Obama was natuurlijk allang van zijn voetstuk gevallen. Maar totdat er een echte meerpartijendemocratie met evenredige vertegenwoordiging is in de VS is hij het minst slechte alternatief, ben ik bang.
Zo is het maar net. Als je voor de congreslunch alleen kunt kiezen tussen broodjes kaas en paté, kies je het broodje paté, dat je zeker had laten liggen als er ook broodjes tonijnsalade, ham en jam waren geweest.
#2
Anoniem
Yet puzzlingly, Obama retains a peculiar ability to elicit Pavlovian responses from many of his followers. Recall the press frenzy over the assassination of Osama bin Laden, who for years had been irrelevant to the operations of Al Qaeda.
Hier ben ik gestopt met lezen, iemand die het vreemd vindt dat ze blij zijn in amerika dat osama bin laden dood is is alle realiteitszin kwijt.
Daar staat eigenlijk: een kinderhand is gauw gevuld,
maar het is logisch dat kinderen dat zelf niet door hebben.
#3
Harm
Zo, nou hoor je het ook eens van een ander….
#4
cerridwen
Wat een zurigheid weer allemaal. Grotendeels projectie. Werd bij zijn verkiezing alle hoop op hem geprojecteerd, nu gebeurt het zelfde met alle frustraties. (om van de projecties van de gemiddelde Republikeinse kiezer nog maar te zwijgen. Voor hen is Obama de antichrist). Ik geef het je te doen, president zijn van zo’n land.
Uiteraard is het kiesstelsel van de VS één grote puinhoop. Het zou een boel schelen als het huis van afgevaardigden met een proportioneel systeem gekozen zou worden (en de Senaat gewoon bij meerderheid zou besluiten). Dan wordt een stuk duidelijker wat voor politieke smaken er echt zijn, en kan je gewoon ergens anders op stemmen als je zo gefrustreerd bent.
Echter, zolang het niet de realiteit is, zit je er aan vast. Je kan dan beter proberen het platform van de Democraten te wijzigen, door je gevechten gericht te kiezen, dan je hoop te vestigen op een extreme splinter waardoor de Republikeinen aan de macht komen.
Je hoeft maar naar Griekenland te kijken om te beseffen dat er niet zo iets is als een gratis lunch. Er is geen fee met het een toverstokje die alle problemen wegmaakt. Dan doet de VS het heel wat beter.
Tuurlijk, het zou en hoop schelen als de VS gewoon een democratie zouden zijn en zo lang je een plutocratie hebt zit je er aan vast.
Dat neemt niet weg dat Obama een uitstekend voorbeeld is om te laten zien dat de VS is uitgegroeid tot een maffiastaat met fascistoide trekjes, en dat het niet of nauwelijks uitmaakt wie de marionet is die het geheel legitimiteit moet verschaffen.
Obama zelf is natuurlijk wereldkampioen volksverlakkerij, en die hoop,
Waarom zou je de hoop laten varen? Zolang er leven is, is er hoop.
De grootste politieke fout van Obama is wellicht geweest dat hij geprobeerd heeft samen te werken met de Republikeinen. Aan de andere kant, hij moest dat ten minste proberen, hij had het immers beloofd.
De grootste inhoudelijke teleurstelling zijn veiligheidsbeleid. Voor de rest gaan zijn ideeën in elk geval in de goede richting.
De VS is nu eenmaal een land waar verandering erg moeilijk voor elkaar te krijgen is, vanwege alle veto-punten in de besluitvorming en alle belangengroepen die bepaalde onderwerpen in hun greep hebben.
Dit veranderen kost tijd en doorzettingsvermogen, en een realistische kijk op wat de mogelijkheden en beperkingen zijn. Helaas ontbreekt dat bij de schrijver van dit stuk, en wellicht ook bij jou.
Met mij gaat het prima, en met de meeste Amerikanen ook.
Met de VS gaat het ook best ok, naar omstandigheden. Genoeg reden tot zorg, genoeg reden tot protest en verandering, maar leer het ook allemaal eens relativeren. Geeft ook wat rust.
Blijkbaar heb je niet genoeg gevoel voor humor om te begrijpen wanneer iemand de draak steekt met gemeenplaatsen.
En in het geval iemand de enige realistische kijk op de werkelijkheid aan zichzelf toeschrijft, dan is dat over het algemeen niet een bewijs van gezond relativeren.
Reacties (11)
Obama was natuurlijk allang van zijn voetstuk gevallen. Maar totdat er een echte meerpartijendemocratie met evenredige vertegenwoordiging is in de VS is hij het minst slechte alternatief, ben ik bang.
