Maar waarom komt dit nu pas naar buiten? Wie brengt dit eigenlijk naar buiten? Een ouwehoer verhaal over de korte halfwaarde tijd van polonium dat opsporing anno 2012 praktisch onmogelijk zou maken en dan toch nu met dit nieuws komen?
Afijn, nu willen we natuurlijk weten: was het joods polonium, palestijns polonium, frans polonium, russisch polonium, iraans polonium, polonesisch polonium of amerikaans polonium of toch een dodelijke mix verschillende internationale polonia? En waarom weet Assange hier niks van?
Nog zo’n gerucht wat ik persoonlijk uit tweede hand heb gehoord: Ben Bot en zijn delegatie zouden op weg naar de uitvaart van Arafat in het regeringsvliegtuig de ene na de andere botte grap over Arafat hebben gemaakt, de tranen biggelden over hun wangen van het lachen. Maar humor is vaak ook een teken van van overwonnen droefheid of onzekerheid én is in ieder geval geen teken van polonium vergiftiging.
Polonium-210 werd vooral geproduceerd en gebruikt in de Sovjet Unie. Litvinenko is vermoord door de FSB, dus de Russen maakten in 2006 nog steeds Polonium-210.
Ja, maar de waarheid gebiedt me te zeggen dat de Israeli’s ook niet geheel onbekend waren met de werking van polonium. De wiki stelt althans:
According to the book The Bomb in the Basement, several death cases in Israel during 1957–1969 were caused by Po. A leak was discovered at a Weizmann Institute laboratory in 1957. Traces of 210Po were found on the hands of professor Dror Sadeh, a physicist who researched radioactive materials. Medical tests indicated no harm, but the tests did not include bone marrow.
Overigens vind ik het een beetje een broodje aap verhaal, want polonium komt ook voor in tabak en vis. Na zoveel tijd is dat al zover afgebroken in die resten, dat je volgens mij niet eens meer het verschil kan zien tussen natuurlijk aanwezige polonium en bewuste vergiftiging.
Blijkbaar wel, want in het artikel staat dat ze konden opmaken dat het ging om niet-natuurlijk Polonium, maar gefabriceerd (in vis en tabak zit natuurlijk polonium, uit de vervalreeks van U238). Op zich is dat niet zo moeilijk te achterhalen, door de verhouding van de hoeveelheden van Polonium210 en de andere tussenproducten uit de vervalreeks te meten.
@3 “Maar waarom komt dit nu pas naar buiten? Wie brengt dit eigenlijk naar buiten?”
Al Jazeera zelf, zo valt in het artikel te lezen.
“A nine-month investigation by Al Jazeera has revealed that none of those rumors were true: Arafat was in good health until he suddenly fell ill on October 12, 2004.”
“The institute studied Arafat’s personal effects, which his widow provided to Al Jazeera, the first time they had been examined by a laboratory. Doctors did not find any traces of common heavy metals or conventional poisons, so they turned their attention to more obscure elements, including polonium.
“I know the Palestinian Authority has been trying to discover what Yasser died from,” Suha Arafat said in an interview. “And now we are helping them. We have very substantial, very important results.”
En als je de reportage had bekeken:
“Al Jazeera has ordered a forensic examination of Arafat’s last personal effects and the clothing he wore in his final days”
#3
TisMeWat
Ik had altijd begrepen dat de pederast Arafat aan AIDS was gestorven.
Dus waarom nu dit? Wat moet er gladgestreken/verborgen worden, waar moet de aandacht van afgeleid worden?
Zitten er nieuwe onthullingen aan te komen? Zullen er nog meer miljoenen “vermist” geld opduiken in de koffers van de familie Arafat? Wordt er gepoogd een samenzweringstheorie op te zetten die past in het straatje van de voor samenzweringstheorieen overgevoelige regio?
We zullen het zien.
#4
Benach
Wat mij opvalt, is dat Arafat in dat Al Jazeera fragment nog duidelijk zichtbare beharing heeft. Als hij werkelijk op dezelfde manier als Livinenko is vergiftigd met polonium, dan had ik een glad gezicht bij hem verwacht.
Daarnaast zie ik grote verschillen tussen het tijdspad van Arafat en Litvinenko. Arafat schijnt al maanden voor zijn dood over dergelijke kwaaltjes als braken e.d. te hebben geklaagd. Echter, het duurde twee weken van het moment van “een griepje” tot zijn dood. Bij Litvenenko duurde dat een maand met daarvoor geheel geen klachten.
