Leuke discussie op Slashdot: Wikipedia-oprichter Jimmy Wales vraagt belangstellenden welke -door copyrights beschermde- werken ze zouden ‘vrijkopen’ voor 100 miljoen dollar.
I was recently asked this question by someone who is potentially in a position to make this happen, and he wanted to know what we need, what we dream of, that we can’t accomplish on our own, or that we would expect to take a long time to accomplish on our own.(link)
Zijn er Nederlandse werken die “bevrijd” moeten worden? De Winkler Prins? Lexis-Nexis? Het volledige oeuvre van Rob de Nijs?
Reacties (37)
‘De Intrede Van Christus In Brussel’ door James Ensor. Hangt in het Getty in Los Angeles.
Maar hoe kan je zo’n schilderij als open source zien?
Clarence Seedorf’s 1000 mooiste momenten.
Alles van het Nederlands Elftal? Lijkt me logisch dat dat vrij beschikbaar is.
Ik zou zeggen; alle wetenschappelijke werken, maar eigenlijk is het godsgeklaagd dat wetenschappelijk werk überhaupt iets moet kosten.
Ja joh. Wanneer is iets wetenschappenlijk?
alle werken van The Beatles, maar dat red je niet met 100 miljoen petrodollars
@6: Probeer je nu eerlijk een vraag te stellen, of loop je een beetje te muggenziften om het pesten? Persoonlijk vind ik de opmerkingen van Gin zover de meest zinige in dit topic.
Bicat is zijn reageerpositie aan het opwaarderen.
Oh, ik nu ook :-)
Wetenschappelijke werken zijn internationaal (of althans als ze gepubliceerd worden). Ik ben wel van mening – en zou het geweldig vinden – als de wetenschappelijke tijdschriften via internet vrij toegankelijk zouden zijn. Het zou ook mijn eerste wens zijn. Maar specifiek Nederlands: nee. Over dat laatste denk ik nog even na.
Ik kan wel alvast zeggen dat al die liedjeszangers van mij onder copyright mogen blijven. Mijn god, dadelijk gaan we nog Bauer-teksten – of erger: Hazes – op de Wiki vinden. En dat voor 100 milj.
Nou kromme zinnen bakken is ook een vak.
Tweede poging:
Ik ben wel van mening dat de wetenschappelijke tijdschriften via internet vrij toegankelijk zouden moeten zijn. En zou het geweldig vinden als dat te realiseren is.
Dit overkomt me de laatste tijd toch teveel.
@Gin en HansR: het probleem met wetenschappelijke werken is dat het nu eenmaal geld kost om de publicatie ervan, en met name de peer-review (het kritisch evalueren van een werk door andere deskundigen) te organiseren. Linksom of rechtsom moet dat betaald worden. Het huidige systeem gaat er meestal vanuit dat je het als wetenschapper gratis publiceert, maar dat de rechten vervolgens naar de uitgever gaan die geld vraagt om het artikel te lezen. Een alternatieve manier die je de laatste tijd wat vaker ziet is dat je betaalt om te publiceren, maar dat het artikel daarna als open source voor iedereen gratis te lezen en te verspreiden is. Groot nadeel van dit systeem is dat je het a) vrijwel onmogelijk maakt voor wetenschappers uit derde wereldlanden om te publiceren en b) de kosten van het publiceren zo uitsluitend door de wetenschappers gedragen worden, terwijl nu ook anderen meebetalen zoals bijv. farmaceutische bedrijven die zelf vanwege patenten nauwelijks publiceren, maar wel veel betaalde abonnementen op wetenschappelijke bladen hebben.
Met 100 miljoen het wetenschappelijke publicatieproces afkopen lijkt me een heel goed idee. Helaas is 100 miljoen daar bij lange na niet genoeg voor.
@Jan:
Hm. Maar werken die gepubliceerd worden onder de paraplu van universiteiten, daar wordt toch voor betaald? Op deze manier wordt er gewoon dubbel betaald. Of maak ik hier een redeneringsfout? Betalen voor publicatie is ook een vreemd alternatief.
Maar artikelen kunnen inderdaad gewoon gratis geplubiceerd worden online. Er is een voorzet gegeven door de scriptie database openbaar toegankelijk te maken. Dat zou bij wetenschappelijke tijdschriften ook kunnen. En daar zie ik het probleempje van geld willen verdienen dan weer om de hoek kijken!
