COLUMN - Het blinde geloof in strenger straffen helpt ons steeds verder van de regen in de drup.
Wie z’n ziektekostenverzekering niet betaalt, krijgt een boete. Veel mensen die dat treft kunnen die boete helemaal niet betalen. Daardoor komen ze in een wanbetalersregeling terecht. Ondertussen zit inmiddels twee procent van de hele bevolking in zo een regeling.
Ook in de sociale zekerheid werkt men sinds kort met hoge boetes om fraude tegen te gaan. Het blijkt echter dat mensen hierdoor langer in een uitkering blijven hangen.
En erger: omdat ze in de financiële problemen komen, blijken ze nota bene juist sneller geneigd tot fraude.
Ondertussen verhoogt Teeven de straffen van het jeugdstrafrecht. Maar los van dat mensen opsluiten bepaald niet goedkoop is, is al lang aangetoond dat crimineel gedrag hierdoor eerder wordt bevorderd dan tegengegaan.
Het is zo verleidelijk om te geloven in het effect van strenger straffen. Als er een hoge straf voor staat, bedenken mensen zich wel tweemaal voordat ze de fout ingaan, toch?
Dat klinkt ook zo logisch. Waarom werkt het dan niet?
Om te beginnen gaat het fout bij het idee dat mensen ongewenst gedrag zouden vertonen omdat ze de straf die erbij staat zo lekker laag vinden.
Dat is in veruit de meeste gevallen natuurlijk onzin. Mensen plegen eerder fraude omdat ze denken dat ze er ongestraft mee wegkomen. Vandaar dat het meer loont om te investeren in de opsporing, dan in het straffen zelf.
Maar belangrijker: Het gaat fout bij de gedachte dat ongewenst gedrag meestal wordt gepleegd uit berekening. Ook dat klopt niet.
Bijna iedereen begrijpt dat als hij zijn zorgpremie niet betaalt, hij daarmee niet van zijn financiële sores afraakt.
De meeste fouten in de sociale zekerheid worden gemaakt doordat wij in Nederland ons sociale stelsel hebben omgevormd tot een formulierenmoloch, waarvoor je bijna een academische graad moet hebben om er foutloos mee om te kunnen gaan.
En als het gaat om criminaliteit, is het ook niet heel erg moeilijk je te bedenken dat er een beter carrièreperspectief zit in het volgen van een opleiding dan in het plegen van gewapende overvallen.
Het gaat in de meeste gevallen dan ook niet om mensen die uit berekening handelen, maar impulsief, of uit wanhoop, of uit pure onwetendheid. Omdat ze domweg mentaal niet tegen hun eigen situatie zijn opgewassen.
Helaas, die mensen zijn op dat moment, ondanks wat het liberalisme ons graag wil doen geloven, géén homo economicus.
Het blinde geloof in strenger straffen zelf berust op wensdenken. Het klinkt niet alleen logisch, het zou natuurlijk ook heerlijk zijn als we alle menselijke gebreken op konden lossen, simpelweg door niets anders te doen dan alleen maar hele hoge straffen in het vooruitzicht te stellen.
De praktijk is echter weerbarstig. Soms kan het helpen, maar meestal blijken al die zwaardere straffen en boetes de situatie juist te verergeren.
Ons sociale stelsel verandert ondertussen in een onmenselijk bureaucratisch systeem van zinloze strafkortingen, waarmee we in plaats van brave en oplettende burgers chronische probleemgevallen creëren. Justitie wordt steeds minder efficiënt in criminaliteitsbestrijding, terwijl er bakken met geld worden besteed aan detentie.
Waarom zetten we geen streep door dit blinde geloof in strenger straffen? De bovenstaande praktijkvoorbeelden zouden bij beleidsmakers toch een keer een belletje moeten laten rinkelen.
Helaas blijken die al even ongevoelig voor logica als vele anderen.
Reacties (25)
“Om te beginnen gaat het fout bij het idee dat mensen ongewenst gedrag zouden vertonen omdat ze de straf die erbij staat zo lekker laag vinden.
