Waarin de auteur de factcheck door Nieuwsuur van Samsom’s uitspraken over geluk en inkomensgelijkheid zelf checkt.
Nieuwsuur factcheckte gisteren de volgende uitspraak van Diederik Samsom: “We zijn een land waar de inkomensverschillen relatief klein zijn. Er zijn maar een paar landen die gelukkiger zijn en dat zijn landen waar de inkomensverschillen nog net iets kleiner zijn.” Die uitspraak beoordeelde de Nieuwsuur-redactie als “half waar”, omdat er zowel landen zijn met kleinere inkomensverschillen (Denemarken) als grotere verschillen (VS en Australië) waar men tevredener is dan in Nederland. Het is vooral de welvaart die gelukkig maakt, aldus de redactie. Maar is deze factcheck zelf wel waar?
Allereerst de cijfers over geluk/tevredenheid. Nieuwsuur zegt zich te baseren op OESO-cijfers, maar volgens de OESO-cijfers die ik ken staan de VS en Australië toch gewoon onder Nederland wat betreft “life satisfaction”. Wie rondneust in ander geluksonderzoek ziet dat Australië het inderdaad iets beter doet, maar dat Amerika het toch echt aflegt tegen Nederland – zeker als je kijkt naar het aantal gelukkige levensjaren, de geluksongelijkheid of het geluk van de jeugd waarbij Nederland wereldkampioen schijnt te zijn.
De grote vraag is natuurlijk wat de relatie is tussen inkomensongelijkheid en geluk. Ruut Veenhoven toonde (met veel slagen om de arm) in een onderzoek uit 2010 aan dat in westerse landen meer inkomensongelijkheid resulteert in minder geluk, maar dat in algemene zin inkomensongelijkheid een heel licht gunstig effect op het gemiddelde geluk lijkt te hebben.
Maar wie even afstapt van de toch problematische gelukscijfers, en inkomensongelijkheid afzet tegen beter meetbare indicatoren die veel met geluk te maken hebben, moet het toch opvallen: hoe ongelijker de inkomens hoe groter de kindersterfte, hoe meer psychische aandoeningen, hoe meer overgewicht, hoe meer drugsgebruik, hoe meer tienerzwangerschappen, hoe hoger de schooluitval, hoe meer geweld, hoe meer gevangenen en hoe lager de sociale mobiliteit en het vertrouwen in elkaar. En Amerika (maar ook Australië) doet het daarin gewoon echt slechter dan Nederland, laat staan de ‘gelijkere’ Scandinavische landen (zie onderaan).
Hoewel je natuurlijk eindeloos kunt twisten over het causale verband, kun je, als je tenminste de hele waarheid over inkomensverdeling en geluk wilt vertellen, toch niet om deze stortvloed aan correlaties heen.
———————-
Inkomensongelijkheid en geestelijke gezondheid, gevangenen, vertrouwen en welzijn kinderen
(bron: equalitytrust.org.uk)
Foto boven: Nieuwsuur 10-09-2012.
Reacties (22)
Niet om te stokpaarden ofzo hoor, maar in dat 2e grafiekje met gevangenen versus inkomensverschillen, is dat Israel daar met of zonder Palestijnen?
Inkomstenongelijkheid heeft ook positieve kanten maar daar hoor je auteur dan weer niet over.
Nederland doet het bijv. aanzienelijk slechter als de VS als het aankomt op het aantrekken van buitenlands talent, slechter op ondernemersschap.
Ieder voordeel heb zijn nadeel, minder inkomsten ongelijkheid = minder sociale problemen maar ook een minder presterende maatschappij (6jes cultuur)
Denk persoonlijk trouwens niet dat een land als de VS kwa omvang en bevolkingsgrote ooit een systeem zou kunnen hebben als wat wij hier hebben (een systeem dat ook niet houdbaar zou zijn in een federaal Europa).
Cijfers graag ter onderbouwing van je twee beweringen.
Inderdaad, cijfers graag, want:
“minder inkomsten ongelijkheid = minder sociale problemen maar ook een minder presterende maatschappij (6jes cultuur)”
klopt al niet voor de situatie in Finland, Zweden, Noorwegen waar meer inkomensgelijkheid niet heeft geleid tot een zesjescultuur.
En daarom staat de universiteit Karolinska Institute pas als nummer 52 op de lijst, Finland en Noorwegen tellen al helemaal niet mee.
