In mijn jonge jaren vond ik het fascinerend.
Itt wat men algemeen aanneemt heb je geen hallucinaties/waanbeelden, maar je ervaart gewoon alles, wat voor sommige mensen een beetje teveel is. Normaal gesproken registreer je alleen de zaken die je nodig hebt om biologisch te overleven (ik heb honger, dorst, ben geil etc.), en die LSD schakelt de ventielen die dat regelen uit.
Wel mooie arabesken van een biljartbal over een laken, een armbeweging die je duizendvoudig gefragmenteerd ziet, overal schitteringen van glas/zand. Maar dat zijn dingen die er normaal gesproken zijn, maar die je brein normaal gesproken overslaat.
Alleen die klok die terugdraait, dat heb ik ook wel ’s meegemaakt, dat is toch een anomalie.
De beste verbeelding van zo’n trip vond ik trouwens Johnnie Depp in het begin van ‘Fear and Loathing in Las Vegas’.
Later komen daar zoveel andere uppers en downers bij dat het ‘verhaal’ een beetje verzandt, maar die trip in die auto in de woestijn: volgens mij heeft ie er echt één achter de kiezen…
#2
gbh
ik weet niet wat jij geslikt hebt maar van de lsd die ik op heb ging ik zeker hallucineren, ik kan geen andere omschrijving vinden voor bijvoorbeeld een dansend meisje dat je ziet veranderden in een kronkelende slang, bomen die naast je auto meerennen of een complete keuken die met vel gekleurde muzieknoten rondjes rond je hoofd draait
lsd is kortsluiting in je hoofd, alle zenuwen maken opeens verbinding met elkaar en je maakt associaties die je normaal met je zintuigen never nooit zou maken
het verschil met een psychose is vaak dat je tijdens een trip weet dat wat je meemaakt niet echt is en je gevoel voor de realiteit blijft houden, tenminste als je stevig in je schoenen staat, anders krijg je de befaamde bad trip
#3
piet de nuttige idioot
@2
ik heb toch echt m’n portie wel gehad, verspreid over langere tijd. Misschien dat het aan de persoon ligt?
De ‘befaamde bad trip’ bestaat er voornamelijk uit dat mensen de ‘flow’ niet over zich heen kunnen laten komen, stil blijven staan bij details terwijl de rest van de wereld voortraast. En dan gaat het fout.
Of willen dat het ophoudt/terugkeer naar de ‘normale’ wereld. Terwijl zo’n trip zo een halve dag duurt waarvan elke minuut eindeloos kan lijken door de hoeveelheid indrukken die je bestormen.
Een genotmiddel is het zeker niet, meer een ‘onderzoek’.
Zoals gezegd, bij mij was alleen die terugdraaiende klok een hallucinatie (tenminste anders kan ik het niet verklaren), dus ervaringen zoals jij die beschrijft zijn wellicht mogelijk.
Meestal voelde ik me juist super ‘helder’…
#4
gbh
alle personen die ik ken die het ook gebruikt hebben hadden soortgelijke ervaringen, het super helder had ik ook, ook een zesde dimensie, je begrijpt elkaar soms zonder dat je ook maar iets zegt
een bad trip heb ik nooit gehad, ik heb het wel bij 2 anderen gezien en die heb ik er weer uit weten te halen, met een trip moet je gewoon je eigen gang gaan je moet niet verplicht rekening gaan houden met anderen, dan gaat het fout
heb het zelf een keer of 10 gebruikt, de laatste keer bleef het 3 dagen werken, de eerste 2 dagen was leuk, de derde dag ging ik me toch enigszins zorgen maken dat ik er misschien wel in bleef hangen, daarna nooit meer gedaan maar er is wel een andere wereld open gegaan
#5
piet de nuttige idioot
gbh,
ik ben geen medicus, maar wat ik er van begrepen heb kan je geen OD van LSD hebben omdat je het overschot weer uitpiest.
Maar misschien kan je wel bij overschrijding van de max. dosis langer blijven trippen (vandaar die 2-3 dagen), en kunnen daardoor, in combinatie met vermoeidheid die hallucinaties ontstaan. Of iets met droombeelden die zich bij ontstentenis van slaap ‘real time’ manifesteren. In ieder geval heeft het het iets met onderbewustzijn te maken, waar dromen ook mee te maken hebben (heb ik me laten vertellen).
Kennelijk heb ik me altijd netjes aan de dosis gehouden (een hele was meer dan genoeg), en beperkte het zich tot de normale 8-12 uur.
