In Turkije weliswaar, maar het geeft aardig aan wat de Turkse prioriteiten zijn.
Vijand nummer één zijn de Koerden, gevolgd door Assad en de alawieten. IS staat hooguit op drie.
De andere regionale macht, Israël, ziet dat een beetje hetzelfde: de grote vijand is de as Hezbollah-Assad-Iran. IS is – voor nu althans – een handige proxy om het die partijen lastig te maken. Het is dan ook geen toeval dat Israël en IS elkaar opzichtig met rust laten.
Dat verschil in prioriteiten maakt het er uiteraard niet eenvoudiger op om iets aan IS te doen.
Reacties (10)
Het bombarderen van de Koerden is een uiterst onaangename wending die inderdaad de prioriteiten van Erdogan c.s. duidelijk aangeeft. Tot deze zomer leek het er op dat een alomvattend vredesakkoord in Turkije in zicht was met daarin verdere autonomie voor de Koerden. Dat zou een enorme stap voorwaarts zijn (al vind ik dat bevolkingen zelf binnen redelijke grenzen te bepalen hebben of ze wel of niet in een land willen horen).
Het ligt nu voor de hand dat de strijd in Turkije weer gaat losbarsten. Het maakt een effectief optreden in de aanliggende gebieden schier onmogelijk. Een hele, hele slechte zaak waarvan grote groepen mensen die niets met geweld hebben het slachtoffer van zijn.
@1: Een beetje oorzaak en gevolg mag. Het is de PKK die de wapens in Turkije weer opgepakt heeft. Dat oorlog in eigen land prioriteit heeft boven een burgeroorlog in een buurland kun je Erdogan moeilijk aansmeren. Verder lijkt het me zeker geen prioriteit om de vijand in je eigen land te gaan helpen in je buurland (want in Syrië is het feitelijk de PKK die tegen ISIS vecht en nota bene min of meer bondgenoot is van Assad).
@2 Het lijkt mij dat als je over oorzaak en gevolg begint je moet toegeven dat de Turkse overheid aan de wortel staat van deze geweldsspiraal met hun gewelddadige onderdrukking van protesten wat leidde tot de dood van 40 personen.
@3: Ook daar geldt weer dat het bewapende PKK-aanhangers waren die het straatgeweld initieerden. Het is ook nog niet duidelijk of het politiegeweld of Koerdisch geweld was dat tot de doden leidde. Bovendien gingen de PKK-aanvallen vooraf aan de recente doden tijdens de straatrellen en kunnen er dus geen gevolg van zijn.
@4 De doden vielen al aan het begin van vorige week bij protesten. De aanvallen van de PKK zijn begonnen vanaf het einde van vorige week. Hoe kan je beweren dat de aanvallen vooraf aan de straatrellen waren?
Waarom onderhandelen we al jaren met een land over EU-lidmaatschap wil dat bombardementen uitvoert in eigen land? Is er niet een EU-regel dat er eerst 25 jaar vrede in je land moet zijn voordat je EU-lid kan worden?
Bismarck @2, was er nou van de week niet dat linkje dat de Syrische Koerden Turkije de laatste jaren geen strobreed in de weg hebben gelegd om hun bewaking van het monument van de grote Sultan in Syrië te regelen? De koerden in Turkije zijn voor zover ik kan zien geen bondgenoten van Assad maar hebben hun prioriteit niet bij Assad. Zo heeft Erdogan dat ook niet bij de Koerden in Syrië. Ik vind de woede daarover bij de Turkse koerden begrijpelijk en daar gaat Erdogan heeft veel last van krijgen (en Turkije, en uiteindelijk wij ook). De Turkse koerden zullen er overigens het meeste last van krijgen.
Neemt niet weg dat ik een punt van Erdogan kan onderschrijven. Zolang het regime Assad in Damascus blijft zitten is er geen enkele oplossing mogelijk. Erdogan is uitermate consistent op dat punt en hij heeft gelijk. Maar dat hij zijn ware gezicht aan de Turkse koerden laat zien vind ik een enorme tegenvaller.
Wat ik echt verbluffend vind is dat we live zitten te kijken naar de diep-cynische realpolitik. In Kobani worden de koerden nog steeds uitgerookt door een stel slachters, terwijl de grens met Turkije potdicht voor de nodige wapens zit. In het vacuüm springt Iran in om Koerden in Irak bij te staan, terwijl de Koerden daar, net als in Turkije, vervolgd worden.
http://www.theguardian.com/world/2014/oct/14/suleimani-high-profile-to-publicise-irans-key-anti-isis-role
En wij? (het westen?). Wij pakkende Arabische staten met hun financiële steun aan tal van zeer orthodoxe stromingen waaruit onder de IS heeft kunnen opbloeien nog steeds met fluwelen handschoenen aan. Ondertussen zijn we live getuige van omstandigheden die niet ver zitten van Screbrenica.
Wat zijn wij als mensheid toch diep gezakt.
@8: Naja Iran springt in het vacuüm… Iran greep meteen in toen ISIS te hard begon op te rukken richting Bagdad. De VS wil het niet toegeven, maar ze hebben met elkaar samengewerkt. In Syrië is Iran trouwens al zeker twee jaar militair actief (aan de zijde van Assad, vanzelfsprekend). PKK kreeg op haar beurt al voor de opstand wapens van Assad en Assad ontruimde meteen de Koerdische provincies op een aantal bases na, die nu de facto door de PKK verdedigd worden tegen alle andere facties in de burgeroorlog. We kunnen wel lopen emmeren over Erdogan, maar hij speelt in het regionale spel gewoon zijn rol, zoals alle landen in die regio dat doen.
@8: Het is nog veel erger: terwijl de wereld gefocust is op IS in Kobani maakt Assad dagelijks minstens zoveel burgerslachtoffers als IS. Maar die doet dit al 3,5 jaar, dus daar zijn we aan gewend of zo. Hadden we eerder ingegrepen in Syrië, was IS helemaal niet zo groot geworden.
Maar goed, het is ook ingewikkeld. Echte good guys zijn er eigenlijk niet meer, elke speler is wel ergens niet zuiver op de graat. Ook de Koerden van Kobani hebben hun vrijheid (tot de komst van IS althans) te danken aan het bloed van de mensen in Homs die in opstand kwamen tegen Assad. Zo houd je slecht en heel slecht over. Ik snap wel dat mensen het ingewikkeld vinden om hier iets van te vinden, en zich daarom afkeren.
Maar toch is dat niet de juiste weg. Hoe moeilijk ook, dit geweld moet worden gestopt, en daarvoor zijn keuzes noodzakelijk. Bijvoorbeeld tegen IS én tegen Assad, en dus voor de Syrische Koerden en Syrische rebellen.
Stand van zaken in Kobani:
https://twitter.com/deSyracuse/status/521940187669340160/photo/1
60% van de stad in handen van IS, maar de verdedigers hebben een strategische heuvel aan de westkant heroverd.
Een overwinning hier op IS zou erg welkom zijn, want in Soennitisch Irak gaat het niet zo goed: