Volgende week dinsdag 2 november worden de Midterm Elections gehouden, de tussentijdse verkiezingen waarbij alle zetels in het Huis van Afgevaardigden en 37 van de 100 Senatoren verkiesbaar zijn. De partij van de zittende President verliest bijna altijd zetels bij een tussentijdse verkiezing de vraag is alleen: hoeveel en kunnen ze hun meerderheid behouden? Wat hebben de Democraten in twee jaar bereikt en hebben ze dit verlies verdiend? En wat kunnen we verwachten van de Tea Party?
Dit is deel 2 van Verkiezingen VS. Deel 1 Moddergooien en handreiken verscheen gisteren.
Links is ondankbaar
De leiding van de Democraten denkt dat het belangrijk is om kiezers in het midden – de independent voters – er van te overtuigen dat Democraten niet te links zijn. Daarom wordt er druk uitgevoevend op linkse activisten om niet te veel te eisen. Zij beschuldigen de linker vleugel ondankbaar te zijn omdat zij onvoldoende oog heeft voor de behaalde resultaten. Zo meldde de woordvoerder van het Witte Huis Robert Gibbs onlangs dat de ‘Professional Left’ – linkse bloggers en activisten – maar niet wilde zien dat Obama al veel had bereikt. Maar wat heeft Obama eigenlijk bereikt? Ik noem een aantal zaken:
- De belangrijkste wet die Obama door het Congress heeft weten te krijgen is de hervorming van de gezondheidszorgverzekering. Dit was echter alleen mogelijk na vergaande concessies aan de farmaceutische industrie en aan de ziektekostenverzekeraars. De wet wordt overigens pas in 2014 ingevoerd en het enige dat mensen er nu van merken is dat de premies drastisch omhoog gaan (volg de link ook voor de verklaring!).
- De stemming over het terugdraaien van een door Bush uitgevoerde belastingverlaging voor mensen die meer dan 250.000 dollar verdienen is uitgesteld tot na de verkiezingen terwijl er wel gesproken over bezuinigen op sociale voorzingen.
- Op het gebied van mensenrechten is het niet veel beter. Met één notoire uitzondering – marteling – worden veel van de praktijken van Bush worden onder Obama gecontinueerd, Guantanamo Bay is nog steeds niet gesloten en er zitten nog steeds van mensen vast omdat ze van terrorisme worden verdacht zonder dat ze voor de rechter zijn geweest. Het aantal aanslagen in Pakistan en Afghanistan met behulp van onbemande rakketen en vliegtuigen is eerder toegenomen dan afgenomen in vergelijk met de vorige regering.
- In het leger is homofilie niet verboden maar als bekend wordt dat je homo bent wordt je ontslagen. Dit Don’t Ask Dont Tell principe zou met een relatief eenvoudig besluit afgeschaft kunnen worden, maar de beslissing hierover wordt nog steeds uitgesteld.
- In een poging om het grote aantal faillissementen van mensen met een eigen huis te stoppen is er een reddingsplan bedacht, het Home Affordable Modification Program (HAMP). In de praktijk blijkt dit plan echter niet de nooddruftige huiseigenaren te helpen maar vooral de banken. Het grote aantal faillissementen en de stagnatie op de huizenmarkt is een van de redenen waarom de economie maar niet wil aantrekken.
Obama heeft dus niet aan de verwachtingen van links kunnen beantwoorden, er is maar weinig veranderd in vergelijking met Bush. Het valt dan ook te verwachten dat een deel van de linkse kiezers niet zal gaan stemmen of op een derde partij zullen stemmen om dit af te straffen.
Maar de belangrijkste reden dat de Democraten zullen verliezen is de slechte stand van zaken van de economie – nog steeds is officieel tien procent van de beroepsbevolking werkloos – terwijl banken weer winsten maken en hoge bonussen uitkeren. Toen Obama aantrad was de crisis weliswaar al in volle gang maar de maatregelen om economie te stimuleren waren volstrekt onvoldoende.
Clowns
Als de Democraten spectaculair verliezen zal dit door de media als overwinning van de Teabaggers geboekt worden. Deze beweging van vooral oudere, conservatieve kiezers wordt gepresenteerd als grassroot-beweging – een spontane, niet georganiseerde beweging. Maar dat is schijn. Al vanaf het begin was er twijfel aan de spontaniteit van deze beweging die voornamelijk gefinancierd wordt de gebroeders Koch – stinkend rijke conservatieve industriëlen die veel geld uitgeven om Obama dwars te zitten. Een belangrijke rol wordt hierbij gespeeld door FreedomWorks – een rechtse lobby groep – en Fox News, het conservatieve TV-kanaal van Rupert Murdoch.