Af en toe heb ik er nog wel eens zin aan, ‘om alles op een rijtje te zetten’, hoe vreemd dat misschien ook mag klinken. Ik kom het alleen nooit meer tegen…
#6
anthonie
@5
Ik dacht dat de LSD liefhebbers inmiddels uitgestorven waren. Toch niet dus…
Mag ik de liefhebbers wijzen op een iets mildere variant? De LSA, verkrijgbaar in de vorm van Hawaiian Baby Rosewood seeds, ook bekend als: http://en.wikipedia.org/wiki/Argyreia_nervosa
Verkrijgbaar bij de smartshop. Iets minder sterk dan LSD, een stuk sterker dan paddestoelen.
@1 Geen hallucinaties? Hier wel. Iedere (6) keer dat ik het genomen heb.
Sterker, het was de reden dat spul te nemen. Paddestoelen hebben niet dat sterke psychedelische effect en waren dus minder leuk. Alle andere harddope was ronduit oninteressant. LSD is gevaarlijk, maar leerzaam, en dat het gevaarlijk is, is voor mij in ieder geval, alleen maar goed,
#7
Krekel
“Paddestoelen hebben niet dat sterke psychedelische effect (…) ”
Paddestoelen géén sterk psychedelisch effect? Ik heb nooit lsd geprobeerd, dus ik heb geen ruim referentiekader, en ik heb inderdaad ook vaak zat mee gemaakt dat de paddo’s nauwelijks werkten natuurlijk, dat heb je nu eenmaal wel eens, maar enkele trips onder invloed van die dingen zou ik toch wel omschrijven als een ‘sterk psychedelisch effect’. Ook bij ervaringen van anderen, zoals omschreven, zou ik toch wel willen spreken van een sterk psychedelisch effect.
Al heb ik ‘psychedelisch’, moet ik bekennen, eigenlijk nooit opgezocht in een woordenboek. Ga ik nu wel meteen doen natuurlijk, van uitstel komt immers afstel.
EDIT: Oh dát betekent psychedelisch … ik dacht dat het ‘laxerend’ betekende.
#8
gbh
moet altijd geweldig lachen om dit filmpje; with one man climbing a tree to feed the birds:
in trainspotting zaten ook veel herkenbare beelden, blijft een waanzinnige film
#9
Krekel
Dat laatste was natuurlijk een grapje.
#10
anthonie
@7
Paddestoelen doen bij mij niet zoveel. Een lichamelijke rush, vermoedelijk adrenaline, maar tussen de oren bar weinig effect, behalve giegelig worden. Wat #2 beschrijft ken ik alleen van de LSD en sinds de eerste keer is dat de standaard geworden. Een halve dag van de wereld, en thuis in mijn eigen hoofd.
@laxeermiddel: Ik hoop maar dat je apotheek het verschil ook kent ;)
@8
Zéér herkenbaar. Dit kijken is herinneringen levend maken.
#11
gronk
De ‘befaamde bad trip’ bestaat er voornamelijk uit dat mensen de ‘flow’ niet over zich heen kunnen laten komen,
Bad trips heb je in vele soorten en smaken. Van de klassieke mentale ‘jezelf opeens realizeren hoe diep alles wel niet gaat’ (alsof je opeens realiseert dat je aan het koorddansen bent), tot de recursieve loops en de classificatieschema’s. Vermoeiend zijn ze wel.
#12
piet de nuttige idioot
@7 Inderdaad kunnen die paddo’s er aardig inhakken, en dan hoef je niet eens van die gekweekte soorten te hebben, die ‘kaalkopjes’ graspaddestoeltjes die alom in schapenweitjes staan (vooral in Wales/UK) kunnen heel heftig zijn.
Toch weer anders (en iha iets ‘vriendelijker’ dan LSD).
Wat allebei gemeen hebben (bij mij) is dat gevoel van een soort elektrisch speekselstroompje tussen je kaken en je oren.(?) Anders weet ik het niet te omschrijven – wellicht mijn hallucinatie…
Dat filmpje van @8 vind ik weer heel herkenbaar. Alleen heb ik kennelijk een ander idee van ‘hallucinaties’. Al kan je al die arabesken veroorzaakt door bewegingen wel als hallucinatie aanduiden(?). Ik heb ze toendertijd (70’s/80’s) allemaal gehad: micaatjes, papertripjes, pyramidetjes, tonnetjes, PinkFloyds, orange sunshine (lekker mellow), black nog wat, PurpleHaze (oef die waren heftig), en zo nog tig soorten. In de loop van een jaar of 15 honderden keren (die dingen kostten ook een drol). Niet dat ik er trots op ben, ik schaam me er ook niet voor.
