Asscher: betaald werk wellicht schaars in de toekomst

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aldus nu.nl:

Minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken sluit niet uit dat er in de toekomst voor veel mensen geen betaald werk meer is.

Door technologische ontwikkelingen kan de meeste arbeid straks wellicht door robots of machines worden verricht. De overheid moet er dan voor zorgen dat er voor die mensen wel een inkomen is, zodat ze kunnen blijven profiteren van de welvaartsgroei.

Persoonlijk denk ik dat we al een tijdje deze kant op gaan. ‘Goede’, productieve lagelonenbanen zijn al een paar decennia schaars dankzij automatisering. Maar die ontwikkeling begint nu ook in toenemende mate traditionele middenklassebanen te bedreigen.

Dus zoiets als een basisinkomen is op termijn waarschijnlijk onvermijdelijk. Maar om dat betaalbaar te krijgen, ontkomen we er niet aan om kapitaal weer zijn eerlijke deel aan belastingen te laten betalen.

En om al te gemakkelijke kapitaalvlucht te voorkomen, zijn Europese belastingen wellicht eveneens onvermijdelijk.

Open artikel

Reacties (48)

#1 Vipsania Agrippina maior

Ik heb normaal niet zo’n hoge pet op van Asscher (en dat hoofd van het gemene jongetje uit elke kinderfilm ooit helpt niet), maar eerlijk is eerlijk doordat hij dit uitspreekt stijgt hij toch even in mijn achting.

#2 aynranddebiel

Hij heeft wat betreft de toekomst natuurlijk gelijk, maar het klinkt ook een beetje als het vrijpleiten van het kabinet voor het werkgelegenheid-vernietigende beleid dat ze voeren.

#3 okto

Kamagurka schreef het al: vroeger was de toekomst beter. 1965: Niemand hoeft straks meer te werken omdat machines al het werk doen. Nu: Niemand kan straks meer werken omdat machines al het werk doen.
Het verschil zit ‘m natuurlijk in het geld. Ik zie inderdaad het basisinkomen als enige echte oplossing hiervoor.

#4 L.Brusselman

Nu het de middengroepen dreigt te treffen wordt het een probleem?
Goed voor de(omgekeerde?) sociale integratie,komen marginalen ook eens in contact met andere Nederlanders,in de rij voor de voedselbank of bij de nachtopvang voor daklozen bv.
Want van evt. nieuwe verdeelsleutels voor inkomen verwacht ik niets,iig niets positiefs.

#5 Bismarck

@4: Het dreigt de lage inkomens net zo goed te treffen. Ik zie nog steeds veel mensen laagbetaalde arbeid doen, die nu al vervangen zou kunnen worden door robots (bijvoorbeeld poetsers, taxi- en vrachtwagenchauffeurs). Ik vermoed dat het er alleen nog niet van is gekomen vanwege gebrek aan sociale acceptatie. Overigens denk ik dat in de middeninkomens al veel meer werk vervangen is door automatisering (denk aan allerlei vormen van administratie en dienstverlening), maar dat wordt opgevangen door een toename van de bureaucratie in diezelfde sectoren.

#6 L.Brusselman

@5: Bij de lagere inkomens is het verdwijnen van werkplekken door automatisering al veel langer gaande,productiewerk bv(waaronder lopende bandwerk,sorteren van post,werk in drukkerijen,expeditie etc) is de laatste jaren steeds meer geautomatiseerd

#7 herry

Ja hoor, toen ik gisteren dit bericht las wist ik dat voorstanders van het basisinkomen hier gretig op in zullen gaan haken. Niet geheel ten onrechte, maar toch ook wel een beetje naïef. Automatisering is al heel lang aan de gang en gaat hand in hand met schaalvergroting. Het is een beweging van arbeidsintensief naar kapitaalintensief die al decennia lang aan de gang is. Het is een ontwikkeling die mensen vervreemd van producten en hun herkomst. Denk aan de voedingsindustrie, niet meer weten wat er op je bord ligt, waar het vandaan komt, hoe het is gemaakt.
Denk aan de ict, de digitale portalen van instanties waar je alleen voorgeprogrammeerde antwoorden vind op je vragen. Menselijk contact zou hier heel wenselijk zijn.