Een langzame vergiftiging met Polonium lijkt me nogal onwaarschijnlijk, gezien de korte halfwaardetijd. Ik mis dus goede aanwijzingen dat hij werkelijk met Polonium zou zijn vergiftigd.
#5
TisMeWat
Toch raar dat er 8 jaar na dato opeens pollonium is aangetroffen, terwijl pollonium een halfwaardetijd van een kleine 140 dagen heeft, en in het lichaam zelfs van ongeveer 40 dagen.
Hoe kun je dan nu “zoveel” hiervan vinden? Leg me dat eens uit.
Er zou een triljoenste gram over moeten zijn gebleven, niet de hoeveelheden die hier worden genoemd.
Bovendien leed Arafat helemaal niet aan de typische symptomen van pollonium-vergiftiging, zoals haaruitval en interne bloedingen.
En waarom zijn er, in het geval van een daadwerkelijke pollonium-vergiftiging, dan geen meer sporen gevonden, meer doden gevallen? Het spul is hoog giftig. Hoe krijg je het bij Arafat zonder besmetting van derden?
En als het werkelijk is aangetroffen, dan kan aan de hand van het signatuur worden vastgesteld uit welk land/welke reactor het komt. Waarom wordt dit niet medegedeeld?
Het verhaal stinkt aan alle kanten.
Het enige wat definitieve duidelijkheid zou kunnen brengen is het opgraven van het lijk, maar je zult zien dat dit niet gaat gebeuren, uit “pieeteits”/”religieuze”/”politieke” overwegingen.
Maar goed, het doel is bereikt: weer een samenzweringstheorie de wereld in geholpen waar gesuggereerd wordt dat Israel het heeft gedaan.
Er zou een triljoenste gram over moeten zijn gebleven
Hoe weet jij dat? De gevonden hoeveelheid hangt nogal af van de toegediende hoeveelheid. Gezien de halfwaardetijd zou daar nu nog ongeveer 0,00005% van over moeten zijn. Het lijkt me dat als er inderdaad sprake was van een Po-210 vergiftiging, het lab dat nog wel kan aantonen. Ik heb begrepen dat Arafat wordt opgegraven, dus ik stel voor de resultaten af te wachten.
De minimale dodelijke dosis is ongeveer 1 microgram, maar zelfs bij een tiende gram (100.000 keer meer) zou er ongeveer maar 0,0000002 gram nu over zijn, waarvan het meeste uit het lichaam zou moeten zijn verdwenen. Als een fractie hiervan op kleding of andere dingen is aangetroffen hebben we het inderdaad over triljoensten van grammen.
Interessant dat ze erover nadenken het lichaam op te graven, maar ik moet het eerst zien. Ik heb het vermoeden dat er wel weer redenen gevonden zullen worden waarom het niet kan.
#6
Benach
Tismewat: sterker nog: het is nog maar de vraag of je na zo’n lange tijd nog met voldoende betrouwbaarheid Polonium kan aanwijzen, laat staan wie hem het Polonium heeft toegediend.
Minder dan 5*10^-20 gram Polonium-210 is nog meetbaar, dus zelfs met #12’s triljoenste (1*10^-12) gram zit dat nog wel dik in orde. Wie het heeft toegediend ga je zo inderdaad niet uitvinden, maar waar het vandaan komt is mogelijk wel te achterhalen.
maar waar het vandaan komt is mogelijk wel te achterhalen
sigaretten bijvoorbeeld [x]
#7
Benach
Okee Bismarck, graag even een referentie van het laatste want dit zou betekenen dat men in een menselijk lichaam enkele duizenden atomen Polonium kan vinden. Theoretisch niet onmogelijk, maar de vraag is of zulke kleine hoeveelheden zich nog in een menselijk lichaam bevinden na een dergelijk lange tijd.
Je kunt het afleiden aan het type straling, toch? Dus je neemt een aantal monsters van zijn merg- en botweefsel, en dat haal je door de blender, en dan leg je dat onder een stralingsmeter, en dan kijk je hoeveel straling daar vanaf komt en om welk type straling dat gaat.
Tenminste, ik stel me zo voor dat ze op die manier de polonium in die urine-, bloed- en zweetvlekken hebben geïdentificeerd.
Precies. Polonium-210 is nogal uniek in dat het extreem grote hoeveelheden alfa-deeltjes uitstraalt (en relatief heel weinig gamma). Daarop is de toxiciteit ook gebaseerd.
