VOORBESCHOUWING – Hedy d’Ancona belichaamt alles waar domrechts een hekel aan heeft. Alleen daarom al wordt het genieten met deze Zomergast vanavond.
Voor wie is opgegroeid na de revolte Fortuyn zal het wellicht nauwelijks meer voorstelbaar zijn, maar zo’n twintig jaar geleden golden voormalige politici en bestuurders nog als morele autoriteiten, zeker als ze een indrukwekkende staat van dienst hadden.
Dat is inmiddels wel anders. Rancuneus rechts heeft met twintig jaar kankeren op de ‘boven-ons-gestelden’ en ‘regenten’ het gezag van politici en bestuurders volledig uitgehold, in ieder geval op het internet. Zeker als ze links zijn, gelden ze als verdacht. Baantjesjagers, graaiers en linkse zakkenvullers zijn zo maar wat verwijten die grif en bij voorbaat rondgestrooid worden.
Mogelijk is het wantrouwen jegens politici het logisch vervolg op de afbraak van autoriteiten (de staat, de kerk, het gezin, de politieke partij, hoogwaardigheidsbekleders) en de democratische revolte van de jaren zestig, maar ik bespeur nog iets anders: misantropisch revanchisme tegenover een generatie politici, journalisten en intellectuelen die van de jaren zeventig tot de eeuwwisseling het publieke debat heeft gedomineerd en in die positie elke kritiek op de keerzijde van de multiculturele samenleving smoorde met het verwijt van racisme.
Ik voorspel dan ook nogal wat giftige reacties op de internetz, want Hedy d’Ancona (78) kan met recht een epigoon genoemd worden van wat Pim Fortuyn destijds smalend ‘de Linkse Kerk’ doopte. Links, hoogopgeleid, PvdA-senator/-staatssecretaris/-minister, feministe, mede-oprichter van Opzij, voorstander van een ruimhartig asielbeleid: kortom, wat tegenwoordig minachtend een ‘Gutmensch’ genoemd wordt.
Ik maak me – naast een trip down memory lane met een boodschap – alvast op voor een avondje voorspelbare domrechtse verwensbingo. Zomergasten is dankzij social media inmiddels namelijk ook een nationaal gezelschapsspel geworden.
Hoelang zou het duren voordat op Twitter de term ‘babyboomer’ valt?
Reacties (80)
Als je jezelf met een uitgestreken gezicht bedient van de term ‘domrechts’, zonder aanhalingstekens, dan mag je ook wel op een ‘voorspelbare domrechtse verwensbingo’ rekenen qua self-fulfilling prophecy. *cola en chips erbij pakt*
Weer precies Edmund Burke.
Maar belangrijker: misschien had je er goed aan gedaan om ‘epigoon’ eerst even op te zoeken in het woordenboek …
Dit lijkt me een soort Urban Legend die is ontstaan toen begin deze eeuw de publieke opinie kantelde. Of misschien gewoon door Fortuijn zelf in de jaren ’90 is verzonnen. Want er valt slechts een minderheid (in de genoemde elitaire groepen) aan te wijzen die zich überhaupt druk maakten over de multiculturele samenleving; de rest stond er met zijn rug naar toe en was met iets heel anders bezig: zelf (zo veel mogelijk) geld verdienen. In de jaren ’80 maakte Elsevier zich echt drukker over de Yup dan over de gastarbeider.
@Prediker: Je bedoelt paragon, niet epigoon.
@Prediker: “Baantjesjagers, graaiers en linkse zakkenvullers”
Maar half.
Het cruciale motto wat jij “vergeet” te vermelden is: “links lullen rechts zakkenvullen”
@MrOoijer (Jan van Rongen): ” ….. de rest stond er met zijn rug naar toe en was met iets heel anders bezig: zelf (zo veel mogelijk) geld verdienen. “
Er was simpelweg geen ruimte voor een anti-immigranten geluid. Die geluiden die er wel waren werden op een extreme manier bejegend. Het kon je letterlijk een been kosten.
https://www.youtube.com/watch?v=JIy-bT310Nk
De meesten kozen dus eieren voor hun geld en zochten andere bezigheden.
Domrechts stemde vroeger gewoon op Hans Wiegel, de populistische bralaap van dienst in die tijd.
Ik sla maar even over vanavond. Jouw feestje prediker!
@3: Janmaat en de Centrum Partij vergeten?
@6:
Je bedoelt natuurlijk: er was nog geen sprake van een rechtse regressie. Maarten van Rossem trachtte in 1998 (ik schrijf dit alles louter uit mijn geheugen) nog om de emoties rond multiculturalisme te temperen via een artikel als ‘Een monoculturele samenleving'(?) in de Volkskrant die niet ging over ‘rare gewoontes van mensen met een andere culturele achtergrond’, maar door er enerzijds op te wijzen dat een monocultuur in Nederland een kort bestaan heeft gekend (sommigen zullen stellen: nooit) en er anderzijds op te wijzen dat men ‘culturele gewoontes’ dient af te wegen tegen sociaal-economisch lijfsbehoud.
Maar goed, de zaken waren toen al verpest door o.a. profiteur/oproerkraaier*/intellectuelenvreter Frits Bolkestein. Cheap tric in een landje met een taal waarvan miljarden mensen slechts het woord ‘apartheid’ kennen.
*Tim Sebastian (Hardtalk rond 2000): “Isn’t true that you are known as a political riotter?”
Ben ik ook domrechts als ik dit weer een domlinks stukje van Prediker vind? De man had ooit zoveel inhoud, nu schiet hij al in de verdediging bij wat jeugdsentiment.
@7: Vroeger was links dom. Die rol is nu omgedraait, alleen heeft het rechts wel de machtigste gemaakt, waar links vandaag de dag slaafs achteraan loopt. Jammer genoeg is de balance of power doorgeslagen ten negatieve.
@6: ik stel nu juist dat er helemaal geen anti-geluid was in die tijd, dat is later met terugwerkende kracht verzonnen. Dat er geen ruimte was is een verzinsel. Janmaat CS kun je moeilijk “de rest” noemen.
@13: Ik denk dat we gewoon eerlijk kunnen zijn en toegeven dat er toen een verstikkende sfeer bestond naar alles wat buiten het gangbare viel. De tegenreactie is bekend en staat slechts in haar kinderschoenen, helaas. Trek er lessen uit zou ik zeggen
@12: Misschien is een opmerking van Henk Oosterling beter gereedschap: Nederland is een overslaghaven van de ideeen van elders. In mijn vertaling: Nederland kent geen intellectuele elite die ons land weerbaar maakt tegen te snelle veranderingen. Dus overhaaste import van gedachtegoed van elders waarvan we de essentie nauwelijks begrijpen.
