Een ingezonden brief in de Volkskrant over de toenemende bemoeizucht van de jeugdgezondheidszorg:
U zegt in Uw begeleidende brief niet waarom U dit allemaal wilt weten van een, volgens ons, probleemloos kind dat U niet kent. (U zegt eigenlijk niets, ook niet waarom we erop moeten vertrouwen dat u wél de beveiliging van Uw computerdata op orde heeft.)
Wij hebben wel een vermoeden. Wij denken dat U lijdt aan de illusie van controle. Dat U denkt dat U, als U maar voldoende Big Data verzamelt, de risicokindjes er al uit kunt vissen ver voordat de eerste klap is gevallen of de eerste kilo’s te veel eraan zitten. Dat U, als U maar alle niet-pluissignalen documenteert, bijdraagt aan een heerlijke nieuwe wereld.
h/t Noortje
Reacties (1)
De jeugdgezondheidszorg blijkt zich al jaren overal mee te gaan bemoeien als het om het opvoeden van kinderen gaat, net als sommige opvoedkundigen. Ik heb zelf GEEN kinderen en bemoei me niet met het opvoeden van andermans kinderen maar ik merk wel dat veel mensen strenge ouders leuker blijken te vinden dan softe ouders, gelijk aan de hardhandige moeder in Baltimore en daar haar zoon fysiek afstrafte tijdens de straatrellen!
Ik kreeg vroeger ook begeleiding van allerlei mensen om mijn handicap (deze vernoem ik liever niet) al vond ik alleen dat sommige begeleiders of begeleidsters op hun beurt eens door mij mochten opgevoed! Zo hadden een zekere Ellen en Jacqueline mij begeleid in Arnhem en de eerstgenoemde kon erg tegenstrijdig zijn in haar gedrag, overmatig streng en soms kon ik haar wel achter het behang plakken! Toen gaf ik beide dames hiervoor een pak voor hun broek wat ik eigenlijk niet mocht doen! Later heb ik toch excuses bij hen aangeboden en hield ik mijn handen verder thuis. Overigens ben ik gelukkig met normen en waarden, soms streng en liefdevol opgevoed zodat ik NOOIT superverwend werd en leerde dat je ook met minder luxe moest doen.