Dat is in veruit de meeste gevallen natuurlijk onzin. Mensen plegen fraude omdat ze denken dat ze er ongestraft mee wegkomen. Vandaar dat het meer loont om te investeren in de opsporing, dan in het straffen zelf.”
Het is natuurlijk het product van pakkans x straf dat uitmaakt en daarbij gaat het om wat de (potentiele) dader gelooft dat die pakkans en straf zijn, meer opsporen heeft bv. geen zin als de (potentiele) daders de verhoogde pakkans niet opmerken.
Mensen maken inderdaad vaak geen bewuste berekening, maar onbewust doen ze dat wel, helaas vaak met foutieve aannames (bv. het onderschatten van de pakkans).
Het is belangrijk om op te merken dat het niet alleen over daders moet gaan: die hebben al bewezen het toch wel te doen bij de huidige pakkans en straf, het gros van de bevolking is echter geen dader en het principe van straffen is grotendeels bedoeld om dat zo te houden, daarom waren straffen vroeger openbaar. Straf en wraak hebben weinig nut achteraf voor de daders, we hebben instincten die naar straf en wraak verlangen omdat die dingen afschrikwekkend werken of ongewenste persoonlijkheden uit de samenleving kunnen verwijderen, niet omdat ze een geharde crimineel betrouwbaar het licht laten zien.
Uiteraard heeft het allemaal weinig zin als het systeem te ingewikkeld is: straffen omdat iemand een misstap maakt in een ingewikkeld bureaucratisch netwerk heeft absoluut geen zin: het maakt mensen alleen maar bang voor alles dat met de overheid te maken heeft.
@0: “zouden bij beleidsmakers toch een belletje moeten laten rinkelen. Helaas blijken die al even ongevoelig voor logica”
Welke logica? Past heel goed in de logica voor hun baanbehoud.
Meer straffen, meer maatregelen die recidive verhogen. Lijkt me logisch dat dit ideaal is voor de VVD directeuren en aandeelhouders van privé gevangenissen. Jammer dat de samenleving er niet veiliger op wordt. Maar de samenleving kan een een VVD-er dan ook aan hun derrière oxideren.
Ziektekostenpremie:
Ten tijde van het “ouderwetse Ziekenfonds”, werd de premie ingehouden van loon/uitkering.
Maar dat is te eenvoudig voor de hedendaagse bureaucratie ;-)
De logica van het geloof in harder straffen doet denken aan het geloof van de economische broekriem aanhalen vanwege onze staatsschulden. Wordt veelal op de kwetsbaren in de maatschappij afgewenteld. En als na zes jaar de economie niet meer krimpt dan zegt men “zie je wel het heeft geholpen”. Zo dom als een willekeurige creationist. Helaas wel ten koste van hele grote groepen mensen in de maatschappij.
Misschien heb je iets aan deze puzzle.
Uit filosofie, 100 essenciële denkers. Claude Levi-Straus: De mens moet* zijn natuurlijke verlangens onderdrukken en zich conformeren aan de REGELS om een stabiele samenleving te creëren. @0 formulierenmoloch.
“Onderdrukken” is onzin natuurlijk, dat kan niemand. Daar wordt men ongelukkig van (waar?). Beter is “Beheersen”.
Claude Levi-Straus was een postmodenist, evenals Foucault, Derrida, Rorty, Kuhn en Feyerabend. Deze mensen praten bullshit. Nu heb ik op deze bladzijde aan de rand geschreven, intuïtief denk ik: Deze text lijkt op communitarisme. En: elk opnieuw opkomende domheid moet met (gepaste) wijsheid behandeld worden. Refererend aan Barry Schwartz, Our loss of wisdom (op youtube).
Errol Morris interviewde Rumsfeld, een “postmodern bullshit artist par excellance” waarvan hij niets wijzer werd.
Onverschilligheid, indifference > geen verschil ~ iedereen gelijk > postmodernisme.
