt-out systeem impliceert dat de overheid een primaire claim kan leggen op je organen (waar je dan zelf nog wel onderuit kan, maar dan nog…).
En de vraag is: ga je daar niet zelf over? Als ik nou niet aangeef dat ik mijn organen wil afstaan na mijn overlijden, waar haalt de overheid dan het recht vandaan om een claim te leggen op mijn lichaam en mijn organen?
Dat is de principiële morele en politiekfilosofische kwestie, en het is nog niet zo makkelijk om daar een goed antwoord op te formuleren.
Overigens staat er juist vandaag op Joop een artikel met een aardig overzicht van landen met een opt-in en een opt-out systeem. Je ziet dan in één overzicht dat landen met een opt-out systeem bijna 100% van de bevolking orgaandonor is.
Het argument van Sammie Saul in #9 dat België aantoont dat opt-out niet werkt, lijkt dus niet op te gaan. (Maar misschien kan bij opt-out de familie nog de voet dwars zetten?)
@Prediker #70
Het interesseert mij geen hol wat er na mijn dood met mijn lichaam gebeurd. Voor mijn part eten ze het op. Mijn bezwaar is dat mij tijdens mijn leven een zelfbeschikkingsrecht wordt ontnomen op basis van vals voorwendselen.
Ik zal zo iets inhoudelijker ingaan op het artikel van Paul Teule.
@73 Je pakt niemand een recht af. Mensen mogen nog steeds zelf kiezen wat ze kiezen. Als ze niet reageren, gebeurt er nu alleen iets anders. Kalief doet net alsof iedereen donor moet worden, maar dat is helemaal niet zo. Als je nee invult, dan is het gewoon nee.
@A. de Man @73 “En als mensen niet over donor-zijn willen nadenken, dan is dat hun goed recht. En dat hoort niemand af te pakken. Het is toch ook je goed recht om racist te zijn? Of wou je soms beweren dat dat ook niet kan?”
Zucht.
Niet willen nadenken betekent dat je kiest voor NEE. Maar belangrijker: iedereen maakt mogelijk gebruik van donoren en dar hoort een klein, minuscuul plichtje bij: even nadenken, en dan even registreren.
En het is niet je “goed recht om racist te zijn” als je zelf niet gediscrimineerd wil worden.
Zoals beloofd, een puntsgewijze filering van Paul Teule’s artikel.
Als tienduizenden nieuwe donoren geen zoden aan de dijk zetten, doen honderdduizenden of miljoenen nieuwe donoren dat ook niet.
Mensen die (nog) niet als niet-donor laten registreren kunnen daar goede redenen voor hebben. Het is respectloos die weg te zetten als laks.
De site http://www.jaofnee.nl is bedoeld om donoren te werven. Het registratiesysteem is slechts bedoeld om mensen te lokken en om nee-stemmers te verleiden in een impuls toch voor ja te kiezen. Dat is actievoeren in het stemhokje.
Hieruit blijkt al dat de bodysnatchers, de donatiegelovigen, walgelijke misleiders zijn.
Evenmin is het ADR bedoeld om mensen zich als wel- of niet-donor te laten registreren, maar om donoren te werven. Natuurlijk wordt het mensen makkelijker gemaakt zich aan dan af te melden en dat verschil zal geleidelijk aan steeds groter worden.
Een ADR zal nergens echt verandering inbrengen omdat het aantal donoren nou eenmaal weinig et maken heeft met het overlijden van mensen op een wachtlijst.
Als de helft van de mensen zich nu niet laat registreren en een opt-out systeem levert slechts een vijfde/kwart meer donoren op, dan mag je ervan uit gaan dat een overgrote meerderheid dus geen donor wil zijn. Wees dan ook mans genoeg om de niet-registreerders in te schrijven als niet-donor in plaats van andersom.
De meerderheid van de Nederlanders is dus tegen. Of ze vinden het nog niet belangrijk genoeg (dat is iets anders dan laksheid). En terecht, want orgaandonatie is ook geen belangrijk probleem. Het gaat slechts om een handjevol belanghebbenden.
In een opt-out systeem beschikt de overheid en mag de burger tegen die beschikking bezwaar maken door zich uitschrijven. Echt zelfbeschikkingsrecht is een opt-in systeem.
Er zijn geen vele ernstig zieken, slechts een handjevol. Door het ADR-systeem veranderd er voor die zieken nauwelijks iets. Het is misleidend om te stellen dat door het instellen van een opt-out systeem al die 1400 patiënten opeens een magische gelukzaligheid tegemoet gaan.
