Waar blijft nou toch die wateroorlog?

Carlos 22 september 2006 , 15:24

de Jordaan is de meest favoriete rivier voor wateroorlog-theorie-aanhangers Een expert op het gebied van de mondiale (drink)water-problematiek vertelde mij ooit eens over een interview dat een journalist van Netwerk bij hem had afgenomen. De journalist probeerde de expert op allerlei manieren te verleiden tot de uitspraak ‘dat de volgende oorlog in het Midden-Oosten een wateroorlog zou zijn’. Maar de expert dacht hier genuanceerder over. De journalist probeerde het linksom en rechtsom, echter de expert hield voet bij stuk. Tot zijn verbazing zag hij later in de uitzending hoe op slinkse wijze aan de montage-tafel zijn zinnen zo achterelkaar waren gezet dat het toch leek dat hij van mening was ‘dat de volgende oorlog in het Midden-Oosten een wateroorlog zou zijn’. Wateroorlogen zijn mediageniek, maar zijn ze ook reëel? Ondanks dat watervoorziening in de geschiedenis altijd een heikel punt is geweest spreken de feiten toch anders: de laatste wateroorlog speelde zich 4500 jaar geleden af tussen twee Sumerische staten in Mesopotamië. Met andere woorden: we hebben al 4500 jaar géén wateroorlog gehad. In de afgelopen eeuwen hebben gedeelde waterlopen altijd tot meer samenwerking tussen staten en volkeren geleid. Inmiddels zijn er wereldwijd 3600 water-verdragen gesloten.

Toch moeten we ons niet in slaap laten sussen door de geschiedenis want met een recordaantal wereldbewoners en de voortschrijdende klimaatverandering zouden conflicten over water wel eens ongekend snel op scherp gesteld kunnen worden. “I am not somebody who believes that our third world war will be over water, but I think the potential for conflict will grow as we are faced with water scarcity,” (ScientificAmerican) aldus de nieuwe UNEP directeur Achim Steiner. Maar als er dan toch een wateroorlog komt, kan deze dan ook gewonnen worden? Dat is erg lastig want als een land d.m.v. een veroveringsoorlog volledige controle over een stroomgebied krijgt dan krijgt het de verantwoordelijkheid over de bijbehorende (dorstige) bevolking erbij aldus Anders Jaegerskog van het Stockholm International Water Institute wiens commentaar eindigt met: “It’s very difficult to imagine how you win a water war.” (ScientificAmerican)

Reacties (14)

#1 InvertedPantsMan 22 september 2006 , 15:29

4500 jaar geen wateroorlog? Speelt water voor de landbouw geen (grote) rol in het coflict Israel/Palestina? Ik weet er niet heel veel vanaf, maar het zou mij niet verbazen als veel van de stukjes die Israel sinds 67 ingelijfd heeft waardevolle bronnen en stromen herbergen. Weet iemand hier meer van?

#2 hemaworstje 22 september 2006 , 15:46

het meer van gallilea is naar mijn beste weten het grootste zoetwater badkuipje daaro , in beslag genomen door de israeli’s , Syrie krijgt geloof ik 5 miljoen kuub per jaar , israel zit aan het kraantje. waterpeil is al gevaarlijk laag vanwege de stupide wens om spercieboontjes in de woestijn te verbouwen. Het complete ondergronds-stelsel , de pijplijnen de stuwen en dammen allemaal van hun.en dat is niet eerlijk. Zegt men.

#3 Chinaman 22 september 2006 , 15:48

Tellen schermutselingen met Zuiderburen over toegang tot een zoutwater zeearm ook mee als wateroorlog?

#4 Carlos 22 september 2006 , 16:33

@ Iedereen: Het zal altijd een mix van factoren zijn. De Golan-hoogte en het nabij gelegen meer van Galilea werd ook veroverd omdat het Israël een betere buffer gaf tegen agressieve Syrië en er spelen in die regio natuurlijk ook allerlei dwaze religieuze aspecten mee, heilige grond enzo…

Uit het artikel:
“If there is a war between two countries the 15th reason could be water but the first 14 reasons will have absolutely nothing to do with water,” said Asit Biswas, head of the Third World Center for Water Management in Mexico City.

Het is geenzins mijn bedoeling het begrip ‘wateroorlog’ te downplayen, maar ik vond het wel een nuchtere constatering dat Scientific American artikel.

@Chinaman: nee

#5 lmgikke 22 september 2006 , 20:45

Dit artikel heb ik toch echt al eens eerder gelezen, bijna exact hetzelfde. Ik zal eens zoeken of ik het nog terug kan vinden, is al wel paar maanden geleden geweest.

#6 Snapoloo 22 september 2006 , 21:20

& waar blijft die vrijdagse Crachàt ?