Zeg, kan dat niet wat ambitieuzer? Wetenschappelijke artikelen…. Over hoeveel potentiele lezers heb je het dan?
Maar denk eens aan:
Het omroeparchief (voordat het weer eens wordt vernietigd), beeldmateriaal (werken van belangrijke fotografen), muziek, literatuur.
Medicijnen en genetisch gemodificeerde zaden en geneesmiddelen.
Alhoewel je met 100 miljoen niet ver komt vrees ik
Nou vooruit dan maar, dan maar Mickey Mouse gewoon om Disney te pesten
@JdB
“het probleem met wetenschappelijke werken is dat het nu eenmaal geld kost om de publicatie ervan, en met name de peer-review (het kritisch evalueren van een werk door andere deskundigen) te organiseren.
Onzin.
Een Wiki-achtig peer-reviewsysteem kan prima werken. De wetenschappers worden allemaal al betaald door hun Universiteiten (hun overheden).
De enige reden waarom het zo duur is, is dat die jounals op papier worden uitgegeven. En dat die uitgevers veel, heel veel geld willen verdienen en dat ze dat als mastodonten uit een voobije era niet zo graag uit handen geven. Als universiteiten gewoon hun eigen publicaties ter hand gaan nemen, een peer-reviewsysteem opzetten en alle publicaties in pdf beschikbaar maken zijn de uitgevers ter ziele maar wordt het wetenschappelijk werk een stuk toegankelijker.
Kwestie van willen en doen.
@HansR 16
Helemaal mee eens. Voor de meeste tijdschriften geldt nu:
-Als auteur moet je betalen om te publiceren
-Je bent je copyright kwijt
-De peer reviewers doen hun werk gratis (worden betaald door hun universiteit)
-Je moet betalen om het werk te lezen (ken zelfs een auteur die niet gratis een elektronische kopie van zijn eigen werk kon krijgen nadat hij zij originele versie gewist had).
Kortom een melkkoe voor de uitgevers.
Het is dus niet zo verwonderlijk dat open access journals
populairder worden (zie bijv. http://www.plos.org). Sommige onderzoeksinstellingen geven zelfs alleen subsidies als de resultaten in open access journals gepubliceerd worden.
@12
Wat het onmogelijk maken van publiceren door auteurs uit de 3e wereld. Als je aangeeft dat je dit bedrag niet kan betalen, dan wordt het kwijtgescholden. Indirect betalen de rijke landen dus voor de publicaties van de 3e wereld landen. Alles bij elkaar is op de lange termijn open access goedkoper dan de tijdschriften van uitgevers, met als (grote) nevenvoordeel dat iedereen artikelen direct na plaatsing gratis kan bekijken.
Al het werk van Irvin Welsh (incluis wat hij tot aan zijn dood nog gaat schrijven)
Om zo maar iets te noemen hoor.
Of van John Le Carré wat dat betreft.
Alles qua software, maar dan doordat de staat de rechten opkoopt en ter beschikking stelt van software die ook democratisch-gebruiksvriendelijk is.
De mallen en legeringen van onderdelen en andere voorwerpen die niet meer in stock zijn.
En ’t werk van al die dudes die sampelen verdedig(d)en maar zelf hun werk voor de volle pot verkopen en rijk worden met quotes uit andermans werk.
Verder heb ik persoonlijk de indruk dat qua kunst de huidige regeling nogal goed in elkaar zit, give or take a few years of zelfs decennia wat betreft de vrijgave. Dat de artiest verdiene aan z’n eigen werk, z’n erfgenamen ev. ook, maar dat de achterneven zich niet blijven beroepen op de verdiensten van grootnonkel. Zie ook Hilton, Paris.
Idem dito qua werknamen. Qua kunstmatig duur gehouden geneesmiddelen en zo mag de discussie wel ’s vernieuwd gevoerd worden, maar ook daar denk ik dat het onderscheid “uitgevonden / generisch” klopt. Wat ik wel niet begrijp is dat gehoorapparaten en dergelijke zo duur moeten blijven.
We moeten vooral veel copyrights vrijkopen van dingen die arme mensen en derdewereldlanden nodig hebben maar te duur vinden.
“We moeten vooral veel copyrights vrijkopen van dingen die arme mensen en derdewereldlanden nodig hebben maar te duur vinden”
Pffff. Toe maar. Zoals eten of zo? Of een huis?