Het idee dat robotten en ict ons van ongewenst en vervelend werk zal verlossen is waar, maar als het ons ook gewenst en leuk/zinvol werk ontneemt is deze ontwikkeling een gevaar voor onze samenleving.

Er zitten volgens mij twee kanten aan; technologie en de wijze waarop je deze inzet. Technologische ontwikkeling is onstuitbaar als een werking van de menselijke creatieve geest. De wijze waarop deze technologie wordt ingezet zou echter een onderwerp van keuze, van intelligent beleid moeten zijn. Nu wordt de keuze eenvoudig overgelaten aan economische machten die efficiëntie en schaalvergroting als het belangrijkste instrument inzetten om meer winst te maken. ( dus meer mensen uit te schakelen)

Schattig hoor zo’n robotje. Ik zou ook wel een robotje willen hebben die mijn huis stofzuigt. Maar als ik zo’n filmpje zie van een bejaarde mevrouw die tegen een robotje praat word ik niet echt vrolijk.

Ook als er een basisinkomen zal zijn, zal er behoefte blijven aan zinvol werk. Maar wat je nu al ziet is dat de beschreven schaalvergroting en de bijbehorende kapitaalintensivering ( robotten en ict) het kleine, ambachtelijke en sociale werk uit de markt drukt. In onze ‘laagste prijs economie’ kunnen de hogere kosten van ambachtelijk, kleinschalig werk niet concurreren. En daarmee beroof je vele mensen van een kans op zinvol en verantwoord werk. Als het robotiseren van productie en zelfs sociaal werk, noodzakelijk menselijk werk verdringt, ben ik er geen voorstander van.

#8 su

Ik ben benieuwd welke revolutionaire energiebron aangeboord zal worden om deze gemechaniseerde dystopie in stand te houden. Ga maar vanuit dat de voordelen slechts bij de happy-few zullen belanden en de rest als mechanische turken mogen dienen.

#9 herry

Eigenlijk is het heel simpel.

Als een ondernemer door het inzetten van robotten en ict menselijke arbeid uitspaart en dus- op termijn- een hogere winst boekt, zou dat verschil in winst uitgekeerd moeten worden aan mensen die daardoor hun baan verliezen. Dus, een uitstekende financiering van de uitkeringen/basisloon en tegelijkertijd valse concurrentie tegengaan.

#10 aynranddebiel

@7
De crux is nu juist dat we ‘concurrerend werk’ en ‘zinvolle tijdsbesteding’ los moeten koppelen. Een basisinkomen geeft je juist te vrijheid om te doen wat jij zinvol werk vindt, zonder dat dit per se concurrerend hoeft te zijn.

#11 bolke

@9:

Als een ondernemer door het inzetten van robotten en ict menselijke arbeid uitspaart en dus- op termijn- een hogere winst boekt, zou dat verschil in winst uitgekeerd moeten worden aan mensen die daardoor hun baan verliezen

En toen werd je wakker en kwam je er achter dat die robotten en ict niet meer in Nederland staan maar in het buitenland.
Geen werk en geen belastinginkomsten meer dus.

#12 herry

Dat is een mooi ideaal. Maar de realiteit is op dit moment en naar ik vrees de komende jaren, heel anders. Maar zelfs met een basisinkomen zullen er redelijke inkomsten uit werk gehaald moeten worden. Al ik een tafel voor jou maak zal die duurder zijn dan een tafel van de Kwantum. Je krijgt er ook meer voor. Beter materiaal, beter ontwerp en bovenal; gemaakt met liefde en met respect voor natuur en menselijke waardigheid. Duurzaam dus.

#13 gronk

Beter materiaal, beter ontwerp

Dat is nog maar de vraag.

#14 herry

@11: Dat gaat nu al die kant op, zo’n dromer ben ik niet.
Om dat tegen te gaan is aanvullend ( beschermend) beleid/politiek nodig zo lang er binnen Europa en de rest van de wereld nog grote verschillen in welvaart bestaan. ( verschillen in belasting, arbeidswetgeving, milieuwetgeving, etc.)

Verder vind ik het vooral een morele kwestie. Als winstbejag voorgaat op maatschappelijk/sociale verantwoordelijkheid houdt alles op.

#15 herry

@13: Voor mij niet.