“Rancuneus rechts heeft met twintig jaar kankeren op de ‘boven-ons-gestelden’ en ‘regenten’ het gezag van politici en bestuurders volledig uitgehold, in ieder geval op het internet. Zeker als ze links zijn, gelden ze als verdacht. ”
Een beschrijving die heel grappig en ironisch is, omdat Hedy D’Ancona het soort mens is dat dertig jaar geleden precies hetzelfde deed, maar dan met de bordjes ‘rechts’ en ‘links’ omgedraaid (en minus het begrip ‘internet’).
@ 7 @12 “Domrechts” is dan ook eigenlijk eigenlijk het nieuwe links, in de vorm van PVV en SP. Die stemden vroeger echt niet op Hans Wiegel, maar getrouw met het hele gezin en de hele buurt op Joop den Uyl. De VVD was voor mensen uit Aerdenhout en het Gooi.
De PvdA ging er voor de “arbeider” steeds duurdere hobbies op na houden als groene energie, elitaire cultuur en immigratie, dat ze die immigranten ook nog eens bij hun kiezer in de wijk dumpten hielp ook niet echt. Sommige partijleden kregen een woningstichting of een andere sociale instantie toebedeeld en gingen daar spontaan Maserati’s en cruiseschepen van kopen, vele kregen uitbetaald boven de Balkenende norm. Opgestapte leiders kregen een nog dikker betaalde baan bij een multinational, terwijl hun voorgangers meestal naar een modaal baantje bij een vakbond of een sociale organisatie gingen.
En dan vindt men het gek dat die oude kiezer massaal naar SP en PVV gelopen zijn en nu kankeren op hun oude partij? Zo onvoorspelbaar was dat toch allemaal niet?
“Mogelijk is het wantrouwen jegens politici het logisch vervolg op de afbraak van autoriteiten (de staat, de kerk, het gezin, de politieke partij, hoogwaardigheidsbekleders)”
Voor een links post-religieus iemand zoals Prediker, is dat soort zinnetjes opschrijven een autoriteitspijpende gotspe.
Wat een vrouw. Ik weet weer waarom ik ooit PvdA stemde.
@19 Idd, buitengewoon verrassend, sterk.
Ja? Ik had na een half uurtje wel weer genoeg gehoord. Dat belerende ‘wij-weten-wat-beter-voor-u-is’ toontje vond ik vroeger al verschrikkelijk, en dat is niet minder geworden.
En wat een generatiekloof en soms domme onwetendheid bij de interviewer.
Dan heb je best wel wat gemist in het verloop @21
@3 Die ‘urban legend’ is inderdaad wel een proefschrift en vervolgonderzoek of meer waard.
En toch, hè… Ronald Plasterk memoreerde in 2004 nog een gemeenteraadsdebat in Leiden, twintig jaar eerder, waar niemand minder dan Gijs de Vries (VVD) suggereerde dat een SP-raadslid racistisch zou zijn, omdat deze voorstellen deed die de assimilatie of repatriëring van voormalige gastarbeiders (Turken, Marokkanen) moest bevorderen.
Van links tot rechts werden dergelijke geluiden buiten de orde geplaatst. Dat was onfatsoenlijk en racistisch.
@23: ik heb het opgenomen, zodat ik het aankomende week -in etappes!- kan terugkijken, maar ik kijk er wel tegenop.
Tja, links wilde zo graag meedoen in de rechtse speeltuin.
@14: kom dan eens met voorbeelden – in plaats van je in te beelden dat er iets speelde dat er volgens mij helemaal niet was. Het grootste deel van de jaren ’80 was er een kabinet Lubbers I en II VVD+CDA die een neo-liberaal beleid op poten zette dat de werkloosheid moest drukken en de economische groei bevorderen. Integratie viel onder de ministeries van Binnenlandse Zaken en Sociale Zaken, die waren in de hele periode Lubbers I, II en III (82-94) een CDA bolwerk. Dus er was op landelijk niveau totaal geen sprake van linkse cultuur die geen tegenspraak duldde.
Moet een martelgang zijn geweest voor de interviewer. Hij begreep totaal niet wie hij eigenlijk voor zich had. Het had een interessante, vermakelijke en zelfs best sexy avond met Hedy kunnen worden, want behalve intelligent en eigenwijs is ze ook wel ondeugend, maar hij bleef maar zeuren over rare dingen. Hoe het is om bijna dood te zijn en of ze haar vent niet liever had willen euthaniseren, mijn god.
De film begint goed.
@24 – inderdaad, dat was een debat in ’84. Maar Plasterk trekt dit wel heel erg uit zijn verband. De SP was voor het eerst in 1982 met een zetel in de raad gekomen, en het betreffende raadslid (Vergeer) werd door de VVD voortdurend afgezeken – en ook door andere partijen nog niet echt serieus genomen.
Maar Plasterk en Vergeer zaten die jaren ook in de commissie “Onderwijs, Samenlevingsopbouw en Emancipatie” van de gemeente Leiden waarin dit soort onderwerpen op de agenda werden gezet – het zou interessanter zijn geweest daar iets over te horen. De gemeente Leiden worstelde in die tijd met een grote instroom van buitenlandse kinderen in het onderwijs die eerst nog Nederlands moesten leren. Daar werden ongetwijfeld fouten in gemaakt, maar meer dan een paar details ken ik niet.
@28: Overdrijf niet zo. Zelf leerde ik Hedy d’Ancona waarderen via ‘Anatomie van het welzijn’ (1971). Michel Houellebecq (geb. 1956) schetste in ‘Elementaire deeltjes’ (1998) al een (opzettelijk?) verwrongen beeld van de jaren ’60. Een boek met pseudo-wetenschap (b.v. ‘ontologische afgrond,’ haha). Elsbeth Etty schrok er van en Vincent ‘knight on a white horse’ Icke snelde haar te hulp. Buitengewoon komisch. Binnen de context van het typisch Franse rationeel overdrijven is het boek een goed leesbare fantasie. Hedy is een expert in al die historische laagjes en de transformaties van die laagjes. Natuurlijk weet zij ook niet alles. Er zat een paar jaar een positieve jongen bij mij aan de eettafel met maar liefst drie bullen. Zo weggelopen uit het idee van Slavoj Žižek: intellectuele servicemonteur. Nota bene beleidsmedewerker bij … nee. Hedy wist haar achillespees (of beter: die van de PvdA) goed te verbergen. Zag je bij Merkel die niet de Europeaan is die zij ervan maakt, maar wel een goede (zie … nee, laat maar) en een halfvol glas rond 10:30, waarbij ze slim zichzelf (onterecht) bepaalde zaken verweet. Ja, Thomas Erdbrink was te licht voor haar. Zoek er maar eens een paar die dat niet zijn. Enfin, ik heb genoten … moeilijk om niet te houden van Hedy. Punt.