Dat heb ik zelf uitgerekend. Had jij (en Tismewat) ook kunnen doen, in plaats van maar steeds ohne blasse Ahnung roepen dat het vast wel niet meer meetbaar is.
#8
Benach
Nee Tjerk, zo gaat dat niet. Je moet de hoeveelheid straling, type straling en hoeveelheid energie van de straling meten om iets te kunnen zeggen wat er straalt. Maar de verschillen met Polonium na 8 jaar tov de achtergrondsruis zijn heel klein, vandaar mijn scepsis.
Zeg je nou dat het Institut de Radiophysique te Lausanne, Switzerland dat de proeven op zijn kleding heeft uitgevoerd, kletskoek verkoopt?
#9
Benach
Nee, dat zeg ik niet, maar ik ben hoogst sceptisch of je na acht jaar nog voldoende polonium kan terug vinden om aannemelijk te maken dat er a) sprake is van doelbewuste poloniumvergiftiging b) dat het daadwerkelijk polonium vergiftiging was, c) wie de schuldige is enz enz.
Laten we aannemen dat er sporen van 0.01 gram in totaal oorspronkelijk in de sjaal van Arafat zaten (een redelijk aannemelijke hoeveelheid aangezien dit al een dodelijke hoeveelheid is voor een mens). Dan is er na 7,7 jaar nog maar 6,7×10^-9gram van over. Dit is wel heel weinig om daadwerkelijk aan te tonen. Nogmaals, dat zou kunnen, maar ik ben er sceptisch over.
Bovendien: ik verwacht dat als Yasser werkelijk met Polonium bestraald zou zijn, hij niet met zo’n stoppelbaard zou rondlopen als in onderstaand plaatje: http://displacedpalestinians.files.wordpress.com/2011/01/1029_arafat.jpg
Immers, Polonium zorgt voor een soort bestraling van binnenuit.
@Banach: [totale speculatie modus] misschien kunnen ze Po-210 aantonen via de sporen die het achterlaat. Ik denk hierbij aan een verhoogde concentratie van het lood-206 isotoop. Een nauwkeurige analyse van de concentraties van lood-isotopen is misschien wel de methode die ze kiezen[/totale speculatie modus]
#10
Prediker
De Huffington Post heeft een artikel van Associated Press met een aantal antwoorden, vragen en meningsverschillen over deze zaak en haar technische details.
Ik ga af op de “deskundigen” die beweren dat polonium nog steeds aan te tonen is. Opmerkelijk is het wel: Er is wel minder dan 1 miljoenste van de originele Polonium nog over. De rest is allemaal Lood-206 geworden.
#11
Benech
Johan: bij mijn weten zijn er meerdere vervalwegen die naar Pb-206 leiden, dus dat levert alleen maar meer speculatie op. Bovendien zegt zoveel jaar na dato niet veel wanneer die Polonium, als dat er al is, is aangebracht. Het kan net zo goed zijn dat een idioot polonium sporen achterlaat om de ander in een kwaad daglicht te doen stellen. Kortom, ik vind het op het eerste gezicht na 8 jaar te onzeker.
Dat valt dus allemaal te controleren met de verhoudingen van de vervalproducten van de verschillende vervalreeksen. In geval Polonium-210 is er alleen dat en Pb-206 te vinden (en de verhouding zegt dan meteen heel veel over hoe lang geleden de Po-210 is toegebracht). Als er sprake is van andere radio-actieve deeltjes (dit moeten trouwens producten uit Radiumreeks zijn), dan zijn er ook nog andere deeltjes te vinden, zoals bijvoorbeeld Pb-210, dat een langere vervaltijd heeft dan Po-210 en er twee stappen voor zit. Overigens zou in dat geval een duidelijk verhoogde concentratie Po-210 nog steeds duiden op een vergiftiging (want dan moeten er nog grotere concentraties Pb-210 aanwezig zijn en dat is ook nogal giftig, alsmede andere tussenproducten van de vervalreeks, waarvan de meesten al in lage concentratie gifitig zijn).
Er zijn overigens maar twee vervalwegen naar Pb-206, via Po-210 en via Ti-206. aangezien Ti-206 wel heel erg instabiel is (halfwaardetijd 4 minuten), is dat wel heel onwaarschijnlijk. Bovendien kon je al lezen dat er Po-210 zelf is aangetroffen.
#12
Jabir
Ik vond het sowieso al een radioactief sjaaltje dat Arafat omhad.