Nabestaanden hebben met het probleem wat nu voorligt niets te maken. Het gaat om het beschikkingsrecht van de burger en de effectiviteit van orgaandonatie. Als er al moet worden gekeken naar het belang van nabestaanden dan moet hun het recht worden gegeven een veto uit te spreken over een donatie of die donatie zelfs tegen de wil van de overledene toe te staan. Gaat dat te ver dan moeten de nabestaande begripvol terzijde worden geschoven.
De doodzieke anderen zoals de patiënten op het eind van het artikel worden genoemd hebben in deze helemaal geen rechten. Zoals eerder gezegd hebben ze recht op zorg maar niemand kan iemand recht op gezondheid of leven geven.
Als het donorsysteem al faalt dan is het omdat de organen van de donoren uiteindelijk toch niet bij de patiënt terechtkomen om logistieke redenen of omdat de organen niet geschikt zijn en omdat de patiënt de organen afstoot. Organen komen eigenlijk alleen maar beschikbaar na verkeersongevallen en daar hebben we er gelukkig steeds minder van. Dat ga je niet oplossen met honderduizendtriljoen meer donoren omdat er niets veranderd aan de biologie, de transplantaties en de logistiek.
Het opt-out systeem neemt tegen alle verdragen en grondrechten in burgers onvervreemdbare rechten af, het is geen zelfbeschikkingsrecht zoals een opt-in systeem, het is niet effectief omdat de patiënten er vrijwel niets aan zullen hebben, de meerderheid van de Nederlanders blijkt de registratie niet te willen, willen ze hem wel dan blijken ze het donorschap niet te willen, de voorstanders van het opt-out systeem misleiden de burgers, het registratiesysteem blijkt een wervingssysteem te zijn.
Nuff said. Dood aan de bodysnatchers!
Nou, als het je geen hol interesseert, dan heb je er vast ook geen bezwaar tegen als je organen er uit worden genomen om anderen daarmee een rijker, vrijer, gelukkiger en langer leven te bezorgen.
Toch?
Ik snap dan alleen niet zo goed wat jouw persoonlijke bezwaar nog is tegen dat opt-out systeem. Of wil je gewoon dat de overheid het er gewoon niet over heeft, en dat artsen alsnog je organen hergebruiken als je bij een ongeluk komt te overlijden?
@74
Datzelfde zou je ook kunnen zeggen van wat er dan ook maar gebeurt met iemands dode lichaam, als dat niet expliciet is bepaald door de overledene. Als jij niet aangeeft of je begraven of gecremeerd wil worden, moeten ze je dan maar laten liggen tot in lengte van dagen? En zelfs als ze je niet aanraken, zou je kunnen zeggen ‘waar halen ze het recht vandaan om mij daar zo te laten liggen rotten?’. Dit soort fundamentalistische interpretatie van je rechten leidt tot ridicule conclusies.
Er moet nu eenmaal iets gekozen worden. Als je dat niet zelf doet, dan moet iemand anders het doen. Gelukkig kan in dit geval uitgebreid mogelijkheid geboden worden aan iedereen om bij leven een keuze te maken. Iedereen blij, zou je toch zeggen? Nee, want sommige zuurpruimen vechten voor hun ‘recht’ om géén keuze bekend te maken en dan tóch willen dat hun keuze wordt gerespecteerd! Dat is de wereld op zijn kop!
@78
Waarom kun je in die passage ‘opt-in’ en ‘opt-out’ niet omdraaien? Als je een opt-insysteem hebt, dan wordt er toch net zo goed voor jou gekozen als je dat zelf niet doet? Dan wordt er voor jou gekozen dat je geen donor wil zijn.
@Prediker #79
Waarom zou ik iets tegen orgaandonatie hebben? Of beter, waarom vraag je dit maar liefst twee keer? Het onderwerp gaat daar niet over.
Maak van opt-out een opt-in om het systeem rechtvaardiger te maken, en zet de default op niet-donor in plaats van op wel-donor om de belangenverstrengeling tegen te gaan. en met belangenverstrengeling bedoel ik dat de voorstanders van een registratiesysteem ook donorwervers zijn.
#70
Zo vreemd is het niet dat ik me hier niet druk maak over gerechtelijke sectie en medische obductie. Dat is immers hier helemaal het onderwerp niet. Schrijf er een artikel over en ik zal zien of ik er iets van vind.
@Kevin #81
Uit jouw reactie blijkt dat je helemaal niet snapt wat opt-in betekent. Dan gaat dus ook het hele onderwerp aan je voorbij.
@Kevin #80
Er moet nu eenmaal iets gekozen worden. Als je dat niet zelf doet, dan moet iemand anders het doen.
Wat een paternalistische opvatting. Jouw medeburgers zijn blijkbaar geestelijk gehandicapte kinderen die niet voor zichzelf kunnen denken. Daarom denk jij maar voor ze.
