Zo nu en dan valt er een enveloppe door de brievenbus waarvan je bij het oprapen denkt “Hé, hier zit meer in dan alleen een brief.” Negen van de tien keer is het dan een mailing van een goed doel. En dat “meer” bestaat dan vaak uit een pen, een potlood of een klein kladblokje.
Waarom doen ze dat? Dat doen ze omdat de mens sneller genegen is om iets te geven als ze eerst iets van je ontvangen. Dit mechanisme heet reciprociteit ofwel wederkerigheid.
In marketingland heeft men dat al een hele tijd als belangrijk principe.
De vraag is echter hoe effectief dit principe is in het geval van de brief die u zojuist heeft opgeraapt. Unicef bijvoorbeeld stuurt regelmatig een pen mee. Kost ze waarschijnlijk 20 cent voor de pen en 30 cent extra postzegels. Half miljoen enveloppes zorgt voor 250K extra kosten. Dat moet dan wel aan extra donaties, plus nog wat meer (anders had het geen zin) binnen komen.
Helaas heb ik geen recent onderzoek kunnen vinden waarin de effecten gestaafd worden. Daarom de volgende vragen:
– Denkt u dat het een goede manier is om meer donaties binnen te halen?
– Vindt u het ethisch verantwoord dat een goed doel uw sociale reflexen misbruikt om u extra donaties uit de zak te kloppen?
– Weegt het potentiële extra bedrag aan donaties op tegen de flinke extra milieuvervuiling die de “cadeautjes” met zich meebrengen?
– Zou het CBF goede doelen hun keurmerk moeten afpakken als ze van deze methode gebruikmaken?
Reacties (23)
-Denkt u dat het een goede manier is om meer donaties binnen te halen?
Ja.
– Vindt u het ethisch verantwoord dat een goed doel uw sociale reflexen misbruikt om u extra donaties uit de zak te kloppen?
Dit doen alle reclamemakers.
– Weegt het potentiële extra bedrag aan donaties op tegen de flinke extra milieuvervuiling die de “cadeautjes” met zich meebrengen?
Zeker wanneer het een pen van Greenpeace is. Een pen is om mee te schrijven, en doorgaans gebruikt men ze ook als zodanig.
– Zou het CBF goede doelen hun keurmerk moeten afpakken als ze van deze methode gebruikmaken?
Nee, natuurlijk niet. Wees sterk, wees blij met de pen en doneer of doneer niet. Je kunt de pen of kerstkaarten ook terugsturen.
Hmmm
Steeph, je denkt te duur. Simpel pennetje kost een paar cent en weegt bijna niets. Daarbij versturen ze dit soort mailings in bulk, dus dat kost ook een stuk minder als een normale postzegel. Ik denk dat de extra kosten maximaal iets van 10 cent per mailing zijn. Versturen ze een miljoen brieven, dan kost dat dus 100.000 euro extra. Als 1% vanwege de pen extra reageren en voortaan jaarlijks 50 euro overmaken (totaal 500.000 euro dus), dan lijkt me dat een zeer goed rendement.
Andere vormen om nieuwe donateurs binnen te halen (bijvoorbeeld brief zonder pen) kosten ook geld en leveren afval op. Mogelijkerwijs is het doeltreffender en minder milieuvervuilend om op deze manier 100.000 euro op te halen dan op een andere wijze (hetzij financieel, hetzij milieutechnisch). Als het rendement 1% is met pen, en 0,5% zonder, dan moet je dus 2 keer zoveel brieven versturen zonder pen om die 10.000 mensen te strikken. Dat is ook een flinke papierberg extra.
Ik ben lid van een hele lijst van “goede doelen organisaties”. Sinds die lidmaatschappen werd ik overladen met extra verzoeken tot donaties voor specifieke doelen. En ook daar gaf ik regelmatig een bijdrage. En sindsdien word ik nog meer overladen met dat soort verzoeken. Op een bepaald moment had ik het helemaal gehad en nu gaat elke bedelbrief direct de prullenbak in.
Het zal ongetwijfeld werken anders waren ze er allang mee opgehouden. Zelf vind ik deze methode echter enorm muf. Als de wervingscampagne maatgevend is voor de rest van de organisatie dan vrees ik dat het met de besteding van de donaties ook niet echt goed gaat komen.
Gratis pen: altijd handig.
Leuk stukje!
De volgende keer stoppen ze er een briefje in: In plaats u een pen te geven, hebben wij namens u alvast 0,10 Euro aan goed doel X besteed.
