“Te gast op de School voor Journalistiek in Utrecht had ik een aanvaring met een groot lokaal vol met studenten. Mijn stelling was: een journalist heeft een roeping: waarheidsvinding. Daar waren veel studenten het niet mee eens. Ze vonden dat overdreven. Journalist zijn had niets met waarden en normen te maken. Bovendien, zo zeiden de meeste critici: „wij worden broodschrijver”. Misschien ook maar beter.”
Jan Marijnissen over het belang van kranten en goede journalistiek in NRC vandaag. Heeft Jan Marijnissen wel in de gaten gehad dat dingen sinds de jaren 80 veranderden? Of blijft hij gewoon tegen de stroom in hopen dat er een nieuwe generatie idealisten op staat in alle beroepsgroepen die het land zullen redden?
Reacties (31)
Kranten waar ik moet inloggen zijn zowiezo hopeloos ouderwets.
Die leerling waren in ieder geval eerlijk.
Beetje zinloos idd. linken naar een pagina met wachtwoord.
@Micha en TRS Okay, dat betekent dat NRC eindelijk zijn lek dicht heeft gezet. Dat is jammer. Moet ik ff zoeken.
ff wachten tot hij hier verschijnt vrees ik
http://www.sp.nl/opinies/
Oh, kijk eens aan:
http://www.flickr.com/photos/marketingfacts/3316147168/sizes/o/
Tja, er zitten natuurlijk allerlei aspecten aan. Allereerst is een journalist een werknemer die moet doen wat een lul van een baas hem/haar opdraagt. Dat staat vaak al op gespannen voet met de waarheid. Verders is de waarheid een rekkelijk begrip. De een zijn waarheid is niet die van de ander. Blijft over vinding. Dat lijkt me meer politiewerk. Dan zou ik geloof ik ook kiezen voor broodwinning pur sang.
Tsjee, Steeph, ik heb laatst nog een ogentest gedaan, met prima resultaat. Maar begin nu toch ernstig te twijfelen.
Ik zal morgen de NRC eens uit de brievenbus vissen en dat artikel lezen.
Tja, we kunnen nu eenmaal niet allemaal Kuifje wezen, bovendien heeft Marijnissen daarvoor een veel te kale kop.
“Heeft Jan Marijnissen wel in de gaten gehad dat dingen sinds de jaren 80 veranderden? Of blijft hij gewoon tegen de stroom in hopen dat er een nieuwe generatie idealisten op staat in alle beroepsgroepen die het land zullen redden?”
Haha Steeph dit vind ik wel echt een hele sympathieke maar grove miskenning van jezelf. Juist jij en Carlos (en op andere plekken ook) zijn die mensen.
Juist jullie zijn mensen die zoveel tijd, moeite en middelen die jullie ter beschikking staan, investeren om jullie idealen waar te maken. Dat moet je toch echt niet uit het oog verliezen!
Ondanks het feit dat mensen (zoals ik te vaak) reaguur panelen inzetten om op een onkieze manier hun wrevel van zich af te schrijven. Toch gaan jullie door, zetten jullie je in om met de mogelijkheden die jullie hebben zoveel mogelijk waar te maken.
Dat is prijzenswaardig en jullie voorbeeld is zeer inspirerend.
Dus ja er zijn écht wel idealisten, jullie zijn er het voorbeeld van en ik denk dat we er nog véél meer hebben. Ook mensen waar ik het echt niet mee eens kan zijn maar waarvan je wel weet dat ze in principe het beste met de wereld voor hebben!
Ik denk dat het nogal meevalt. Vroeger waren er veel luie, cynische journalisten die zich voor een karretje lieten spannen en die zijn er nu nog. Net zoals er toen en nu veel journalisten zijn die wel degelijk met inzet en idealisme hun werk doen. We moeten nou ook weer niet doen alsof er alleen nog maar cynische journalisten rondlopen die hun werk niet serieus nemen.
Op zich is de reactie van (ongetwijfeld een deel van) de studenten niet zo gek. Als je na je studie freelance tekstschrijver wordt, bedrijfsjournalist of – als het echt tegenzit – bij GeenStijl terecht komt, dan heb je niets aan een roeping en is het gewoon een vak om teksten te schrijven. Lang niet elke student wordt dagblad-, televisie-, of radiojournalist. Dat Marijnissen alleen die categorie tegenkomt, zal zijn beeld wat eenzijdig gemaakt hebben. Blijkbaar vind Marijnissen broodschrijvers geen echte journalisten. Dat kan, maar verwacht dat niet van de studenten dat ze allemaal aan zijn beeld gaan voldoen. Dat is nu eenmaal niet de praktijk.
Dat is prijzenswaardig en jullie voorbeeld is zeer inspirerend bla bla bla bla
Klaplong, heb je weer van die verboden paddestoelen lopen eten??!? Of aangelengde coke gerookt??