*NB, de gebiedende wijs (imperatief) bestaat niet, beter gezegd: de naam is verkeerd. Men kan beter zeggen: het Advies, de Raad, Concilium. Verdeeld in een sterk advies, (neutraal) advies en zwak advies. Ik laat me liever adviseren dan bevelen. En liever door een raad van wijze mannen dan bullshitters.
Voor de technocraten die ons regeren maakt het niets uit of een maatregel voor anderen werkt, zo lang het voor henzelf werkt. Het oog om oog principe, barbaars gedrag in optima forma, is voor hen en hun volgers een primaire reflex die geen reflectie of afweging nodig heeft. Zo werkt het met straffen, met mensen dwingen om aan regels te voldoen waar zij zelf nooit aan zouden kunnen voldoen indien zij in eenzelfde situatie zouden verkeren, of meer algemeen met het beschouwen van de ander als iets anders, minder dan henzelf, waar geen medeleven mee mogelijk, of eigenlijk gewenst is.
Het zijn deze mensen die de smaak van onze samenleving bepalen, terwijl ze zelf niet in staat zijn te proeven. Toch worden ze miljoenen malen geprezen, bij gebrek aan besef dat het zoveel anders kan, zoveel menselijker en bestendiger.
@4: Dat was zelfs – in Amsterdam – ’n jaar geleden of zo nog het geval. Als je bijstand had, betaalde DWI de premie rechtstreeks aan de bankier, pardon, zorgverzekeraar.
Maar in het kader van de fraudebestrijding en de zelfredzaamheid, die iedereen volgens de neoliberalen nou eemaal aangeboren schijnt te bezitten, werd die premie (en de bijbehorende zorgtoeslag iets later) plotsklaps rechtstreeks bij de cliënt gestort, die dan vervolgens de zorgverzekeraar moest betalen.
Iedereen die enige ervaring heeft met mensen met een bijstandsuitkering, wéét dat een deel daarvan absoluut niet met geld om kan gaan (los van dat die uitkering ook heel laag is). Psychiatrische problemen, dakloosheid, verslaving, noem maar op. (Een deel van de mensen met bijstand, niet iedereen dus.)
In Amsterdam hebben 2000 mensen nu een schuld en bijbehorende boete. En nu gaat DWI het weer rechtstreeks betalen, voor die mensen. Waarbij ze wel ’n boete hebben opgelopen.
Je vraagt je toch werkelijk soms af wat er in het drinkwater in de Stopera zit. Als ze nou gewoon rechtstreeks waren blijven betalen, had dat 2000 mensen ’n forse boete bespaard.
ja maar Klokwerk, het kan toch niet zo zijn dat de hard werkende Nederlander moet betalen voor die luilekkerliggende hangmat toeristen in de bijstand? Aanpakken die luie uitvreters! Als je bijstand wil/accepteert ben je toch gewoon een crimineel? Je leeft toch van iemand anders z’n centen? En dan ook nog frauderen? Dan ben je toch gewoon strafbaar? al dat gedogen maar altijd! Aanpakken!
/VVD-stemmer-modus
De oplossing is natuurlijk van kinderlijke eenvoud: zet een pinautomaat met code 0000 op elk gemeentehuis en UWV-kantoor.Nooit geen boze burgers meer en iedereen betaalt netjes zijn rekeningen.
Dat van de Wanbetalers en het “werken voor je uitkering” deed mij laatst denken aan het volgende.
http://en.wikipedia.org/wiki/Indentured_servant
We durven het eigenlijk niet te zeggen, maar we zijn met dit principe eigenlijk weer terug bij dat systeem. Iemand die het niet meer kan betalen, verkoopt zijn lichaam maar aan een heer. Of hij het nu leuk vindt of niet. Deze heer mag hem dan (mis/ge)bruiken voor een vooraf bepaalde tijd totdat hij vindt dat de schuld is afbetaalt.