Ik zal iig Anthonie’s tip (Hawaiian etc.) onthouden…
#13
piet de nuttige idioot
gronk, als je heftig aan het trippen bent moet je niet eens willen koorddansen, maar je vol overgave in de afgrond storten, of toegeven dat je in die loop zit en je rondjes draaien. En classificatieschema’s lijken me helemaal uit den boze (want alle referentie vervalt).
Ik mag een beetje positief doen over mijn ervaringen, ik heb mensen gillend gek zien worden met die shit, en sommigen zijn dat nog steeds.
Dat deden wij ‘psychonauten’ dan af als een latente psychose die vroeger of later zich toch wel gemanifesteerd had, maar dat zijn dingen die ik nu betwijfel. Als je het gek genoeg maakt is de meest stabiele persoon rijp voor een mental crash als de omstandigheden daar zijn. En met LSD zijn de ogenschijnlijk meest stabiele gasten het eerst aan de beurt.
#14
gronk
@piet: ik denk dat psychedelica net zoiets is als krachttraining, fitness of jarenlange training in een dojo: leuk, kan nuttig en zelfs goed voor je zijn, *maar* je hebt ook kans op overbelasting, blessures, versleten gewrichten, etc. Bij sport is dat een geaccepteerd risico, maar in het ‘psychonautenwereldje’ is dat een taboe: je mag alles zeggen (‘want drugs/psychedelica maken je vrij’) behalve dat ze een inherent risico met zich meedragen.
En ik snap ook wel dat paddoliefhebbers dat soort dingen liever niet hardop zeggen omdat dat anders acuut wordt aangegrepen door moraalridders die het liefst alles zouden willen verbieden wat ze niet kennen, maar duuuuh.
#15
gronk
Overigens zou ik milde doses van dit spul verplicht willen stellen aan autorijdende bejaarden, want maanden tot jaren later knalden ’s nachts de verkeerslichten en achterlampen van auto’s er nog uit, tov het donker.
#16
piet de nuttige idioot
@14
mooi gezegd Gronk, en die moraalridders moeten helemaal inbinden want dankzij hun ontstaan er zowat per dag nieuwe ‘designerdrugs’ die vooralsnog legaal zijn maar waarvan niemand de gevolgen kent. Tot die weer verboden worden, er weer een molecule aangepast wordt etc.
#17
piet de nuttige idioot
@15
misschien bestaan er nuttige designerdrugs?
Kom er even niet aan toe het te bestuderen, ik had afgesproken om te socializen (lees: bieren), ook een heel foute drug.
later…
#18
Harm
@16 – Niet alleen dat, de ervaring kan zo waardevol zijn voor zelfinzicht en persoonlijke ontwikkeling, dat het gebruik van LSD onder gecontroleerde omstandigheden mogelijk zou moeten zijn.
Het aantal ongelukken met paddestoeltjes ligt zo laag, dat regulering niet echt zin heeft, temeer daar je puntige kaalkopjes overal kunt vinden.
#19
high
De gevaren van psychedelische drugs zijn lastig wetenschappelijk te benaderen omdat onderzoek (in de openbaarheid aan een universiteit) ernaar verboden is. Zowel in opmerkingen als dat paddestoelen zwakker zijn dan LSD als in incidenten waar risico zoekend gedrag vaak een oorzaak is kan je zien dat de dosering het giftig maakt.
#20
anthonie
@18
Als je open staat voor die zelfontwikkeling, dan wel. Maar ik heb ook wel wat bad-trip-gevallen voorbij zien komen, die niet bepaald open stonden voor zelfontwikkeling. Paranoia, depressiviteit en zelfdestructie zijn meer het soort termen waar ik aan zit te denken.
LSD vereist, in ieder geval bij mij, voorbereiding. Genoeg vrije tijd naderhand is essentieel. Gezond eten en extra vitaminen slikken. En uiteraard, tijdens de sessie, een 100% vertrouwde omgeving. Geen party drug dus. Geen drug om te nemen met vage bekenden. Maar als ik het neem dan is er dat zelfinzicht en die persoonlijke ontwikkeling.
@15 Waarom specifiek die? (Ik weet niets van chemie, dus een simpel antwoord graag :))
#21
gronk
@high: d’r is allang onderzoek gedaan naar de effecten van psychedelica (in de jaren 60/70, toen dat nog kon, en recenter door MAPS), en die waren over het algemeen positief. Het lijkt mij niet zo zinvol om dat te reproduceren, tenzij als politiek pressiemiddel. Wat me wel interessant (maar moeilijk!) lijkt is een onderzoek naar de relatie tussen geestestoestand (in de breedste zin van het woord) en psychedelica, op de lange termijn. Dan denk ik aan dingen als ‘heb je nog steeds last van visuele/ verstoringen, vind je die prettig/onprettig, wat is je gemoedstoestand, heb je flashbacks, is dat OK/hinderlijk/onprettig, etc’.