Jan schrijft: Maar ook in ons eigen land heeft de onderzoeksjournalistiek een belangrijke staat van dienst: bouwfraude…”.
Misschien ,maar als de bouwfraude mij iets duidelijk gemaakt heeft is het wel dat politiek Nederland niet zit te wachten op klokkenluiders.
Tijd dat het weer oorlog wordt.
Ik ben op dit moment The Cult of the Amateur van Andrew Keen aan het lezen, dat handelt over de opkomst van user-generated content en de teloorgang van de traditionele media die dat tot gevolg heeft/kan hebben.
Een van Keen’s punten is dat bloggers niet in staat zijn om echt onderzoek te doen omdat ze gewoonweg de middelen missen om toegang tot bepaalde bronnen te krijgen en dat bloggers ook niet worden aangesproken op fouten of aannames.
Ook de rol van blogs in de politieke discussie wordt besproken, al geldt dat dan wel voor de meer extreme politieke blogs uit de VS.
Op zich is het boek wat extreem gesteld, meer een fors uitgevallen pamflet, maar als tegenwicht voor de golf user-created content van de laatste jaren is het erg nuttig.
IMO, is het juist die roeping van sommige journalisten dat de zonnebril van enkele kranten en tijdschriften voor erg gekleurd en selectief nieuws zorgt. Die kleuring en selectie werkt overigens 2 kanten op.
Er zijn veel slechte journalisten (met veel slechte bladen en kranten) en er zijn er maar een paar goeie die integer werken en die misschien wel last hebben van het idealisme waar Marijnissen het over heeft.
Moet je je dus zorgen maken over de journalistiek? Hou toch op. ‘De journalistiek’ bestaat helemaal niet. Immers, een journalist bij het Financieel Dagblad verschilt dag en nacht van een journalist bij Privé.
Marijnissen is echt kortzichtig bezig wat betreft zijn privékruistochtje voor ‘de journalist'.
Mijn stelling was: een journalist heeft een roeping: waarheidsvinding. Daar waren veel studenten het niet mee eens.
Marijnissen heeft gelijk. Een journalist die niet aan waarheidsvinding doet is net zoiets als een dokter die geen mensen beter maakt of een strafrechtadvocaat die geen verdachten verdedigt.
@17 – Dan zijn journalisten die bij Privé of de Story werken geen journalisten?
Journalisten zijn ordinaire stukkiesschrijvers, en de een heeft meer de ambitie om mensen zo juist mogelijk te informeren dan de ander. Je kunt ze niet over een kam scheren. Net zo goed als dat je een huisarts niet gelijk kunt trekken met de Robert Schoemachers van deze wereld.
@18: “Gaat René Froger vreemd?” en “Amalia dyslectisch?”: pure waarheidsvinding daar bij Privé en Story.
Een van Keen’s punten is dat bloggers niet in staat zijn om echt onderzoek te doen omdat ze gewoonweg de middelen missen om toegang tot bepaalde bronnen te krijgen
Hetzelfde probleem wat journalisten hebben, dus. Journalisten krijgen de meeste informatie ook van persberichten, mailtjes die ze toegestuurd krijgen omdat ze journalist zijn of een netwerk hebben opgebouwd, en/of uit cafesessies met politici en ambtenaren.
Het grote verschil: een krant betaalt je voor zo’n bestaan, als blogger moet je zelf je eigen inkomsten regelen.
Jan Marijnissen is zelf een broodidealist
http://www.sp.nl/cultuur/opinies/976/Kritische_journalistiek_steunpilaar_democratie.html
Leest wat makkelijker dan een flickrfoto
Als iemand een aanvaring heeft met een groot lokaal maakt het niet uit wat er in zit en dus ook niet of die inhoud van het lokaal een mening heeft.
Wim Kok is immer een namaak-broodidealist geweest.
‘Dan zijn journalisten die bij Privé of de Story werken geen journalisten?’
Inderdaad. Net als alternatieve genezers geen dokters zijn.
Follow the money.
“de massa is de kassa”
Interessante stelling van Jan. Ik denk dat je alleen niet van een roeping kan spreken. De roeping van de journalist is lezers interesseren. Natuurlijk zijn die lezers op hun beurt geintreseerd in waarheidsvinding en ben je als journalist en medium verwaarloosbaar als je niet luistert naar wat de markt wilt. En dan is de cirkel weer rond.
Steeph en Carlos reageren niet eens op de veren in hun reet, die daar op een grove doch niet onplezierige wijze zijn aangebracht door Klaplong! Ik ben het (deze keer) helemaal met hem eens.
Journalisten moeten verder inderdaad niet te veel over één kam gescheerd worden, er zijn betere en er zijn slechtere. Toch worden mensen die écht aan waarheidsvinding doen, zoals die kerel bij Undercover in Nederland, niet echt gerespecteerd.
Link aangepast naar een leesbare versie bij de bron.
He, bah. Een politicus die journalisten vertelt hoe ze hun werk moeten doen.