@9
Dat was zo’ n beetje dom rechts in de jaren 80/90.
Max 2 of 3 zetels meen ik mij te herinneren.
@17
Ja, nu is PVV en SP dom rechts.
Waarbij de VVD kunnen betitelen als opportunistisch rechts.
Links is zo’ n beetje overleden momenteel. Als we ‘links’ beschouwen met termen als sociaal en solidariteit.
@22:
Ik denk dat de meeste kijkers wel een generatiekloof hebben met Hedy. Ze kan zo naar Andere Tijden. Ik snap daarom ook niet dat ze haar hebben uitgekozen. Als kind van 1987 kan ik me niets voorstellen bij haar. Komt een beetje over als een relikwie, heilig verklaard maar om onbekende redenen. Daarom heb ik ook naar 20 minuten afgehaakt. En de interviewer kan mij ook niet boeien moet ik zeggen. Totaal lichtgewicht.
@32: jij bent dan ook wel het prototype van de spoiled generation die in een materieel gespreid bedje mocht opgroeien, alle kansen kreeg en nooit iets hoefde te bevechten en nu uiterst ontevreden rond loopt.
Waarom? Het zal de schuld van links en de allochtonen wel zijn.
@33:
Man man man, waar heb je het over? Ik ga jou toch ook niet onderuithalen om je hoge leeftijd, en daar allerlei conclusies aan onttrekken. Uiterst zwak, mensen diskwalificeren wegens hun ‘generatie’.
@32
Als kind van de babyboom heb ik ook nooit wat met haar gehad.
Ik kan eigenlijk ook niets negatiefs over haar zeggen.
Wij waren een generatie die alles anders zouden doen.
Het resulteerde in een verlammende politieke correctheid in de jaren 80/90. En Hedy d’ Ancona was daar onderdeel van.
Begin jaren 90 toen jij nog in de zandbak zat heb ik nog even hoop (en gestemd) gehad op de SP. Maar ook dat bleek al snel een doodgeboren kindje. Hoewel je ze in de jaren 90 niet van politieke correctheid kan beschuldigen. (of was ik blind?)
Achteraf kijkende kan ik constateren dat mijn generatie net zo egoïstisch was als de generaties voor en na ons. Maar zelf dachten ‘we’ daar natuurlijk heel anders over.
@35:
Dat geldt natuurlijk voor alle generaties. De babyboomers waren verwende etters die tegen heilige huisjes aanschopten, om er vervolgens zelf nieuwe te creëren. De generatie voor hun had de schande van de WO2 meegemaakt en werden als laf bestempeld omdat er niet harder was gevochten. De generatie erna is de patat generatie, de achterbank generatie en de spoiled generation. Verwende materialistische etters die op rubberen stoeptegels speelden en verwend waren door de vrede en welvaart.
Maar goed, uiteindelijk blijven we allemaal gedesillusioneerd achter en geven we onze voorganger de schuld terwijl we onze opvolgers onwaardig achten.
PS: Ik heb zelfs nog een tijd geprotesteerd tegen dierenproeven. Helpt allemaal niets. Ook probeerde ik in mijn studietijd een anti-eu clubje op te richten. Je wilt niet weten welke shit je dan over je heen krijgt van professoren en medestudenten. De colleges werden extreem onaangenaam. Gezellig bier drinken en achter de vrouwen aan wilde ik niet kwijtraken, dus uiteindelijk maar lafjes mainstream geworden.
@33: jij bent dan ook wel het prototype van de spoiled generation die in een materieel gespreid bedje mocht opgroeien, alle kansen kreeg en nooit iets hoefde te bevechten en nu uiterst ontevreden rond loopt.
Uhm.. dat is jouw generatie toch? Wij (1984) mogen doorwerken tot 85.
Dat geldt natuurlijk voor alle generaties.
Klopt, maar niet alle generaties zijn daarin gelijk. Je kan wel de case maken dat de babyboomer generatie relatief veel heeft geprofiteerd en veel profiteert. Sterker nog, CPB zegt dat ook.
@36
@36
Bij de babyboomgeneratie was echt sprake van een trendbreuk.
Het had ook wel met WO2 te maken, maar niet zozeer omdat de generatie voor ons laf was geweest.
Nee, wij zouden alles anders gaan doen. Dat kreeg zijn beslag in de jaren 60/70. Anti-autoritair, seksuele vrijheid, dus ook baas in eigen buik, gelijke rechten, noem maar op.
We waren dus tegen de kerk(en), tegen rechts in de vorm van VVD, KVP en dat soort gespuis. Er gaapte gewoon een enorme kloof. Maar je moet het eigenlijk meegemaakt hebben om het ten volle te begrijpen. Wij zouden alles anders doen.
Wat we in werkelijk deden was een nieuwe doctrine plaatsen.
We vervingen de ene doctrine voor de andere. Van alle belofte-volle idealen is maar een deel uitgekomen. En Pim Fortuyn maakte een einde aan het hele gedoe. Toen werd wat ooit zo hoopvol was begonnen weggezet als linkse kerk.
Het is niet zo dat Fortuyn ten volle gelijk had, maar hij belichaamde een tegenreactie op de tegenreactie die wij waren. Waar Fortuyn gelijk in had was dat er een verstikkend politiek correct klimaat heerste. Verder gaf hij het startsein voor een ander verstikkend klimaat: dat van het populisme.
Achteraf kijkende zie ik slechts het ritme van de overheersende politiek-culturele klasse die telkens verandert. Hedy d’ Ancona was onderdeel van een politiek-culturele klasse uit vervlogen tijden. Niks bijzonders eigenlijk.
Nou, de jerk-off’s zijn vroeg opgestaan vanochtend. Heeft dit nog iets te maken met wat d’Ancona inhoudelijk te melden had? (laat toch gaan, su, MrOoijer)
@41: Nou, de jerk-off’s zijn vroeg opgestaan vanochtend.
he? 10:56 is toch helemaal niet zo vroeg.
@18:
Dat vind ik nu net een heel interessant zinnetje, na een gelijkaardig (als het jouwe) scepticisme t.o.v. de theorie die Paul Verhaeghe uitwerkt in zijn boek “autoriteit” begin ik hoe langer hoe meer een verband te zien tussen een soort verweest gevoel bij velen en hun vatbaarheid voor demagogie.
Bepaalde personen ( politici/publicisten) prediken wantrouwen t.a.v. de overheid ten bate van hun eigen macht/invloed.