#7 Gantwerp Rappaloo 22 september 2006 , 21:21

Joa, wor bleft ‘em ?

#8 Yevgeny Podorkin 22 september 2006 , 21:21

Misschien alleen als door energietekorten meer rivieren worden afgedamd….

#9 Leon 23 september 2006 , 08:34

Met dank aan de Progressive Economics, lbo-talk en Alternative mailing lists een aantal links gerelateerd aan water, watermanagement, waterschaarste en watereigendom.

#1. Water as Commodity and Weapon, The Corporate Hijack of India’s Water

#2. Alberta: floating on oil, begging for water?
Alberta may be swimming in oil, but a new study says the province is in grave danger of running out of water.”

#3. Not a drop to drink
Pointing out that it takes 800 gallons of water to make one hamburger, a British writer argues that water shortage is the ‘defining crisis’ of our time.”

#4. The real cost of a bag of salad: You pay 99p. Africa pays 50 litres of fresh water
But to farmers in Kenya starved of the water extracted by large scale agriculture to grow it, it may spell destitution. The world is running out of water and British supermarket shoppers are contributing to global drought, according to environmental pressure groups.”

#5. Eating Fossil Fuels
Modern agriculture also places a strain on our water resources. Agriculture consumes fully 85% of all U.S. freshwater resources.”

#6. The List: The World’s Water Crises
If oil was the resource of the 20th century, then the 21st century belongs to water. The lack of clean water and basic sanitation already curbs world economic growth by $556 billion a year, according the World Health Organization. FP looks at four countries struggling to quench their thirst.”

#7. Lester R. Brown 2006. Plan B 2.0: Rescuing a Planet Under Stress and a Civilization in Trouble (Washington, D.C.: Earth Policy Institute).

Falling water tables are already adversely affecting harvests in some countries, including China, the world’s largest grain producer. A groundwater survey released in Beijing in August 2001 revealed that the water table under the North China Plain, which produces over half of that country’s wheat and a third of its corn, is falling faster than earlier reported. Overpumping has largely depleted the shallow aquifer, forcing well drillers to turn to the region’s deep fossil aquifer, which is not replenishable.”
Ma, Michael. 2001.

The survey, conducted by the Geological Environmental Monitoring Institute (GEMI) in Beijing, reported that under Hebei Province in the heart of the North China Plain, the average level of the deep aquifer was dropping nearly 3 meters (10 feet) per year. Around some cities in the province, it was falling twice as fast. He Qingcheng, head of the GEMI groundwater monitoring team, notes that as the deep aquifer is depleted, the region is losing its last water reserve-its only safety cushion.” Ma, op. cit.

His concerns are mirrored in a World Bank report: “Anecdotal evidence suggests that deep wells [drilled] around Beijing now have to reach 1,000 meters [more than half a mile] to tap fresh water, adding dramatically to the cost of supply.” In unusually strong language for a Bank report, it foresees “catastrophic consequences for future generations” unless water use and supply can quickly be brought back into balance.
World Bank, China: Agenda for Water Sector Strategy for North China (Washington, DC: April 2001): pp. vii, xi

The U.S. embassy in Beijing reports that wheat farmers in some areas are now pumping from a depth of 300 meters, or nearly 1,000 feet. Pumping water from this far down raises pumping costs so high that farmers are often forced to abandon irrigation and return to less productive dryland farming.” John Wade, Adam Branson, and Xiang Qing, China Grain and Feed Annual Report 2002
Beijing: USDA, 21 February 2002.

”Falling water tables, the conversion of cropland to nonfarm uses, and the loss of farm labor in provinces that are rapidly industrializing are combining to shrink China’s grain harvest. The wheat crop, grown mostly in semiarid northern China, is particularly vulnerable to water shortages. After peaking at 123 million tons in 1997, the harvest has fallen in five of the last eight years, coming in at 95 million tons in 2005, a drop of 23 percent.” Grain production from USDA.

”The U.S. embassy also reports that the recent decline in rice production is partly a result of water shortages. After peaking at 140 million tons in 1997, the harvest dropped in four of the following eight years, falling to an estimated 127 million tons in 2005. Only corn, China’s third major grain, has thus far avoided a decline. This is because corn prices are favorable and because the crop is not as irrigation-dependent as wheat and rice are.” Wade, Branson, and Xiang; grain production from USDA, op. cit.

“Overall, China’s grain production has fallen from its historical peak of 392 million tons in 1998 to an estimated 358 million tons in 2005. For perspective, this drop of 34 million tons exceeds the annual Canadian wheat harvest. China largely covered the drop-off in production by drawing down its once vast stocks until 2004, at which point it imported 7 million tons of grain.” Grain production from USDA.