Zo is het maar net. Als je voor de congreslunch alleen kunt kiezen tussen broodjes kaas en paté, kies je het broodje paté, dat je zeker had laten liggen als er ook broodjes tonijnsalade, ham en jam waren geweest.
Yet puzzlingly, Obama retains a peculiar ability to elicit Pavlovian responses from many of his followers. Recall the press frenzy over the assassination of Osama bin Laden, who for years had been irrelevant to the operations of Al Qaeda.
Hier ben ik gestopt met lezen, iemand die het vreemd vindt dat ze blij zijn in amerika dat osama bin laden dood is is alle realiteitszin kwijt.
Daar staat eigenlijk: een kinderhand is gauw gevuld,
maar het is logisch dat kinderen dat zelf niet door hebben.
Zo, nou hoor je het ook eens van een ander….
Wat een zurigheid weer allemaal. Grotendeels projectie. Werd bij zijn verkiezing alle hoop op hem geprojecteerd, nu gebeurt het zelfde met alle frustraties. (om van de projecties van de gemiddelde Republikeinse kiezer nog maar te zwijgen. Voor hen is Obama de antichrist). Ik geef het je te doen, president zijn van zo’n land.
Uiteraard is het kiesstelsel van de VS één grote puinhoop. Het zou een boel schelen als het huis van afgevaardigden met een proportioneel systeem gekozen zou worden (en de Senaat gewoon bij meerderheid zou besluiten). Dan wordt een stuk duidelijker wat voor politieke smaken er echt zijn, en kan je gewoon ergens anders op stemmen als je zo gefrustreerd bent.
Echter, zolang het niet de realiteit is, zit je er aan vast. Je kan dan beter proberen het platform van de Democraten te wijzigen, door je gevechten gericht te kiezen, dan je hoop te vestigen op een extreme splinter waardoor de Republikeinen aan de macht komen.
Je hoeft maar naar Griekenland te kijken om te beseffen dat er niet zo iets is als een gratis lunch. Er is geen fee met het een toverstokje die alle problemen wegmaakt. Dan doet de VS het heel wat beter.
Tuurlijk, het zou en hoop schelen als de VS gewoon een democratie zouden zijn en zo lang je een plutocratie hebt zit je er aan vast.
Dat neemt niet weg dat Obama een uitstekend voorbeeld is om te laten zien dat de VS is uitgegroeid tot een maffiastaat met fascistoide trekjes, en dat het niet of nauwelijks uitmaakt wie de marionet is die het geheel legitimiteit moet verschaffen.
Obama zelf is natuurlijk wereldkampioen volksverlakkerij, en die hoop,
die kun je beter laten varen
Waarom zou je de hoop laten varen? Zolang er leven is, is er hoop.
De grootste politieke fout van Obama is wellicht geweest dat hij geprobeerd heeft samen te werken met de Republikeinen. Aan de andere kant, hij moest dat ten minste proberen, hij had het immers beloofd.
De grootste inhoudelijke teleurstelling zijn veiligheidsbeleid. Voor de rest gaan zijn ideeën in elk geval in de goede richting.
De VS is nu eenmaal een land waar verandering erg moeilijk voor elkaar te krijgen is, vanwege alle veto-punten in de besluitvorming en alle belangengroepen die bepaalde onderwerpen in hun greep hebben.
Dit veranderen kost tijd en doorzettingsvermogen, en een realistische kijk op wat de mogelijkheden en beperkingen zijn. Helaas ontbreekt dat bij de schrijver van dit stuk, en wellicht ook bij jou.
“Zolang er leven is, is er hoop”, zei hij,
terwijl de strop om zijn nek werd gelegd.
Misschien ontbreekt een realistische kijk op wat de mogelijkheden en beperkingen zijn wel bij jou.
Gut gut, dramaqueen.
Met mij gaat het prima, en met de meeste Amerikanen ook.
Met de VS gaat het ook best ok, naar omstandigheden. Genoeg reden tot zorg, genoeg reden tot protest en verandering, maar leer het ook allemaal eens relativeren. Geeft ook wat rust.
Blijkbaar heb je niet genoeg gevoel voor humor om te begrijpen wanneer iemand de draak steekt met gemeenplaatsen.
En in het geval iemand de enige realistische kijk op de werkelijkheid aan zichzelf toeschrijft, dan is dat over het algemeen niet een bewijs van gezond relativeren.