Trendwatchen met János!

COLUMN - Laten we wel wezen, het is natuurlijk allemaal gelul, dat trendwatchen. Dezelfde ordinaire oplichting die je vroeger trof op de dorpskermis, alleen dan bij een oud vrouwtje met een pak kaarten of een kristallen bol, en nu verhipt en mooi gemaakt met een nietszeggende Engelse term.

Maar he, whatever, we zitten toch ons allemaal thuis te vervelen*, dus dan kan ik wat slap in de ruimte lullen. Her en der wat open deuren intrappen, dingen herhalen die al lang rondgaan, en extreme voorspellingen doen voor de verre toekomst waar niemand me toch ooit nog aan gaat herinneren.

Drie golven

Laten we beginnen met de drie golven die er aan komen. Ten eerste de scheidingsgolf: gezinnen zitten noodgedwongen op elkaars lip. Op veel plekken zal het de laatste druppel in de emmer zijn, het laatste zetje dat een toch al matig vervullende relatie in de afgrond duwt. Zodra we weer ons huis uit mogen loopt het storm bij de echtscheidingsadvocaten, mediators en bij de burgerlijke stand. Het wordt voor veel gezinnen een dramatische tijd.

Daarna komt de andere kant van de medaille: de geboortegolf. Er zijn huizen waar het wel gezellig is. Ja ook dáár zit men op elkaars lip. Thuis. De hele dag. Zonder veel omhanden. Moet ik het voor u uittekenen?

En dan is er: de wetenschap. Onderwijzers/onderzoekers zijn normaal op de uni met van alles en nog wat bezig. Onderwijs, onderzoek… maar ook de opleidings-/examen-/toetsings-/-etceteracommissies de gevuld moeten worden, met voorlichtingsactiviteiten, vergaderingen en al wat dies meer zij. Dat zal de komende tijd allemaal voor een groot deel plat liggen. En normaal gaat dat ten koste van wat voor velen de grootste hobby is: het onderzoek doen. Ik vermoed dus een enorme wereldwijde golf aan ingediende artikelen bij wetenschappelijke journals, zodra de wereld weer soort van normaal is.** Tenzij die allemaal besluiten dubbeldikke nummers uit te brengen, zou dat overigens best een golf ‘afwijzingen’ kunnen zijn en geen golf van publicatie. Maar dat terzijde.

De economische crisis en hoe dan verder

En ja, de economie, die gaat op een gegeven moment ook weer soort van normaal worden. En dan is het crisis, en iedereen voelt zich arm en gedepriveerd, van degenen die daadwerkelijk niet genoeg te eten hadden, tot degenen wiens aandelenportefeuille miljoenen minder waard is geworden.

Het wordt dan gewoon keihard business as usual, en fuck het klimaat, de stikstof en de vluchtelingen. Nou ja, niet dat we nu al iets deden voor die laatsten, want die laten we met zijn allen gewoon wegrotten in overvolle kampen in Griekenland, dan wel verdrinken in de Middellandse Zee, maar toch. U begrijpt wat ik bedoel.

Óf, en dat kan natuurlijk ook, we grijpen de kans die de crisis biedt met twee handen aan om de noodzakelijke hervormingen door te voeren. De economie meer houdbaar te maken voor de lange termijn. Met meer aandacht voor mens, dier en milieu. En wordt zo een pleister geplat op de zwarte tragiek van het virus. Never waste a good crisis, in die trant.

Haha, see what I did there? Als het de eerste optie wordt, had ik het nog zo gezegd, als het de tweede wordt, dan had ik het óók nog zo gezegd, en als het er tussenin zit, dan zat het mooi binnen de door mij geschetste bandbreedte.

De optimistische heel ver weg feelgood voorspelling

Solidariteit, mensen, solidariteit! De crisis brengt ons dichter bij elkaar. Uiteindelijk zullen we allemaal onze innerlijke Rutger Bregman omhelzen en inzien dat de mens van binnen inherent goed is, en dat het kwaad de opvallende uitzondering is! Het duurt misschien tien jaar, misschien twintig, maar het gaat gebeuren!

Knappe jongen of meisje die me hier aan gaat herinneren, mochten we per ongeluk toch in een post-apocalyptische hel terecht zijn gekomen.

-o-o-o-

*Ja toch? Niet de straat op gaan mensen, social distancing it is! Over lelijke Engelse termen gesproken…

**Nou ja, van onderzoekers zonder kinderen althans. En van hen die niet in een vechtscheiding zitten vanwege golf 1.