Het afgelopen jaar was al een goed jaar voor de conservatieve beweging. Begin dit jaar is door het Supreme Court (Citizens Unitied v.s. Federal Election Commision) besloten dat bedrijven aanspraak kunnen maken op het eerste amendement van de grondwet dat vrijheid van meningsuiting waarborgt. Dit betekent dat bedrijven nu, al dan niet openlijk, campagnes kunnen financieren van kandidaten. Het zal niemand verbazen dat dit vooral gunstig uitpakt voor de Republikeinen. Op deze wijze kunnen energiebedrijven voorkomen dat maatregelen worden genomen om uitstoot van CO2 te beperken. Ook banken hebben nu nog meer mogelijkheden om de hoogstnoodzakelijke regulatie van Wall Street tegen te houden. James Kennedy, de Amerikaanse historicus en Nederland kenner uitte recent (Elsevier 19/6, geen link) zijn zorgen over de politieke partijen in Nederland. Deze zouden volgens hem ‘aanhangsels van de staat zijn geworden’ omdat deze zwaar door de staat worden gesubsidieerd. Volgens hem is dat een probleem omdat de partijen daardoor het contact met de samenleving verliezen. De VS zien we echter een geheel ander verschijnsel: daar zijn de partijen aanhangsels van voornamelijk reactionaire miljonairs en vervuilende industrieën geworden. Volgens het Center for Responsive Politics wordt er dit jaar c.a. vier miljard dollar voor de verkiezien uitgegeven. Bij de vorige Midterms in 2006 was dat nog één miljard. Een groot deel van dat geld komt van bedrijven die belang hebben bij de verkiezingen en is meestal anoniem. Door de uitgebreide mogelijkheden om de uitslag van verkiezingen te beïnvloeden – volkomen legaal! – is de democratie is verworden tot een corporatocratie: niet kiezers maar bedrijven bepalen de uitslag.
Een groot deel van de Republikeinen en de Teabaggers denkt dat de klimaatverwarming onzin is. Of, zoals Rand Paul, gelooft niet dat AIDS wordt veroorzaakt door het HIV virus en dat Obama kiezers wint door middel van hypnose. Het lijkt er op dat het een herhaling gaat worden van de Republikeinse ‘revolutie’ in 1994. Als de Democraten verliezen dan komen de clowns weer aan de macht – althans in naam want de Tea Party beweging wordt gefinancierd door het bedrijfsleven en wordt gecontroleerd door een aantal conservatieve organisaties. In werkelijkheid is Amerika een plutocratie.
Barack ‘No Drama‘ Obama houdt het hoofd koel en zegt de Republikeinen de wacht aan:
It is going to be important for Democrats to have a proper and appropriate sense of humility about what we can accomplish in the absence of Republican cooperation. (via ABC This Week 23 okt/National Journal Online, Thursday)
Het zal mij benieuwen hoe het Obama en de Democraten na 2 november zal vergaan. Een ding is zeker: wat er in Amerika gebeurd heeft – vroeg of laat – consequenties voor ons.
Reacties (7)
Heb je ook een antwoord op de “waarom” vraag? Een groot deel van de niet bereikte resultaten betreft verkiezingsbeloften. Ook had Obama een meerderheid in het congres. Waarom zijn zijn plannen er niet doorgekomen?
@1 Teveel voor 1 verhaal allemaal (in twee delen).
Een aantal kan ik er bedenken, maar er is ook veel niet veel duidelijk.
Een reden staat in mijn stuk beschreven: Obama, en de Dem. Partij gaan uit van de gedachte dat Amerika een rechts land is. Met dat idee is de DLC (Dem. Leadership Council) opgericht na de debacles van de jaren 60/70. Men probeert samen te werken met “de andere kant”, de republikeinen dus. Dat betekend dat men veel compromissen doet. Men wil graag de “independents” er van overtuigen dat Democraten geen vieze, linkse hippies zijn. (Veel linkse bloggers noemen zichzelf dan ook DFH – Dirty Fucking Hippie)
De organisatie van de partij speelt ook een rol: in het Congress worden functies (zoals voorzitterschap v. commissies – wat invloedrijke functies zijn) uitgegeven volgens senioriteit. Bij de Republikeinen is dat niet het geval. Gevolg is dat Democratische Senatoren/Afgevaardigden een kruiwagen met kikkers zijn waardoor zij zelden als een blok stemmen. Met de de “Blue Dogs” – conservatieve leden van Congress zijn berucht om het dwarsliggen tegen progressieve maatregelen (Sen. Ben Nelson is een notoir geval – hij heeft de Health Care bill een half jaar tegengehouden – een cruciaal halfjaar waardoor het nog bijna is mislukt.
En dan zijn er nog de middeleeuwse regels in de Senaat. Met name de filibuster is berucht. Vroeger (tot de jaren 60) betekende het dat men daadwerkelijk moest doorgaan met gaande houden van een sessie – die alleen gestopt kan worden als minimaal 60 Senatoren voor beëindiging stemmen (een “closure vote”). Tegenwoordig komt niet meer zover men heeft een ‘gentlemens agreement’ dat als van een van beide partijen “filibuster” wordt gezegd, dat er dan meteen een closure vote gehouden wordt. Republikeinen maken daarvan zwaar misbruik. Harry Reid – de Dem. voorzitter – doet daar veel te weinig aan en de Democraten stellen het ook nauwelijks aan de kaak.
