Zo kan ik er goed mee leven.
De vraag is dan alleen nog wat is goed en wat is slecht.
#2
weerbarst
ja de vraag is dan, hoe ben je opgevoed ;)
#3
RB
@1: Die vraag is nu juist niet relevant.
#4
RB
Ik bedoel, het antwoord daarop *weet* je (alleen) zelf.
#5
HansR
@RB#3 
Voor het allerindividueelste ik van het allerindividueelste zelf heb je gelijk, voor de rest leven mensen samen en is die vraag dus wel relevant.
#6
Christian
Een soort Wittgenstein avant Wittgenstein:
6.422 De eerste gedachte bij de opstelling van een ethische wet in de vorm van ‘Gij zult
…’ is: En wat als ik het niet doe? Maar het is duidelijk dat de ethiek niets met
straf en beloning in de gebruikelijke zin te maken heeft. Dus moet deze vraag
naar de gevolgen van een handeling geen belang hebben. – Die gevolgen mogen
tenminste geen gebeurtenissen zijn. Want met het stellen van die vraag moet toch
iets in orde wezen. Er moet wel een soort van ethische beloning en ethische straf
bestaan, maar die moeten in de handeling zelf gelegen zijn. (En dit is ook duidelijk,
dat de beloning iets aangenaams, de straf iets onaangenaams zijn moet.)
#7
Stijn
Interessante figuur, die Lincoln. Duidelijk iemand die zelf nadacht, nooit ergens belijdend lid van een kerk geweest, wel veel met bijbel en geloof in de weer.
Als we hem dan toch citeren, vind ik deze wel een van de mooiste:
“When a minister from the North told the president he “hoped the Lord is on our side”, Lincoln responded: “I am not at all concerned about that. . . . But it is my constant anxiety and prayer that I and this nation should be on the Lord’s side.”
Reacties (8)
Zo kan ik er goed mee leven.
De vraag is dan alleen nog wat is goed en wat is slecht.
ja de vraag is dan, hoe ben je opgevoed ;)
@1: Die vraag is nu juist niet relevant.
Ik bedoel, het antwoord daarop *weet* je (alleen) zelf.
@RB#3 
Voor het allerindividueelste ik van het allerindividueelste zelf heb je gelijk, voor de rest leven mensen samen en is die vraag dus wel relevant.
Een soort Wittgenstein avant Wittgenstein:
6.422 De eerste gedachte bij de opstelling van een ethische wet in de vorm van ‘Gij zult
…’ is: En wat als ik het niet doe? Maar het is duidelijk dat de ethiek niets met
straf en beloning in de gebruikelijke zin te maken heeft. Dus moet deze vraag
naar de gevolgen van een handeling geen belang hebben. – Die gevolgen mogen
tenminste geen gebeurtenissen zijn. Want met het stellen van die vraag moet toch
iets in orde wezen. Er moet wel een soort van ethische beloning en ethische straf
bestaan, maar die moeten in de handeling zelf gelegen zijn. (En dit is ook duidelijk,
dat de beloning iets aangenaams, de straf iets onaangenaams zijn moet.)
Interessante figuur, die Lincoln. Duidelijk iemand die zelf nadacht, nooit ergens belijdend lid van een kerk geweest, wel veel met bijbel en geloof in de weer.
Als we hem dan toch citeren, vind ik deze wel een van de mooiste:
“When a minister from the North told the president he “hoped the Lord is on our side”, Lincoln responded: “I am not at all concerned about that. . . . But it is my constant anxiety and prayer that I and this nation should be on the Lord’s side.”
nee, Stijn, nie mooier.
Gewoon the usual dense sj-hit die een religioot leuk vindt, niets meer, sorry.
Nieuws en quotewaarde van het door mij gepostte lijken me objectief interessanter.
Maar bon, welterusten, pater.