”A World Bank study indicates that China is overpumping three river basins in the north-the Hai, which flows through Beijing and Tianjin; the Yellow; and the Huai, the next river south of the Yellow. Since it takes 1,000 tons of water to produce one ton of grain, the shortfall in the Hai basin of nearly 40 billion tons of water per year (1 ton equals 1 cubic meter) means that when the aquifer is depleted, the grain harvest will drop by 40 million tons-enough to feed 120 million Chinese.”
World Bank, p. viii; calculations by Earth Policy Institute based on 1,000 tons of water to produce 1 ton of grain in U.N. Food and Agriculture Organization (FAO), Yield Response to Water (Rome: 1979).

”Of the leading grain producers, only China has thus far experienced a substantial decline in production. Even with a worldwide grain crunch and climbing grain prices providing an incentive to boost production, it will be difficult for China to regain earlier grain production levels, given the loss of irrigation water.”
Irrigated area from FAO, FAOSTAT Statistics Database, at apps.fao.org, updated 4 April 2005; grain harvest from USDA

#8. Urban Water Management, David Barkin

In Mexico, and in much of the (third?) world, water management is systematically confirming the appropriation of water for productive purposes before assuring the “human right to water” that perhaps one third of humanity is denied. The “happy accounting” of international statistics are testimony to the cynical analytical lies that “damn statistics” offer of a water crisis that imposes disproportionate burdens on poor people and then accuses the victims of being to blame – sound familiar?

#9. Jeremy Warner’s Outlook: For investors in UK water, the cash leaks just keep on gushing

Hard to credit all these years later, but when the water industry was privatised in the late 1980s, it had to be endowed with large quantities of government cash to persuade investors to buy. These so-called “green dowries”, distributed among the 10 water authorities of England and Wales according to their perceived need to invest in improvements in water quality and supply, virtually cancelled out all the money raised in the flotations, leaving the net gain to the Exchequer from flogging off one of the biggest captive monopolies in the land at little more than a couple of billion pounds.

#10 Chinaman 23 september 2006 , 09:47

Wikipedia over de rijn:

Avg. discharge
Dutch border: 2,260 m³/s (79,823 ft³/s)

Dus ongeveer 2260000 liter per seconde

Het maken van één hamburger kost bijna 3.650 liter water

Dus we spoelen in Nederland ongeveer 619 hamburgers per seconde, of 53 miljoen per dag, de Noordzee in.
Best zonde eigenlijk…

#11 Bismarck 23 september 2006 , 10:21

Ik denk dat in de meeste conflicten die Israel de laatste 50 jaar gehad heeft water neit op plek 15 stond. Eerder op 2 of 3. De Golanhoogten zijn een goed voorbeeld. Syurie is al lang geen gevaar meer voor Israel, maar de Golanhoogten zijn te belangrijk voor de controle over water om terug te geven. Daarom blijft Israel er. Het feit dat Israel nooit de controle over bepaalde delen van de westelijke jordaanoever opgeeft heeft er mogelijk ook mee te maken. Zelfs na de oorlog met Libanon hebben de Israeli’s meteen een rivier afgetapt (stond gisteren in een waan).

Dan de conflicten tussen Syrie en Turkije. Het is nooit officieel oorlog geweest, maar er is wel op en neer geschoten. Ruzie over water vormt de belangrijkste reden voor wrijving tussen deze twee landen. Ik denk dat als je een beetje goed zoekt, je ook voorbeelden van buiten het Midden-oosten vindt (Allerlei gevechten om oases in de Sahara en andere woestijnen worden blijkbaar even vergeten in die geschiedenis van 4500 jaar).

#12 HansR 23 september 2006 , 10:45

@Bismarck
“…worden blijkbaar even vergeten in die geschiedenis van 4500 jaar

Sinds beide WO’s is de definitie van oorlog sleets :)

#13 B-man. 23 september 2006 , 11:16

@4, dat is inderdaad waarom “water wars” zo’n ongelukkige term is. Water speelt een rol in conflicten, naast tig andere factoren.

Wat verder nog interessant is is het concept “virtual water”. Een land heeft relatief weinig drinkwater nodig. Het meeste zoetwater is nodig voor het verbouwen van graan, rijst, etc. Maar als je dat soort producten nou importeert, haal je met redelijke hoeveelheden graan gigantische hoeveelheden virtueel water binnen.

#14 Bismarck 23 september 2006 , 11:39

Ook wel recent:

So much water was taken from the valley that the farmers and ranchers rebelled. In 1924, a group of armed ranchers seized the Alabama Gates and dynamited part of the system. This armed rebellion was for naught, and by 1928, Los Angeles owned 90% of the water in Owens Valley. Agriculture in the Valley was effectively dead.

http://en.wikipedia.org/wiki/California_Water_Wars