En dat dan over een aantal jaren (zeg, een tiental), waarbij mensen zelf mogen bepalen hoeveel en hoevaak ze zich te goed doen aan een bepaald goedje.
Je zou een alternatief kunnen doen met lui in de partyscene die om de zoveel tijd bij ’t trimbosinstituut komen vertellen wat ze allemaal gedaan hebben, waarbij ze ook een gedeelte van de spullen afgeven om ze te laten testen op het type drugs.
Afgezien van alle politieke heisa blijft het lastig onderzoek, omdat d’r een heel groot zelfselectieeffect in dit soort dingen zit: hebben mensen die psychedelica gebruiken een bepaalde genetische makeup/receptorvoorkeur waardoor ze juist voor dat soort materiaal gaan, hebben ze werk/omgeving die het aantrekkelijk maakt om met dat soort middelen te experimenteren, etc.
#22
Krekel
@ 10,
Nee, dan gebruiken we wel dezelfde definities, maar hebben we het inderdaad over andere ervaringen.
@ 12,
Die kunnen er inderdaad ook stevig inhakken. Eén keer ging het mij een beetje te ver ook, was niet leuk, en sindsdien durf ik tot mijn intense hartenleed ook geen LSD meer te proberen. Ik denk daarnaast ook gewoon dat het niet verstandig is, voor een man zo machtig als ik. Zo labiel als ik, bedoelde ik.
#23
gronk
@20: omdat ik van dat materiaal *weet* dat het dat effect heeft (naast 2ct2 werd een andere variant, 2ct7, eind jaren 90 in smartshops verkocht als ‘blue mystic’)
#24
Harm
@20 – Ik schreef niet voor niets: gecontroleerde omstandigheden.
@high – De hoeveelheid die gebruikt wordt heeft nauwelijks invloed. De invloed van de stofwisseling van het eigen lichaam is veel groter.
Het is -omgekeerd- niet aan te raden om een te lage dosis te nemen, aangezien de gebruiker dan (langer) de kans ziet om zich aan zijn normale belevingswereld vast te klampen en juist dat is onaangenaam.
Gebruikers kunnen inderdaad in een negatieve spiraal terecht komen, maar een goede begeleider haalt iemand daar in 99% van de gevallen vrij snel weer uit. Het komt maar zelden voor dat mensen blijvende nadelige gevolgen ondervinden en in die gevallen is het toch wel de vraag of er geen andere factoren in het spel zijn.
Zelf heb ik nooit blijvende negatieve gevolgen kunnen vaststellen en je kunt mijn consumptiegedrag vergelijken met dat van Piet. Het heeft mijn leven wel een blijvende positieve wending gegeven.
#25
anthonie
@23 Thanks :)
@24 Ik was het ook niet oneens. Integendeel.
#26
Harm
Ik wil hier best een hele gewaagde these introduceren:
De vrijheid tot het gebruik van LSD,
is mij meer waard als de vrijheid van godsdienst.
#27
Inkwith Barubador
LSD ken ik alleen van horen zeggen, maar met paddo’s heb ik ruime ervaring. Altijd wel gehallucineerd (afhankelijk van je definitie). Dus witte muren worden projectieschermen voor geometrische kleurenpatronen, verandering van gevoel en gehoor etc. Sterkste waren de Hawaiiaanse paddo’s: bomen veranderden in groengekleurde 3-dimensionale geometrische patronen. Nooit bad trip gehad, wel emotioneel geweest. De eerste helft van zo’n paddotrip is vooral op de zintuigen gericht, de tweede helft slaat het naar binnen en ga je vooral denken over de wereld en jouw plaats daarin.
Tenminste, dat zijn mijn ervaringen.
#28
Microdotcombubble
Kan ik wel volgen. Iedere mens zou in z’n leven een paar cultuurshocks moeten meemaken.
#29
anthonie
@26
Dat begrijp ik. Persoonlijk kan ik het onderschrijven al denk ik dat alleen in mijn vriendenkring al veel protest tegen je stelling zou ontstaan.
Veel mensen zijn bang voor die psychedelische goedjes. Men houdt het liever bij alcohol en dat hele scala aan salonfähige harddrugs dat in het uitgaansleven gewoon is.
