Het waanlinkartikel doet weinig recht aan Moustaki. Alsof hij alleen herinnerd wordt voor ‘Milord’. LeMonde doet dat iets beter dus ik doe die maar hierbij.
Ik heb de man drie jaar geleden nog gezien in een concert dat hij gaf in een provinciezaaltje (1000 man) in Zuid-Frankrijk. Zingen kon hij al niet zo goed meer maar eigenlijk kon hij dat al nooit.
Maar het waren niet zijn zangkwaliteiten die hem groot maakten hoewel hij met zijn eigen stem een geweldige sfeer op wist te roepen die hoorde bij Frankrijk. Maar het waren de chansons die hem echt onsterfelijk hebben gemaakt.
Op te merken valt trouwens wellicht ook nog dat deze Yussef Mustacchi het vandaag de dag in West-Europa en in Frankrijk in het bijzonder het waarschijnlijk niet had gered komend uit Griekenland / Egypte met alle negatieve sentimenten over de Arabische, Griekse en Joodse werelden. Hij is het vleesgeworden multi-culti succes. Beroemd worden is tijdsafhankelijk.
#4
Ultrabas
Niet zo pessimistisch HansR. Denk aan Amy Winehouse.
#5
sikbock
@4: Hansr is nu eenmaal van de vorige eeuw. Er zijn nog talloze andere voorbeelden van mensen met andere roots die in deze eeuw beroemd geworden zijn.
Ali B bijvoorbeeld .. http://nl.wikipedia.org/wiki/Ali_B (Als je het tot in “op volle toeren” weet te schoppen heb je het toch wel gemaakt ;-)
Zeker, Ali_B is een voorbeeld. In de Franse context mag je zeker Charles Aznavour niet vergeten, Armeense afkomst vlak na de genocide (1924).
Ik zou ze bijna excuussucceszangers gaan noemen. Tegenover dit soort zangers staan meestal een twintigtal André Hazessen en zo.
Je gaat toch niet denken dat NL 10 Ali B’s zou hebben tegen een André Hazes? Of wel? Hé, evenwicht moet er zijn.
Donald Jones had alleen succes omdat hij de jaren vijftig de enige neger was : “Ik was een ‘oddity’. Een vreemd ding. Je kon het aanraken en je kon ermee praten. Ik liep een keer door de Leidsestraat en ik voelde ineens een hand door mijn haar. Ik schrok me lam. Waren het meisjes, ze zeiden: ‘Sorry meneer, we wilden even voelen'” (1999 in een interview met De Groene Amsterdammer).
Jazeker, excuusartiesten.
Zodat de zieke bokjes zich lekker voelen.
Ik vind Moustaki een goede componist en een matig zanger. Een fantastisch ambassadeur van het Franse chanson. Maar wel een excuusartiest uit de oude wereld waar het nieuwe Frankrijk nieuwsgierig naar was. Hij heeft deels zijn succes aan zijn afkomst te danken. Net zoals Piaf haar succes deels aan haar straatarme straatartiestenverleden te danken heeft.
#7
sikbock
@6:”excuuszangers”?? Tsja, jouw perceptie zullen we maar zeggen.
En laten we ook vooral niet over (bijvoorbeeld) voetballers beginnen. Bijna alle nationale elftallen in Europa staan namelijk vol met (volgens HansR) “excuusvoetballers”.
Niet omdat die voetballers kwaliteiten hebben, maar alleen omdat de blanke man zich dan prettig voelt! Ja hoor. Dag HansR
Yussef Mustacchi komt niet uit Griekenland maar uit Egypte. George Moustaki komt uit Frankrijk. Hij was naast een matige zanger misschien een goede tekstschrijver, maar zeker geen goede componist. Hij maakte Franse chansons zonder Grieks/Egyptisch/Joods/Arabisch/Whatever-ische invloeden. Er is niks multiculs aan. Of anders tegenvoorbeelden!
#10
sikbock
@8: tjsa.. je hebt “denken en formuleren” & “denken en formuleren”.
Gelet op ( bijvoorbeeld) jouw uitspraken in @3 is jouw denken en formuleren ook van een “andere klasse”. Geeft niks hoor, zo lang je maar blijft doneren..
Pour vivre ma vie en la rêvant – J’ai suivi le soleil et le vent – Sans jamais mettre une goutte d’eau dans mon vin – J’ai fait de chaque jour un festin.Merci Monsieur Moustaki.
Reacties (14)
Mustacchi drukt zijn snor.
Het waanlinkartikel doet weinig recht aan Moustaki. Alsof hij alleen herinnerd wordt voor ‘Milord’.
LeMonde doet dat iets beter dus ik doe die maar hierbij.
