Mwah, iemand die het over Linksmenschen heeft, heeft zichzelf al ruimschoots gediskwalificeerd.
#2
Mies ter Ize
Het zou interessant zijn te achterhalen wie de oekaze tegen Engelen heeft uitgevaardigd. Nu lijkt het iemand van de vakbonden te zijn. Zolang de vakbeweging zwijgt, geeft ze toe aan de verdenking van censuur.
#3
Spam
Hij mag wel kritiek leveren, maar niet in het clubblaadje oproepen om je lidmaatschap op te zeggen. Een vereniging (de SER is toch een soort vereniging van met elkaar overleggende werknemers en werkgevers) kan zelf bepalen hoe vrij en kritisch de redactie van het clubblad mag zijn. Daar kan je vervolgens wat van vinden, maar doen alsof er iets onethisch gebeurt lijkt me niet terecht.
Sommige mensen roepen me iets te makkelijk dat ze niet vrij voor hun mening mogen uitkomen.
“Sommige mensen roepen me iets te makkelijk dat ze niet vrij voor hun mening mogen uitkomen.”
In algemene zin deel ik die krtiek. Het lijkt tegenwoordig inderdaad mode om het niet-verlenen van een podium met ‘censuur’ of een ‘inperking van de vrijheid van meningsuiting’ te verwarren. Als een bepaalde organisator bijvoorbeeld niet zit te wachten op een lezing vol islamofobe babbels of geen zin heeft om te luisteren naar de al even slaapverwekkende ‘Wilders-is-een-gevaarlijke-nazi’-plaat en daarom de uitnodiging van een bepaalde spreker intrekt, dan noemt men dat tegenwoordig ‘censuur’ of ‘aantasting van de vrijheid van meningsuiting’. Terwijl dat natuurlijk onzin is, de eigenaar van een zeepkist mag zelf bepalen wie er wel en wie er niet op mag spreken.
De kop boven dit stukje moet dan eigenlijk ook niet zijn: ‘Ewald Engelen mag geen kritiek op vakbeweging leveren’, maar: ‘SER-Magazine wenst Ewald Engelen niet te betalen of een podium te geven voor zijn kritiek op de vakbeweging’.
Maar buiten dat is het natuurlijk wel triest dat dat SER-blaadje zo bang en bekrompen is.
#4
su
Maar hij heeft wel gelijk wat betreft de vakbeweging.
#5
basszje
Ik vind het nogal een rustig stukje eigenlijk. Nergens over de grens van het onbetamelijke. En bovendien ook geen hijgerig hetzerig stukje, maar onderbouwd.
#6
Prediker
Maar snap dat dan: SER Magazine is het parochieblaadje van de sociale partners: vakbond, werkgevers en overheid, en als daar kritiese dingen in staan over een van die partners, dan krijgt de hoofdredactrice, Jolanda Maas, dat op haar boterham.
Die heeft dus helemaal geen baat bij tegendraadse en prikkelende columns die in het vlees van de werkgevers of de vakbond snijden. Komt maar herrie van en dat is niet de bedoeling.
Reacties (10)
Mwah, iemand die het over Linksmenschen heeft, heeft zichzelf al ruimschoots gediskwalificeerd.
Het zou interessant zijn te achterhalen wie de oekaze tegen Engelen heeft uitgevaardigd. Nu lijkt het iemand van de vakbonden te zijn. Zolang de vakbeweging zwijgt, geeft ze toe aan de verdenking van censuur.
Hij mag wel kritiek leveren, maar niet in het clubblaadje oproepen om je lidmaatschap op te zeggen. Een vereniging (de SER is toch een soort vereniging van met elkaar overleggende werknemers en werkgevers) kan zelf bepalen hoe vrij en kritisch de redactie van het clubblad mag zijn. Daar kan je vervolgens wat van vinden, maar doen alsof er iets onethisch gebeurt lijkt me niet terecht.
Sommige mensen roepen me iets te makkelijk dat ze niet vrij voor hun mening mogen uitkomen.
“Waarom bent U nog lid?”
Deze vraag is geen oproep om het lidmaatschap van een vakbond te beëindigen. Het is een vraag om de functie van het lidmaatschap inhoud te geven.
Het niet plaatsen van deze tekst vind ik ook kinderachtig, maar het is hun goed recht.
Heb je z’n column wel gelezen?
“Sommige mensen roepen me iets te makkelijk dat ze niet vrij voor hun mening mogen uitkomen.”
In algemene zin deel ik die krtiek. Het lijkt tegenwoordig inderdaad mode om het niet-verlenen van een podium met ‘censuur’ of een ‘inperking van de vrijheid van meningsuiting’ te verwarren. Als een bepaalde organisator bijvoorbeeld niet zit te wachten op een lezing vol islamofobe babbels of geen zin heeft om te luisteren naar de al even slaapverwekkende ‘Wilders-is-een-gevaarlijke-nazi’-plaat en daarom de uitnodiging van een bepaalde spreker intrekt, dan noemt men dat tegenwoordig ‘censuur’ of ‘aantasting van de vrijheid van meningsuiting’. Terwijl dat natuurlijk onzin is, de eigenaar van een zeepkist mag zelf bepalen wie er wel en wie er niet op mag spreken.
De kop boven dit stukje moet dan eigenlijk ook niet zijn: ‘Ewald Engelen mag geen kritiek op vakbeweging leveren’, maar: ‘SER-Magazine wenst Ewald Engelen niet te betalen of een podium te geven voor zijn kritiek op de vakbeweging’.
Maar buiten dat is het natuurlijk wel triest dat dat SER-blaadje zo bang en bekrompen is.
Maar hij heeft wel gelijk wat betreft de vakbeweging.
Ik vind het nogal een rustig stukje eigenlijk. Nergens over de grens van het onbetamelijke. En bovendien ook geen hijgerig hetzerig stukje, maar onderbouwd.
Maar snap dat dan: SER Magazine is het parochieblaadje van de sociale partners: vakbond, werkgevers en overheid, en als daar kritiese dingen in staan over een van die partners, dan krijgt de hoofdredactrice, Jolanda Maas, dat op haar boterham.
Die heeft dus helemaal geen baat bij tegendraadse en prikkelende columns die in het vlees van de werkgevers of de vakbond snijden. Komt maar herrie van en dat is niet de bedoeling.