#30
Tripper
quote#
Harm | 8 August 2011 | 08:24
Ik wil hier best een hele gewaagde these introduceren:
De vrijheid tot het gebruik van LSD,
is mij meer waard als de vrijheid van godsdienst. Harm#quote
De Vrijheid van dieren
is mijn meer waard als de vrijheid van mensen.,
amimals are better!!!
gaan we nou oordelen of pietje meer vrijheid mag als jantje omdat ze verschillen ,gek toch?
maar het is toch hippie spul., flowerpower
freedom for al . vrijheid voor iederéén ;PEACE
out
Reacties (31)
In mijn jonge jaren vond ik het fascinerend.
Itt wat men algemeen aanneemt heb je geen hallucinaties/waanbeelden, maar je ervaart gewoon alles, wat voor sommige mensen een beetje teveel is. Normaal gesproken registreer je alleen de zaken die je nodig hebt om biologisch te overleven (ik heb honger, dorst, ben geil etc.), en die LSD schakelt de ventielen die dat regelen uit.
Wel mooie arabesken van een biljartbal over een laken, een armbeweging die je duizendvoudig gefragmenteerd ziet, overal schitteringen van glas/zand. Maar dat zijn dingen die er normaal gesproken zijn, maar die je brein normaal gesproken overslaat.
Alleen die klok die terugdraait, dat heb ik ook wel ’s meegemaakt, dat is toch een anomalie.
De beste verbeelding van zo’n trip vond ik trouwens Johnnie Depp in het begin van ‘Fear and Loathing in Las Vegas’.
Later komen daar zoveel andere uppers en downers bij dat het ‘verhaal’ een beetje verzandt, maar die trip in die auto in de woestijn: volgens mij heeft ie er echt één achter de kiezen…
ik weet niet wat jij geslikt hebt maar van de lsd die ik op heb ging ik zeker hallucineren, ik kan geen andere omschrijving vinden voor bijvoorbeeld een dansend meisje dat je ziet veranderden in een kronkelende slang, bomen die naast je auto meerennen of een complete keuken die met vel gekleurde muzieknoten rondjes rond je hoofd draait
lsd is kortsluiting in je hoofd, alle zenuwen maken opeens verbinding met elkaar en je maakt associaties die je normaal met je zintuigen never nooit zou maken
het verschil met een psychose is vaak dat je tijdens een trip weet dat wat je meemaakt niet echt is en je gevoel voor de realiteit blijft houden, tenminste als je stevig in je schoenen staat, anders krijg je de befaamde bad trip
@2
ik heb toch echt m’n portie wel gehad, verspreid over langere tijd. Misschien dat het aan de persoon ligt?
De ‘befaamde bad trip’ bestaat er voornamelijk uit dat mensen de ‘flow’ niet over zich heen kunnen laten komen, stil blijven staan bij details terwijl de rest van de wereld voortraast. En dan gaat het fout.
Of willen dat het ophoudt/terugkeer naar de ‘normale’ wereld. Terwijl zo’n trip zo een halve dag duurt waarvan elke minuut eindeloos kan lijken door de hoeveelheid indrukken die je bestormen.
Een genotmiddel is het zeker niet, meer een ‘onderzoek’.
Zoals gezegd, bij mij was alleen die terugdraaiende klok een hallucinatie (tenminste anders kan ik het niet verklaren), dus ervaringen zoals jij die beschrijft zijn wellicht mogelijk.
Meestal voelde ik me juist super ‘helder’…
alle personen die ik ken die het ook gebruikt hebben hadden soortgelijke ervaringen, het super helder had ik ook, ook een zesde dimensie, je begrijpt elkaar soms zonder dat je ook maar iets zegt
een bad trip heb ik nooit gehad, ik heb het wel bij 2 anderen gezien en die heb ik er weer uit weten te halen, met een trip moet je gewoon je eigen gang gaan je moet niet verplicht rekening gaan houden met anderen, dan gaat het fout
heb het zelf een keer of 10 gebruikt, de laatste keer bleef het 3 dagen werken, de eerste 2 dagen was leuk, de derde dag ging ik me toch enigszins zorgen maken dat ik er misschien wel in bleef hangen, daarna nooit meer gedaan maar er is wel een andere wereld open gegaan
gbh,
ik ben geen medicus, maar wat ik er van begrepen heb kan je geen OD van LSD hebben omdat je het overschot weer uitpiest.
Maar misschien kan je wel bij overschrijding van de max. dosis langer blijven trippen (vandaar die 2-3 dagen), en kunnen daardoor, in combinatie met vermoeidheid die hallucinaties ontstaan. Of iets met droombeelden die zich bij ontstentenis van slaap ‘real time’ manifesteren. In ieder geval heeft het het iets met onderbewustzijn te maken, waar dromen ook mee te maken hebben (heb ik me laten vertellen).
Kennelijk heb ik me altijd netjes aan de dosis gehouden (een hele was meer dan genoeg), en beperkte het zich tot de normale 8-12 uur.
