Oud Zeikwijf in gesprek met acteur Michiel Huisman, die in de HBO-serie Treme speelt.
Sandy veegt met een ongetemde oerkracht de Noordelijke kust van de VS schoon. Ik zit aan tafel met acteur Michiel Huisman. We hebben het over zijn vaste rol in Treme (spreek uit tremé), een HBO-serie die over de wederopbouw na Katrina gaat – ook een extreem verwoestende orkaan – en de daarmee gepaarde problemen.
INTERVIEW - Na een vliegende start in Nederland kreeg Amstelvener Michiel spoedig grote rollen in Engeland: in Young Victoria was hij de zwager van de koningin, hij speelde Nureyev in de BBC-serie Margot, en de hoofdrol in Unmade Beds. Inmiddels is hij ingelijfd door HBO en woont hij in New Orleans, met zijn vrouw Tara Elders, die haar carrière als actrice (ze was ‘de muze van Theo van Gogh’) opgaf om haar man te volgen op zijn internationale parcours. Ze hebben een dochter, Hazel.
Als ik hem spreek, lijkt Michiel erg in zijn nopjes met zijn rol in Treme. Hij speelt Sonny, een Nederlander die als straatmuzikant probeert te overleven. Van huis uit gitarist en componist, heeft hij voor die rol piano leren spelen. Hij is vooral te spreken over het engagement waarmee de serie is gemaakt, over dat het om echte gebeurtenissen gaat, over politiek, geldzucht en machtsmisbruik.
Treme gaat over de nasleep van de overstroming in New Orleans. Die is blijkbaar niet vlekkeloos gegaan. De orkaan was de eerste om meer dan 100 miljard dollar schade te hebben aangericht. 108 Miljard luidt de schatting. De federale regering heeft miljarden dollars in de regio gepompt, die op grote schaal in de zakken van gecorrumpeerde tussenpersonen zijn verdwenen.
Michiel: ‘Het geld werd onderverdeeld, bijvoorbeeld zo: 100 miljoen voor afbraak van panden in getroffen gebieden, 300 miljoen voor herstel aan woningen etc… Degene die de opdracht kreeg om bijvoorbeeld vuil op te halen (200 miljoen ofzo) zei tegen de man die de potjes verdeelde: “Jij krijgt 1 miljoen terug als ik de opdracht krijg.” Voor minder dan 20 miljoen (er werden bijvoorbeeld tien potjes van anderhalf miljoen uitgedeeld voor opknapbeurten van de huizen, hun voorgevels verven dat soort dingen…), kregen ze iets van 800 000 dollar. Degenen die de klusjes kregen waren corrupt. Het waren vriendjes van degene die de potjes verdeelde. “Als ik de klus krijg neem ik je met je gezin mee naar Jamaica.” Vaak ging het slinkser. Die mensen worden nu allemaal één voor één aangeklaagd door onafhankelijke onderzoekers. Het begint vaak met een journalist die daarover gaat schrijven. Bij een veroordeling is de potjesverdeler zijn baan kwijt, maar er worden ook gevangenisstraffen en fikse boetes uitgedeeld.’
OZ: ‘Wat betekent Treme?’
MH: ‘Treme is een wijk in New Orleans.’
MH: ‘Treme is interessant om te kijken. Deze vorm van corruptie gebeurt overal maar zeker in de VS en als zo’n ramp gebeurt.’
OZ: ‘Bedoel je de rampenmaffia zoals beschreven door Naomi Klein in Shockdoctrine? Overal ter wereld, en niet alleen de bedrijven zoals in Irak, ook overheden. Oorlog als wederopbouwmachine. Rampen als wederopbouwmachine…’
MH: ‘Zoiets ja. Bovendien is de serie goed en gelaagd. Omdat het New Orleans is. Het is geen Purmerend. Veel history en roots. Mensen die daar wonen wonen in huizen van hun ouders en grootouders. Ze willen niet weg.’
OZ: ‘Was er een houding van: “Laat de zwarten maar stikken” vanuit de regering?’
MH: ‘In Texas heeft de overheid inderdaad sneller ingegrepen. Zeven jaar later zijn in New Orleans de zwaarst getroffen wijken nog niet herbouwd, want zwart. De wijken van de middenklasse werden als eerste herbouwd. Dat kan ook zijn vanwege de verzekeringen van particulieren. Maar in de serie komen andere dingen aan bod, zoals bijvoorbeeld de moord op Henry Glover tijdens Katrina, die door de politie in de doofpot was gestopt. Een reporter van Pro Publica is daarover gaan berichten. Pro Publica is een website waar veel over die misstanden staat. Je moet je wel indenken dat het de eerste weken een waar oorlogsgebied was. Die reporter heeft geprobeerd met instanties te praten. Het lukte niet. Ook Nola.com (New Orleans Louisianna), en de papieren versie daarvan, dagblad The Times-Picayune, hebben daar veel over gepubliceerd. Schrijver van de serie David Simon heeft er op zijn blog destijds ook veel over geschreven.’
Na dit gesprek besefte ik dat het niet bij die ene moord was gebleven. Politieagenten hadden toen opdracht om met scherp te schieten op plunderaars, en in een ziekenhuis kreeg het verplegend personeel opdracht om de ernstigste gevallen acuut te euthanaseren. Het was al zo’n deprimerend gezicht, die kaalgevreten vlaktes na Sandy, maar met deze kennis in het achterhoofd wordt het een stuk grimmiger. Zouden zij as we speak bezig zijn de gewonden af te maken in de operatiekamers?