Reacties (28)
Was er jaren terug niet een Rus in London met hetzelfde goedje vergiftigd?
Ja, Aleksandr Litvinenko.
Maar waarom komt dit nu pas naar buiten? Wie brengt dit eigenlijk naar buiten? Een ouwehoer verhaal over de korte halfwaarde tijd van polonium dat opsporing anno 2012 praktisch onmogelijk zou maken en dan toch nu met dit nieuws komen?
Afijn, nu willen we natuurlijk weten: was het joods polonium, palestijns polonium, frans polonium, russisch polonium, iraans polonium, polonesisch polonium of amerikaans polonium of toch een dodelijke mix verschillende internationale polonia? En waarom weet Assange hier niks van?
Nog zo’n gerucht wat ik persoonlijk uit tweede hand heb gehoord: Ben Bot en zijn delegatie zouden op weg naar de uitvaart van Arafat in het regeringsvliegtuig de ene na de andere botte grap over Arafat hebben gemaakt, de tranen biggelden over hun wangen van het lachen. Maar humor is vaak ook een teken van van overwonnen droefheid of onzekerheid én is in ieder geval geen teken van polonium vergiftiging.
Polonium-210 werd vooral geproduceerd en gebruikt in de Sovjet Unie. Litvinenko is vermoord door de FSB, dus de Russen maakten in 2006 nog steeds Polonium-210.
Ja, maar de waarheid gebiedt me te zeggen dat de Israeli’s ook niet geheel onbekend waren met de werking van polonium. De wiki stelt althans:
According to the book The Bomb in the Basement, several death cases in Israel during 1957–1969 were caused by Po. A leak was discovered at a Weizmann Institute laboratory in 1957. Traces of 210Po were found on the hands of professor Dror Sadeh, a physicist who researched radioactive materials. Medical tests indicated no harm, but the tests did not include bone marrow.
Overigens vind ik het een beetje een broodje aap verhaal, want polonium komt ook voor in tabak en vis. Na zoveel tijd is dat al zover afgebroken in die resten, dat je volgens mij niet eens meer het verschil kan zien tussen natuurlijk aanwezige polonium en bewuste vergiftiging.
Blijkbaar wel, want in het artikel staat dat ze konden opmaken dat het ging om niet-natuurlijk Polonium, maar gefabriceerd (in vis en tabak zit natuurlijk polonium, uit de vervalreeks van U238). Op zich is dat niet zo moeilijk te achterhalen, door de verhouding van de hoeveelheden van Polonium210 en de andere tussenproducten uit de vervalreeks te meten.
@3 “Maar waarom komt dit nu pas naar buiten? Wie brengt dit eigenlijk naar buiten?”
Al Jazeera zelf, zo valt in het artikel te lezen.
“A nine-month investigation by Al Jazeera has revealed that none of those rumors were true: Arafat was in good health until he suddenly fell ill on October 12, 2004.”
“The institute studied Arafat’s personal effects, which his widow provided to Al Jazeera, the first time they had been examined by a laboratory. Doctors did not find any traces of common heavy metals or conventional poisons, so they turned their attention to more obscure elements, including polonium.
“I know the Palestinian Authority has been trying to discover what Yasser died from,” Suha Arafat said in an interview. “And now we are helping them. We have very substantial, very important results.”
En als je de reportage had bekeken:
“Al Jazeera has ordered a forensic examination of Arafat’s last personal effects and the clothing he wore in his final days”
Ik had altijd begrepen dat de pederast Arafat aan AIDS was gestorven.
Dus waarom nu dit? Wat moet er gladgestreken/verborgen worden, waar moet de aandacht van afgeleid worden?
Zitten er nieuwe onthullingen aan te komen? Zullen er nog meer miljoenen “vermist” geld opduiken in de koffers van de familie Arafat? Wordt er gepoogd een samenzweringstheorie op te zetten die past in het straatje van de voor samenzweringstheorieen overgevoelige regio?
We zullen het zien.
Wat mij opvalt, is dat Arafat in dat Al Jazeera fragment nog duidelijk zichtbare beharing heeft. Als hij werkelijk op dezelfde manier als Livinenko is vergiftigd met polonium, dan had ik een glad gezicht bij hem verwacht.
Daarnaast zie ik grote verschillen tussen het tijdspad van Arafat en Litvinenko. Arafat schijnt al maanden voor zijn dood over dergelijke kwaaltjes als braken e.d. te hebben geklaagd. Echter, het duurde twee weken van het moment van “een griepje” tot zijn dood. Bij Litvenenko duurde dat een maand met daarvoor geheel geen klachten.