Deze opvatting, of eigenlijk mentaliteit, van de bodysnatchers laat zien dat het registreren als niet-donor weinig zijn heeft omdat die keuze toch niet gerespecteerd zal worden. De niet-donor wordt immers gezien als iemand die niet in staat is zelf een keuze te maken. Dus zal hij wel niet snappen waarom zijn keuze fout is en dient hij gecorrigeerd te worden.
“Het interesseert mij geen hol wat er na mijn dood met mijn lichaam gebeurd. Voor mijn part eten ze het op. Mijn bezwaar is dat mij tijdens mijn leven een zelfbeschikkingsrecht wordt ontnomen op basis van vals voorwendselen.”
Toch wel bijzonder. Kalief heeft er geen probleem mee dat zijn lichaam wordt leeggeroofd zodra hij dood is, zolang hij daar terwijl hij leeft maar geen beslissing over hoeft te nemen.
Leave Kalief alone!
@83
Ben je nou aan het trollen of ben je serieus? Er staat toch dat mensen zelf mogen kiezen? Wat mij betreft, maakt iedereen dan ook een keuze. Of je nu ‘ja’ of ‘nee’ invult, maakt niet uit. Alleen als ze dat nalaten, moet iemand anders het doen, want er moet nu eenmaal gekozen worden. Keuzevrijheid staat juist voorop!
Waarom, in vredesnaam? Niemand hier beweert dat mensen die ‘nee’ aankruisen, daar niet het volste recht toe hebben. De keuze moet gerespecteerd worden en dat gebeurt ook. Niemand die daar aan wil morrelen! Typische stroman.
Door wie wordt iemand die ‘nee’ aankruist, gezien als iemand die niet in staat is om een keuze te maken? Niemand hier die zoiets beweert! Nog even los van dat het compleet onlogisch is om te beweren dat iemand die een keuze maakt, geen keuzes kan maken. Wederom ben je aan het stromannen.
Heb ooit zo’n ding ingevuld, maar weet niet meer wat ik heb ingevuld. Weet wel dat ik bij een opt-out systeem het sowieso naar nee laat veranderen. Ik weiger mee te werken aan een overheid en een gezondheidszorg die zich mijn lichaam toe-eigent als ik niet actief voor niet-deelname kies. Mijn lichaam is van mij en je mag mij vragen het af te staan, maar het is niet zo dat als ik er niets over zeg je het maar mag gebruiken. Het is het enige object dat onlosmakelijk van jou is en daar heeft niemand anders zomaar iets over te zeggen. Daarom zijn geweldpleging en moord ook strafbaar, omdat het inbreuk maakt op jouw onvervreemdbare eigendom. Dan zal de overheid het zomaar nemen als jij niet actief je eigendom bevestigd? Het moet niet gekker worden.
@86 Even chargeren.
Doden hebben geen rechten. Doden hebben geen eigendommen. Dat de overheid ieders keuzes wil respecteren, is een gunst.
@87 respectvol omgaan met doden en met hun wensen toen ze nog leefden over wat er na hun heengaan met hen moet gebeuren is een teken van beschaving. Organen afstaan is zo’n wens. Dat dient nooit een plicht te worden, zeker niet eentje die van overheidswege opgelegd is.
@88 Teken van beschaving, oké. Gelukkig mag iedereen dan ook zijn keuze bekendmaken en dan wordt die gerespecteerd. Daarin zijn opt-in en opt-out gelijk.
@89. Nee, want bij opt-out wordt er uitgegaan dat iets dat van jou is na je dood zomaar mag worden weggenomen. Bij opt-in maak jij bewust bekend dat je het weggeeft. Vind ik een wereld van verschil.
@Kevin #87
Dat de overheid ieders keuzes wil respecteren, is een gunst.
Aha, dus daar komt dat paternalisme vandaan. Een overheid die gunsten verleent, nee maar.
@90 De reden dat we het er nu over hebben, is juist dat we niet zomaar ergens van uit willen gaan. We willen dat mensen een bewuste keuze maken. Er wordt helemaal niet aangenomen dat er ‘zomaar’ dingen ‘weggenomen’ mogen worden. Dat gaat allemaal niet zo lichtzinnig als je doet voorkomen. Er wordt nog altijd aangedrongen op het maken van een bewuste keuze. Dat is het belangrijkste.
@91 Haha, ik dacht al dat je daar wel op zou reageren. Het was niet serieus bedoeld, behalve stellen dat termen als ‘eigendom’ en ‘diefstal’ niet van toepassing zijn.
@93
“Het was niet serieus bedoeld”
Dus je bent slechts een trol. Dat verklaart je onzinnige reacties.
@94 Een grapje maken mag ook al niet meer. Zuurpruim.