Uw totale bestedingen m.b.t. tot goed doel X zijn hiermee op 0,10 Euro gekomen in 2008…
Niet alleen het meesturen van een pen werkt. Ook een ‘pasfotootje’ van een zielig kind met daaronder het gironummer heeft een positief effect op de response. Of alleen het gironummer op een klein glimmend vierkantje papier. Zelfs het scheef plakken van een postzegel werkt!
Zolang ze het niet te gek maken, mogen ze wat mij betreft hun gang gaan.
Ik denk dat, in dit geval, alleen de laatste vraag relevant is. Het CBF keurt onder andere op besteding. Campagnes zijn onderdeel van de uitvoeringskosten, die moeten in een bepaalde verhouding staan tot de besteding aan het doel. In het geval deze wervingsacties leiden tot een overschrijding van de verhouding, dan zal het CBF daar vast maatregelen tegen treffen.
Overigens: bij mij gaan die bedelbrieven meestal linea recta richting ronde archief, inclusief meegestuurde gimmicks. De ergste vind ik nog die oerlelijke sluitzegels of adresstickers. Brrrrr.
Ik zou weleens willen weten waar al mijn pennen uiteindelijk naar toe gaan. Is er een speciaal pennenverzamelpunt en heeft dit punt raakvlakken met de sok? Een blijf van mijn pen huis? Ik raak ze namelijk altijd kwijt. Hier spelen de goede doelen wijzelijk op in.
Pen sturen vind ik niet zo’n probleem, die word tenminste nog gebruikt en kost de organisatie niet veel geld.
Gebruik maken van sociale reflexen, daar ontkom je sowieso niet aan bij goede doelen, zie #7
Waar ik me wel over verbaas is de hoeveelheid ingehuurde studenten die langs de deuren gaan en je in de stad aanspreken of je aub lid wilt worden van een bepaald goed doel.
Vindt u het ethisch verantwoord dat een goed doel uw sociale reflexen misbruikt om u extra donaties uit de zak te kloppen?
Sturend vragen. Klop dit maar eens.
Voor zo ver ik weet betalen goede doelen niet voor dit soort kadootjes, ze worden gedoneerd door bedrijven. Hetzelfde geldt voor de printkosten, brieven, enz.
@Chiel: over welke soort ingehuurde studenten heb je het, de werkstudenten of de studiereisstudenten?
Om dat laatste begrip uit te leggen: studievereniging geneeskunde of biomedische wetenschappen (als voorbeeld) organiseert studiereis en heeft daarvoor sponsors nodig. Het thema van de reis wordt iets als “it’s all in the brain” en het epilepsiefonds wordt aangeschreven. Dat fonds wil wel 1000 euro schenken, als daarvoor in ruil alle 50 studenten die meegaan een avondje willen collecteren. Die collecteavond wordt 2000 euro opgehaald.
En natuurlijk weten de donateurs niet dat van hun bijdrage de helft naar een reisje gaat…
ik denk dat er verwezen word naar de stapels jongeren die 2.50 per aangemeld lid krigen en op basis van uiterlijke selectie je aanspreken als potentiële slachtoffer, zie je er arm uit spreken ze je niet aan, loop je met je kids ben je interessant.
Er blijft dermate veel aan de strijkstok hangen dat de persoon beter gewoon lid kan worden en de student over kan slaan.
Iedereen kent ze wel de wfnfwo ,de wbnbu animal right, greenpies en al dat soort triviale menselijke dramaatjes waar we ook al belasting voor betalen omdat soort problemen om te lossen , een straat tax voor je geweten zeg maar.
Waar ik me wezenlijk aan stoor is de overduidelijke verwijzing naar de mogelijkheid om legaten te geven etc. zelfs na je dood laten ze je niet met rust.
Het hele proces is berekend en uitgeperst.
Commerciële goede doelen organisaties. brrrr
je zou maar werken voor oxfam.
@hemaworstje:
Er blijft dermate veel aan de strijkstok hangen dat de persoon beter gewoon lid kan worden
..maar dat gebeurt dus kennelijk niet. Ik neem aan dat de organisaties het alleen doen omdat het uiteindelijk geld oplevert.
Ik heb gewerkt met direct marketing voor een goed doel. Uit zo een bulk mailing krijg je heel veel informatie via je data verwerkingsbedrijfje (ja, er kunnen heel wat bedrijfjes tussen zitten, zoals een (adres)lijstbroker, DM bedrijf, mailhuis, drukker, laserprintbedrijf, premium maker, etc.) En alles bij elkaar genomen levert een goede mailing natuurlijk veel meer op dan het kost. Dingetjes bij de mailing stoppen werkt. De donaties zijn hoger, dus zijn goede mailings, die met een pen, stickertjes, of ander premium.