Het nare is dat zo’n “heer” deze mensen volledig uitzuigt omdat ze, anders dan slaven, maar voor een gelimiteerde tijd voor hem alleen zijn als goedkope kracht. En dus hij er het meeste uit moet halen en hun lichamelijk en financieel uit moet zuigen. Iets wat je dus nu ook ziet bij de vele wanbetalers regelingen en “werken voor je uitkering” instanties.
Al het begrip voor ziekte of persoonlijk drama is weg, lange uren, weinig betaalt en afbeulen. Wat verklaard word als “Ritme op doen voor het echte werk”, maar eigenlijk is het niks meer dan:”De wet staat maar 3 maanden toe dat ik jou zo in dienst mag hebben, dus ik moet het maximum daar uit halen!”.
Het is triest, maar dit soort gebruiken komen elke keer weer terug. Soms zelfs goedbedoeld en onder een andere naam. Het blijft “Straffen voor armoede of tegenslagen”.
@8,
Als je echt cynisch bent kun je denken: dat genereert een mooie geldstroom. Ok, het geld bestaat niet per se helemaal, en misschien stort het weer in bij de schuldhulpverlening, maar in de tussentijd kan het toch een paar begrotingen erdoorheen slepen.
Straf heeft meer doelen dan het desbetreffende individu op het rechte pad krijgen (‘speciale preventie’) of het afschrikken van anderen om van het rechte pad te gaan (‘generale preventie’). Straf heeft gewoon de functie van vergelding. Bevestigen van de norm. Straffen als overheid, omdat er anders wellicht eigenrichting volgt. Bij links-progressieven misschien niet zulke populaire strafdoelen.
@13: Flauwekul, het gaat er bij links-progressieven juist om dat een straf niet alleen dient als vergelding maar ook om iemand op het rechte pad krijgen.
@8
“Je vraagt je toch werkelijk soms af wat er in het drinkwater in de Stopera zit. Als ze nou gewoon rechtstreeks waren blijven betalen, had dat 2000 mensen ‘n forse boete bespaard.”
En vele andere duizenden mensen hadden zich zwaar betutteld gevoeld omdat zodra ze in de bijstand kwamen de gemeente hun zorgpremie voor hen ging betalen alsof ze onbetrouwbare geesteszieken/criminelen waren.
Het blijft gewoon een afweging tussen de belangen van verschillende groepen mensen.
@13 & @14
“Vergelding” zelf is nutteloos, dat wij mensen de noodzaak tot vergelding voelen moet komen omdat straffen indirect wel een positief effect heeft op het welzijn van de groep, dus bv. dat het mensen die nog niets gedaan hebben op eht rechte pad houdt en dat gevaarlijke psychopaten in de gevangenis of aan de galg belanden en dan niemand anders meer iets kunnen aan doen. Dat “links progressieven” om de een of andere reden denken dat straf alleen maar zou moeten bestaan om een individu dat al iets heeft gedaan te corrigeren is een mooie zienswijze maar het strookt niet met hoe het in de natuur werkt.
Hoho, je hoort mij niet zeggen dat vergelding niet nuttig is. Het bevestigen van normen door bij overschrijding iets te doen (dat hoeft overigens niet persé een harde straf te zijn), lijkt mij buitengewoon nuttig, omdat anders langs democratische weg vastgestelde normen of zelfs universele normen (mensenrechten) vervagen. Ook het gras wegmaaien voor de voeten van eigenrichting lijkt mij buitengewoon nuttig voor een ordelijk en vreedzaam samenleven. Dat maakt volgens mij ook dat ‘straffen helpt niet’ weliswaar een belangrijk argument is om de manier van straffen nog eens onder de loep te nemen, maar zeker niet voldoende argument om dan maar minder te gaan straffen. De andere strafdoelen horen ook bij zo’n beschouwing.
Verder zijn er aardige onderzoeken gedaan naar de strafhoogte die ‘leken’ geven als zij meer weten van de achtergrond in een concrete zaak. Dat is vaak een stuk lager en veel meer in lijn met de gangbare rechterspraktijk dan in de reactievelden van de Telegraaf.
