Sinds de affaire-Ramesar bij Trouw, die leidde tot een extern onderzoek naar het bronnengebruik van de ontslagen redacteur en het intrekken van 126 artikelen, ligt het gebruik van anonieme bronnen onder het vergrootglas.
Dit bleek dit weekend opnieuw na de onthulling van de Volkskrant dat Wilders de advocaatkosten van ruim vijf ton zou hebben geprobeerd te declareren bij de Tweede Kamer.
Deze onthulling van Jan Hoedeman, die ook een smetje op zijn blazoen heeft, was gebaseerd op anonieme bronnen in het presidium van de Tweede Kamer. Eerder mochten in de Volkskrant anonieme bronnen uit de PvdA-fractie in de Tweede Kamer losgaan op de twee Turkse dissidente fractieleden, Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, nadat zij net uit de PvdA-fractie waren gezet na een conflict met Diederik Samsom over de integratiekoers van PvdA-minister Lodewijk Asscher.
Vanwege het te gemakkelijke gebruik van anonieme bronnen is het verstandig om de integere hoofdredacteur van de Washington Post, Ben Bradlee, ten tijde van het Watergateschandaal, dat leidde tot het aftreden van president Nixon, aan te halen:
“Goddammit! When is somebody gonna go on the record in this story?“
Reacties (3)
Goed kijkvoer trouwens. /gaat downloaden.
“Goddammit! When is somebody gonna go on the record in this story?“
Zodra klokkenluiders afdoende worden beschermd?
De reden van anonimiteit van bronnen is dezelfde als die van nicknames op het internet. Privacy is alles. Ook als bron.
De vraag is dus: hoe ga je er als krant mee om.
De vraag is niet: hoe krijg ik iemand in de publiciteit.