Hier kan ik dus echt niet bij. Er is echt iets grandioos mis met referenda, als men al voor oorlog gaat stemmen.
#2
Fred
@1: Of men is tegen een (te) ruime amnestie regeling?
#3
rongvk
@1 Ik meen vanmorgen ergens te hebben gelezen dat in de zwaarst getroffen regio’s men (soms massaal) voor heeft gestemd. In de minst getroffen regio’s daarentegen stemde men minder pragmatisch en meer uit ongenoegen met de voorgestelde regeling.
#4
Lutine
@1
Het verschijnsel ‘referendum’ deugt niet. Nu maken 63.000 mensen het verschil tussen oorlog en vrede. Een totaal verdeelde bevolking. Dat zagen we ook al met de Brexit. Een handjevol mensen bepaalt het verschil tussen ja en nee.
#5
Bismarck
@2 en @3: Ongeacht waar men tegen was, men heeft (in meerderheid) voor oorlog gestemd. Het is hopen dat regering en FARC hun hoofden er wat meer bij houden dan de bevolking.
#6
Raymond Horstman
Zaken die er echt toe doen (oorlog en vrede, EU-verdragen) moet men niet aan een referendum overlaten. Politici moeten de moed opbrengen om deze zaken zelf op te lossen. Daar zijn ze voor en daar hebben ze ook voor gekozen.
Dat geeft opnieuw aan dat referenda als achilleshiel hebben dat het effect van een besluit op een stemmer niet in verhouding staat tot het gewicht van diens stem.
Gekozen bestuurders hebben tenminste nog de optie om de relatieve impact van een beslissing in hun besluitvorming te betrekken.
Dat zag je ook bij het Oekraïnereferendum: dat was gratis tegen ‘de elite’ aantrappen. De echte prijs wordt toch wel door iemand anders betaald.
Zelfs als je goede redenen had om tegen dat associatieakkoord te zijn, kun je er toch niet omheen dat er voor de meeste nee-stemmers niets tot vrijwel niets persoonlijk op het spel stond.
Reacties (9)
Hier kan ik dus echt niet bij. Er is echt iets grandioos mis met referenda, als men al voor oorlog gaat stemmen.
@1: Of men is tegen een (te) ruime amnestie regeling?
@1 Ik meen vanmorgen ergens te hebben gelezen dat in de zwaarst getroffen regio’s men (soms massaal) voor heeft gestemd. In de minst getroffen regio’s daarentegen stemde men minder pragmatisch en meer uit ongenoegen met de voorgestelde regeling.
@1
Het verschijnsel ‘referendum’ deugt niet. Nu maken 63.000 mensen het verschil tussen oorlog en vrede. Een totaal verdeelde bevolking. Dat zagen we ook al met de Brexit. Een handjevol mensen bepaalt het verschil tussen ja en nee.
@2 en @3: Ongeacht waar men tegen was, men heeft (in meerderheid) voor oorlog gestemd. Het is hopen dat regering en FARC hun hoofden er wat meer bij houden dan de bevolking.
Zaken die er echt toe doen (oorlog en vrede, EU-verdragen) moet men niet aan een referendum overlaten. Politici moeten de moed opbrengen om deze zaken zelf op te lossen. Daar zijn ze voor en daar hebben ze ook voor gekozen.
Jammer!
Het blijft dus nog gelazer daar.
@6: Dan krijg je het verwijt niet democratisch te zijn.
@3:
Dat lijkt inderdaad te kloppen.
Dat geeft opnieuw aan dat referenda als achilleshiel hebben dat het effect van een besluit op een stemmer niet in verhouding staat tot het gewicht van diens stem.
Gekozen bestuurders hebben tenminste nog de optie om de relatieve impact van een beslissing in hun besluitvorming te betrekken.
Dat zag je ook bij het Oekraïnereferendum: dat was gratis tegen ‘de elite’ aantrappen. De echte prijs wordt toch wel door iemand anders betaald.
Zelfs als je goede redenen had om tegen dat associatieakkoord te zijn, kun je er toch niet omheen dat er voor de meeste nee-stemmers niets tot vrijwel niets persoonlijk op het spel stond.