@16:
Gebeurt dat? Wordt er in landen met meer nadruk op vergelding minder gekozen voor eigenrichting?
Mijn indruk is van niet – ik heb daar geen duidelijke statistieken van maar ik heb de indruk dat in de VS, waar je toch een uitgebreid systeem van ‘damages’ hebt, en van zware straffen puur gericht op vergelding en wraak, toch ook meer de neiging bestaat om het recht in eigen hand te nemen dan in een samenleving waar de overtuiging is dat vergelding niet te hoog moet komen te staan, bv scandinavische landen.
Ik denk dat de roep om vergelding dan ook iets is dat zichzelf gedeeltelijk aanjaagt – het is volgens mij behoorlijk belangrijk om dat niet te makkelijk als onvermijdelijk te zien. Een sfeer creeren waarin vergelding minder de nadruk krijgt zou de roep om vergelding wel eens veel effectiever weg kunnen verminderen.
Het zal overigens vermoedelijk wel een optimumcurve zijn: helemaal geen vergelding is wat te weinig… zoals helemaal geen straf ook wat te weinig is in veel gevallen. Maar meer is zeker niet beter. De nadruk op vergelden maakt de roep om wraak eerder groter dan kleiner denk ik. Zoals steeds zwaarder straffen de problemen en agressie eerder groter dan kleiner maakt.
@16
Het was me niet helemaal duidelijk waarom je “generale preventie” iets anders vindt dan het bevestigen van de norm en waarom je vindt dat dat laatste onder vergelding valt. Zoals ik het heb begrepen is vergelding simpelweg een instinct dat indirect leidt tot generale preventie, maar we zijn ons niet bewust van die functie en daarom zullen we zelfs vergelding proberen te halen wanneer we weten dat het effect op de generale preventie 0.0 is.
“Verder zijn er aardige onderzoeken gedaan naar de strafhoogte die ‘leken’ geven als zij meer weten van de achtergrond in een concrete zaak. Dat is vaak een stuk lager en veel meer in lijn met de gangbare rechterspraktijk dan in de reactievelden van de Telegraaf.”
Dat moet je wel met een korreltje zout nemen. Natuurlijk geven de meeste mensen niet de doodstraf aan een tasjesdief als ze echt voor de zaak moeten gaan zitten en over iemand’s leven beslissen (dat ze dat zeggen in reactievelden van de Telegraaf is gewoon uiting van frustratie), maar ik geloof ook weer niet dat het Nederlands rechtssysteem vrijwel perfect is ingesteld op de gevoelens van de Nederlandse bevolking (dat is wat er beweerd wordt wanneer men zegt dat Nederlandse leken hetzelfde zouden straffen als Nederlandse rechters en zou getuigen van een buitengewoon coordinatievermogen tussen staat en burger in een wereld waar veel verschillende rechtssystemen bestaan met veel verschillende strafmaten, een mate van coordinatie die niet bestaat bij veel toegankelijkere en meer objectief te benaderen delen van de Nederlandse staat).
@@18,
Dat is niet wat er beweeerd wordt. ‘Vrijwel perfect’ is je eigen interpretatie – een die meteen een scheef beeld oproept (want niets is toch perfect? Dus het kan niet waar zijn! Maar eigenlijk is dat gewoon een stroman.)
Daarnaast is het niet de conclusie die je kunt trekken. Jij stelt het voor als eenrichtingsverkeer (waarbij het rechtsysteem de gevoelens van de bevolking volgt.) Maar een andere, aannemelijkere, verklaring is dat mensen, het rechtsysteem en rechters zoveel interactie hebben dat ze dezelfde achtergronden delen en daarom min of meer tot dezelfde conclusies komen als ze meer op de hoogte zijn van de context. Ze zijn dus samen ontwikkeld en beinvloeden elkaar.
@Eli: Niet vergeten, het paste gewoon niet in de strikte woordenlimiet waar ik onder val dat ook nog te behandelen, maar je hebt natuurlijk gelijk. Op zich vind ik inderdaad vergelding ook niet belangrijk, wel vind ik het belangrijk dat mensen, die nu eenmaal zo denken, een rechtvaardigheidsgevoel overhouden aan de manier van aanpakken van fraude.