#16 gronk

Sure. Ik heb maar al te vaak gezien dat handige zzp’ers hetzelfde spaanplaat (of ander waaibomenhout) gebruiken als wat in de ‘chinese’ low-budget-meubeltjes zit, maar dat verkopen als ‘kwalitatief hoogwaardig nederlands product, met liefde ambachtelijk gemaakt, blababla’.

#17 aynranddebiel

@12
Daar zal dan ook nog steeds behoefte aan zijn onder liefhebbers. Maar als er een keer een maand geen liefhebber voorbij komt om jouw tafel te kopen verhonger je niet.

#18 herry

@16: Over kwaliteit van het ontwerp kan je van mening verschillen, over de kwaliteit van materialen niet. Maar waar het grootste kwaliteitsverschil in zit is de productiemethode. Als het iemand niet kan schelen waar zijn tafel wordt gemaakt, in welke arbeidsomstandigheden en tegen welk hongerloon en waar het materiaal vandaan gehaald wordt etc, zal hij de meerprijs voor iets beters niet willen betalen. Duurzaam is vooral duur en dat komt wel degelijk door de macht van de massa-industrie die niet de volle rekening betaalt voor hun productie.

#19 Inkwith Barubador

Allemaal doemdenken, ik geloof er niets van.

http://www.groene.nl/artikel/de-robots-komen-eraan

#20 okto

@9: zulk soort ideeen zijn wel ontwikkeld, althans, varianten daarop. B.v. het “Plan Van Elswijk”.
http://www.cpb.nl/en/publication/alternative-funding-social-security-system-van-elswijk-proposal

#21 Matthijs2

Of de ontwikkelingen goed of slecht uitpakken hangt af van het beleid dat er tegelijk gevoerd wordt. Als er voor gezorgd wordt dat werk en welvaart enigzins verdeeld worden, zal ieders welvaart toe blijven nemen en pakt het gunstig uit voor iedereen. Immers, als machines het werk van mensen gaan overnemen kunnen die mensen weer iets anders nuttigs doen. Niet zo lang geleden werkte iedereen op het land om genoeg voedsel te produceren. Nu dat nog maar slechts 1 a 2% van de beroepsbevolking is, kunnen al die andere mensen wegen aanleggen, ziekenhuizen bouwen, iPhones uitvinden, etc.

Alleen moet je er op een of andere manier dus wel voor zorgen dat dat andere werk blijft ontstaan. En dat gebeurt alleen als de grote middenklasse niet te veel weggedrukt wordt door de factor kapitaal. Je moet op een of andere manier een gezonde dynamiek in stand houden:
arbeiders die geld verdienen = consumenten die geld uitgeven = bedrijven die willen investeren

#22 Gilgamesh

Er zijn altijd veel mensen nodig die de ICT moeten ontwerpen, bouwen en – wat nog al eens vergeten wordt – onderhouden en beheren. Juist in dat onderhoud en beheer gaat veel tijd, geld en moeite zitten. Zolang er geen hyperintelligente AI is zal dat niet veranderen.

#23 Derpjan

@22

Ja, en er zullen nieuwe banen komen in de dienstensector. Bijna al het werk dat 200 jaar geleden bestond is nu grotendeels of volledig geautomatiseerd en toch is er nog werk voor de meeste mensen. Allerlei diensten die nu nog onbetaalbaar zijn voor de massa worden na automatisering betaalbaar en daar heb je weer werknemers voor nodig. Inderdaad kan alleen een hyperintelligente AI (intelligent dan een mens) dat veranderen.

#24 Derpjan

P.S. we krijgen in de verre toekomst (na de globalisering) ook de keuze om een kortere werkweek te hebben, het zal een democratische keuze worden tussen meer vrije tijd voor de werkenden of meer medische zorg en voorzieningen voor zieken en ouderen. Een basisinkomen om het gros van de beroepsbevolking niets te laten doen onder het mom van “wie geen zin heeft in een technische opleiding of zich te goed voelt voor de beschikbare banen in de dienstensector hoeft niet te werken” lijkt me een heel slecht idee, en dat zeg ik als voorstander van het basisinkomen. Het basisinkomen gebruiken om mensen zekerheid en eenvoud (van regels) te geven en om te zorgen dat economische groei doorsijpelt naar iedereen, dat is waar het om gaat. Werkgelegenheid kan altijd geregeld worden via verkorting van de werkweek en/of uitbreiding van de dienstensector (bij beiden kan de overheid het voortouw nemen).