Af en toe heb ik er nog wel eens zin aan, ‘om alles op een rijtje te zetten’, hoe vreemd dat misschien ook mag klinken. Ik kom het alleen nooit meer tegen…
@5
Ik dacht dat de LSD liefhebbers inmiddels uitgestorven waren. Toch niet dus…
Mag ik de liefhebbers wijzen op een iets mildere variant? De LSA, verkrijgbaar in de vorm van Hawaiian Baby Rosewood seeds, ook bekend als: http://en.wikipedia.org/wiki/Argyreia_nervosa
Verkrijgbaar bij de smartshop. Iets minder sterk dan LSD, een stuk sterker dan paddestoelen.
@1 Geen hallucinaties? Hier wel. Iedere (6) keer dat ik het genomen heb.
Sterker, het was de reden dat spul te nemen. Paddestoelen hebben niet dat sterke psychedelische effect en waren dus minder leuk. Alle andere harddope was ronduit oninteressant. LSD is gevaarlijk, maar leerzaam, en dat het gevaarlijk is, is voor mij in ieder geval, alleen maar goed,
“Paddestoelen hebben niet dat sterke psychedelische effect (…) ”
Paddestoelen géén sterk psychedelisch effect? Ik heb nooit lsd geprobeerd, dus ik heb geen ruim referentiekader, en ik heb inderdaad ook vaak zat mee gemaakt dat de paddo’s nauwelijks werkten natuurlijk, dat heb je nu eenmaal wel eens, maar enkele trips onder invloed van die dingen zou ik toch wel omschrijven als een ‘sterk psychedelisch effect’. Ook bij ervaringen van anderen, zoals omschreven, zou ik toch wel willen spreken van een sterk psychedelisch effect.
Al heb ik ‘psychedelisch’, moet ik bekennen, eigenlijk nooit opgezocht in een woordenboek. Ga ik nu wel meteen doen natuurlijk, van uitstel komt immers afstel.
EDIT: Oh dát betekent psychedelisch … ik dacht dat het ‘laxerend’ betekende.
moet altijd geweldig lachen om dit filmpje; with one man climbing a tree to feed the birds:
http://www.youtube.com/watch?v=n-rWnQphPdQ
in trainspotting zaten ook veel herkenbare beelden, blijft een waanzinnige film
Dat laatste was natuurlijk een grapje.
@7
Paddestoelen doen bij mij niet zoveel. Een lichamelijke rush, vermoedelijk adrenaline, maar tussen de oren bar weinig effect, behalve giegelig worden. Wat #2 beschrijft ken ik alleen van de LSD en sinds de eerste keer is dat de standaard geworden. Een halve dag van de wereld, en thuis in mijn eigen hoofd.
@laxeermiddel: Ik hoop maar dat je apotheek het verschil ook kent ;)
@8
Zéér herkenbaar. Dit kijken is herinneringen levend maken.
De ‘befaamde bad trip’ bestaat er voornamelijk uit dat mensen de ‘flow’ niet over zich heen kunnen laten komen,
Bad trips heb je in vele soorten en smaken. Van de klassieke mentale ‘jezelf opeens realizeren hoe diep alles wel niet gaat’ (alsof je opeens realiseert dat je aan het koorddansen bent), tot de recursieve loops en de classificatieschema’s. Vermoeiend zijn ze wel.
@7 Inderdaad kunnen die paddo’s er aardig inhakken, en dan hoef je niet eens van die gekweekte soorten te hebben, die ‘kaalkopjes’ graspaddestoeltjes die alom in schapenweitjes staan (vooral in Wales/UK) kunnen heel heftig zijn.
Toch weer anders (en iha iets ‘vriendelijker’ dan LSD).
Wat allebei gemeen hebben (bij mij) is dat gevoel van een soort elektrisch speekselstroompje tussen je kaken en je oren.(?) Anders weet ik het niet te omschrijven – wellicht mijn hallucinatie…
Dat filmpje van @8 vind ik weer heel herkenbaar. Alleen heb ik kennelijk een ander idee van ‘hallucinaties’. Al kan je al die arabesken veroorzaakt door bewegingen wel als hallucinatie aanduiden(?). Ik heb ze toendertijd (70’s/80’s) allemaal gehad: micaatjes, papertripjes, pyramidetjes, tonnetjes, PinkFloyds, orange sunshine (lekker mellow), black nog wat, PurpleHaze (oef die waren heftig), en zo nog tig soorten. In de loop van een jaar of 15 honderden keren (die dingen kostten ook een drol). Niet dat ik er trots op ben, ik schaam me er ook niet voor.