Dat zet een luik open om de straffen steeds maar blijven te verhogen, want de wraakzucht lijkt geen grenzen te kennen. Wat hierin echter meespeelt is, naar blijkt, de informatievoorziening.
Maar inderdaad, precies wat je zegt: Het is in meerdere onderzoeken naar voren gekomen dat wanneer die bloeddorstige burgers alle informatie krijgen die een rechter heeft, dus over de daad zelf, over de dader, en de kennis van de werkelijke inhoud van een straf (dus kennis over bijvoorbeeld het leven in een gevangenisregime), blijkt dat zij inmiddels zelfs iets lagere straffen willen geven dan de rechter (yep, Derpjan).
Welnu, in dat licht het lijkt mij niet slecht om burgers sowieso inzicht te geven in de werking van ons strafrecht en de overwegingen die een rechter maakt. Ik denk dat daar een taak ligt voor de rechtbank, want dat overlaten aan politici en de gewone pers gaat niet.
De media schrijven nu eenmaal graag iets sensationeels op. En dan zijn er ook de rechts-conservatieve politici die eerst een gevangenis vergelijken met een vijfsterrenhotel, en vervolgens strafverhogingen gaan voorstellen. Dat lijkt bijna op moedwillige misleiding uit stembejag.
Woede werkt. Dus er zijn mensen die dat graag voeden.
Maar goed, los van dat rechtvaardigheids-gevoel argument, is preventie van nieuwe gevallen en recidive natuurlijk ook verrotte belangrijk. Genoegdoening prima, maar nieuwe slachtoffers voorkomen staat voor mij inderdaad nummer één. En dat offer ik niet graag op.
Wie dat wel graag doet, geeft kennelijk in feite niet om slachtoffers, want hij vindt het niet erg dat er daar meer van ontstaan.
@15: Als dat argument van die betutteling ook maar enige waarde zou hebben voor de gemeente, dan kan ik zo tig dingen bedenken die belangrijker zijn. Eenderde van de mensen die nu in Amsterdam in de bijstand zitten, doet gedwongen een of andere vorm van onbetaald werk. Of ze dat nou nodig hebben of niet. Als je het nou over betutteling hebt… En zo zijn er nog tig dingen te bedenken.
Je wordt verplicht aan een particulier, vaak aan een bank verbonden, bedrijf – want dat zijn zorgverzekeraars – een bepaald bedrag te geven, of je wilt of niet. Als dat dan toch een verplichting is, dan mag het wat mij betreft gewoon rechtstreeks worden overgemaakt. Wat is er onttuttelend aan de extra handeling dat ik het eerst zelf krijg en dan zelf overmaak? Als het dan toch verplicht is, spaar die extra handeling dan uit.
@18
” ‘Vrijwel perfect’ is je eigen interpretatie – een die meteen een scheef beeld oproept (want niets is toch perfect? Dus het kan niet waar zijn! Maar eigenlijk is dat gewoon een stroman.)”
Vrijwel perfect =/= perfect.
“Daarnaast is het niet de conclusie die je kunt trekken. Jij stelt het voor als eenrichtingsverkeer (waarbij het rechtsysteem de gevoelens van de bevolking volgt.) Maar een andere, aannemelijkere, verklaring is dat mensen, het rechtsysteem en rechters zoveel interactie hebben dat ze dezelfde achtergronden delen en daarom min of meer tot dezelfde conclusies komen als ze meer op de hoogte zijn van de context. Ze zijn dus samen ontwikkeld en beinvloeden elkaar.”