#25 herry

@24: Werken is meer dan geld verdienen. Het zorgt ook voor vervulling, het ontwikkelen van talenten en vaardigheden. Een intrinsiek menselijke ontwikkelingsbehoefte. Thuis zitten met niets om handen is helemaal niet menselijk. Als veel verschrikkelijk dom en geestdodend werk door machines wordt over genomen is dat alleen maar goed nieuws. Waar ik echter voor waarschuw is schaalvergroting die hand in hand gaat met automatisering. Een voorbeeld zal dit misschien kunnen verduidelijken:

Een broodfabriek kan 20.000 broden bakken per week. ( ik noem maar een getal) Er zullen door automatisering misschien maar 20 werknemers nodig zijn voor de productie. Voor het zelfde aantal broden zijn 40 warme bakkers nodig plus winkelhulp, bij elkaar 80 mensen. Dan heb je weer 40 bakkers om de hoek met leuk werk in plaats van 1 fabriek die zijn broden over een hele regio moet verspreiden met vrachtwagens. Denk je dat dat werk in die fabriek net zo leuk zal zijn?

Ik zou geen bakker willen worden, maar er zijn er velen die dit graag zouden willen doen en nu misschien op de bank zitten.
Het is maar een voorbeeld. Zo kun je alle vakgebieden nagaan en heel vaak dezelfde uitkomst vinden. Kleinschaligheid (arbeidsintensief i.p.v. kapitaalintensief) brengt het bedrijf weer dichter in de buurt, het brengt variëteit en werkvreugde en minder verspilling.

#26 Derpjan

@25

Ik ben het met je eens dat niets doen voor de meeste mensen geestdodend is maar je zal de kost maar moeten geven aan iedere zelfbenoemde amateur “artiest” die z’n tijd wel weet te vullen met iets anders dan rendabel werk of niets doen.

Je verhaal over de schaalvergroting legt een aantal zwaktes in je economische kennis bloot. Schaalvergroting is op zich zeer zeker wel efficienter qua grondstoffen en energieverbruik, dus dat is vaak juist minder verspillend dan kleinschalig werken, de uitzondering is een grootschalig systeem dat erg ver moet transporteren. Schaalvergroting en automatisering maken het ook mogelijk voor de maatschappij om nieuwe technologie te benutten (kinderen van werkloze bakkers kunnen zonnepanelen gaan ontwikkelen, om maar iets te noemen) en techhnologische vooruitgang omarmen is op dit moment helemaal geen keuze, we hebben dat nodig om met de bestaande grondstoffen en wereldbevolking te kunnen blijven overleven. HET grote probleem met schaalvergroting is dat je een versmalling krijgt van het aantal leidinggevenden en aandeelhouders/eigenaars, dat werkt inkomensongelijkheid in de hand en daar moet zeker wel wat aan gedaan worden.

#27 herry

Dat kleinschaligheid versus grootschaligheid per definitie meer energie en grondstoffen kost is voor mij niet aangetoond. Dat zou je moeten kunnen onderbouwen. Dat geld voor mij natuurlijk ook.
Ik zou er geen vergif op durven innemen…..

Maar dan nog; het energieverbruik en grondstoffenverbruik zal voor beide sectoren- groot of klein- een punt van aandacht moeten zijn.

Los van dit energie/grondstoffenvraagstuk- waar juist ook technologie antwoorden en oplossingen voor kan vinden- is het voor mij de sociale context waar ik het hier over heb. De versmalling die je noemt, het gevaar van de tweedeling tussen eigenaren van productiemiddelen en de meerderheid die geen cent te makken heeft, daar gaat het m.i. om.

En o ja, ik zou perfect gelukkig zijn als me vanaf vandaag gegund zou zijn alle tijd te nemen voor het bakken van mijn eigen broodjes, het bespelen van mijn gitaar en schilderen van mijn schilderijen. Maar nu stop ik even met mijn dagdromerij want vandaag moeten de verplichte sollicitaties de deur uit….