Ik heb de man drie jaar geleden nog gezien in een concert dat hij gaf in een provinciezaaltje (1000 man) in Zuid-Frankrijk. Zingen kon hij al niet zo goed meer maar eigenlijk kon hij dat al nooit.
Maar het waren niet zijn zangkwaliteiten die hem groot maakten hoewel hij met zijn eigen stem een geweldige sfeer op wist te roepen die hoorde bij Frankrijk. Maar het waren de chansons die hem echt onsterfelijk hebben gemaakt.
Luister nog even verder.
Op te merken valt trouwens wellicht ook nog dat deze Yussef Mustacchi het vandaag de dag in West-Europa en in Frankrijk in het bijzonder het waarschijnlijk niet had gered komend uit Griekenland / Egypte met alle negatieve sentimenten over de Arabische, Griekse en Joodse werelden. Hij is het vleesgeworden multi-culti succes. Beroemd worden is tijdsafhankelijk.
Niet zo pessimistisch HansR. Denk aan Amy Winehouse.
@4: Hansr is nu eenmaal van de vorige eeuw. Er zijn nog talloze andere voorbeelden van mensen met andere roots die in deze eeuw beroemd geworden zijn.
Ali B bijvoorbeeld .. http://nl.wikipedia.org/wiki/Ali_B (Als je het tot in “op volle toeren” weet te schoppen heb je het toch wel gemaakt ;-)
Ah @sikbock, je bent er nog niet overheen zie ik.
Zeker, Ali_B is een voorbeeld. In de Franse context mag je zeker Charles Aznavour niet vergeten, Armeense afkomst vlak na de genocide (1924).
Ik zou ze bijna excuussucceszangers gaan noemen. Tegenover dit soort zangers staan meestal een twintigtal André Hazessen en zo.
Je gaat toch niet denken dat NL 10 Ali B’s zou hebben tegen een André Hazes? Of wel? Hé, evenwicht moet er zijn.
Donald Jones had alleen succes omdat hij de jaren vijftig de enige neger was : “Ik was een ‘oddity’. Een vreemd ding. Je kon het aanraken en je kon ermee praten. Ik liep een keer door de Leidsestraat en ik voelde ineens een hand door mijn haar. Ik schrok me lam. Waren het meisjes, ze zeiden: ‘Sorry meneer, we wilden even voelen'” (1999 in een interview met De Groene Amsterdammer).
Jazeker, excuusartiesten.
Zodat de zieke bokjes zich lekker voelen.
Ik vind Moustaki een goede componist en een matig zanger. Een fantastisch ambassadeur van het Franse chanson. Maar wel een excuusartiest uit de oude wereld waar het nieuwe Frankrijk nieuwsgierig naar was. Hij heeft deels zijn succes aan zijn afkomst te danken. Net zoals Piaf haar succes deels aan haar straatarme straatartiestenverleden te danken heeft.
@6:”excuuszangers”?? Tsja, jouw perceptie zullen we maar zeggen.
En laten we ook vooral niet over (bijvoorbeeld) voetballers beginnen. Bijna alle nationale elftallen in Europa staan namelijk vol met (volgens HansR) “excuusvoetballers”.
Niet omdat die voetballers kwaliteiten hebben, maar alleen omdat de blanke man zich dan prettig voelt! Ja hoor. Dag HansR
@7:
Ah, voetballers versus chansonniers.
Net zo iets als kapitalisme versus cultuur.
Andere beroemdheidsklasse.
@3
Yussef Mustacchi komt niet uit Griekenland maar uit Egypte. George Moustaki komt uit Frankrijk. Hij was naast een matige zanger misschien een goede tekstschrijver, maar zeker geen goede componist. Hij maakte Franse chansons zonder Grieks/Egyptisch/Joods/Arabisch/Whatever-ische invloeden. Er is niks multiculs aan. Of anders tegenvoorbeelden!
@8: tjsa.. je hebt “denken en formuleren” & “denken en formuleren”.
Gelet op ( bijvoorbeeld) jouw uitspraken in @3 is jouw denken en formuleren ook van een “andere klasse”. Geeft niks hoor, zo lang je maar blijft doneren..
Wat kan ons eigenlijk die Moustaki schelen? Cultureel irrelevant. Ray Manzarek is ook overleden!
Pour vivre ma vie en la rêvant – J’ai suivi le soleil et le vent – Sans jamais mettre une goutte d’eau dans mon vin – J’ai fait de chaque jour un festin. Merci Monsieur Moustaki.
En daar zullen we het dan maar bij laten.
@12: In het frans lijkt het gelijk heel wat, maar ik vind het niet beter dan de teksten van Hazes.
Hazes vond ik anders ook best goed in het Frans.