Een langzame vergiftiging met Polonium lijkt me nogal onwaarschijnlijk, gezien de korte halfwaardetijd. Ik mis dus goede aanwijzingen dat hij werkelijk met Polonium zou zijn vergiftigd.
Toch raar dat er 8 jaar na dato opeens pollonium is aangetroffen, terwijl pollonium een halfwaardetijd van een kleine 140 dagen heeft, en in het lichaam zelfs van ongeveer 40 dagen.
Hoe kun je dan nu “zoveel” hiervan vinden? Leg me dat eens uit.
Er zou een triljoenste gram over moeten zijn gebleven, niet de hoeveelheden die hier worden genoemd.
Bovendien leed Arafat helemaal niet aan de typische symptomen van pollonium-vergiftiging, zoals haaruitval en interne bloedingen.
En waarom zijn er, in het geval van een daadwerkelijke pollonium-vergiftiging, dan geen meer sporen gevonden, meer doden gevallen? Het spul is hoog giftig. Hoe krijg je het bij Arafat zonder besmetting van derden?
En als het werkelijk is aangetroffen, dan kan aan de hand van het signatuur worden vastgesteld uit welk land/welke reactor het komt. Waarom wordt dit niet medegedeeld?
Het verhaal stinkt aan alle kanten.
Het enige wat definitieve duidelijkheid zou kunnen brengen is het opgraven van het lijk, maar je zult zien dat dit niet gaat gebeuren, uit “pieeteits”/”religieuze”/”politieke” overwegingen.
Maar goed, het doel is bereikt: weer een samenzweringstheorie de wereld in geholpen waar gesuggereerd wordt dat Israel het heeft gedaan.
Er zou een triljoenste gram over moeten zijn gebleven
Hoe weet jij dat? De gevonden hoeveelheid hangt nogal af van de toegediende hoeveelheid. Gezien de halfwaardetijd zou daar nu nog ongeveer 0,00005% van over moeten zijn. Het lijkt me dat als er inderdaad sprake was van een Po-210 vergiftiging, het lab dat nog wel kan aantonen. Ik heb begrepen dat Arafat wordt opgegraven, dus ik stel voor de resultaten af te wachten.
De minimale dodelijke dosis is ongeveer 1 microgram, maar zelfs bij een tiende gram (100.000 keer meer) zou er ongeveer maar 0,0000002 gram nu over zijn, waarvan het meeste uit het lichaam zou moeten zijn verdwenen. Als een fractie hiervan op kleding of andere dingen is aangetroffen hebben we het inderdaad over triljoensten van grammen.
Interessant dat ze erover nadenken het lichaam op te graven, maar ik moet het eerst zien. Ik heb het vermoeden dat er wel weer redenen gevonden zullen worden waarom het niet kan.
Tismewat: sterker nog: het is nog maar de vraag of je na zo’n lange tijd nog met voldoende betrouwbaarheid Polonium kan aanwijzen, laat staan wie hem het Polonium heeft toegediend.
Minder dan 5*10^-20 gram Polonium-210 is nog meetbaar, dus zelfs met #12’s triljoenste (1*10^-12) gram zit dat nog wel dik in orde. Wie het heeft toegediend ga je zo inderdaad niet uitvinden, maar waar het vandaan komt is mogelijk wel te achterhalen.
maar waar het vandaan komt is mogelijk wel te achterhalen
sigaretten bijvoorbeeld [x]
Okee Bismarck, graag even een referentie van het laatste want dit zou betekenen dat men in een menselijk lichaam enkele duizenden atomen Polonium kan vinden. Theoretisch niet onmogelijk, maar de vraag is of zulke kleine hoeveelheden zich nog in een menselijk lichaam bevinden na een dergelijk lange tijd.
Je kunt het afleiden aan het type straling, toch? Dus je neemt een aantal monsters van zijn merg- en botweefsel, en dat haal je door de blender, en dan leg je dat onder een stralingsmeter, en dan kijk je hoeveel straling daar vanaf komt en om welk type straling dat gaat.
Tenminste, ik stel me zo voor dat ze op die manier de polonium in die urine-, bloed- en zweetvlekken hebben geïdentificeerd.
Precies. Polonium-210 is nogal uniek in dat het extreem grote hoeveelheden alfa-deeltjes uitstraalt (en relatief heel weinig gamma). Daarop is de toxiciteit ook gebaseerd.