#28 Micowoco

Je kan natuurlijk weigeren om bij de supermarkt af te rekenen bij zo’n automaat, dan houden cassieres langer hun baan.

(Als het niet teveel moeite is)

#29 Sigi

@3
Op magische wijze is werken in plaats van een middel het doel op zich geworden. Ik persoonlijk vind dat vreselijk, ik werk om te leven en als ik daar niet voor hoef te werken is dat alleen maar mooi meegenomen – vroeger was de toekomst inderdaad beter.

@25
Het is natuurlijk onzin dat iemand zonder werk alleen maar thuis niets aan het doen is. En om iets te doen, daar hoef je echt geen ” zelfbenoemde amateur “artiest” ” @26 voor te zijn.

#30 Inca

Wat #29 zegt.

Over een paar weken komt het zorgverzekeringscircus weer op gang. Reclamespotjes, cadeautjes, mensen nabellen, veel bureaucratische rompslomp, mensen die langdurig na hebben gedacht hoe ze hun aankondigingen zo positief mogelijk kunnen laten lijken terwijl ze tegelijkertijd binnen de grenzen van de wet blijven in wat ze allemaal niet willen doen.

Dat is minstens zo nutteloos als die zelfbenoemde artiest met z’n basisinkomen. Het voegt heel nadrukkelijk totaal geen nut toe aan onze maatschappij of de zorg of ons leven. Het is alleen maar nodig omdat de andere maatschappijen het ook doen. Volstrekte energieverspilling.

Er zijn echter een paar belangrijke verschillen:
– de artiest kan zelf kiezen, terwijl veel mensen nu geen keuze hebben dan zinloos werk te doen
– de artiest valt vermoedelijk minder mensen lastig en maakt het leven van anderen beduidend minder ingewikkeld.

Wat zou er nou eigenlijk precies voor waardevols verloren gaan als we een heleboel ‘werken-om-het-werken’ gewoon lekker schrappen? En waarom zou het zo vreselijk zijn als mensen die tijd inderdaad lekker tekenend, schilderend, zingend, buitenzittend, een balletje trappend door zouden brengen?

#31 Derpjan

@30

“En waarom zou het zo vreselijk zijn als mensen die tijd inderdaad lekker tekenend, schilderend, zingend, buitenzittend, een balletje trappend door zouden brengen?”

Het is niet vreselijk als je zo leeft, maar leg het maar eens uit aan de groep mensen die 10 jaar keihard moeten studeren (en ook nog eens zware beta/medische studies met een hoop wiskunde) om de technologie van de toekomst te kunnen onderhouden en verbeteren.

Als je meer vrije tijd wilt moet je de werkweek voor iedereen verkorten (en dus het totale loon verhogen voor degenen die nog veel uren werken), anders is het wachten op een staatsgreep van een kaste van technici/medici/wetenschappers.

#32 Inca

@31, dat moeten ze helemaal niet. Wij jagen elkaar op in het idee dat je moet lijden, en dat de ander dus ook moet lijden. (Spoortjes good old calvinisme?)

En dat het dus beter is als meer mensen ongelukkig zijn met zinloos papierschuiven, gepoetste bureau’s poetsen, planten water geven die geen water nodig hebben, illusies bedenken om te verkopen en tegelijkertijd methoden bedenken om die illusies niet waar hoeven te maken dan dat er iemand gewoon tevreden leeft terwijl jij dat niet doet. Kun je nagaan hoe diep psychisch ongezond we zijn.

En een heel interessant artikel: http://strikemag.org/bullshit-jobs/

(Tip, als je firefox hebt kun je het geel uitschakelen: druk op ‘alt’, kies voor ‘view’ (‘beeld’?) -> page style -> no style.)

#33 herry

@31: Waarom moet een kunstenaar zich verantwoorden aan die harde werkers? Alsof een kunstenaar niet ook heel hard heeft gestudeerd en hard moet werken om zijn kunsten op niveau te brengen en te houden. Komt nog bij dat hij onder druk van de sociale dienst zijn product moet zien te ‘vermarkten’ of een ‘bijbaantje’ moet nemen. Maar dat bijbaantje wordt zo slecht betaald dat het een fulltime bijbaantje moet worden en weg is de tijd die hij aan zijn werk kan besteden. Gesteld dat hij überhaupt een baan kan vinden.

