Academici vlogen zich suf voor ‘corona’, voor congressen, seminars, conferenties en al wat dies meer zij. De Jonge Akademie is heel duidelijk hierover:
… het klimaat stelt ons voor een collectief actieprobleem dat niet met een beroep op de individuele verantwoordelijkheid van wetenschappers kan worden opgelost, zeker niet zolang zij voor hun carrière afhankelijk zijn van internationale mobiliteit. Universiteiten en onderzoeksfinanciers dienen een krachtige, sturende rol te spelen om een cultuurverandering in de academie tot stand te brengen. Debat over deze rol is hard nodig. Om dit af te trappen doen we namens De Jonge Akademie vier dringende aanbevelingen.
Welke dat zijn? Klink maar op de waanlink. Maar om een tipje van de sluier op te lichten: “de tijd voor vrijblijvende adviezen is voorbij”.
Reacties (2)
Naast de minimumafstand die geldt voor vergoeding, kun je ook denken aan een plafond van vliegkilometers per onderzoeker of onderzoeksgroep. Dat plafond kan bijvoorbeeld gebaseerd worden op het gemiddelde van de afgelopen 5 jaar en dan vervolgens ieder jaar met 10% worden verlaagd.
Ik denk dat op termijn ook het aantal treinkilometers verlaagd zal moeten worden.
#peaktravel
Al hoeven ze ook niet te leven als Immanuel Kant, die Koningsberg nooit heeft verlaten.