Tja, kon het goed merken hoe het verzuurde, al was het wel al na Fortuijn. Eerst kreeg je nog handtekening toen je formulieren opplakte tegen “massaal afmaken van boerderij dieren” en “voor het inenten, maar tegen factory farming.” of vegetarische alternatieve recepten op plakte op school of uitdeelde.
Op zijn hoogst kreeg je opmerkingen als “je stinkt!” (Hippies stinken stereotype) en soms eens een handtekening die zei “Wat wil je dan!?”. Van een boerenzoon ofzo. Met die laatste kon je nog in discussie. Jaar of twee later werden ze verscheurd, gingen ze je opwachten om je te intimideren of zelfs in elkaar proberen te slaan (ben niet bang uitgevallen, maar 3 van die skinheads van over de 195cm om je heen is toch intimiderend. Gelukkig had ik ook mijn vriendjes wel, een Punkrocker en een anarchist die niet zo vies waren van “NAZI meppen”. Dus dat liep met een sisser af, gelukkig.) en probeerden ze je de klas uit te werken door verhalen over je de ronde te laten doen. Ook op straat merkte je gewoon dat mensen nergens meer geduld meer mee hadden en altijd BOOS waren. Net alsof ze niet wisten waarop.. maar toch.. boos waren. Alsof ze verslaafd waren geraakt aan de emotie…
En het is zeker niet alleen Rechts hoor, oud Links (ik noem Nieuw Rechts nooit “Dom Rechts”, want ik hoop nog wel ergens dat het meer boos zijn is dan dom zijn), kan er ook wat van. Of zelfs militant veganistisch, die maar niet wil begrijpen dat PETA reclame maakt voor hun eigen doelgroep maar niet op veganisme te propageren. Bijvoorbeeld: Reclame waarin nogal lacherig gedaan word over vlees eters en ze meer jent Dat is gewoon “preaching to the choir”… waarna ze je gelijk in de andere hoek drukken van “Rechtse idioot”.
Grappen maken kan niet meer want Nederlanders lijken wel constant boos te zijn :( inclusief een “ben je niet voor ons? Dan ben je tegen ons!” mentaliteit. Als je suggereert :”Hey als we nu eens gewoon gaan koken, vegetarisch and veganistisch en dat uitdelen? Inclusief recepten? En laten zien hoe makkelijk het is? Is dat niet veel positiever en beter?” is er altijd wel weer eentje boos en neemt TOCH weer fotos van slachthuizen mee :(.
In Nederland hebben ze een “Boosheid” verslaving en hang naar een jaren 50 die nooit bestaan heeft doel!
Die hang naar de jaren 50 is wel hilarisch als je het geheel overziet. De jaren 50 was nu juist dát waar we zo tegen waren.
En zo gaat de cultuur als een slingeruurwerk. Links, rechts, links, rechts.
@45: “De jaren 50 was nu juist dát waar we zo tegen waren.”
En nog net zo goed tegen zijn. Het gaat echt niet om nostalgie naar een verzuilde samenleving, elke zondagmorgen naar de kerk, of meneer pastoor die op bezoek komt als er twee jaar na de bruiloft nog geen kinderen zijn (en geen samenhokken zonder trouwring!).
@36: Ik heb helemaal niet het idee dat het in de jaren ’60 nu zo om het oorlogsverleden ging. Volgens mij kwamen de mensen toen in opstand tegen allemaal traditionele, repressieve zaken die er toen nog in de maatschappij zaten. Je werd als vrouw ontslagen als je trouwde, bijvoorbeeld. Op de televisie mocht werkelijk niets controversieels uitgezonden worden. Amerika deed in Vietnam nog even dunnetjes over wat de Duitsers geprobeerd hadden (Nou ja, dunnetjes … ze hebben twee keer zoveel bommen op Vietnam gegooid dan er in heel WW2 zijn gegooid). Maar ook dingen als abortus en euthanasie, die in Nederland pas veel later goed geregeld zijn, en in andere landen nooit tot stand zijn gebracht. Volgens mij waren dat de zaken, waar die generatie vooral tegen in opstand kwam; maar ik ben te jong om het meegemaakt te hebben, misschien kan Lutine daar wat meer over zeggen …
Die protesten tegen dierproeven hebben wel degelijk zin, want er wordt al jaren gewerkt aan alternatieven, die ook steeds meer gebruikt worden. Maar sommige dingen kan je nu eenmaal (nog) niet op een andere manier testen, dus er blijven dierproeven nodig. Er zijn wel steeds minder nodig, dus het gaat de goede kant op. Tenminste, zo was het een paar jaar geleden.
@41 @34 etc. ik vind het juist wel leuk om de zaak eens een beetje op scherp te zetten. Het is opvallend hoe velen hier klagen over een verstikkende politiek correcte sfeer in de jaren ’80-’90 en dan vervolgens het zelf niet blijken te hebben meegemaakt omdat ze in 1984 of ’87 zijn geboren. Ze hebben een beeld, maar dat klopt voor geen meter. Vervolgens blijken ze al bij voorbaat totaal niet geïnteresseerd in wat iemand, die daar wel veel over kan vertellen, te zeggen heeft.
Dat was inderdaad niet de boodschap van d’Ancona, maar wel de grote draad in deze editie van zomergasten: een interviewer die net als veel van zijn generatie-genoten zich niet meer kon verplaatsen in de geïnterviewde. Oorzaak: een gebrek aan historische kennis maar wellicht ook ongeïnteresseerdheid.
Erdbrink’s redactie had nog wel de moeite genomen de auto-biografie van d’Ancona er bij te pakken, maar zelf was hij aangewezen op een paar citaten er uit die hij prompt verkeerd interpreteerde. Hij had kennelijk ook geen flauw idee van de context, waar de emancipatiebewegingen destijds voor streden, hoe omvangrijk die waren en hoe’n grote kloof er moest worden overbrugd.
Een ander kenmerkend voorval was Erdbrinck’s opmerking bijna op het laatst waarom d’Ancona eigenlijk niet uit de partij stapte omdat ze het niet eens was met de komst van Rutte II. Het is de consumentist die zo iets zegt – opstappen als ze niet leveren wat je wilt. Daar tegenover staat de activist: de partij is het platform waarmee de activist de veranderingen kan doorvoeren, en als dat even tegenzit, gewoon doorgaan.
@48:
“Vervolgens blijken ze al bij voorbaat totaal niet geïnteresseerd in wat iemand, die daar wel veel over kan vertellen, te zeggen heeft.”
Waaruit herleidt je dat allemaal? Je komt nogal bevooroordeeld over. Daarbij ben ik onderwezen en opgevoed door de babyboomers. Geloof mij maar, hun verhaal / versie is echt wel verteld hoor.
@48: Het is opvallend hoe velen hier klagen over een verstikkende politiek correcte sfeer in de jaren ’80-’90 en dan vervolgens het zelf niet blijken te hebben meegemaakt omdat ze in 1984 of ’87 zijn geboren.
Waar klaag ik over een verstikkende politiek correcte sfeer? Lezen man. Na zoveel jaar blijkbaar nog niet onder de knie.
@46
Kom daar eens om bij de populistische achterban. Die willen niks liever dan terug naar de jaren 50. Die verzuilde samenleving zijn ze al lang al weer vergeten. Ze willen wel de lusten van de jaren 50, maar niet de lasten.
@47
De jaren 60 was een protest tegen de gevestigde orde. En die gevestigde orde kan het beste omschreven als rabiaat rechts. De leidende politieke cultuur was dwingend van aard. Wij die de oorlog niet meegemaakt hadden wilden een totaal andere wereld. Niet alleen in Nederland, maar in veel westerse landen. Muziek was hierin een uiting. Ook de Vietnam oorlog speelde een belangrijke rol (welterusten meneer de president).
Indertijd spraken we van een generatiekloof. En dat was ook zo. Wij zouden het wel even anders doen!
Uiteraard is er niks van terecht gekomen. We waren naïef. In de jaren 70 dreef links eigenlijk mee op de tijdsgeest welke linksig van aard was. Hetgeen resulteerde in een nieuwe politieke kaste welke politieke correctheid voorschreef. Je zou kunnen zeggen: het was een revolutie van onderaf, welke door een politieke elite later werd geclaimd.
Abortus was in de jaren 70 nog een issue. De voorlopers van het CDA waren toen nog een politieke factor van belang. Tegenstand tegen abortus kwam vnl van uit christelijke hoek. Feministen hadden de buik vol van die bemoeizucht. Ook op zo’ n onderwerp hadden we links mee. Euthanasie is later onder paars geregeld als ik het goed heb.
De jaren 60 waren een breukvlak met zowel de verzuilde samenleving als met de verkerkte samenleving. Het is eigenlijk een totaalpakket, waar de gelijkwaardigheid van man en vrouw een grote rol speelde. Ach, we meenden het best wel goed. We zouden de wereld wel veranderen. Er is alleen niet zo veel van terecht gekomen.
@49 – dus je
oudersopvoeders waren al verwende etters?@53:
heel scherp ouwe ;p
@52: Maar Lutine, er is toch wel degelijk het nodige bereikt ? Sommige dingen hebben gewoon tijd nodig, maar zaken als abortus en euthanasie zijn wel degelijk daar begonnen, voor zover ik weet. En dat bevestigd d’Ancona ook in zomergasten; abortus kwam pas in 1981 door de kamer, terwijl het in de jaren ’60 al zeker een issue was. Maar het is nu wel geregeld. Ik denk dat je je eigen generatie tekort doet, als je stelt dat jullie niks hebben bereikt. Ook gelijkwaardigheid van man en vrouw is nu zo ongeveer vanzelfsprekend geworden, en dat was in de jaren ’50 absoluut niet zo. En zo kan ik nog wel meer dingen opnoemen die toch echt verandert zijn dankzij die tijd.
Het klopt natuurlijk wel, dat jullie generatie tot de gevestigde orde is gaan horen, maar dat was eigenlijk onvermijdelijk, volgens mij. Als je fundamentele dingen wilt veranderen moet je macht hebben, en dat betekent dat je op een gegeven moment de gevestigde orde wordt.
@51: Ik ben erg benieuwd om welke lusten het dan zou gaan. De jaren 50 waren niet echt een pretje. Geen TV, koelkast of auto (de heilige drievuldigheid van tegenwoordig, of althans tot de intrede van smartphone en andere computers). Koken en stoken deed je op een kolenkachel en navenant kon je dus ook je huis poetsen (zonder stofzuiger). En zoals gezegd, in je zuil zat de zielenvader erop te letten dat je toch vooral het Juiste Pad volgde. Het enige “pluspunt” dat ik kan verzinnen is dat je nog overal (inclusief op werk) mocht roken.
@56: Het is heimwee naar een Nederland dat nooit heeft bestaan. Maar als je toch wat wilt benoemen: Een rustig en overzichtelijk Nederland zonder de lelijke nieuwbouw van de jaren ’60, met tien à elf miljoen blanke Nederlanders en een enkeling uit de Oost. De nationale verbondenheid na de watersnood van 1953, de sensatie van Elvis en het vooruitzicht dat het materieel eigenlijk alleen maar beter kon gaan.
Dat meneer pastoor bepaalde of je een baantje bovengronds kon krijgen en dat de handelingsonbekwaamheid van getrouwde vrouwen pas in 1957 werd afgeschaft, vergeten we dan maar even.
Net als de specerijenvrije hollandse pot, waarin zelfs de wortelen tot snot werden gekookt.
@55
Het is anders gegaan dan je beschrijft. De babyboom generatie eiste haar seksuele vrijheid gewoon op. We eiste veel meer op. Gelijkheid tussen de seksen vloeide mede voort uit het feit dat vrouwen zich ook niet onbetuigd lieten in deze discussie. Het liep ook synchroon met het op de markt komen van de anticonceptiepil.
Meerdere zaken vielen dus samen. Seksuele vrijheid houdt ook in dat homoseksualiteit geaccepteerd wordt. Wat er feitelijk gebeurd is, is dat we de ketenen van de gevestigde orde afwierpen. En het was niet moeilijk om mee te doen. Liever langharig dan kortzichtig was het motto. Zo was er iemand die problemen kreeg met zijn lange haren in militaire dienst. Dan ontstaat er al snel een kloof. Een kloof tussen de gevestigde orde en hen die een afkeer van militarisme hadden.
De politiek maakte gebruik van dat klimaat. En dat gebeurde pas later. Zelfs de VVD probeerde op dat klimaat mee te liften met het Veronica-liberalisme van Nijpels. (ook jaren 80)
Ik kijk liever naar de mechanismen welke werkzaam zijn in een samenleving. En zo is iets wat in de jaren 60 hoopvol begon, geëindigd in een politiek verstikkend klimaat. Politiek heeft nooit het juiste gevoel van wat er leeft in de maatschappij. Politiek (in het algemeen) is opportunistisch. Politiek is volgend en zelden richtinggevend.
@56
Daar ben ik ook benieuwd naar. Maar ik ben dan ook geen populist, ik ervaar geen verlangen naar de jaren 50.
Overigens vind ik het rookverbod op het werk een vooruitgang.
@58: “Overigens vind ik het rookverbod op het werk een vooruitgang.”