Als ik iets bijzonder suf vind is het wel dat een kunstenaar die onvoldoende verdient MOET solliciteren op banen die hij niet wil maar die anderen dolgraag willen hebben.
We hebben een verdringingssmarkt gecreëerd die a-selectief mensen dwingt met de ellebogen te werken. Hoe verheffend…

#34 Derpjan

@32

“dat moeten ze [wetenschappers/medici/technici] helemaal niet”

Want jij bent van plan de wereld te laten runnen door buitenaardse veroveraars of te gokken dat een super-AI die slim genoeg is om onze technologie te onderhouden zich tot in de eeuwigheid als dienstbare slaaf van de mensheid zal willen opstellen?

Trouwens, be careful what you wish for, misschien wordt een baan die nodig is zodat jij je favoriete hobby kunt uitoefenen straks door iemand anders bestempelt als “zinloos” onder het mom van “wat heeft iemand behalve jijzelf nou eigenlijk aan die hobby?” Er zijn een heleboel mensen die het runnen van een succesvolle eigen zaak als soort van hobby/droom hebben…

@33

“Alsof een kunstenaar niet ook heel hard heeft gestudeerd en hard moet werken om zijn kunsten op niveau te brengen en te houden.”

Die kunstenaar hoeft helemaal niet even hard te studeren of zich druk te maken over niveau of populariteit, hij krijgt immers toch gewoon geld, terwijl die andere groep aan harde eisen wordt blootgesteld (de computer moet functioneren, de patient moet genezen worden, etc…)

#35 Inca

@34:

Want jij bent van plan de wereld te laten runnen door buitenaardse veroveraars of te gokken dat een super-AI die slim genoeg is om onze technologie te onderhouden zich tot in de eeuwigheid als dienstbare slaaf van de mensheid zal willen opstellen?

Ikke wel. Mijn nanobots staan al klaar om getraind te worden! (Sorry, geen zin om op dit soort onzinnige stromannen een zinnig antwoord te formuleren hoor. Je bent weer aardig op dreef om alles te misinterpreteren.)

#36 Inca
#37 herry

@34: “Die kunstenaar hoeft helemaal niet even hard te studeren of zich druk te maken over niveau of populariteit, hij krijgt immers toch gewoon geld, terwijl die andere groep aan harde eisen wordt blootgesteld (de computer moet functioneren, de patient moet genezen worden, etc…)”

Is dit een grap….?

#38 Sigi

@31
“Het is niet vreselijk als je zo leeft, maar leg het maar eens uit aan de groep mensen die 10 jaar keihard moeten studeren (en ook nog eens zware beta/medische studies met een hoop wiskunde) om de technologie van de toekomst te kunnen onderhouden en verbeteren.”

Moeten? Van wie moeten ze dat? (Laatste keer dat ik keek leefden we toch echt niet in de oude Sovjet Unie.) Ze doen dat mag ik toch hopen omdat ze het zelf willen, omdat ze het interessant vinden wat ze studeren. Gek misschien, maar ik vond leren / een studie doen ook gewoon leuk.
Het is ook wel tekenend dat je wiskunde blijkbaar als iets afschrikwekkends ziet waar die arme keihard studerende mensen (variant op de hardwerkende Nederlander?) doorheen moeten worstelen.
Of misschien ook eigenlijk gewoon wat @35 zegt.

#39 herry

@32: Bedankt voor de link; een verhelderend stuk!

#40 Inca

@37, Derpjan heeft wel een beetje de neiging om soms tegen de klippen op dat soort rare dingen te betogen, waarbij het meer lijkt te gaan om het betogen (en het tegen-zijn) dan om het standpunt.

Van de andere kant – in zekere zin is het realiteit. In zekere zin zijn die reacties een kristallisatie van wat nu toch vaak een beetje onder de oppervlakte van (bv) ons kabinet zweeft: stel je toch voor dat je al die 60-urige werkweken hebt gedaan terwijl het eigenlijk zinloos is. Dat je jezelf hebt voorgehouden dat het niet anders kan en dat het dan toch zo is. En dat het doel waar je al die tijd naar gestreefd hebt, ‘succes’, ineens wordt afgewezen als onbelangrijk.

