De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Het kan je de afgelopen week nauwelijks ontgaan zijn, het is deze week precies 40 jaar geleden dat de mens – in de vorm van Neil Armstrong – voet zette op de Maan. Deze prestatie zal wel voor altijd een cruciaal moment in de geschiedenis van de Mensheid blijven en de maanmissies als zodanig zijn dan ook een gigantisch succes gebleken.
Het Apollo-programma als zodanig heeft ons een heleboel kennis en technologie opgeleverd. Hieronder valt niet de Tefal-laag zoals vaak gedacht, maar bijvoorbeeld wel de moderne sportschoen. Maar de Maan zelf was wetenschappelijk maar weinig interessant. De maan bleek, zoals al werd vermoed, inderdaad een grote grijze woestijn. Analyse van de maanstenen heeft weinig opgeleverd, er is geen water gevonden en nog belangrijker: geen spoor van leven.
De zoektocht naar buitenaards leven is altijd een onderhuidse maar drijvende factor geweest in de ruimte-exploratie door NASA of SETI. En dus riep Buzz Aldrin – de tweede man op de maan – tijdens de viering van het veertig-jarig jubileum van de maanlanding op om de Apollo missies te eren op de enige mogelijke manier: een missie naar Mars. Met als tweede verkoopargument een haast niet te negeren statement: “It’s possibly the source of life.” De meeste onderzoekers zijn het er ondertussen wel over eens dat het uitgesloten is dat er groene mannetjes rondlopen op Mars. Maar ook het bestaan van micro-organismen op de rode planeet is – ondanks de aanwezigheid van water – toch vrij onwaarschijnlijk.
Aldrin heeft de oplossing klaar: als het er niet al is, dan brengen we zelf wel mee: “We’ll bring life to Mars, whether it’s germs or some leftover urine bags.” In die gedachtenlijn zijn wetenschappers van de Universiteit van Maryland nu bezig met het identificeren van microben die zich in het onvriendelijke klimaat van Mars staande kunnen houden.
De beste kandidaat tot nu toe? Methanosarcina barkeri. Teamleider Kevin Sowers denkt dat M. barkeri alle barre omstandigheden op Mars kan weerstaan: weinig voedsel, grote temperatuurverschillen en seizoensgebonden aanwezigheid van water.
Geldschieter NASA is uiteraard zeer geïnteresseerd in de uitkomsten van verder onderzoek. Wie leven wil stichten op een nieuwe planeet moet klein beginnen.
Reacties (6)
“de maanmissies als zodanig zijn dan ook een gigantisch succes gebleken”
Daarom zijn ze er ook mee gestopt natuurlijk.
Nee, ze zijn gestopt omdat er geen verder succes meer te boeken was.
@2: Of zijn ze gestopt omdat het gigantisch veel geld en risico’s kostte, waar het nut in de verste verte niet tegen opwoog?
Moesten ze voor die sportschoen bijvoorbeeld echt naar de maan? Of had dat ook goedkoper gekund (of zelfs zonder publiek geld)?
Sja, als we straks een nieuwe planeet kunnen koloniseren levert het best wel wat op. Langetermijninvestering.
Juist ja, laat ons nog een planeet kapotmaken. Dan zijn we als soort pas echt het meest kwaadaardige virus…