Ik zeker ook (ik stond van het weekend nogal te kijken van de vele rokers in Dierenpark Gaia, ben ik wat blij dat me dat niet meer overkomt in openbare gebouwen), maar er lopen heel wat rokende ontevreden lui rond waarvan ik vermoed dat er een stevige overlap is met die nostalgen. En ik moest toch iets verzinnen in de jaren ’50 waar die groep naar terug verlangt.
@Lutine: “Kom daar eens om bij de populistische achterban. Die willen niks liever dan terug naar de jaren 50. “
Hoe kom je erbij? Is dat gebaseerd op het volgende artikel***? Zelfs uit dat artikel kun je niet halen dat we terug willen naar de jaren ’50
*** http://www.joop.nl/nieuws/jan-kuitenbrouwer-over-de-taal-van-wilders-terug-naar-de-jaren-50
Op bepaalde aspecten zijn we wel achteruitgeboerd. De economische groei was toen veel hoger. Ik denk dat je minder je fiets op slot hoefde te zetten (zeker in de provincie).
@52: ” We zouden de wereld wel veranderen. Er is alleen niet zo veel van terecht gekomen.”
Wat een onzin. Goed, niet de wereld. Maar er is binnen Nederland alles van terecht gekomen. Een van de meest gelijkwaardige landen ter wereld – qua loon – waar abortus, euthanasie en drugsgebruik geregeld is. Waarom is het altijd zo dat als het niet universeel gelukt is, het mislukt is?
Ben zelf lang politiek actief geweest in de 80’s en 90’s. Van daaruit probeer ik nog te beoordelen. Hedy was representant van de linkse bestuurlijke elite. En dat zag ik gisterenavond terug. Heeft uitstekende bestuurders voortgebracht, zeker ook lokaal. Laten we daar niet al te schamper overdoen.
Zij was in die jaren niet my cup of tea. Te drammerig, gelijkhebberig. Maar dat is een kwestie van appreciatie. Haar verdiensten zijn buiten kijf. Wat is er op tegen om een zomergast van die leeftijd te laten terugblikken, maar ook haar meningen en oordelen te horen over eigentijdse vraagstukken. Erdbrink was te jong voor die vraaggesprek. Ik denk dat hij Rutte beter aan zal kunnen. Beter een ervaren zestiger die had kunnen interviewen. Al-met-al wel de boeiendste zomergast van dit seizoen.
@60
Het is eentonige gejank wat ik uit populistische hoek hoor.
Terug naar de EEG, terug naar een gesloten grens, toen waren er nog geen moslims enz enz enz.
@61
De ideeën die in de jaren 60 leefden hielden wel wat meer in dan abortus, euthanasie en drugsgebruik. Fatsoenlijk milieu beleid heeft de babyboomgeneratie niet van de grond gekregen. We zouden beter met moeder Aarde omgaan was de gedachte. De babyboomgeneratie heeft Slochteren leeggehaald en laat de nazaten met een verzakkende bodem achter. En het geld wat het gas opbracht is niet geïnvesteerd in duurzame energie, maar is op. (iets van 500 miljard heb ik wel eens horen vallen)
@63: Dat moet je ook zien in de tijd. Renewables worden op dit moment pas een beetje rendabel. Wat wou je? Een investering in renewables in 1970 zou, in absentie van allerlei noodzakelijke vooruitgang in de materiaalkunde en computers onmogelijk geweest zijn, weggegooid geld.
Los daarvan werd er wel degelijk beter omgegaan met moeder aarde – denk aan Lekkerkerk, het gebruik van asbest, etc. Men zat op die weg, en men is afgeslagen. Ik vind dat je jezelf tekort doet.
@62: de meeste nu bekende milieu-organisaties zijn opgericht in de jaren ’70. Milieudefensie (72) is de bekendste. Maar naar schatting waren een 600 verschillende actiegroepen op het gebied van milieu actief. Soms klein maar met gevolg. Midas Dekkers en zijn biologie-vrienden voorkwamen de komst van een zwavelkoolstof fabriek in Amsterdam. Na het rapport van de club van Rome kwam een politieke commissie (Mansholt) in 1973 die pleitte voor meer aandacht voor het milieu.
De meeste acties in de tweede helft van de jaren ’70 richtten zich tegen het gebruik van kernenergie. Denk aan de ultra-centrifuge in Almelo en de kerncentrale in Kalkar (net over de grens). Daar kun je een andere mening over hebben, maar het was grotendeels succesvol. Na Lubbers I is er nooit meer serieus overwogen een kerncentrale te bouwen, we hebben er nog steeds twee.
De milieubeweging radicaliseerde wel eind ’70-er jaren, kromp daardoor en het onderwerp raakte ook verder in het slop, omdat de bestrijding van de hoge werkloosheid het milieubeleid naar de achtergrond van de politieke agenda duwde.
De tijd van grote acties is so-wie-so na het midden van de jaren ’80 over. Kernwapens leverden in 81 en 83 de laatste massale demonstraties op. Maar sindsdien is actievoeren overgenomen door meer professionele organisaties als Greenpeace. Ook Milieudefensie en Wakker Dier zijn omgevormd tot professionele lobby-groepen waarvan de feitelijke aanhang onduidelijk is.
Zie ook: Nederland en de jaren zeventig (Duco Hellema), pag 35-39.
@64: Renewables worden op dit moment pas een beetje rendabel. Wat wou je? Een investering in renewables in 1970 zou, in absentie van allerlei noodzakelijke vooruitgang in de materiaalkunde en computers onmogelijk geweest zijn, weggegooid geld.
Onzin. Door een modeterm als “renewables” te gebruiken krijgt je argument geen extra gewicht. De schaduwkanten van en alternatieven voor fossiele brandstoffen waren in de jaren ’60/’70 goed bekend. Tevens werden er ook pogingen gedaan het gebruik terug te dringen, denk aan autoloze zondagen.
Waar Lutine zich over beklaagt is denk ik het gebrek aan doorzettingsvermogen. Belangstelling was er genoeg (zie #65) maar als het erop aan kwam koos de babyboomgeneratie liever voor de centen.
@66: Autoloze zondagen waren een reactie op de olieprijs, die weer een reactie waren op diverse oorlogen in het MO. Had niet zo veel te maken met vervuiling.
Wat me nog opvalt in deze discussie is dat de babyboom-generatie hier kennelijk wordt opgerekt tot degenen die in de jaren ’70 en ’80 aan de macht waren (Den Uyl, Van Agt, Lubbers, etc..) maar dat die net als Hedy d’Ancona vrijwel allemaal voor WO II geboren waren.
@68 Haha, scherp opgemerkt!
Ik heb ook even zitten puzzelen hoe ik in mijn oorspronkelijke post de beschimping ‘babyboomer’ in de mond van anderen kon leggen (want je kon er op wachten dat de term zou vallen, maar correct is het natuurlijk niet; d’Ancona is van 1937, dus van vóór de oorlog).