Kwa talenten e.d.
http://www.timeshighereducation.co.uk/world-university-rankings/2011-2012/reputation-rankings.html
In de top 100 van best aangeschreven uni’s ter wereld staan slechts 5 Nederlandse uni’s waarvan de eerste slechts op plaats 51 en waar Harvard een reputatie van 100% heeft is die van TU delft die op 51 staat niet bekend, maar op nummer 50 staat de University of Sydney en slechts 6,9% haalt.
Tevens staan alle uni’s die beter scoren als de TU delft in landen waar de inkomensongelijkheid groter is als die in Nederland.
Daarmee samenhangend doe je het als land op het gebied van ondernemerschap ook beter (kwa innovatie) of heeft iemand het gekke idee dat je gebied rondom Eindhoven kan vergelijken met pak um beet Silicon Valley?
Nogmaals elk voordeel heb zijn nadeel, minder inkomensongelijkheid creeert een 6jes cultuur, meer inkomensongelijkheid creeert sociale problemen, kies maar, wat wil je.
reputation ranking <> werkelijke aantal buitenlandse studenten (in verhouding tot het totaal).
En die sprong naar ondernemerschap snap ik niet.
Maar reputation ranking = aantrekkelijkheid voor studenten, een student gaat liever naar een hoog aangeschreven universiteit dan naar een laag aangeschreven universiteit.
Totaal zijn er volgens een VN organisatie zo’n 2,3 miljoen mensen die in het buitenland studeren, in het studie jaar 2010/2011 studeerden er zo’n 723,277 mensen uit het buitenland in de VS.
http://www.iie.org/en/Who-We-Are/News-and-Events/Press-Center/Press-Releases/2011/2011-11-14-Open-Doors-International-Students
Maar ik doelde meer op het feit dat buitenlandse talenten vaker naar de VS emigreren dan naar eender ander land, dus niet alleen gaan studeren maar er permanent blijven wonen.
Kwa bedrijvigheid.
Nederland telt zo’n 860.000 bedrijven op 17 miljoen inwoners = 1 bedrijf op de 20 inwoners.
De VS telt zo’n 30 miljoen bedrijven op 310 miljoen inwoners = zo’n 1 bedrijf op de 10 mensen.
(dit zijn bedrijven met personeel, dus geen ZZPérs).
Dan mag je wel concluderen dat Amerikanen toch wat ondernemender zijn als Nederlanders.
@Bolke de big
Ik bewonder Harvard etc ook, maar de gemiddelde Amerikaanse universiteit is natuurlijk ruk… en het algehele Amerikaanse schoolsysteem is ook maar zozo…
Zie:
http://www.oecd.org/pisa/46643496.pdf
Dan is het toch juist zo vreemd dat er zoveel uit dat land komt, let wel ik pleit niet voor inkomsten ongelijkheid zoals die in de VS is maar ik wijs slechts op de nadelen van minder inkomsten ongelijkheid.
Er wonen heel veel mensen in de VS. Dit is een open deur misschien, maar de kans dat er uit zo’n land dus “heel veel” komt, is dus ook beduidend groter. En als het niet om de hoeveelheid gaat: als er in een bevolking bijvoorbeeld 1 op de 50 miljoen inwoners een besturingssysteem voor een computerontwerpt, heb je vrij weinig kans dat dat in Nederland gebeurt. In de VS heb je dan nog altijd 6 besturingssystemen.
Kijk hier maar eens naar een onderzoekje naar de winst op de Olympische Spelen. Dan zie je dat de VS het eigenlijk helemaal niet zo goed doen, in ieder geval niet beter dan Nederland.
1. Olympische spelen zijn niet echt een betrouwbare bron omdst succes op de OS niet alleen afhankelijk is van de grote van een land maar ook van de populariteit van de sporten.
2. Verder ligt er maar net aan hoe je dat lijstje bekijkt, de VS haalt bijna net zoveel gouden plakken als brons en zilver samen, 46 goud tegen 58 brons en zilver.
Waar Nederland 6 gouden plakken tegen 14 brons en zilver behaald heeft, dus misschien haalt de VS procentueel gezien afgezet tegen bevolkinsomvang niet zoveel medailles als Nederland maar de VS is wel een heel stuk effectiever dan Nederland, procentueel gezien veel meer 1ste plaatsen als Nederland.
3. De bevolkingsomvang speelt natuurlijk wel een rol met de hoeveelheid maar nogmaals, 1 bedrijf op 20 mensen voor Nederland, 1 bedrijf op de 10 mensen voor de VS, dan mag je verwachten dat er meer uit een land komt.