Kom op! En nou eens even die politieke correctheid laten varen. Gewoon lekker voor onszelf! Wat kunnen we lekker rechtenvrij op internet plempen voor die centen.
Zwam zwam zwam verkiezingsbeloften zwam zwam zwam verkiezingsuitslag joepie zwam zwam zwam. En al dertig jaar beleidsmatig weinig structureels doen aan generatie-armoede. Het, my friend MM, draait niet meer om politieke correctheid. (Bovendien is die term door en door besmet, en heb ik de pest aan de hele palimpsest.)
Maar bon, voor mezelf dus ? Wat valt er te verlangen ? ’n Gratis rotgame ? ’n mp3 zonder schaamte ? Ik heb wel wat vrienden muzikanten, en waar denk je dat die van moeten leven als ze geen 300 nachten per jaar willen optreden zoals in de sixties ? Wat denk je dat de levensstandaard is van beginnende regisseurs of auteurs ? Of onderschat ik hier even het Nederlandse kunstensubsidiesysteem ?
“Lekker rechtenvrij plempen” – wat wil je dat ik zeg? Prut in pixels ? Downloadbare dollars ?
Voor elke cd die nog schandelijk duur geprijsd staat (hoe kan het dat die van EMI decennialang full price blijven), is er wel een reissue cd die een obscure act eindelijk wat royalties opbrengt, zodat psychedelische opa niet meer in de sex shop moet werken tot aan z’n pensioen. Het is wat het is, en het zit niet slecht in elkaar, zie #20 §4.
Ik heb een aantal keren meegespeeld met een (amateur-)theatergezelschap dat elk jaar een musical of ander muzikaal stuk uitvoert. De keuze van stukken wordt voor zo’n groep steeds moeilijker, omdat Joop van den Ende de rechten voor alle musicals die ook maar een beetje naam hebben opkoopt. Niet altijd om ze zelf uit te voeren, maar om te voorkomen dat anderen ze uitvoeren. Daar lijkt het in elk geval sterk op. Daar zou wel eens iets aan gedaan mogen worden. Al weet ik eigenlijk niet of je dit soort gedrag nou zou moeten belonen met een hele hoop geld.
Van die dingen, ja van die dingen ! Maar misschien ben ik nog een beetje aan het natrillen van “Jonas qui aura 25 ans l’an 2000” van Alain Tanner & John Berger.
Maar als u aandringt, Michiel : gratis access tot de archieven van Rock’s Back Pages, dat mag altijd. Idem dito met krantensites – wat jammer dat een betalend artikel daarop niet sneller gratis wordt – en andere tekst- en beeldarchieven. Ik denk dat de filosofie best wel mag zijn, na verloop van tijd, dat het geheugen gratis moet zijn wil het collectief zijn.
Goeie draad dit.
Mijn diverti suggesti is, breng alles van Times-Warner naar Youtube. Al hun plannen voor rerun-exploitatie van al die duizenden Hollywoodfilms zijn allemaal neergestort ondanks die enkele DVD inabox.
Scroll even en likkebaarden.
@16 en 17: jaja, wetenschappers kunnen zelf een eigen peer-reviewed systeem opzetten en zo zonder de grote uitgevers gratis alles regelen. Jullie lopen vreselijk achter de feiten aan: zo’n systeem is al decenia geleden opgezet, vanuit de wetenschappelijke societies. Neem bijvoorbeeld de American Chemical Society of de Duitse Bodemkundige Society. Beide geven journals uit, opgezet voor en door wetenschappers. Resultaat? De American Chemical Society is verworden tot een uitgever die zo mogelijk nog commercieler is dan jongens zoals Elsevier. De CEO van de American Chemical Society verdient bijv. meer dan de CEO van Elsevier en hun bladen worden precies zo uitgegeven en kosten net zoveel als die van andere uitgevers. De Duitse Bodemkundige Society is veel kleiner gebleven. Resultaat hier? Het huisblad “zeitschrift fuer pflanzenernaehrung und bodenkunde” bleek niet meer kostendekkend uitgegeven te kunnen worden en is verkocht aan een grote commerciele uitgever (Wiley). Hetzelfde geldt voor het tijdschrift “Geologie en Mijnbouw” dat ooit door het Koninklijk Nederlands Mijnbouwkundig Genootschap uitgegeven werd. Ook niet meer kostendekkend te doen voor en door wetenschappers zonder winstoogmerk, en verkocht aan een grote commerciele uitgever.