@69 =- wat overeenkomt met het gebruik hier om de baby boomers van alles toe te schrijven wat vaak niet klopt. Met misschien wel het belangrijkste punt dat het overgrote deel van die generatie nog steeds de burgerlijke waarden van de jaren ’50 koesterden en totaal niet voldeed aan het profiel van de rebel.
re: na de val van de muur in 1989 was ik (waren we, stuk of tien) in de zomer daarop in Oost-Duitsland een weekje aanwezig om rond te kijken en hadden wat afspraken met industrieelen. “We zijn er bijna,” merkte iemand op in mijn auto toen we naar een stadje reden. “Ja,” zei ik, “ik ruik het.” Het was bewolkt. Wat dichterbij waren de rookpluimen beter te onderscheiden en ook wat verkleuringen in de lucht. “Doet me denken aan veel plaatsen in Nederland in 50/60”, stelde een ander. Begin jaren ’90 was dat in Nedrland hooguit nog bij de Hoogovens en een paar plekken in Rotterdam e.o. te zien. Dat kwam door minder zware industrie en door toedoen van de generatie d’Ancona. Zie onder. Via jouw associatieve hokjesgeest zitten we opeens bij aardgaswinning. Ondanks veel bombarie destijds heeft dat weinig met natuur en milieu te maken en voor zover dat zo was, werd er door de generatie d’Ancona voorzichtig mee omgesprongen Ik heb mee laten vertellen dat het op afstand bestuurde Zuidwalplatform zelfs een vogelbroedplaats dreigde te worden. Met de babyboomgeneratie (1946-1964) heeft dat allemaal niets te maken. Het leeuwendeel was bij die besluitvorming eenvoudig te jong om politieke invloed uit te oefenen. Toen ze die leeftijd wel hadden kregen ze te maken met grenzenloos economisme die ergens in de jaren ’80 al begon. (disclaimer: in het inmiddels neoliberaal vervuilde Europa heeft praten over federalisme geen zin). Die bodemdaling is voornamelijk veroorzaakt door economisme en veel te grote autonomie van NAM/Gasunie, waarbij alle voorgaande voorzichtigheid overboord werd gekieperd. Heeft niets met de ideeen van babyboomers te maken. Overigens gaat genoemde autonomie gepaard met herenboeren-autoritarisme. Wat maakte dat ik het daar als engineer maar zo’n 7 jaar uithield en westerse ingenieursbureau’s kantoren van hen daar sloten.
Ik ben dat factsfree fleppen van jou een beetje zat. Soms denk ik dat jij hier maar wat zand in de machine zit te gooien, maar dat zal wel niet. Als sommigen hier denken dat dat denken van jouw een augiasstal is, dan doen ze daar maar wat aan. Ik niet meer.
@68
Den Uyl, d’ Ancona, v Mierlo e.a. waren politieke opportunisten die zeilden in de wind van het politieke klimaat. Idd, géén babyboomers, goed opgemerkt. Dat is eigenlijk ook wat er fout is gegaan. Ze hadden de wind mee en er ontstond een linkse pseudo-intellectuele elite die de rechts-autoritaire elite van de jaren 50 opvolgden.
Halverwege de jaren 70 had rechts zich al weer herpakt. Den Uyl liet het liggen en we kregen v Agt met lolbroek Wiegel aan het stuur. (Wiegel was eigenlijk de eerste populist van de moderne tijd)
In de jaren 80 was feitelijk de hele revolutie van onderop al weer voorbij. Rechts paste zich aan, aan de moderne tijd. Wollige Lubbers regeerde met de Veronica liberalen.
@71: Als het je Nederlandse milieubeleid na de oorlog vergelijkt met Oost-Europa, ja he he dan komen we er wel goed van af. Maar als je kijkt naar de middelen (gunstige demografie, sterk groeiende economie, gasbel in Slochteren) relatief aan de uitkomsten kan je niet concluderen dat Nederland het uitzonderlijk veel beter heeft gedaan dan een (West) Duitsland of Zweden.
Het probleem met hele generaties in 1 woord te stoppen, zoals Jan van Rongen vaak doet, is dat het nooit kan kloppen. Je kunt niet miljoenen personen van een bepaalde tijdseenheid samenvatten in 1 woord. Dan doe je altijd mensen tekort. En de een zeurt over de oudjes, de ander over de jeugd. Het is allemaal oude wijven praat. Alsof elke babyboomer stoned het maagdenhuis heeft bezet en nu warmpjes in zijn voormalig gekraakte grachtenpand woont. Om maar een cliché te noemen. En zo zijn er vandaag de dag zat politieke activisten. Men gaat alleen niet meer met een miljoen man de straat op.
Wat men zou moeten doen is elkaar respecteren. Dus neem geen Engelse Remain attitudes over waarin men opriep dat oude blanke mensen dood moeten, want ze hielden er een andere mening aan over dan de jeugd, die weer bijna niet stemde. Ongeacht leeftijd is iedereen gelijk en evenveel waard. Dat zou politiek, maatschappelijk en qua (arbeids)rechten wel een benadrukt mogen worden.
Oja, en dat betere milieu begint nog steeds gewoon bij jezelf. Elk persoon kan zelf enorme stappen daarin maken, dus leg de schuld niet bij een voorgaande generatie.
@72:
Zucht … De familie Den Uyl verzocht Van Agt om niet aanwezig te zijn bij zijn begrafenis na zijn dood in 1987. Na de verkiezingen van 1978(?) deed Den Uyl een voorstel om een kabinet samen te stellen met een postenverdeling conform het aantal zetels. Van Agt wilde dat niet en Wiegel profiteerde met een voorstel tijdens een berucht etentje in een dito restaurant. Links beschouwde dat verraad. In 2010 stelde Wiegel dat er best met de PVV te regeren viel. Eind jaren ’90 hield Wiegel in zijn eentje een 2/3 meerderheid tegen voor dat D’66 referendum. Deed Wiegel natuurlijk allemaal voor “de mensen in het land”. Was een klojo, is een klojo, blijft een klojo.
Over populisme: In “De nieuwe democratie” stelt Willem Schinkel een agenderende Raad van State voor om het over de werkelijke problemen te hebben en het populisme in te dammen. Het enige wat jij ziet is plat populisme: mensen in het land, of, anderhalf miljoen mensen kunnen het niet verkeerd hebben (Wilders). Als je goed de “debatten” in de tweede kamer volgt, dan merk je dat deze voor 70% uit (verborgen) populisme bestaan. Het is een vorm van naar de mond praten van de kiezer en daardoor uitsluiting van de kiezer. Dat boek ga jij niet lezen. Je leest niks. Dus inhoudelijke debatten zijn niet mogelijk. Zoek een koffiehuis met gelijkgestemden. Dag, Lutine, dag (en denk er een zwaaiend handje bij).