De populariteit van een sport is vergelijkbaar met de vraag naar producten in een land. Dus dat kun je tegen elkaar wegstrepen. In sommige landen wordt naar buitenlandse smaak troep gegeten, maar het wordt er wel gemaakt en de mensen daar vinden het heerlijk. Eén van die “troep”-producenten experimenteert wat in zijn fabriek en hé, hij heeft iets gemaakt dat ze ook in het buitenland lekker vinden.
En je hebt op zich wel gelijk. Mensen in de VS gaan vaker iets zelf doen of maken als ze rond moeten komen. Maar het komt van twee kanten: ik denk daarbij dat Amerikanen ook vaker geneigd zijn iets van zo iemand uit te proberen. ’t Is een totaal ander land met andere mentaliteit op veel gebieden.
Maar hoe dat met inkomensongelijkheid te maken heeft…
België had 5 medailles, waaronder géén goud….
De suggestie dat hogere belastingen of inkomensnivellering tot een grijze massa, een 6jes cultuur zou leiden vind ik een belediging voor het menselijk intellect.
Typisch de mening van mensen die hun geluk aan kapitaal spiegelen.
Ik spiegel mijn geluk niet aan kapitaal, maar als iemand die wel bereid is een paar passen harder te lopen niet daarvoor een stuk beter beloont wordt dan lopen de mensen geen pas meer harder, dat is het verschil en ja nivellering veroorzaakt een 6jes cultuur, waarom een 10 proberen te halen als een 6 voldoende is.
Bolke, loop jij ook alleen maar harder als je daarvoor betaald krijgt?
Kahneman: At any rate, the difference is smaller than one would expect. [….] It’s similar with income. Everyone wants to make more money, and yet the salary level — at least above a certain threshold — has no influence whatsoever on emotional happiness, although life satisfaction continues to rise with income.
SPIEGEL: And where is that threshold?
Kahneman: Here in the United States, it’s at a household income of about $75,000 (€60,000). Below that, it makes a substantial difference. It’s terrible to be poor. No matter if you are sick or going through a divorce, everything is worse if you’re poor.
http://www.spiegel.de/international/zeitgeist/interview-with-daniel-kahneman-on-the-pitfalls-of-intuition-and-memory-a-834407-4.html
http://www.edge.org/q2008/q08_17.html#kahneman
http://bigthink.com/think-tank/daniel-kahneman-moving-to-california-wont-make-you-happy
Een grote inkomensongelijkheid betekent dat een land niet democratisch is.
Een democratie heeft zorg voor z’n inwoners.
De VS is dan ook geen democratie, het is een moneycracy, of beter moneycrazy.
Het verschil tussen democraten en republikeinen, zo legde een Amerikaan me eens uit, is het verschil tussen nieuw geld, en oud geld.
De Boston Brahmins waren het oude geld.
Overigens is natuurlijk niet alleen de inkomensverdeling van belang voor het welzijn, maar ook de hoogte van het inkomen.
In Haiti is vrijwel iedereen straatarm, of ze er gelukkig zijn ?
Niet zeuren, jij stemt VVD (voorheen de SP notabene!!), dus daar wil je naartoe. Sorry maar ik vind het zo gek dat je steeds niet ingaat op mijn vragen in eerdere artikelen.
Het onderzoek naar de relatie tussen inkomensongelijkheid en geluk geeft geen eenduidig beeld. Er is ook onderzoek dat een negatiever effect van inkomensongelijkheid op geluk laat zien, enigszins in tegenspraak met het onderzoek van Veenhoven. Bijvoorbeeld Paolo Verme, ‘Life satisfaction and income inequality’, 2011, http://ideas.repec.org/p/inq/inqwps/ecineq2010-178.html Uit de abstract:
“Using a very large sample of world citizens we test the consistency of income inequality in predicting life satisfaction. We find that income inequality has a negative and significant effect on life satisfaction. This result is robust to changes of regressors and estimation choices and also persists across different income groups and across different types of countries.”
Ik ben ’t ermee eens dat het beter is te kijken naar de invloed van inkomensongelijkheid op objectieve factoren als gezondheid en criminaliteit. Geluk is een subjectieve maat, en is mede afhankelijk van iemands opvattingen en waarden. Er is geen directe relatie tussen levensvoldoening en objectieve leefomstandigheden.
Richard Wilkinson: How economic inequality harms societies
http://www.ted.com/talks/richard_wilkinson.html