Ik zal iig Anthonie’s tip (Hawaiian etc.) onthouden…
gronk, als je heftig aan het trippen bent moet je niet eens willen koorddansen, maar je vol overgave in de afgrond storten, of toegeven dat je in die loop zit en je rondjes draaien. En classificatieschema’s lijken me helemaal uit den boze (want alle referentie vervalt).
Ik mag een beetje positief doen over mijn ervaringen, ik heb mensen gillend gek zien worden met die shit, en sommigen zijn dat nog steeds.
Dat deden wij ‘psychonauten’ dan af als een latente psychose die vroeger of later zich toch wel gemanifesteerd had, maar dat zijn dingen die ik nu betwijfel. Als je het gek genoeg maakt is de meest stabiele persoon rijp voor een mental crash als de omstandigheden daar zijn. En met LSD zijn de ogenschijnlijk meest stabiele gasten het eerst aan de beurt.
@piet: ik denk dat psychedelica net zoiets is als krachttraining, fitness of jarenlange training in een dojo: leuk, kan nuttig en zelfs goed voor je zijn, *maar* je hebt ook kans op overbelasting, blessures, versleten gewrichten, etc. Bij sport is dat een geaccepteerd risico, maar in het ‘psychonautenwereldje’ is dat een taboe: je mag alles zeggen (‘want drugs/psychedelica maken je vrij’) behalve dat ze een inherent risico met zich meedragen.
En ik snap ook wel dat paddoliefhebbers dat soort dingen liever niet hardop zeggen omdat dat anders acuut wordt aangegrepen door moraalridders die het liefst alles zouden willen verbieden wat ze niet kennen, maar duuuuh.
Overigens zou ik milde doses van dit spul verplicht willen stellen aan autorijdende bejaarden, want maanden tot jaren later knalden ’s nachts de verkeerslichten en achterlampen van auto’s er nog uit, tov het donker.
@14
mooi gezegd Gronk, en die moraalridders moeten helemaal inbinden want dankzij hun ontstaan er zowat per dag nieuwe ‘designerdrugs’ die vooralsnog legaal zijn maar waarvan niemand de gevolgen kent. Tot die weer verboden worden, er weer een molecule aangepast wordt etc.
@15
misschien bestaan er nuttige designerdrugs?
Kom er even niet aan toe het te bestuderen, ik had afgesproken om te socializen (lees: bieren), ook een heel foute drug.
later…
@16 – Niet alleen dat, de ervaring kan zo waardevol zijn voor zelfinzicht en persoonlijke ontwikkeling, dat het gebruik van LSD onder gecontroleerde omstandigheden mogelijk zou moeten zijn.
Het aantal ongelukken met paddestoeltjes ligt zo laag, dat regulering niet echt zin heeft, temeer daar je puntige kaalkopjes overal kunt vinden.
De gevaren van psychedelische drugs zijn lastig wetenschappelijk te benaderen omdat onderzoek (in de openbaarheid aan een universiteit) ernaar verboden is. Zowel in opmerkingen als dat paddestoelen zwakker zijn dan LSD als in incidenten waar risico zoekend gedrag vaak een oorzaak is kan je zien dat de dosering het giftig maakt.
@18
Als je open staat voor die zelfontwikkeling, dan wel. Maar ik heb ook wel wat bad-trip-gevallen voorbij zien komen, die niet bepaald open stonden voor zelfontwikkeling. Paranoia, depressiviteit en zelfdestructie zijn meer het soort termen waar ik aan zit te denken.
LSD vereist, in ieder geval bij mij, voorbereiding. Genoeg vrije tijd naderhand is essentieel. Gezond eten en extra vitaminen slikken. En uiteraard, tijdens de sessie, een 100% vertrouwde omgeving. Geen party drug dus. Geen drug om te nemen met vage bekenden. Maar als ik het neem dan is er dat zelfinzicht en die persoonlijke ontwikkeling.
@15 Waarom specifiek die? (Ik weet niets van chemie, dus een simpel antwoord graag :))
@high: d’r is allang onderzoek gedaan naar de effecten van psychedelica (in de jaren 60/70, toen dat nog kon, en recenter door MAPS), en die waren over het algemeen positief. Het lijkt mij niet zo zinvol om dat te reproduceren, tenzij als politiek pressiemiddel. Wat me wel interessant (maar moeilijk!) lijkt is een onderzoek naar de relatie tussen geestestoestand (in de breedste zin van het woord) en psychedelica, op de lange termijn. Dan denk ik aan dingen als ‘heb je nog steeds last van visuele/ verstoringen, vind je die prettig/onprettig, wat is je gemoedstoestand, heb je flashbacks, is dat OK/hinderlijk/onprettig, etc’.
