Eerder vandaag werd bekend dat 13 partijen meedoen aan de verkiezingen voor de Eerste Kamer. Complicerende factor is dat niet alle partijen meedoen in alle provincies. De ChristenUnie, de SGP, de Partij voor de Dieren, de Onafhankelijke Senaatsfractie, 50Plus en de lijst Koornstra ontbreken in een aantal provincies op het stembiljet. Op zich hoeft dat geen gevolgen te hebben. Als de SGP in Limburg geen zetels in de Provinciale Staten heeft, hoeven ze daar in principe ook niet op het stembiljet te staan. Het lijkt logisch dat de partijen daar rekening mee hebben gehouden. Als dat niet het geval is, dan moeten statenleden van de betreffende partij op een andere partij stemmen met mogelijk een andere zetelverdeling in de Eerste Kamer tot gevolg. Maar zo stom zullen de partijen toch niet zijn?
Toch kan het nog ingewikkelder worden. In de strijd om de meerderheid in de Eerste Kamer is de gedoogcoalitie afhankelijk van restzetels. Voor de regeringspartijen is het dus zaak dat o.a. de OSF geen zetel binnenhaalt. De OSF op zijn beurt kan alleen een zetel behalen met hulp van anderen (lees 50Plus). Kunnen PS-leden van 50Plus echter in hun provincie niet op de OSF stemmen, dan heeft de OSF een probleem. Daarnaast is het minder erg om een stem mis te lopen uit een provincie met een laag stemgewicht dan een stem mislopen uit een provincie met een hoog stemgewicht. En zo kunnen er waarschijnlijk nog wel een paar knelpunten ontstaan in de strijd om de laatste zetel voor een meerderheid voor de coalitie of de oppositie.
Volgt iemand het nog? Kan het nog ondoorzichtiger? En dus ondemocratischer? De rekenmeesters kunnen dus weer aan de slag met de kandidatenlijst en de zetelschuiver. Het kat en muis spel tussen coalitie en oppositie is nog niet uitgespeeld.
Reacties (4)
Prima; voor het controle orgaan waar we graag slimmere mensen hebben zitten dan in de 2e kamer geldt wat mij betreft: hoe complexer, hoe beter.
Al dat gekonkel en gereken vooraf heeft natuurlijk niets met democratie te maken. Het enige wat telt is de einduitslag.
Dus ik zie het probleem niet zozeer in de complexiteit, maar in het gedoe om PS-leden zover te krijgen op de “juiste” partij te stemmen.
Is dit geen oneigenlijke stem-beïnvloeding?
Als ik voor de tweede kamer ga stemmen wordt toch ook niet het gehele gewicht van de regering op me geworpen om wel de juiste (regerings) keuze te maken. Is dat zelfs niet strafbaar als het gebeurd? Waarom dan niet als PS leden gaan stemmen
Campagne voeren, tuurlijk, geen probleem.
Maar een overleg met de premier en mogelijke quid pro quo, etc.?
Tijd dat de rijksrecherche is een onderzoek start.