Hillary Clinton heeft haar toch al hopeloze strijd om de Democratische nominatie te bemachtigen nog eens flinke schade toegebracht door een domme uitspraak.
De gewraakte passage zit tussen 1:30 en 2:00:
Het betoog van Clinton komt hier op neer: president van de VS is de belangrijkste baan van de wereld en daar moet je voor strijden, ook als het hopeloos lijkt, want er kan altijd nog iets gebeuren. Als een beetje ongelukkig voorbeeld haalt ze daarbij Robert Kennedy aan, de Democratische presidentskandidaat die werd vermoord.
Als je er de meest negatieve draai aan geeft die je kunt verzinnen, dan zou je het ook kunnen interpreteren alsof Clinton hoopt dat Obama net als Kennedy vermoord wordt. Toch is dat precies de interpretatie die de overhand kreeg, zodat Clinton zich inmiddels heeft moeten verontschuldigen.
Dit is typisch voor de Amerikaanse politiek van dit moment. Elke zin die een politicus uitspreekt loopt het risico uit zijn verband te worden gerukt en in de meest negatieve interpretatie die mogelijk is een eigen leven te gaan leiden. Het bekendste voorbeeld is Al Gore die zou hebben gezegd dat hij het internet heeft uitgevonden, een uitspraak die zelfs tot op urban legend website Snopes heeft geschopt. In deze campagne heeft John McCain de wind van voren gekregen om wat overduidelijk een flauwe grap was:
Het is typerend genoeg dat een langere versie met de uitleg die na het zangoptreden volgt niet op YouTube te vinden is.
Ook in de Nederlandse politiek komt dit voor. Voormalig staatssecretaris Van der Knaap maakt ooit de grap dat het hem goed leek als bewindslieden voortaan weer met ‘excellentie’ zouden worden aangesproken en creëerde daarmee tot zijn eigen verbazing een waterglasstormpje. Minister Vogelaar is dan weer absoluut niet rap van de tongriem gesneden en krijgt daarom veel kritiek over zich heen.
Maar is een goede minister per definitie een goede of grappige spreker? Vanzelfsprekend niet. Willen we dat politici zich uit durven spreken, dan moeten we ook accepteren dat dat niet altijd met de grootste welsprekendheid gepaard gaat. Ambtelijk jargon, onleuke grappen en ongelukkige vergelijkingen zijn minder belangrijk dan een goede visie en deugdelijk beleid. Gelukkig weet iedereen dat ook wel en heeft Clinton verloren door haar inhoudelijke gezwalk en komen Vogelaars problemen vooral voort uit haar geruzie met de woningbouwcorporaties. Laat dat dan ook de kern van het nieuws zijn en niet die enkele verbale uitglijer. Anders wordt dit satirische artikel uit The Onion straks nog werkelijkheid: “Number Of Acceptable Things Candidates Can Say Now Down To Four.”
Reacties (4)
Er zit wat in wat je zegt. Het is voorstelbaar dat het tot de beroepsrisico’s van aspirant-presidenten in de VS hoort om neergeschoten te worden, en dat ze er in hun campagnes en dergelijke over praten is dan helemaal niet vreemd en je hoeft er niets achter te zoeken.
Maar over McCain: je wekt de indruk dat hij, ook al zong hij maar een liedje met die tekst, tegen een eventueel bombardement op dat Iran is, maar dat is niet zo. Hij is best bereid om een “Air mail message” te sturen, maar hij bracht het een beetje anders deze keer. Kijk evt hier.
Het leidt geen twijfel dat McCain een hard Iran beleid voorstaat. Dat is mijn punt niet. Het gaat me er om dat hij in het filmpje overduidelijk een grap maakt. Misschien niet zo een smaakvolle grap, maar duidelijk niet serieus bedoeld. Vervolgens gaat het alleen maar over die grap en niet wat hij daarna serieus over zijn ideeën over Iran heeft gezegd.
@2: Dat komt omdat hij er verder niets zei over hoe Iran aan te pakken (alleen over wat Iran volgens McCain wil). Daarmee wordt het statement “bomb Iran” het enige antwoord dat hij heeft gegeven op de (toegegeven, nogal suggestieve) vraag uit de zaal. Dan gaat hij verbaal onmiddelijk veel verder dan die verfoeide Iraanse regering ooit als het over Israel ging. Dat is hem aan te rekenen en dat is een belangrijk gegeven als het gaat over een presidentskandidaat: Als je kiest McCain, dan kies je voor continuering van de agressieve buitenlandpolitiek van Bush (waar hij overigens in dat zelfde zaaltje ook zijn steun voor uitsprak).
Nee dus. Het was een grapje. Punt. Dat McCain niet helder is of dat hij wil blijven vasthouden aan de huidige Republikeinse koers is iets om inhoudelijk over te discussiëren. McCains grapje is dat niet. Dat is gemaakt, het was niet geheel smaakvol en daarmee moet de kous af zijn.