Rechters werken met protocollen, maximumstraffen en regels voor wat geldt als bewijs en wat niet, dus er moet meer zijn dan dat een rechter hetzelfde voelt als een burger als je ze ongeveer dezelfde uitspraken wilt laten doen. Aangezien zelfs West-Europese landen verschillen in hun straffen zou het wel heel wonderlijk zijn als binnen ieder klein eilandje dat een West-Europees land is de rechters en de burgers hetzelfde over dingen denken. Ik denk dat er iets te makkelijk wordt gecherrypickt: er zijn namelijk ook onderzoeken die zeggen dat burgers strenger straffen of sterk verdeeld zijn over de strafmaat. Alle onderzoeken hebben gemeen dat geinformeerde mensen milder straffen dan wat er op internet geroepen wordt, maar dat kan haast ook niet anders (want op internet is de sharia nog niet zwaar genoeg).
@20
“Maar goed, los van dat rechtvaardigheids-gevoel argument, is preventie van nieuwe gevallen en recidive natuurlijk ook verrotte belangrijk. Genoegdoening prima, maar nieuwe slachtoffers voorkomen staat voor mij inderdaad nummer één. En dat offer ik niet graag op.
Wie dat wel graag doet, geeft kennelijk in feite niet om slachtoffers, want hij vindt het niet erg dat er daar meer van ontstaan.”
Executie/levenslang opsluiten van iedere crimineel garandeert dat ze geen toekomstige slachtoffers maken, dus de hardliners voorkomen wel degelijk het ontstaan van nieuwe slachtoffers. Als executie/levenslang oplsuiten geen optie is moet je kijken naar de preventieve werking van een straf op de dader EN, nog veel belangrijker, de preventieve werking op alle potentiele daders.
@21
“Als dat argument van die betutteling ook maar enige waarde zou hebben voor de gemeente, dan kan ik zo tig dingen bedenken die belangrijker zijn.”
Ik ook, maar ik maak het beleid niet. Ik biedt alleen maar een reden waarom een gemeenteraad in het verleden bepaalde keuzes heeft gemaakt, dat die botsen met keuzes die een nieuwe gemeenteraad nu maakt (of eigenlijk maar half maakt, want de “tegenprestatie” is nationaal beleid waar de rijksbijdrage aan gemeenten ook op is ingesteld) maakt daarvoor niet uit.
Geloof in een goed begin = hoop op een goed einde; waar hoopt men op? Blijf hopen. Want ik denk niet dat deze hoop snel afgebroken wordt.
Regels, wat zou moeten zijn: een contract tussen 2 partijen, telkens weer. Regels: wie doet welk deel, wie is verantwoordelijk voor welk deel; en áls er iets gebeurt …, wie betaald. De boete?
Maar wie wil dít soort contract? Dit wurgcontract. Dit voldongen feit. Het vertrouwen is zoek.
En alles hiërarchisch: wie heeft oogkleppen op voor welk deel, wie houdt zich onnozel voor welk deel. En als de hiërarchische tussenpersoon een slavendrijver is, die bij het milgram-experiment tot het einde gaat?* Daarom hier ook een contract tussen 2 partijen.
*U bent er niet geschikt voor. Of juist wel.
@DJ: Levenslange opsluiting zit in twee verschillende smaken gewoon in het pakket hoor. Als de daad ernstig genoeg is in de vorm van levenslang, en als de dader geschift genoeg is door middel van TBS. Er zijn in Nl best wel wat mensen die nooit vrij zullen komen en dat is zeker in die laatste gevallen maar goed ook.
Maar we kunnen niet iedereen opsluiten want één dag detentie kost net zoveel als een maand bijstand. Behoorlijk prijzige shit dus. En dan zit je met het punt: als iemand zeg een jaartje of twee langer zit, en hij komt er des te gestoorder uit, en blijft zo nog wel dertig jaar rondlopen op zijn minst, dan valt het sommetje nu eenmaal snel nadeliger uit voor strenger straffen.
(Behalve dan alle slachtoffers bij de eerste criminele handeling, en dat zijn er ook nogal wat.) Het doel van de hardliners is simpelweg niet om op de efficientste manier slachtoffers te voorkomen, want de methode die ze propageren heeft (bewezen) dat effect niet. Wie doet alsof dat wel zo is, spreekt simpelweg niet de waarheid.