Dat heb ik zelf uitgerekend. Had jij (en Tismewat) ook kunnen doen, in plaats van maar steeds ohne blasse Ahnung roepen dat het vast wel niet meer meetbaar is.
Nee Tjerk, zo gaat dat niet. Je moet de hoeveelheid straling, type straling en hoeveelheid energie van de straling meten om iets te kunnen zeggen wat er straalt. Maar de verschillen met Polonium na 8 jaar tov de achtergrondsruis zijn heel klein, vandaar mijn scepsis.
Zeg je nou dat het Institut de Radiophysique te Lausanne, Switzerland dat de proeven op zijn kleding heeft uitgevoerd, kletskoek verkoopt?
Nee, dat zeg ik niet, maar ik ben hoogst sceptisch of je na acht jaar nog voldoende polonium kan terug vinden om aannemelijk te maken dat er a) sprake is van doelbewuste poloniumvergiftiging b) dat het daadwerkelijk polonium vergiftiging was, c) wie de schuldige is enz enz.
Laten we aannemen dat er sporen van 0.01 gram in totaal oorspronkelijk in de sjaal van Arafat zaten (een redelijk aannemelijke hoeveelheid aangezien dit al een dodelijke hoeveelheid is voor een mens). Dan is er na 7,7 jaar nog maar 6,7×10^-9gram van over. Dit is wel heel weinig om daadwerkelijk aan te tonen. Nogmaals, dat zou kunnen, maar ik ben er sceptisch over.
Bovendien: ik verwacht dat als Yasser werkelijk met Polonium bestraald zou zijn, hij niet met zo’n stoppelbaard zou rondlopen als in onderstaand plaatje:
http://displacedpalestinians.files.wordpress.com/2011/01/1029_arafat.jpg
Immers, Polonium zorgt voor een soort bestraling van binnenuit.
@Banach: [totale speculatie modus] misschien kunnen ze Po-210 aantonen via de sporen die het achterlaat. Ik denk hierbij aan een verhoogde concentratie van het lood-206 isotoop. Een nauwkeurige analyse van de concentraties van lood-isotopen is misschien wel de methode die ze kiezen[/totale speculatie modus]
De Huffington Post heeft een artikel van Associated Press met een aantal antwoorden, vragen en meningsverschillen over deze zaak en haar technische details.
Uitstekende link Prediker: +1
Ik ga af op de “deskundigen” die beweren dat polonium nog steeds aan te tonen is. Opmerkelijk is het wel: Er is wel minder dan 1 miljoenste van de originele Polonium nog over. De rest is allemaal Lood-206 geworden.
Johan: bij mijn weten zijn er meerdere vervalwegen die naar Pb-206 leiden, dus dat levert alleen maar meer speculatie op. Bovendien zegt zoveel jaar na dato niet veel wanneer die Polonium, als dat er al is, is aangebracht. Het kan net zo goed zijn dat een idioot polonium sporen achterlaat om de ander in een kwaad daglicht te doen stellen. Kortom, ik vind het op het eerste gezicht na 8 jaar te onzeker.
Dat valt dus allemaal te controleren met de verhoudingen van de vervalproducten van de verschillende vervalreeksen. In geval Polonium-210 is er alleen dat en Pb-206 te vinden (en de verhouding zegt dan meteen heel veel over hoe lang geleden de Po-210 is toegebracht). Als er sprake is van andere radio-actieve deeltjes (dit moeten trouwens producten uit Radiumreeks zijn), dan zijn er ook nog andere deeltjes te vinden, zoals bijvoorbeeld Pb-210, dat een langere vervaltijd heeft dan Po-210 en er twee stappen voor zit. Overigens zou in dat geval een duidelijk verhoogde concentratie Po-210 nog steeds duiden op een vergiftiging (want dan moeten er nog grotere concentraties Pb-210 aanwezig zijn en dat is ook nogal giftig, alsmede andere tussenproducten van de vervalreeks, waarvan de meesten al in lage concentratie gifitig zijn).
Er zijn overigens maar twee vervalwegen naar Pb-206, via Po-210 en via Ti-206. aangezien Ti-206 wel heel erg instabiel is (halfwaardetijd 4 minuten), is dat wel heel onwaarschijnlijk. Bovendien kon je al lezen dat er Po-210 zelf is aangetroffen.
Ik vond het sowieso al een radioactief sjaaltje dat Arafat omhad.