Wat water ons bindt, wat water ons scheidt

Het is de komende dagen een drukte van belang in en rond het Nederlandse water. Dat water wat ons zo bindt, maar ook zo uit elkaar kan drijven. Want water is niet alleen de gemeenschappelijke vijand van droge voeten. Het dwingt ook tot gepoliticeer, waarover later meer.

Zolang het water zich koest houdt, doen we er graag leuke dingen mee. En daar staat de agenda dezer dagen dan ook vol mee. Een ander stukje Neerlands trots, groente en fruit, dobbert van vrijdag tot en met zondag rond in het Westlands Varend Corso. Wie dat te gezapig vindt, gaat de spectaculaire reddingacties van de Katwijkse Reddingsbrigade bekijken, want op water kunnen we ook heel stoer zijn. De meer sportievere geesten doen vanaf zaterdag natuurlijk een week lang mee aan de Sneekweek en wie niet van varen houdt, maar wel op een andere manier het water wil trotseren, doet een poging kampioen fierljeppen in Linschoten te worden.

Een en al gezellige gezamenlijkheid? Juist op dat element dat ons kleine landje zo groot heeft gemaakt? Wereldwijd worden we geroemd om hoe wij het water beheersen. We houden het buiten beroemde dijken, we reguleren het strak met polders en kanalen. En voor verstandig en schoon gebruik hebben we zelfs een royaal waterhoofd, dat overal met respect wordt ontvangen. Zo schoon en verstandig gaat het er echter niet overal aan toe. Ditzelfde weekend wordt het water misbruikt in een voormalig VOC-bolwerk. De luisterrijke gay-pride bootjes gaan feesten in de Amsterdamse grachten. Dat op zich is niet het misbruik van onze nationale natte trots. Dat hoort juist bij die trots. Maar, zoals iedereen inmiddels weet, het CDA vaart mee!

Moet kunnen. Zeker. Maar waarom nu pas? Een boegbeeld, in de vorm van een homoseksuele boerin, heeft het CDA toch al veel langer? En concurrentie van de al wat langer meevarende PvdA hoeft men niet te vrezen. Wat die partij ook doet, ze zinkt als een baksteen in de peilingen. Wat wel de diepere filosofie achter de deelname is, blijft in nevelen gehuld. Vorig jaar deelde het CDA immers nog de mening van CU-minister Middelkoop dat de Gay Pride eerder provocerend is, dan stimulerend voor de emancipatie van homoseksueel Nederland. Maar goed, zwalkend laveren zijn we wel gewend van het CDA.

Het zou het CDA sieren als niet een enkel Kamerlid het water op ging. Naast de woordvoerder voor homo-emancipatie, zou de roerganger van het schip van staat zich natuurlijk moeten manifesteren om het ‘religie staat voor acceptatie’ te ondersteunen. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren, want een premier moet boven de partijen staan. Niet er middenin dus. Een veilige positie. Voor meer feestelijke represtentaties wordt trouwens het koningshuis ingezet. Maar ook uit die hoek hoeven we geen deelname te verwachten. Waarmee een kans onze nationale nattigheid te benutten om wat meer eenheid te propageren op emancipatoir gebied dit weekend in het water valt.

Tot slot: het zou de politieke partijen sieren als ze op alle manifestaties met emancipatoire doelen aanwezig zijn. Of het over te laten aan de mensen zelf. Want meevaren en op het pluche de boot missen lijkt me de geloofwaardigheid in ‘de politiek’ ook niet bevorderen.