Een beetje zoals generaties zich door levertraan hebben geworsteld om erachter te komen dat je ook makkelijk in te nemen smakeloze capsules hebt. Of het idee dat jij wel de ontgroening hebt doorlopen maar dat die het jaar daarop afgeschaft wordt.

Men voelt zich bekocht. Voor veel mensen is dat onverdraaglijk – ook al is het ook onwijs emotioneel ongezond als je daar niet mee om kunt gaan en je enige reactie is om hoe dan ook te zorgen dat je die ongezondheid verspreidt. (En dat we dus liever criminelen straffen dan criminaliteit voorkomen door mensen iets te geven. Dat we liever mensen zinloos werk laten doen en ongelukkig laten worden dan dat ze gewoon hun eigen keuzes maken.)

#41 herry

@40: Je bent lekker op dreef Inca…

Het eens zijn met elkaar leidt tot lege veldjes, want wat moet ik in vredesnaam nog zeggen, hahaha…..

#42 Derpjan

@40

Je analyse van mijn denkbeelden is compleet verkeerd. Ik ben helemaal voor een basisinkomen en voor een kortere werkweek (wanneer dat na voltooing van de globalisering mogelijk wordt). Ik ben echter tegen naieve verdonderstellingen als dat een bepaalde groep mensen (de veelal hogeropgeleide alfa’s en gamma’s van Sargasso bv.) wel even hun waarden erdoor mag drukken over welke delen van de economie nou precies nutteloos zijn en welke niet en ik ben ook tegen utopische fantasieen over een toekomstig leger aan onzelfzuchtige technici/medici/wetenschappers die in voldoende getalen wel even vrijwillig een maatschappij draaiende houden waarin vrijwel niemand anders economisch rendabel werk doet (of iig. over een leven verspreidt veel minder uren werkt) of uberhaupt de moeite voelt om over calculus of aminozuren te leren.

#43 herry

@42: Lees nou toch eens als de wiedeweerga die link die Inca gaf in @32!

#44 analist

@42: (de veelal hogeropgeleide alfa’s en gamma’s van Sargasso bv.)

Zit hier veel beta hoor, nerd.

#45 herry

@43: Ter aanvulling:

Als de dialoog vastloopt in loopgraven en het denken zich herhaald in vicieuze cirkels is het tijd voor nieuwe input.
Dan kan alleen als we nieuwe kennis en nieuwe ervaring toelaten in de zoektocht naar oplossingen.
Een nieuw inzicht is vaak de luis in de pels van degene die zekerheid vindt in reeds gemaakte conclusies. Waarheid is vaak ongemakkelijk en zelfs schadelijk voor hen die belang hebben bij halve waarheden of zelfs volstrekte leugens.

Dit is niet persoonlijk bedoeld.

Ik vind jouw bijdragen wel waardevol, vooral daar waar ze het tegenbeeld zijn van de mijne of van anderen. Het scherpt het denken en noopt tot onderzoek naar de referentiekaders van waaruit bepaalde (vastzittende) gedachten ontstaan.

#46 Gilgamesh

@44:
Ik heb een gamma studie gedaan, maar ik doe beta werk. Bij welk kluppie hoor ik dan?

#47 Krekel

Door technologische ontwikkelingen kan de meeste arbeid straks wellicht door robots of machines worden verricht. De overheid moet er dan voor zorgen dat er voor die mensen wel een inkomen is, zodat ze kunnen blijven profiteren van de welvaartsgroei.

Dit is overigens precies het uitgangspunt van Kurt Vonneguts dystopische roman Player Piano (‘De grote pianola’).

De strekking: het werkt niet, mensen moeten zich nuttig kunnen voelen, niet alleen maar voortbestaan.

Aan de andere kant, het is ook (min of meer) het uitgangspunt van Oscar Wildes The Soul of Man under Socialism. (Waarbij hij met ‘Socialism’ overigens geen staats-, maar anarchistisch- of libertarisch-socialisme bedoelt.)

De strekking daarvan is juist dat iedereen gelukkig zal worden omdat ze zich kunnen toeleggen op waartoe ze zich echt geroepen voelen, wetenschap of (uiteraard) schoonheid e.d.

#48 Krekel

Overigens niet oké om Polen “robots of machines” te noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

| Registreren

*
*
*