@73: Wat is je argument? Ik heb niet de conclusie getrokken die jij stelt. Wat bedoel ik met economisme? De ondergrondse opslag van aardgas werd politiek verkocht als peakshaving. Voor zover ik weet (of wil weten) zijn die installaties een (1) keer als zodanig gebruikt in 15(?) jaar tijd toen het een week lang 20 graden vroor. Volgens mij was ook dat symbolisch omdat ik wel iets weet over de totale compressiecapaciteit in Nederland. De werkelijke reden was (voor zover ik kan zien) om Gasunie om te vormen tot een handelsmaatschappij. Met belastinggeld. In feite wilden de neoklassieken zo snel mogelijk af van ons aardgas. Import/export. Het was (volgens mij) de bedoeling dat de bulk uit Noorwegen zou komen om het vervolgens met winst naar Duitsland en elders te exporteren. Vette pech. Noorwegen besloot qua energievoorziening voor meer decennia voor zichzelf en Duitsland ging over op duurzame energie. Daarom moest er een deal met Rusland worden gesloten om aardgas aan te leveren (tot woede van Amerikanen) en moest Gasunie 2,2 miljard belastinggeld afschrijven van een aangekocht distributienet in Duitsland. Jongetje Dijsselbloem piepte iets over gedeelde verantwoordelijkheid tegen ons eigen Gazprom (of zoiets). Iets van onze “volksvertegenwoordiging” in de Tweede Kamer gehoord? Ik niet. En nitwit Lutine piept iets over babyboomers …
@74 – “Het probleem met hele generaties in 1 woord te stoppen, zoals Jan van Rongen vaak doet”… tja, doe ik jou een keer na [ @33, als reactie op onder meer @14 en @32, maar zie ook jouw älle baby boomers zijn verwende etters) wordt me meteen verweten dat altijd te doen. Terwijl ik vanaf het begin nu juist betoog dat die hele framing onzin is, omdat de kenmerken die men de groepen toedicht maar een minderheid betreft (@3, herhaald in @70) en sommige feiten zich helemaal niet hebben voorgedaan – die zg. verstikkende sfeer die er nooit is geweest.
Maar ook een groot gebrek aan kennis van de geschiedenis speelt in deze framing een rol. @72 betoogt dat “In de jaren 80 was feitelijk de hele revolutie van onderop al weer voorbij. Rechts paste zich aan, aan de moderne tijd. ”
Het was geen “revolutie van onderop”, het was een grote verscheidenheid aan hervormingsbewegingen die in meer of mindere mate succesvol waren in de jaren ’70. In vrijwel al die bewegingen overheerste het geloof dat de democratie van onderaf kan worden beïnvloed, en dat het mogelijk is als groep vanuit de eigen onvrede iets voor elkaar te krijgen. Ergens onderweg is dat idee verloren gegaan, de kentering kwam in begin jaren ’80 toen er een massawerkloosheid en hoge inflatie was. Rechts paste zich helemaal niet aan, rechts greep zijn kans en draaide veel terug wat was bereikt. Zie alweer het boek van Duco Hellema over de jaren ’70 (in zijn slotconclusies).
Dus ziiten we nu met veel onvrede die zich individueel uit maar niemand die een actie start. Als ik hierboven de onvrede lees over langer doorwerken, dan denk ik allereerst: waarom ga je de straat dan niet op met z’n allen?
@74
Dat is misschien het beeld wat jij hebt van een tijd die je niet hebt meegemaakt. Waar het om ging was een revolutie van onderop die zich niet langer wenste te conformeren aan het gezag wat er destijds gold. Niet alleen in NL uiteraard, het was internationaal. Wat er eigenlijk gewild werd waren zaken die we links zouden kunnen noemen
Het was ook een typische jongerencultuur. Die niet bestond uit miljoenendemonstraties , maar die spontaan ontstond in de loop van de jaren 60. Wat we wensten was vrijheid, gelijkheid, inspraak. Een andere wereld als die we kenden.
Politiek gezien sprong de PvdA er op in. Er kwam een stroming die de boel in de partij opschudde. Tot ongenoegen van sommige PvdA leden. (Drees sr onder andere) DS 70 heeft nog een kwijnend bestaan geleidt.
Je dient dus 2 zaken te onderscheiden. Het klimaat (de heersende stroming in de jongerencultuur van destijds) en de politiek die mee waaide in dat klimaat. En later natuurlijk de ‘verdienste’ naar zich toe trokken.
Het resulteerde in wat men noemt het meest linkse kabinet uit de naoorlogse geschiedenis. Maar dat was jaren 70. Aan het eind van het decennium spraken we ook wel over de matte jaren 70. Het was inmiddels duidelijk geworden dat er niet veel van terecht zou komen. Er was een nieuwe politieke kaste ontstaan die vertelde wat men moest denken. Hilarisch hierin was dat het kabinet Den Uyl de vrije radio het zwijgen oplegde, zodat we naar de staatsradio moesten luisteren. Waar de zoon van Irene Vorrink de beursberichten voor wiet presenteerde. Het hele concept van de destijds geldende jongerencultuur werd gepolitiseerd door een nieuwe elite. We waren terug bij af. En uiteraard doen alleen de overwinnaars van de geschiedenis hun verhaal. De nieuwe linkse pseudo-intellectuele elite.
Kraken staat er al weer los van. Zij gingen als vanouds over op geweld. Of ‘verkochten’ hun woning aan de eigenaar. Aanvankelijk was kraken een sympathieke zaak, maar ook daar gingen de opportunisten er mee vandoor. Ironisch is dat tegenwoordig de anti-krakers juist gemakkelijk aan een goedkope woning komen. Onberispelijk gedrag is wel een vereiste;-)
@74: Vreemde opmerking. Denk dat niemand oproept tot het doden van babyboomers ofzo. Vind wel dat je een discussie mag hebben over de verdeling van lusten en lasten. Die gaat tussen de klassen maar ook tussen de generaties. Dat staat buiten kijf.
@77:
Je doet mij helemaal niet na. Ik roep juist op niet te generaliseren. Jij noemt mij een proto type spoiled generation wegens mn geboortejaar. Je moet je wel gedragen naar hoe je zelf behandeld wilt worden. Voor de rest zijn we het volgens mij redelijk eens, alleen de manier waarop doelen bereikt moeten worden verschilt. Of dat met leeftijd te maken heeft weet ik niet.
@ milieu roepers. Tot halverwege jaren negentig was Nederland een gidsland. Nu zijn we conservatief-constructief at best. Maar vaak dat niet eens. Reden: tal van.