Conclusie: om kostendekkend een tijdschrift uit te geven zonder winstoogmerk lukt gewoon niet. Er is geen enkele society van wetenschappers voor zover ik ken die niet OF zelf commercieel zijn geworden OF noodgedwongen hun journals hebben moeten uitbesteden aan een commerciele uitgever omdat het domweg niet bol te werken viel.
Waarom zouden nu dan opeens wel wetenschappers er zelf in slagen om het allemaal niet commercieel en voor iedereen gratis rond te krijgen? Je zult toch editors (krijgen betaald) aan moeten stellen om het reviewproces te begeleiden. Je zult toch een website moeten beheren en een grote database met alle artikelen. Ik bedoel: ga je gang. Probeer het, maar het is allemaal al lang geprobeerd en steeds mislukt.
En wat wikipedia-achtige review betreft: het is zeer de vraag in hoeverre er genoeg specialistische feedback zal komen om zeer specialistische maar wel zeer belangrijke artikelen goed te beoordelen. Denk aan een studie van de werkzaamheid van een bepaald farmaceutisch product. Als jan-en-alleman dit kan maken of breken kan het dodelijke gevolgen hebben, terwijl de commerciele belangen enorm zijn. Of je moet de mensen die mogen reageren/wijzigen aan de poort gaan selecteren op deskundigheid. Maar dan heb je precies wat je nu al hebt: een georganiseerd peer-review proces waarbij iemand wordt aangesteld om de reviewers van te voren te selecteren. En zijn we terug bij af.
@Michiel Maas: ik ben wel met je eens dat als er nu 100 miljoen te besteden valt in de wereld, het vrijgeven van een paar wetenschappelijke artikelen nou niet echt de topprioriteit is. Ik zou willen voorstellen om het uit te geven aan water-filter-rietjes. Dat is een soort plastic rietje met daarin een combinatie van membraanfilters, actieve koolstof en gejodeerde bolletjes. Je kunt er vies water, bijvoorbeeld uit een sloot, door drinken alsof het een rietje was en het water komt er schoon uit. Met 1 rietje kan een volwassene een jaar lang in zijn drinkwater behoefte voorzien. Kosten: 2.70 euro per rietje. Zou ontiegelijk veel doden in derde wereldlanden schelen, maar 2.70 euro is te duur voor de meeste mensen die er nou juist het hardst mee geholpen zouden zijn. Voor 100 miljoen zou je er bijna 40 miljoen kunnen uitdelen en daarmee 40 miljoen mensen een jaar lang van schoon drinkwater voorzien. Laten we dat kopen.
Ik zou zeggen:
Maak verschillende informatiebronnen en tools via webservices gratis toegankelijk:
Postcodeinformatie / validatie
Handig voor
Geolocatiegegevens
Telefoonummers
Weersberichten
Filemeldingen
Het zou een revolutie betekenen in de nederlandse internetgemeeenschap en een breed schala aan nieuwe online en offline applicaties en functionaliteiten opleveren. We leven in een kenniseconomie waar we al grof moeten betalen voor de simpelste basisgegevens. Zo wordt het nooit wat met innovatie in Nederland.
En met die 100 miljoen kun je die servers dan nog best lang draaiende houden ook, lijkt me.
Ja! Koop zoveel mogelijk wetenschappelijke werken! Da’s goed voor mijn bonus! :D
Maar serieus, het aantal societies die verschillende gedeelten van het publicatieproces bij Elsevier of concurrenten hebben is gigantisch, en het enige wat wij doen is het faciliteren van dergelijke journals. Daarnaast worden ze juist meer kostendekkend gemaakt door het plaatsen van advertenties. Bovendien, in wetenschappelijk onderzoek zit in de literatuur over het algemeen niet de grootste kostenpost…
Een goeie vond ik wel “the human genome”. Da’s een mooie om gewoon neer te zetten voor iedereen. (12 monkeys, anyone?)
En het afkopen en zoals een ander in de wiki voorstelde om Elsevier Science bankroet te laten gaan… Tja, als 10 miljoen in een maand een afrondingsfout is, kun je je een voorstelling maken.
Afrondingsfout? Gewoon foutje in de Belse begrooting.
*kuch* @ Jan des Bouvrie (#26):
G. en M. heet nu Netherlands Journal of Geosciences en wordt in eigen beheer uitgegeven:
.
PDF’s van de artikelen zijn vrij toegankelijk voor leden van de KNGMG.