Het hangt van veel dingen af of een mailing een succes zal worden, maar er wordt ook wel eens getest met een identieke mailing zonder cadeautje, met een brief waarin alleen niet verwezen wordt naar dat cadeautje. Ook die tests laten altijd zien dat zonder premium er minder gedoneerd wordt.
Persoonlijk vind ik niet alles in de haak. Ik ben van mening dat als je iets bij je mailings stopt het een bruikbaar artikel moet zijn. En dat meteen duidelijk moet zijn dat als je geeft, je naam niet meteen door andere organisaties gebruikt zal worden en dat je met 1 briefje of belletje je opties door moet kunnen geven (wel of geen mailings, hoeveel, etc.)
Een goed doel is business. De concurrentie is enorm en je moet je zaak duidelijk profileren. Ik zie het als vanzelfsprekend dat het er intern net zo aan toe gaat als bij een commercieel bedrijf. Met dat verschil dat winsten worden weggegeven.
En het CBF is zelf een strijkstok…
Het is niet eens enkel het mechanisme van reciprociteit; je bent uitermate veel sterker geneigd het ding zowaar open te maken en te lezen als er iets bij zit in plaats van het gewoon direct bij het oud papier te mikken. Na lezen spelen alle gewone mechanismen…
(er hangt een reactie in het oud-papier filter…)
Ha, de legaten… die had ik ook al in het snotje.
Mijn ethisch probleem is het allemaal niet.
Ook de postcodeloterij niet met al zijn goede doelen en die reuzecheck checken bij Linda op schoot, of in de Arena met Andr’e van Duin in je neus.
Ze doen maar. Een paar, Rheumafonds en nog iets. Maar die Hartstichting kan de boom in met zijn 1 dag-in-de-week-voorzitter a 300k.
Als de rekening klopt zou je denken, maar de pen is ook een “carrier”. Zulke organisaties verdienen langduriger visibiliteit, vandaar.
Maw : via de pen blijft (naam / logo van) organisatie zichtbaar, zo’n pen belandt hopelijk in meerdere handen, herinnert aan “donatie nodig”, enz. Dus indien eventuele meerkost niet terugverdiend, dan nog investering in visibiliteit, enz.
Ik wordt er altijd een beetje kriegel van als ‘goede doelen’ gaan denken in termen van investeren en rendement. Wanneer er manipulatieve marketing trucs (pleonasme?) worden ingezet haak ik helemaal af.
Tja, het netvlies raakt een beetje vol. Overvloed aan beelden van ellende van uiteengereten lijken en verwoeste huizen, we worden nauwelijks nog geraakt. Een kindje met opgeblazen buik en een tros vliegen rond de mond of in zee stortende ijsschotsen werkt kennelijk niet meer. Mien Dobbelsteen moet eerst een lekker gevoel bezorgd, het afkopen van het schuldgevoel is mooi meegenomen. Een pennetje meesturen dus. (Had je overigens anders verwacht dan die “sturende vragen” @m44? Had ook kunnen volstaan met: steek die kutpen maar in je reet…maar dan ben je (i.c. Steeph) weer de gebeten hond.)
Nee, Kras-je-gek-direct-prijs Groene Stroom, goudblinkende Postcodeloterijenveloppen, 3 jumbo likzegels een plasma- scherm voor een kind. Marketingtechnisch uitgemolken concepten. Groots en meeslepend en liefst in avondvullende tv- programma’s. Voor een Groot Gebaar bij overstroming of hongersnood , tenten, medicijnen, dekens en 100 zakken rijst uit een vliegtuig pleuren…en dan snel weer wegwezen. Tuurlijk, en allemaal best en allemaal clichés: kleinschalige directe(re) projecten, zelf verantwoordelijkheid geven…een iéts rechtvaardiger verdeling vooral betaalt zich misschien honderdvoud terug. En wie kent ze niet.
Maar wij gaan het dus nog meemaken dat b.v. het kankerfonds terminale patiënten met een collectebus verplicht de straat opstuurt. Geïnstigeerd door goede doelen organisaties én b.v. zorgverzekeraars. “Draag maar steentje bij je gaat toch dood”. 2 vliegen in 1 klap. En dat er dan eentje bloedpoepend voor je deur in elkaar stuikt…en met holle zwartomrande ogen nog net 1 keer rammelt met de bus. En of je het dan niét in je gore harses wil halen om fijntjes op het stickertje “heb al gegeven” te wijzen…onder de bel. Staat Peter R. of die snuiter van GS op je deur te bonken “Gauw de deur dichtdoen hè”) om jou maar mooi eventjes confronteren met de beelden…harteloze hond die je d’r bent.
GEEF.