En dat dan over een aantal jaren (zeg, een tiental), waarbij mensen zelf mogen bepalen hoeveel en hoevaak ze zich te goed doen aan een bepaald goedje.
Je zou een alternatief kunnen doen met lui in de partyscene die om de zoveel tijd bij ’t trimbosinstituut komen vertellen wat ze allemaal gedaan hebben, waarbij ze ook een gedeelte van de spullen afgeven om ze te laten testen op het type drugs.
Afgezien van alle politieke heisa blijft het lastig onderzoek, omdat d’r een heel groot zelfselectieeffect in dit soort dingen zit: hebben mensen die psychedelica gebruiken een bepaalde genetische makeup/receptorvoorkeur waardoor ze juist voor dat soort materiaal gaan, hebben ze werk/omgeving die het aantrekkelijk maakt om met dat soort middelen te experimenteren, etc.
@ 10,
Nee, dan gebruiken we wel dezelfde definities, maar hebben we het inderdaad over andere ervaringen.
@ 12,
Die kunnen er inderdaad ook stevig inhakken. Eén keer ging het mij een beetje te ver ook, was niet leuk, en sindsdien durf ik tot mijn intense hartenleed ook geen LSD meer te proberen. Ik denk daarnaast ook gewoon dat het niet verstandig is, voor een man zo machtig als ik. Zo labiel als ik, bedoelde ik.
@20: omdat ik van dat materiaal *weet* dat het dat effect heeft (naast 2ct2 werd een andere variant, 2ct7, eind jaren 90 in smartshops verkocht als ‘blue mystic’)
@20 – Ik schreef niet voor niets: gecontroleerde omstandigheden.
@high – De hoeveelheid die gebruikt wordt heeft nauwelijks invloed. De invloed van de stofwisseling van het eigen lichaam is veel groter.
Het is -omgekeerd- niet aan te raden om een te lage dosis te nemen, aangezien de gebruiker dan (langer) de kans ziet om zich aan zijn normale belevingswereld vast te klampen en juist dat is onaangenaam.
Gebruikers kunnen inderdaad in een negatieve spiraal terecht komen, maar een goede begeleider haalt iemand daar in 99% van de gevallen vrij snel weer uit. Het komt maar zelden voor dat mensen blijvende nadelige gevolgen ondervinden en in die gevallen is het toch wel de vraag of er geen andere factoren in het spel zijn.
Zelf heb ik nooit blijvende negatieve gevolgen kunnen vaststellen en je kunt mijn consumptiegedrag vergelijken met dat van Piet. Het heeft mijn leven wel een blijvende positieve wending gegeven.
@23 Thanks :)
@24 Ik was het ook niet oneens. Integendeel.
Ik wil hier best een hele gewaagde these introduceren:
De vrijheid tot het gebruik van LSD,
is mij meer waard als de vrijheid van godsdienst.
LSD ken ik alleen van horen zeggen, maar met paddo’s heb ik ruime ervaring. Altijd wel gehallucineerd (afhankelijk van je definitie). Dus witte muren worden projectieschermen voor geometrische kleurenpatronen, verandering van gevoel en gehoor etc. Sterkste waren de Hawaiiaanse paddo’s: bomen veranderden in groengekleurde 3-dimensionale geometrische patronen. Nooit bad trip gehad, wel emotioneel geweest. De eerste helft van zo’n paddotrip is vooral op de zintuigen gericht, de tweede helft slaat het naar binnen en ga je vooral denken over de wereld en jouw plaats daarin.
Tenminste, dat zijn mijn ervaringen.
Kan ik wel volgen. Iedere mens zou in z’n leven een paar cultuurshocks moeten meemaken.
@26
Dat begrijp ik. Persoonlijk kan ik het onderschrijven al denk ik dat alleen in mijn vriendenkring al veel protest tegen je stelling zou ontstaan.
Veel mensen zijn bang voor die psychedelische goedjes. Men houdt het liever bij alcohol en dat hele scala aan salonfähige harddrugs dat in het uitgaansleven gewoon is.
quote#
Harm | 8 August 2011 | 08:24
Ik wil hier best een hele gewaagde these introduceren:
De vrijheid tot het gebruik van LSD,
is mij meer waard als de vrijheid van godsdienst. Harm#quote
De Vrijheid van dieren
is mijn meer waard als de vrijheid van mensen.,
amimals are better!!!
gaan we nou oordelen of pietje meer vrijheid mag als jantje omdat ze verschillen ,gek toch?
maar het is toch hippie spul., flowerpower
freedom for al . vrijheid voor iederéén ;PEACE
out
Tune in, drop out ;-)