Verder is het natuurlijk wel zo dat niemand hoeft te betalen om wetenschappelijke artikelen te lezen.
Vrijwel alle wetenschappelijke tijdschriften zijn te vinden in de universiteitsbibliotheken, wat openbare instellingen zijn.
Ik betaal nu al aan mijn eigen geheugen, wil ik iets herinneren.
Overigens zou mijn eerste keuze zijn om alle gegevens vrij te maken, die voortkomen uit door de belastingbetaler gefinancierd onderzoek of gegevensvergaring.
Zo werkt het al sinds jaar en dag in de VS. Allerlei (meteorologische, hydrologische, etc) meetgegevens etc zijn daar vrij verkrijgbaar. Vroeger tegen ‘kostprijs’ (magneettape vullen, CD branden etc), maar tegenwoordig meestal gratis te downloaden.
@Siquo: Advertentieinkomsten genereren wetenschappelijke journals nauwelijks meer, omdat mensen via portals als sciencedirect direct artikelen downloaden i.p.v. een heel papieren blad door te bladeren.
@Boog: foutje, geef ik ruiterlijk toe. Ik meen dat het een tijdlang door Wiley werd uitgegeven, maar dat is blijkbaar niet (meer) zo.
@Boog: het is bijvoorbeeld ook al zo dat wetenschappers die werk in opdracht van de Britse of Canadese overheid beroep kunnen doen op ‘Crown copyright’ en daarmee hun copyright niet overdragen aan het journal waarin het gepubliceerd wordt. Maar daarmee zijn dit soort artikelen gek genoeg niet vrij beschikbaar.
Ik blijf bij mijn betoog dat het peer-review proces linksom of rechtsom betaald moet worden. En dan kun je wel vinden dat artikelen die uit Nederlandse universiteiten voortvloeien gratis beschikbaar moeten zijn, want betaald met belastinggeld. Maar dat zal alleen lukken door voor publicatie in open access journals te gaan betalen, wat de universiteiten en dus de belastingbetaler extra geld gaat kosten. Of door zelf de artikelen te gaan publiceren en peer-review te organiseren, wat de belastingbetaler ook extra geld gaat kosten. Bijkomend nadeel is dan dat de Nederlandse belastingbetaler betaalt zodat buitenlandse wetenschappers en commerciele bedrijven gratis de artikelen kunnen downloaden. Lijkt me een dure en zinloze sponsoring. Nee, dan toch maar liever gratis publiceren en wie het wil lezen betaalt ervoor.
Er was toch een voorstel voor een heffing voor mp3 spelers, net zoals dat op cd’s al het geval is. Geef voor dat geld dan ook een gratis lidmaatschap op een online muziek bibliotheek.
Als men ook eens opschiet met die e-Ink/e-Paper readers (groter formaat, goedkoper, kleur) dan doe je hetzelfde voor die gadgets. Dus ik zou zeggen, ga met die 100 miljoen boeken digitaliseren.
Als het eenmaal digitaal is maakt het wat betreft de kosten vrijwel niet meer uit of je slechts een aantal exemplaren maakt of een paar miljard. (Dit gaat ook op voor software).
Wat zouden de mogelijkheden zijn als we een groep vormen van een miljard mensen. Die nemen een abbonement op de wereldwijde digitale bibliotheek. Die leden betalen periodiek een klein bedrag en krijgen dan toegang tot alle content. Bij elkaar is dat een enorm bedrag en daarmee kan je veel muziek, boeken, films, enz. inkopen. Artiesten, auteurs, productiemaatschappijen, enz. kan je een vast bedrag geven plus variabel deel wat afhankelijk is van: a) de populariteit (aantal verschillende gebruikers) en b) de kwaliteit, wat wordt bepaald door een jury … Zo kunnen toch veel mensen genieten van al die geweldige werken, zonder dat dit ten koste gaat van de inkomsten van de artiesten. Zo kan je de welvaart vrijwel kosteloos enorm verhogen.
Zoiets kan pas starten als je een enorme groep bij elkaar hebt, maar dat moet toch niet al te moeilijk zijn. Er is vast wel iemand die dit idee al heeft uitgedacht, heeft iemand een link? Anders moet ik het echt zelf nog eens uitwerken, want ik wordt gek als ik eraan denk wat de mogelijkheden zijn en ik zie hoe we het nu doen. Wie doet er mee? Nog maar 999.999.999 leden te gaan.