(Terzijde, ik kan het niet bewijzen: het lijkt er soms op dat de Democraten zelf zijn gaan geloven in de gedachte dat ze de eeuwige losers zijn, na 40 jaar keiharde propaganda van rechts)
Daar komt nog eens bij dat de Senaat een heel conservatieve club is: kleine plattelands staten (qua bevolking, uit het mid-westen) hebben even veel stemrecht (2 Senatoren) als grote progressieve staten zoals Californie.
Dan zijn er nog de media, de MSM. De grote netwerken doen nauwelijks recht in hun berichtgeving om dit soort misstanden toe te lichten, bang als ze zijn om voor “linkse media” uitgemaakt te worden. Je moet echt blogs lezen, of andere alternatieve bronnen volgen. (Tip: volg Democracy Now, op werkdagen 1 uur nieuws. Vaak 2 of 3 onderwerpen worden uitgediept. Als podcast te downloaden)
Pfff… kan wel door gaan, zal ik er een keer een postje van maken?
@1 En, oh ja vergat nog: wat er mij niet duidelijk is: Obama doet het gewoon heel erg slecht als het gaat om de toestand in Afghanstan/Pakistan – onder zijn leiding is het aantal “robot-aanslagen” sterk toegenomen, veel meer dan onder Bush. Dit werkt destabilisereind in die landen – ook hier kan weer een hele post geschreven worden, maar dat is niet echt mijn onderwerp, misschien iets voor Johanna?)
Ook bijster slecht is de manier waarop hij door gegaan is met de behandeling van gevangenen (Guantanomo Bay, ik noem het in het stuk, etc.)
De enige verklaring die ik hiervoor heb is – vrees ik – dat hij niet anders kan, dat hij geen mogelijkheid ziet om dit te veranderen. Het hele militaire/inlichtingen apparaat is zo machtig geworden dat een Democratische President dat niet kan/durft om te turnen. Dit is het Militair Industrieel complex waar Eisenhower (NB jaren 50, Republikein!) al voor waarschuwde.
Idd genoeg voor een aparte post ;)
Toch wonderlijk dat als je een meerderheid in de Senaat hebt dat je dan niet allerlei wetgeving er doorheen kan jagen. Obama wist dus dat bepaalde democraten tegen zouden stemmen? En Obama is dus bang voor het Pentagon wat betreft Guantanamo? Hij kan de tegenwerking die hij krijgt dus blijkbaar niet “exposen”
@4 Ik kan niet alle handelingen vn Obama in de Senaat volgen – hij had veel meer druk moeten uitoefenen op Senatoren die niet mee werkten – Ben Nelson is goed voorbeeld.
En zijn beleid tov Pentagon is al helemaal duister. Hij heeft daar nota bene een Republikein als minister benoemd (Gates, die er ook al onder Bush zat). Ik denk dat het combinatie is van stijl van politiek (voorzichtig, samenwerken met tegenstander, veel achter de schermen regelen) en onmacht. Als hij mensen gaat exposen dan verliest hij de steun van de achterban van die mensen, en blijkbaar kan hij zich dat niet permiteren.
Zal kijken of ik dit tot een post kan upgraden – eerst maar even de uitslag van vandaag afwachten ;-)
Die meerderheid in het congres was dus een soort schijnmeerderheid – macht die je niet kunt omzetten in daden?
Over Nelson zegt wiki
“According to Nelson, he wanted to ensure that the final version of the law prohibited the use of public funds to pay for abortions.[32] His cloture vote came after the measure was amended to permit states to opt out of allowing insurance exchange plans to provide abortion coverage. Persons enrolling in plans that covered abortion costs would pay for that coverage separately from their payment from the rest of the plan”
@6 Je heb alleen een meerderheid als de afgevaardigden/senatoren doen wat jij wilt. En dat is probleem bij de democraten. Conservatieve afgevaardigden en senatoren gaan dwarsliggen en kunnen dat ook doen. Er zijn geen of onvoldoende dwangmaatregelen om ze in het gareel te krijgen – dit heeft vooral met campagne financiering te maken. Die conservatieve Democraten krijgen geld bedrijven, bv. van verzekeringsbedrijven. Verder speelt ook de macht van conservatieve christenen een rol zoals bleek bij het Stupak-amandement (ook over abortus) in het Huis.
In naam hadden ze dus een meerderheid, maar door allerlei redenen (waaronder dus ook onhandigheid van het Witte Huis) konden ze daar geen gebruik van maken. Bedenk dat een meerderheid in de Senaat overigens nu de-facto betekend 60 v.d. 100 stemmen – cloture vote!